brodzić

brodzić (język polski)

ludzie brodzą (1.1) w błocie

mężczyźni brodzą (1.2) na płyciźnie

ci ludzie brodzą (1.3) w trawie

wymowa:

IPA: [ˈbrɔʥ̑iʨ̑], AS: [broʒ́ić], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) chodzić po czymś grząskim

(1.2) chodzić po płytkiej wodzie

(1.3) przen., książk. chodzić nurzając nogi w czymś

odmiana:

przykłady:

(1.1) Myśliwi brodzili po bagnach.

(1.2) Mały Jacuś zdjął buty i brodził po kałużach.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bród m, brodzik m, brodzenie n

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) wade
• duński: (1.1) vade
• niemiecki: (1.1) waten

źródła: