İki faktörlü kimlik doğrulama

İki faktörlü kimlik doğrulama, kullanıcı kimliklerini saptamaya yarayan bir çok faktörlü kimlik doğrulama yöntemidir. Patenti 1984'te alınmış bir teknoloji iki farklı bileşenden oluşmaktadır. Kullanıcının bildiği veya sahip olduğu ve kullanıcıya bağlı olan bileşenlerin kombinasyonları ile çalışmaktadır.

"Authenticator" olarak adlandırılan mobil uygulamalar ile optimize çalışabilen, kullanıcı güvenliğini artırmaya yarayan ve birçok alternatifi bulunan bir güvenlik sistemidir.

ATM'lerden para çekme işlemi, bu işlemin günlük hayattaki bir örneğidir. Doğru kombinasyonu kullanıcının bildiği bir banka kartı ve bir PİN banka işleminin gerçekleştirilmesini sağlar. İki faktörlü kimlik doğrulama; yemleme, kötü amaçlı yazılımlar ve kart manyetiğindeki bilgilerin çalınması gibi modern tehditlere karşı zayıf olduğu bilinmektedir.

Bileşenler

İki faktörlü kimlik doğrulama; yetkisiz bir kişinin, yetki için gereken faktörlerin hepsini ele geçiremeyeceği üzerine kurulmuştur. Bir yetkilendirme denemesinde, eksik veya yanlış temin edilen herhangi bir bileşen varsa yetkilendirme istenilen varlığa erişim yetkisi alınamaz (bir binaya veya veriye gibi). iki faktörlü yetkilendirme şeması bunları içerebilir:

• Kullanıcının sadece kendisinin sahip olduğu bir fiziksel nesne olabilir. Örnek olarak USB bellek, banka kartı, anahtar gibi.
• Kullanıcının sadece kendisinin bildiği bir bilgi olabilir. Örnek olarak kullanıcı adı - şifre, PİN kodu gibi.
• Kullanıcının fiziksel karakteristiği olabilir. Örnek olarak parmak izi, göz, ses, yazma hızı gibi.

Mobil aygıtlarda

Kullanıcının sahip olduğu bir şeyi kullanmaktaki en büyük çekince, kullanılan faktörün her zaman taşınabilir olması gerekliliğidir. Eğer bu faktör çalınırsa veya kaybedilirse kullanıcının yetkilendirilmesi mümkün olmaz. Bu tür faktörlerin tedarik edilmesi veya yenilenmesi de bir masraf oluşturmaktadır. Bütün bunlar düşünüldüğünde, güvenlik için kullanılabilirlikten ödün verilmelidir.

Mobil cihazlar ile iki faktörlü kimlik doğrulama kullanılabilirliği arttırabilmek için geliştirilmiştir. Bu yöntem cep telefonları, tablet ve akıllı telefonlar gibi mobil cihazları "kullanıcın sadece kendisinin sahip olduğu bir fiziksel nesne" faktörü olarak kullanmaktadır. Eğer kullanıcı kendini yetkilendirmek istiyorsa, kullanıcının kişisel giriş lisansı (kullanıcın sadece kendisinin bildiği bir bilgi ) ve buna ek olarak tek seferlik kullanılabilen, sayılardan oluşan dinamik bir kod kullanması gerekir. Bu kod, kullanıcın mobil cihazına SMS veya başka özel bir uygulamadan (e-posta gibi) kullanıcıya iletilir. Bu yöntemin avantajı, kullanıcılar mobil cihazlarının her zaman yanlarında taşıdığını düşünürsek. ek olarak başka bir varlık taşıma gerekliliğinin olmamasıdır. Bazı profesyonel iki faktörlü kimlik doğrulama çözümleri kullanıcılar için her zaman geçerli bir şifre sağlar. Eğer kullanıcı şifresini kullanmış ise bu otomatik olarak silinir ve sistem kullanıcın mobil cihazına yeni bir şifre gönderir ve bu yeni şifre istenilen zaman aralığında girilirse sistem bunu otomatik olarak değiştirir. Bu mobil cihazlarda kalan eski şifrelerin kullanılmamasını sağlar. Güvenliğe ek olarak yanlış girilen şifrelerin sayısı tutulabilir ve kullanıcıyı yanlış girilen şifre sayısına göre bloke edebilir.

Avantajları

• Başka taşınılabilir bir varlığa ihtiyaç yoktur, bunun yerine genellikle kullanıcılar tarafından sürekli taşınan mobil cihazlar kullanılır.
• Şifreler sürekli yenilendiğinden ve eski şifreler geçersiz kılındığından dinamik olarak oluşturulduğundan, statik olarak oluşturulan şifrelerden daha güvenlidir.
• İzin verilen denemelerin belli bir limitinin olması, yetkisi olmayan kişilerden gelen saldırıların riskini azaltır.
• Konfigürasyon tanımlanması kolay olması kullanım kolaylığı sağlar

Dezavantajları

• Yetkilendirme gerektiğinde, mobil cihaz mutlaka kullanıcın yanında olmalıdır. Eğer mobil cihaz kullanılabilir durumda değilse veya alınan şifreyi gösterecek durumda değilse (şarj bitmesi, İnternet bağlantısının olmaması veya telefonun çekmemesi gibi) yetkilendirme gerçekleştirilemez.
• Kullanıcı mobil cihazı bilgilerini (telefon numarasını) yetkilendirme için mutlaka paylaşmak zorundadır, bu kişisel güvenliğin azalması ve spam potansiyelini artmasına neden olur.
• Kullanıcıya gönderilen şifreler (SMS ile) güvenli olmayabilir. Şifre üçüncü bir şahıs tarafından, şifre iletimi sırasında araya girerek çalınabilir.
• İletilen şifre hemen gelmeyebilir ve yetkilendirmede gecikmeye neden olabilir.
• Hesap kurtarma işlemi sıklıkla mobil cihazlar ile iki faktörlü kimlik doğrulamayı göz ardı eder.
• Mobil cihazlar çalınabilir, çalan kişiye kullanıcının hesaplarına giriş yapabilir.
• Zararlı yazılımlar ile kullanıcı bilgileri mobil cihazlardan çalınabilir.

Gelişmeler

Mobil cihazlardaki iki faktörlü doğrulamadaki araştırmalar; ikinci faktörün uygulanabileceği fakat kullanıcıya engel teşkil etmeyeceği yönünde. Sürekli kullanılan ve geliştirilen mobil donanımlar (GPS, mikrofon gibi) sayesinde ikinci faktör kullanımı daha güvenilir hale gelmiştir. Örnek olarak kullanıcının bulunduğu bölgedeki ortamın sesini mobil cihaz ile kaydedip bunu aynı yerde bilgisayardan yapılan ses kaydı ile karşılaştırıp yapılan kimlik doğrulaması daha etkili ve güvenilir olur. Bu ayrıca kimlik doğrulama için gereken zamanı ve eforu azaltmasına yardımcı olur.