Przejdź do zawartości

samobójstwo

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Wersja z dnia 15:10, 4 lip 2014 autorstwa Ksymil (dyskusja | edycje) (Tłumaczenie na jidysz, kolokacje)

samobójstwo (język polski)

wymowa:
IPA[ˌsãmɔˈbujstfɔ], AS[sãmobui ̯stfo], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.nazal.akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) zabicie samego siebie; zob. też samobójstwo w Wikipedii
(1.2) przen. działanie na własną szkodę
odmiana:
przykłady:
(1.1) Nieleczona depresja może prowadzić nawet do samobójstwa.
składnia:
kolokacje:
(1.1) popełnić / upozorować samobójstwo • doprowadzić / pchnąć kogoś do samobójstwa • masowe / zbiorowe samobójstwo • myśleć o samobójstwie • próba samobójstwa
(1.2) polityczne samobójstwo
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. samobójca, samobójczyni
przym. samobójczy
przysł. samobójczo
związki frazeologiczne:
etymologia:
Przedrostek samo + przyrostek -bójstwo. Pierwszy formant wskazuje, że przedmiotem czynności jest sam wykonawca, natomiast -bójstwo sugeruje fakt zabicia (por. zabójstwo, dzieciobójstwo, ojcobójstwo).
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: