İçeriğe atla

Gnomon teoremi: Revizyonlar arasındaki fark

Vikipedi, özgür ansiklopedi
[kontrol edilmiş revizyon][kontrol edilmiş revizyon]
İçerik silindi İçerik eklendi
Khutuck Bot (mesaj | katkılar)
k Bot v3: Kaynak ve içerik düzenleme (hata bildir)
SpdyBot (mesaj | katkılar)
k Notlar: Bot: kaynak dz. (hata bildir)
 
(4 kullanıcı tarafından yapılan 7 ara revizyon gösterilmiyor)
1. satır: 1. satır:
{{kısa açıklama|Bir gnomon'da meydana gelen belirli paralelkenarlar eşit büyüklükte alanlara sahiptir.}}
[[Dosya:Gnomon theorem.svg|küçükresim|upright=1.3|<center>'''Gnomon''': <math>ABFPGD</math><br> Gnomon Teoremi: {{renk|green|yeşil}} alan = {{renk|red|kırmızı}} alan, <br><math>|AHGD| = |ABFI|</math>, <math>|HBFP| = |IPGD|</math></center>]]
[[Dosya:Gnomon theorem.svg|küçükresim|upright=1.3|<center>'''Gnomon''': <math>ABFPGD</math><br> Gnomon Teoremi: {{renk|green|yeşil}} alan = {{renk|red|kırmızı}} alan, <br><math>|AHGD| = |ABFI|</math>, <math>|HBFP| = |IPGD|</math></center>]]
'''Gnomon teoremi''', bir gnomon'da meydana gelen belirli paralelkenarların eşit büyüklükte alanlara sahip olduğunu belirtir. Gnomon ({{dil|grc|γνώμων}}), geometride benzer bir paralelkenarı daha büyük bir paralelkenarın bir köşesinden çıkararak oluşturulan bir düzlem şeklidir; veya daha genel olarak, belirli bir şekle eklendiğinde, aynı şekle sahip daha büyük bir şekil oluşturan bir şekildir.<ref>{{kaynak|başlık=Gnomon: From Pharaohs to Fractals|ad=Midhat J.|soyadı=Gazalé|yayıncı=Princeton University Press|yıl=1999|isbn=9780691005140}}.</ref>
'''Gnomon teoremi''', bir gnomon'da meydana gelen belirli paralelkenarların eşit büyüklükte alanlara sahip olduğunu belirtir. Gnomon ({{dil|grc|γνώμων}}), geometride benzer bir paralelkenarı daha büyük bir paralelkenarın bir köşesinden çıkararak oluşturulan bir düzlem şeklidir; veya daha genel olarak, belirli bir şekle eklendiğinde, aynı şekle sahip daha büyük bir şekil oluşturan bir şekildir.<ref>{{kaynak|başlık=Gnomon: From Pharaohs to Fractals|ad=Midhat J.|soyadı=Gazalé|yayıncı=Princeton University Press|yıl=1999|isbn=9780691005140}}.</ref>
6. satır: 5. satır:
<math>AC</math> köşegeni üzerinde <math>P</math> noktası olan bir <math>ABCD</math> paralelkenarında <math>AD</math> kenarına paralel olan ve <math>P</math> noktasından geçen doğru, <math>CD</math> kenarını <math>G</math> noktasında ve <math>AB</math> kenarını da <math>H</math> noktasında keser. Benzer şekilde <math>AB</math> kenarına paralel ve <math>P</math> noktasından geçen doğru, <math>AD</math> kenarını <math>I</math> noktasında ve <math>BC</math> kenarını da <math>F</math> noktasında keser. Gnomon teoremi, <math>HBFP</math> ve <math>IPGD</math> paralelkenarlarının eşit alanlara sahip olduğunu belirtir.<ref name="HNL">Lorenz Halbeisen, Norbert Hungerbühler, Juan Läuchli: ''Mit harmonischen Verhältnissen zu Kegelschnitten: Perlen der klassischen Geometrie''. Springer 2016, {{ISBN|9783662530344}}, ss. 190-191</ref><ref name="Hazard">{{kaynak|yazar=William J. Hazard|başlık=''Generalizations of the Theorem of Pythagoras and Euclid's Theorem of the Gnomon''|dergi=The American Mathematical Monthly|cilt=36|sayı=1|ay=Ocak|yıl=1929|sayfalar=32-34|jstor=2300175}}</ref>
<math>AC</math> köşegeni üzerinde <math>P</math> noktası olan bir <math>ABCD</math> paralelkenarında <math>AD</math> kenarına paralel olan ve <math>P</math> noktasından geçen doğru, <math>CD</math> kenarını <math>G</math> noktasında ve <math>AB</math> kenarını da <math>H</math> noktasında keser. Benzer şekilde <math>AB</math> kenarına paralel ve <math>P</math> noktasından geçen doğru, <math>AD</math> kenarını <math>I</math> noktasında ve <math>BC</math> kenarını da <math>F</math> noktasında keser. Gnomon teoremi, <math>HBFP</math> ve <math>IPGD</math> paralelkenarlarının eşit alanlara sahip olduğunu belirtir.<ref name="HNL">Lorenz Halbeisen, Norbert Hungerbühler, Juan Läuchli: ''Mit harmonischen Verhältnissen zu Kegelschnitten: Perlen der klassischen Geometrie''. Springer 2016, {{ISBN|9783662530344}}, ss. 190-191</ref><ref name="Hazard">{{kaynak|yazar=William J. Hazard|başlık=''Generalizations of the Theorem of Pythagoras and Euclid's Theorem of the Gnomon''|dergi=The American Mathematical Monthly|cilt=36|sayı=1|ay=Ocak|yıl=1929|sayfalar=32-34|jstor=2300175}}</ref>


Gnomon, üst üste gelen iki paralelkenar olan <math>ABFI</math> ve <math>AHGD</math>'den oluşan L biçimindeki şeklin adıdır. Eşit alana sahip <math>HBFP</math> ve <math>IPGD</math> paralelkenarları, <math>PFCG</math> ve <math>AHPI</math> köşegenlerindeki paralelkenarların ''tamamlayıcı''sı olarak adlandırılır.<ref name="Tropfke">Johannes Tropfke: ''Geschichte der Elementarmathematik Ebene Geometrie – Band 4: Ebene Geometrie''. Walter de Gruyter, 2011, {{ISBN|9783111626932}}, ss. [https://books.google.de/books?id=F-XbX6jZsNkC&pg=PA134 134-135] {{Webarşiv|url=https://web.archive.org/web/20190126001022/https://books.google.de/books?id=F-XbX6jZsNkC&pg=PA134 |tarih=26 Ocak 2019 }} (Almanca)</ref>
Gnomon, üst üste gelen iki paralelkenar olan <math>ABFI</math> ve <math>AHGD</math>'den oluşan L biçimindeki şeklin adıdır. Eşit alana sahip <math>HBFP</math> ve <math>IPGD</math> paralelkenarları, <math>PFCG</math> ve <math>AHPI</math> köşegenlerindeki paralelkenarların ''tamamlayıcı''sı olarak adlandırılır.<ref name="Tropfke">{{kitap kaynağı|yazar=Johannes Tropfke|başlık=''Geschichte der Elementarmathematik Ebene Geometrie – Band 4: Ebene Geometrie''|yayıncı=Walter de Gruyter|yıl=2011|isbn=9783111626932|sayfalar=[https://books.google.de/books?id=F-XbX6jZsNkC&pg=PA134 134-135]|url=https://books.google.de/books?id=F-XbX6jZsNkC|dil=Almanca}}</ref>


== İspat ==
== İspat ==
12. satır: 11. satır:


* ilk olarak, ana paralelkenar ile iki iç paralelkenar arasındaki fark, iki tamamlayıcının birleşik alanına tam olarak eşittir;
* ilk olarak, ana paralelkenar ile iki iç paralelkenar arasındaki fark, iki tamamlayıcının birleşik alanına tam olarak eşittir;
* ikinci olarak, üçü de köşegen ile ikiye bölünmüştür. Bu, şunları verir<ref name="Fischler"/>:
* ikinci olarak, üçü de köşegen ile ikiye bölünmüştür. Bu, şunları verir:<ref name="Fischler"/>


:<math>|IPGD| = \frac{|ABCD|}{2} - \frac{|AHPI|}{2} - \frac{|PFCG|}{2} = |HBFP| </math>
:<math>|IPGD| = \frac{|ABCD|}{2} - \frac{|AHPI|}{2} - \frac{|PFCG|}{2} = |HBFP|</math>


==Uygulamalar ve genişletmeler==
==Uygulamalar ve genişletmeler==
22. satır: 21. satır:
Gnomon teoremi, cetvel ve pergelle yapılan çizimler yöntemiyle belirli bir paralelkenar veya dikdörtgene eşit alana sahip yeni bir paralelkenar veya dikdörtgen oluşturmak için kullanılabilir. Bu aynı zamanda geometrik terimlerle iki sayının bölünmesinin temsil edilmesine izin verir, bu da geometrik problemleri cebirsel terimlerle yeniden formüle etmek için önemli bir özelliktir. Daha kesin olarak, iki sayı doğru parçalarının uzunlukları olarak verilirse, uzunluğu bu iki sayının bölümü olan üçüncü bir doğru parçası oluşturulabilir (şekle bakınız). Diğer bir uygulama, bir doğru parçasının (farklı uzunluktaki) diğer bir doğru parçasına bölme oranının aktarılması, böylece diğer doğru parçasının belirli bir doğru parçası ve bölüntüsüyle aynı oranda bölünmesidir (şekle bakınız).<ref name="HNL"/>
Gnomon teoremi, cetvel ve pergelle yapılan çizimler yöntemiyle belirli bir paralelkenar veya dikdörtgene eşit alana sahip yeni bir paralelkenar veya dikdörtgen oluşturmak için kullanılabilir. Bu aynı zamanda geometrik terimlerle iki sayının bölünmesinin temsil edilmesine izin verir, bu da geometrik problemleri cebirsel terimlerle yeniden formüle etmek için önemli bir özelliktir. Daha kesin olarak, iki sayı doğru parçalarının uzunlukları olarak verilirse, uzunluğu bu iki sayının bölümü olan üçüncü bir doğru parçası oluşturulabilir (şekle bakınız). Diğer bir uygulama, bir doğru parçasının (farklı uzunluktaki) diğer bir doğru parçasına bölme oranının aktarılması, böylece diğer doğru parçasının belirli bir doğru parçası ve bölüntüsüyle aynı oranda bölünmesidir (şekle bakınız).<ref name="HNL"/>


[[Dosya:Gnomon3d 1.png|küçükresim|upright=1.3|{{ortala|<math>\mathbb{A}</math>, <math>P</math> ve tamamlayıcıları <math>\mathbb{B}</math> ile köşegen etrafında (alt) paralel yüzlü <math>\mathbb{C}</math> ve <math>\mathbb{D}</math> aynı hacme sahiptir: <math>|\mathbb{B}| = |\mathbb{C}| = |\mathbb{D}|</math>}}]]
[[Dosya:Gnomon3d 1.png|küçükresim|upright=1.3|{{ortala|<math>\scriptstyle\mathbb{A}</math>, <math>P</math> ve tamamlayıcıları <math>\scriptstyle\mathbb{B}</math> ile köşegen etrafında (alt) paralel yüzlü <math>\scriptstyle\mathbb{C}</math> ve <math>\scriptstyle\mathbb{D}</math> aynı hacme sahiptir: <math>|\scriptstyle\mathbb{B}| = |\scriptstyle\mathbb{C}| = |\scriptstyle\mathbb{D}|</math>}}]]


[[Paralel yüzlü]]ler için benzer bir ifade üç boyutlu olarak yapılabilir. Bu durumda, bir paralel yüzeyin [[cisim köşegeni]] üzerinde bir <math>P</math> noktası vardır ve iki paralel çizgi yerine <math>P</math> noktası boyunca her biri paralel yüzlüye paralel olan üç düzleminiz vardır. Üç düzlem, paralel yüzlüleri sekiz küçük paralel yüzeye böler; bunlardan ikisi köşegeni çevreler ve <math>P</math> noktasında buluşur. Şimdi, köşegenin etrafındaki bu iki paralel yüzlüden her biri kendisine bağlı kalan altı paralel yüzlüden üçüne sahiptir, bu üçü tamamlayıcı rolünü oynar ve eşit hacimdedir (şekle bakınız).<ref name="Hazard"/>
[[Paralel yüzlü]]ler için benzer bir ifade üç boyutlu olarak yapılabilir. Bu durumda, bir paralel yüzeyin [[cisim köşegeni]] üzerinde bir <math>P</math> noktası vardır ve iki paralel çizgi yerine <math>P</math> noktası boyunca her biri paralel yüzlüye paralel olan üç düzleminiz vardır. Üç düzlem, paralel yüzlüleri sekiz küçük paralel yüzeye böler; bunlardan ikisi köşegeni çevreler ve <math>P</math> noktasında buluşur. Şimdi, köşegenin etrafındaki bu iki paralel yüzlüden her biri kendisine bağlı kalan altı paralel yüzlüden üçüne sahiptir, bu üçü tamamlayıcı rolünü oynar ve eşit hacimdedir (şekle bakınız).<ref name="Hazard"/>
29. satır: 28. satır:
[[Dosya:Gnomon generalisation.svg|küçükresim|upright=1.3|<center>genel teorem:<br>{{renk|green|yeşil}} alan = {{renk|blue|mavi}} alan - {{renk|red|kırmızı}} alan</center>]]
[[Dosya:Gnomon generalisation.svg|küçükresim|upright=1.3|<center>genel teorem:<br>{{renk|green|yeşil}} alan = {{renk|blue|mavi}} alan - {{renk|red|kırmızı}} alan</center>]]


Gnomon teoremi, ortak köşegenli iç içe paralelkenarlar hakkında daha genel bir ifadenin özel bir durumudur. Verilen bir paralelkenar <math>ABCD</math> için, köşegen olarak <math>AC</math>'yi içeren herhangi bir <math>AFCE</math> iç paralelkenarını düşünün. Ayrıca, kenarları dış paralelkenarın kenarlarına paralel olan ve iç paralelkenar ile <math>F</math> tepe noktasını paylaşan benzersiz şekilde belirlenmiş iki paralelkenar <math>GFHD</math> ve <math>IBJF</math> vardır. Şimdi bu iki paralelkenarın alanlarının farkı, iç paralelkenarın alanına eşittir<ref name="Hazard"/>, yani:
Gnomon teoremi, ortak köşegenli iç içe paralelkenarlar hakkında daha genel bir ifadenin özel bir durumudur. Verilen bir paralelkenar <math>ABCD</math> için, köşegen olarak <math>AC</math>'yi içeren herhangi bir <math>AFCE</math> iç paralelkenarını düşünün. Ayrıca, kenarları dış paralelkenarın kenarlarına paralel olan ve iç paralelkenar ile <math>F</math> tepe noktasını paylaşan benzersiz şekilde belirlenmiş iki paralelkenar <math>GFHD</math> ve <math>IBJF</math> vardır. Şimdi bu iki paralelkenarın alanlarının farkı, iç paralelkenarın alanına eşittir,<ref name="Hazard"/> yani:


:<math>|AFCE| = |GFHD| - |IBJF|</math>
:<math>|AFCE| = |GFHD| - |IBJF|</math>
36. satır: 35. satır:


==Tarihsel yönü==
==Tarihsel yönü==
Gnomon teoremi, [[Öklid]]'in ''Elemanlar''ında (MÖ 300 civarında) yer alacak kadar erken tanımlanmış ve diğer teoremlerin türetilmesinde önemli bir rol oynamıştır. Gnomon terimini kullanmadan paralelkenarlar hakkında bir ifade olarak ifade edildiği ''Elemanlar''ın I. kitabında 43 numaralı önerme olarak verilmiştir. İkincisi, ''Elemanlar''ın II. kitabının ikinci tanımı olarak Öklid tarafından tanıtılmıştır. Gnomon ve özelliklerinin önemli bir rol oynadığı diğer teoremler, Kitap II'deki önerme 6, Kitap VI'daki önerme 29 ve Kitap XIII'deki 1'den 4'e kadar olan önermelerdir.<ref name="Fischler">Roger Herz-Fischler: ''A Mathematical History of the Golden Number''. Dover, 2013, {{ISBN|9780486152325}}, ss.[https://books.google.de/books?id=aYjXZJwLARQC&pg=PA35 35–36] {{Webarşiv|url=https://web.archive.org/web/20190126000939/https://books.google.de/books?id=aYjXZJwLARQC&pg=PA35 |tarih=26 Ocak 2019 }}</ref><ref name="VA">Paolo Vighi, Igino Aschieri: ''From Art to Mathematics in the Paintings of Theo van Doesburg''. In: Vittorio Capecchi, Massimo Buscema, Pierluigi Contucci, Bruno D'Amore (editörler): ''Applications of Mathematics in Models, Artificial Neural Networks and Arts''. Springer, 2010, {{ISBN|9789048185818}}, ss. 601–610, in particular ss. 603–606</ref><ref name="Evans">{{kaynak|yazar=George W. Evans|başlık=''Some of Euclid's Algebra''|dergi=The Mathematics Teacher|cilt=20|sayı=3|ay=Mart|yıl=1927|sayfalar=127-141|jstor=27950916}}</ref>
Gnomon teoremi, [[Öklid]]'in ''Elemanlar''ında (MÖ 300 civarında) yer alacak kadar erken tanımlanmış ve diğer teoremlerin türetilmesinde önemli bir rol oynamıştır. Gnomon terimini kullanmadan paralelkenarlar hakkında bir ifade olarak ifade edildiği ''Elemanlar''ın I. kitabında 43 numaralı önerme olarak verilmiştir. İkincisi, ''Elemanlar''ın II. kitabının ikinci tanımı olarak Öklid tarafından tanıtılmıştır. Gnomon ve özelliklerinin önemli bir rol oynadığı diğer teoremler, Kitap II'deki önerme 6, Kitap VI'daki önerme 29 ve Kitap XIII'deki 1'den 4'e kadar olan önermelerdir.<ref name="Fischler">{{kitap kaynağı|yazar=Roger Herz-Fischler|başlık=''A Mathematical History of the Golden Number''|yayıncı=Dover|yıl=2013|isbn=9780486152325|sayfalar=[https://books.google.de/books?id=aYjXZJwLARQC&pg=PA35 35-36]|url=https://books.google.de/books?id=aYjXZJwLARQC|dil=İngilizce}}</ref><ref name="VA">{{kaynak|yazarlar=Paolo Vighi & Igino Aschieri|başlık=''From Art to Mathematics in the Paintings of Theo van Doesburg''|editörler=Vittorio Capecchi, Massimo Buscema, Pierluigi Contucci & Bruno D'Amore|çalışma=''Applications of Mathematics in Models, Artificial Neural Networks and Arts''|yayıncı=Springer|yıl=2010|isbn=9789048185818|sayfalar=601-610|alıntı=in particular ss. 603–606}}</ref><ref name="Evans">{{kaynak|yazar=George W. Evans|başlık=''Some of Euclid's Algebra''|dergi=The Mathematics Teacher|cilt=20|sayı=3|ay=Mart|yıl=1927|sayfalar=127-141|jstor=27950916}}</ref>


==Notlar==
==Notlar==
{{Kaynakça}}
{{kaynakça}}


== Kaynakça ==
== Kaynakça ==
* Lorenz Halbeisen, Norbert Hungerbühler, Juan Läuchli: ''Mit harmonischen Verhältnissen zu Kegelschnitten: Perlen der klassischen Geometrie''. Springer 2016, {{ISBN|9783662530344}}, ss. 190–191 (Almanca)
* {{Kitap kaynağı|yazarlar=Lorenz Halbeisen, Norbert Hungerbühler & Juan Läuchli|başlık=''Mit harmonischen Verhältnissen zu Kegelschnitten: Perlen der klassischen Geometrie''|yayıncı=Springer|yıl=2016|isbn=9783662530344|sayfalar=190-191|dil=Almanca}}
* {{kaynak|yazar=George W. Evans|başlık=''Some of Euclid's Algebra''|dergi=The Mathematics Teacher|cilt=20|sayı=3|ay=Mart|yıl=1927|sayfalar=127-141|jstor=27950916}}
* {{kaynak|yazar=George W. Evans|başlık=''Some of Euclid's Algebra''|dergi=The Mathematics Teacher|cilt=20|sayı=3|ay=Mart|yıl=1927|sayfalar=127-141|jstor=27950916}}
* {{kaynak|yazar=William J. Hazard|başlık=''Generalizations of the Theorem of Pythagoras and Euclid's Theorem of the Gnomon''|dergi=The American Mathematical Monthly|cilt=36|sayı=1|ay=Ocak|yıl=1929|sayfalar=32-34|jstor=2300175}}
* {{kaynak|yazar=William J. Hazard|başlık=''Generalizations of the Theorem of Pythagoras and Euclid's Theorem of the Gnomon''|dergi=The American Mathematical Monthly|cilt=36|sayı=1|ay=Ocak|yıl=1929|sayfalar=32-34|jstor=2300175}}
* Paolo Vighi, Igino Aschieri: ''From Art to Mathematics in the Paintings of Theo van Doesburg''. In: Vittorio Capecchi, Massimo Buscema, Pierluigi Contucci, Bruno D'Amore (editörler): ''Applications of Mathematics in Models, Artificial Neural Networks and Arts''. Springer, 2010, {{ISBN|9789048185818}}, ss. 601–610
* {{kaynak|yazarlar=Paolo Vighi & Igino Aschieri|başlık=''From Art to Mathematics in the Paintings of Theo van Doesburg''|editörler=Vittorio Capecchi, Massimo Buscema, Pierluigi Contucci & Bruno D'Amore|çalışma=''Applications of Mathematics in Models, Artificial Neural Networks and Arts''|yayıncı=Springer|yıl=2010|isbn=9789048185818|sayfalar=601-610}}


== Dış bağlantılar ==
== Dış bağlantılar ==

07.19, 20 Mayıs 2024 itibarı ile sayfanın şu anki hâli.

Gnomon:
Gnomon Teoremi: yeşil alan = kırmızı alan,
,

Gnomon teoremi, bir gnomon'da meydana gelen belirli paralelkenarların eşit büyüklükte alanlara sahip olduğunu belirtir. Gnomon (Grekçeγνώμων), geometride benzer bir paralelkenarı daha büyük bir paralelkenarın bir köşesinden çıkararak oluşturulan bir düzlem şeklidir; veya daha genel olarak, belirli bir şekle eklendiğinde, aynı şekle sahip daha büyük bir şekil oluşturan bir şekildir.[1]

köşegeni üzerinde noktası olan bir paralelkenarında kenarına paralel olan ve noktasından geçen doğru, kenarını noktasında ve kenarını da noktasında keser. Benzer şekilde kenarına paralel ve noktasından geçen doğru, kenarını noktasında ve kenarını da noktasında keser. Gnomon teoremi, ve paralelkenarlarının eşit alanlara sahip olduğunu belirtir.[2][3]

Gnomon, üst üste gelen iki paralelkenar olan ve 'den oluşan L biçimindeki şeklin adıdır. Eşit alana sahip ve paralelkenarları, ve köşegenlerindeki paralelkenarların tamamlayıcısı olarak adlandırılır.[4]

Teoremin kanıtı, ana paralelkenarın alanları ve köşegeninin etrafındaki iki iç paralelkenarın alanları göz önüne alındığında basittir:

  • ilk olarak, ana paralelkenar ile iki iç paralelkenar arasındaki fark, iki tamamlayıcının birleşik alanına tam olarak eşittir;
  • ikinci olarak, üçü de köşegen ile ikiye bölünmüştür. Bu, şunları verir:[5]

Uygulamalar ve genişletmeler

[değiştir | kaynağı değiştir]
ve sayılarının bölümü olan 'nin geometrik gösterimi
AB doğru parçasının bir bölümünün oranının doğru parçasına aktarılması:

Gnomon teoremi, cetvel ve pergelle yapılan çizimler yöntemiyle belirli bir paralelkenar veya dikdörtgene eşit alana sahip yeni bir paralelkenar veya dikdörtgen oluşturmak için kullanılabilir. Bu aynı zamanda geometrik terimlerle iki sayının bölünmesinin temsil edilmesine izin verir, bu da geometrik problemleri cebirsel terimlerle yeniden formüle etmek için önemli bir özelliktir. Daha kesin olarak, iki sayı doğru parçalarının uzunlukları olarak verilirse, uzunluğu bu iki sayının bölümü olan üçüncü bir doğru parçası oluşturulabilir (şekle bakınız). Diğer bir uygulama, bir doğru parçasının (farklı uzunluktaki) diğer bir doğru parçasına bölme oranının aktarılması, böylece diğer doğru parçasının belirli bir doğru parçası ve bölüntüsüyle aynı oranda bölünmesidir (şekle bakınız).[2]

, ve tamamlayıcıları ile köşegen etrafında (alt) paralel yüzlü ve aynı hacme sahiptir:

Paralel yüzlüler için benzer bir ifade üç boyutlu olarak yapılabilir. Bu durumda, bir paralel yüzeyin cisim köşegeni üzerinde bir noktası vardır ve iki paralel çizgi yerine noktası boyunca her biri paralel yüzlüye paralel olan üç düzleminiz vardır. Üç düzlem, paralel yüzlüleri sekiz küçük paralel yüzeye böler; bunlardan ikisi köşegeni çevreler ve noktasında buluşur. Şimdi, köşegenin etrafındaki bu iki paralel yüzlüden her biri kendisine bağlı kalan altı paralel yüzlüden üçüne sahiptir, bu üçü tamamlayıcı rolünü oynar ve eşit hacimdedir (şekle bakınız).[3]

İç içe paralelkenarlar hakkında genel teorem

[değiştir | kaynağı değiştir]
genel teorem:
yeşil alan = mavi alan - kırmızı alan

Gnomon teoremi, ortak köşegenli iç içe paralelkenarlar hakkında daha genel bir ifadenin özel bir durumudur. Verilen bir paralelkenar için, köşegen olarak 'yi içeren herhangi bir iç paralelkenarını düşünün. Ayrıca, kenarları dış paralelkenarın kenarlarına paralel olan ve iç paralelkenar ile tepe noktasını paylaşan benzersiz şekilde belirlenmiş iki paralelkenar ve vardır. Şimdi bu iki paralelkenarın alanlarının farkı, iç paralelkenarın alanına eşittir,[3] yani:

Bu ifade, köşeleri köşegen üzerinde olan bozulmuş bir iç paralelkenarına bakıldığında gnomon teoremini verir. Bu, özellikle paralelkenarlar ve için, ortak noktaları 'nin köşegen üzerinde olduğu ve alanlarının farkının sıfır olduğu anlamına gelir, bu tam olarak gnomon teoreminin ifade ettiği şeydir.

Tarihsel yönü

[değiştir | kaynağı değiştir]

Gnomon teoremi, Öklid'in Elemanlarında (MÖ 300 civarında) yer alacak kadar erken tanımlanmış ve diğer teoremlerin türetilmesinde önemli bir rol oynamıştır. Gnomon terimini kullanmadan paralelkenarlar hakkında bir ifade olarak ifade edildiği Elemanların I. kitabında 43 numaralı önerme olarak verilmiştir. İkincisi, Elemanların II. kitabının ikinci tanımı olarak Öklid tarafından tanıtılmıştır. Gnomon ve özelliklerinin önemli bir rol oynadığı diğer teoremler, Kitap II'deki önerme 6, Kitap VI'daki önerme 29 ve Kitap XIII'deki 1'den 4'e kadar olan önermelerdir.[5][6][7]

  1. ^ Gazalé, Midhat J. (1999), Gnomon: From Pharaohs to Fractals, Princeton University Press, ISBN 9780691005140 .
  2. ^ a b Lorenz Halbeisen, Norbert Hungerbühler, Juan Läuchli: Mit harmonischen Verhältnissen zu Kegelschnitten: Perlen der klassischen Geometrie. Springer 2016, 9783662530344, ss. 190-191
  3. ^ a b c William J. Hazard (Ocak 1929), "Generalizations of the Theorem of Pythagoras and Euclid's Theorem of the Gnomon", The American Mathematical Monthly, 36 (1), ss. 32-34, JSTOR 2300175 
  4. ^ Johannes Tropfke (2011). Geschichte der Elementarmathematik Ebene Geometrie – Band 4: Ebene Geometrie (Almanca). Walter de Gruyter. ss. 134-135. ISBN 9783111626932. 
  5. ^ a b Roger Herz-Fischler (2013). A Mathematical History of the Golden Number (İngilizce). Dover. ss. 35-36. ISBN 9780486152325. 
  6. ^ Paolo Vighi & Igino Aschieri (2010), Vittorio Capecchi, Massimo Buscema, Pierluigi Contucci & Bruno D'Amore (Ed.), "From Art to Mathematics in the Paintings of Theo van Doesburg", Applications of Mathematics in Models, Artificial Neural Networks and Arts, Springer, ss. 601-610, ISBN 9789048185818, in particular ss. 603–606 
  7. ^ George W. Evans (Mart 1927), "Some of Euclid's Algebra", The Mathematics Teacher, 20 (3), ss. 127-141, JSTOR 27950916 
  • Lorenz Halbeisen, Norbert Hungerbühler & Juan Läuchli (2016). Mit harmonischen Verhältnissen zu Kegelschnitten: Perlen der klassischen Geometrie (Almanca). Springer. ss. 190-191. ISBN 9783662530344. 
  • George W. Evans (Mart 1927), "Some of Euclid's Algebra", The Mathematics Teacher, 20 (3), ss. 127-141, JSTOR 27950916 
  • William J. Hazard (Ocak 1929), "Generalizations of the Theorem of Pythagoras and Euclid's Theorem of the Gnomon", The American Mathematical Monthly, 36 (1), ss. 32-34, JSTOR 2300175 
  • Paolo Vighi & Igino Aschieri (2010), Vittorio Capecchi, Massimo Buscema, Pierluigi Contucci & Bruno D'Amore (Ed.), "From Art to Mathematics in the Paintings of Theo van Doesburg", Applications of Mathematics in Models, Artificial Neural Networks and Arts, Springer, ss. 601-610, ISBN 9789048185818 

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]