| dbo:abstract
|
- الأوتوقراطية (بالإنجليزية: Autocracy) هي شكل من أشكال الحكم، تكون فيه السلطة السياسية بيد شخص واحد بالتعيين لا بالانتخاب. كلمة «أوتوقراطي» أصلها يوناني وتعني (الحاكم الفرد، أو من يحكم بنفسه). «استبدادية» هنا معنى اصطلاحي ناتج عن تعريب الكلمة، وقد تعرّب أحيانا بالدكتاتورية لكن في الواقع، هناك فرق في المعنى بين هذه المفردات، فالأوتوقراطية ليست مرادفة للشمولية، حيث أن هذه الفكرة اختلقت للتفريق بين الأنظمة الحديثة التي ظهرت في عام 1923 وبين الدكتاتوريات التقليدية. بالإضافة إلى ذلك، الأوتوقراطية ليست مرادفة ل الدكتاتورية العسكرية، فهنالك مثلا الأوتوقراطيات الليبرالية التي تحترم حقوق وحريات الأفراد. مصطلح الملكية أيضا يختلف عن الأوتوقراطية في أنه يعكس صفة هذا بالرغم من أن بعض الملكيات السلافية، بالأخص الأباطرة الروس كانوا يحملون لقب «أوتوقراطي». تاريخيا، العديد من الملوك حكموا بشكل أوتوقراطي ولكن في نهاية الأمر ضعف نفوذهم وتلاشى بعد أن كتبت وأقرت الدساتير التي أعطت الشعوب القوة لصناعة القرارات بأنفسهم من خلال ممثليهم في الحكومة. يحتاج الأوتوقراطي إلى نوع من مساعدة أفراد نافذين ومؤسسات في المجتمع من أجل أن يستطيع أن يحكم سيطرته على الشعب. قلة هم الحكام الذين تمكنوا من أن يبسطوا نفوذهم عن طريق الحضور أو الكاريزما أو المهارات فقط، من غير مساعدة الآخرين. أغلبية الأوتوقراطيين اعتمدوا على طبقة النبلاء، والعسكر، أو الزعماء الدينيين أو آخرون، الذين بدورهم قد ينقلبون على الحاكم أو يقتلونه. لذا، قد يصعب معرفة الفرق بشكل واضح بين الأوتوقراطية والأوليغارشية التي تعني حكم القلة. (ar)
- Autokracie (z řec. αὐτός – sám, κρατειν – vládnout, tedy samovláda) je v politickém významu slova forma vlády, ve které je držitelem veškeré moci autokrat – buď jednotlivec (monokracie), nebo úzká a sociálně uzavřená skupina lidí. Autokracie je často chápána jako mechanismus moci založený na mocenské dominanci jednoho člověka nebo výrazně vymezené skupiny osob, ve kterých je legitimita ostatních státních orgánů závislá na jeho/její vůli. Podle osoby nebo skupiny vládců rozlišujeme několik typů autokracie:
* monokracie (monarchie) - vláda jednotlivce resp. rodiny,
* oligarchie - vláda vybraných osob (bohatých, původem vyšších a pod.);
* aristokracie - vláda šlechty,
* hierokracie (teokracie) - vláda duchovních,
* plutokracie - vláda bohatých. Řecký filosof Aristotelés neviděl v autokracii, tedy vládě jednoho či více suverénů, nutně špatnou formu vlády – tu odděloval od dobrých forem podle toho, zda jejich uplatnění směřovalo nutně a nevyhnutelně k dobrému (monarchie, aristokracie) či špatnému (tyranie, oligarchie) cíli. V soudobé politické praxi je možné zdůraznit poznatek, že autokracie má v některých svých případech tendenci[zdroj?] uchylovat se k diktátorským formám vládnutí. Podle Giovanni Sartoriho je autokracie opakem demokracie. (cs)
- Una autocràcia és una filosofia o forma de govern en què el poder polític és ostentat per una sola persona. El terme autòcrata es deriva del grec autokratôr (literalment "autogovernant" o "el governant de si mateix"). Els conceptes oposats són oligarquia, el govern d'una minoria o petit grup i democràcia, govern de la majoria, el poble. En l'actualitat aquest terme és sinònim de despotisme, tirania o dictadura, un govern exercit per un individu que posseeix poder il·limitat o absolut o que no reconeix cap altre límit. L'autocràcia, però, no és sinònim de totalitarisme, atès que aquest concepte va ser encunyat per distingir els règims moderns que van sorgir a partir de 1930 i les dictadures tradicionals. Tampoc no és sinònim de dictadura militar, atès que una dictadura militar pot tenir la forma d'una "presidència col·lectiva" (com ara les "juntes sud-americanes"). No obstant això, l'autocràcia pot tenir característiques de totalitarisme i dictadura. El concepte de "monarquia" difereix del de l'autocràcia, atès que el primer comporta un títol hereditari. A més, el poder real del monarca, en l'actualitat, pot ser limitat o merament cerimonial. Històricament els monarques governaven autocràticament, però, amb el temps, llur poder va disminuir o va ser eliminat amb l'aparició de les primeres constitucions que donaven al poble el poder per prendre decisions per mitjà de cossos representatius de govern. (ca)
- Als Autokratie oder Selbstherrschaft (altgriechisch αὐτοκράτεια autokráteia ‚Selbstherrschaft‘, von αὐτός autós ‚selbst‘ und κρατεῖν krateín ‚herrschen‘) wird in der Politikwissenschaft eine Herrschaftsform bezeichnet, in der eine Einzelperson oder Personengruppe unkontrolliert politische Macht ausübt und keinen verfassungsmäßigen Beschränkungen unterworfen ist: eine durch den alleinigen Machtträger aus eigener Vollkommenheit selbst legitimierte Herrschaft. In der vergleichenden Regierungslehre wird der Autokratie zumeist die Demokratie als idealtypisches Konzept gegenübergestellt. Dagegen unterscheidet der Staatsrechtler Karl Loewenstein als den der Autokratie entgegengesetzten Idealtypus den Verfassungsstaat, in dem mehrere unabhängige Machtträger an der Ausübung der politischen Macht beteiligt sind und sich wechselseitig kontrollieren. Der Begriff der Diktatur, der lange als Antonym zu Demokratie gebraucht wurde, kommt demgegenüber in den Politikwissenschaften zunehmend außer Gebrauch. Als Autokraten (altgriechisch αυτοκράτης autokrátes ‚selbst Herrschender‘) bezeichnet man dementsprechend einen Allein- bzw. Selbstherrscher, der in einem bestimmten Gebiet die Herrschaftsgewalt aus eigener Machtvollkommenheit ausübt und in seiner Machtfülle durch nichts und niemanden eingeschränkt ist. Der Ausdruck Autokrat wird umgangssprachlich auch für einen selbstherrlichen Menschen verwendet (ähnlich Despot, Tyrann, Diktator). Eine Autokratie, in der unfreie Wahlen durchgeführt werden, wird manchmal als Wahlautokratie („elektoraler Autoritarismus“) bezeichnet. Beispiele für Wahlautokratien sind Ungarn unter Viktor Orbán sowie Benin. (de)
- Autocracy is a system of government in which absolute power over a state is concentrated in the hands of one person, whose decisions are subject neither to external legal restraints nor to regularized mechanisms of popular control (except perhaps for the implicit threat of a coup d'état or other forms of rebellion). In earlier times, the term autocrat was coined as a favorable description of a ruler, having some connection to the concept of "lack of conflicts of interests" as well as an indication of grandeur and power. This use of the term continued into modern times, as the Russian Emperor was styled "Autocrat of all the Russias" as late as the early 20th century. In the 19th century, Eastern and Central Europe were under autocratic monarchies within the territories of which lived diverse peoples. Autocracy is the most common and durable regime type since the emergence of the state. (en)
- Solrego (aŭ aŭtokratio) estas ŝtatformo, en kiu ĉiuj povoj de la politika sistemo estas unuigitaj en centran forton, kaj kiu permesas neniujn kontribuojn de la popolo al la ŝtata povo. La posedanto de la povo povas esti unuopulo aŭ grupo (partio, oficiraro aŭ komitato). Interalie oni konsideras absolutan monarĥion kaj diktatorecon formoj de solrego. Unu diferenco inter diktatoreco kaj absoluta monarĥio estas, ke absoluta monarĥo akceptas la dian kaj/aŭ historian juron kaj donas al siaj subuloj protekton de persono kaj posedaĵoj. La diktatoro aliflanke ne estas ligata al iuj juraj normoj kaj pli arbitre interpretas ekzistantajn tradiciojn aŭ ordonojn. La gvidanto de solrega sistemo nomiĝas solreganto, solregisto aŭ aŭtokrato. (eo)
- Una autocracia (del griego «autokrateia») es un sistema de gobierno que concentra el poder en una sola figura (a veces divinizada) cuyas acciones y decisiones no están sujetas ni a restricciones legales externas, ni a mecanismos regulativos de control popular (excepto quizás por la amenaza implícita de un golpe de Estado o de una insurrección en masa). La monarquía absoluta y la dictadura son las principales formas históricas de autocracia. Desde la antigüedad, el término "autócrata" se escribe en monedas como una característica favorable del gobernante, teniendo alguna conexión con el concepto de "falta de conflictos y de intereses". En síntesis, se encuentra definida por el poderío y supremacía de un solo individuo frente al grupo que gobierna; en este sistema el individuo tiene la potestad absoluta de regular leyes y reglamentos a conveniencia y sus seguidores atienden a sus órdenes con ciego fanatismo. (es)
- Autokrazia (grezieraz αυτος autos = bat bera + χρατος khratos = gobernua) gobernu mota bat da. Autokrazian, pertsona bakar batek, botere legal eta politiko osoa du, eta erabaki guztiak berak hartzen ditu. Boterearen jabe denari, autokrata deitzen zaio. (eu)
- Otokrasi adalah sistem pemerintahan di mana kekuasaan absolut atas suatu negara terkonsentrasi di tangan satu orang, yang keputusannya tidak tunduk pada batasan hukum eksternal maupun mekanisme kontrol rakyat yang diatur (kecuali mungkin untuk ancaman implisit kudeta atau bentuk pemberontakan lainnya ). Di masa-masa sebelumnya, istilah otokrat diciptakan sebagai deskripsi yang menguntungkan dari seorang penguasa, yang memiliki beberapa hubungan dengan konsep "kurangnya konflik kepentingan" serta indikasi keagungan dan kekuasaan. Penggunaan istilah ini berlanjut hingga zaman modern, karena Kaisar Rusia diberi gelar "Otokrat seluruh Rusia" hingga akhir abad ke-20. Pada abad ke-19, Eropa Timur dan Tengah berada di bawah monarki otokratis di dalam wilayah yang dihuni beragam orang. (in)
- L'autocratie est un régime politique où un seul individu détient le pouvoir, alors qualifié de pouvoir personnel et absolu. (fr)
- 専制政治（せんせいせいじ、英: autocracy）とは、支配者層が大多数の被支配者層の政治的関与を認めず恣意的に統治を行う政治体制である。専制支配（せんせいしはい）、専政などとも称される。 支配者層と被支配者層とが身分的に分かれていた社会において、身分的支配層が被治者と無関係に営む統治の仕方である。 (ja)
- 전제 정치(專制政治, 영어: autocracy)는 단일 개체가 절대 권력으로 통치하는 정부 형태이다. 군주·귀족·독재자·계급 정당의 어느 것이나를 불문하고, 지배자가 국가의 모든 권력을 장악하여 아무런 제한이나 구속 없이 마음대로 그 권력을 운용하는 정치 체제를 말한다. 민주 정치·입헌 정치·공화 정치의 반대 개념으로서 권위주의, 독재 정치의 일종으로 분류되기도 한다. 이 문서에는 다음커뮤니케이션(현 카카오)에서 GFDL 또는 CC-SA 라이선스로 배포한 글로벌 세계대백과사전의 내용을 기초로 작성된 글이 포함되어 있습니다. (ko)
- Een autocratie (Grieks, αὐτοκρατία: αὐτός ("zelf") - κρατείν ("heersen") is een regeringsvorm waarbij ongelimiteerde macht wordt uitgeoefend door één persoon. Een keizer bijvoorbeeld, kan zijn macht ontlenen aan het erven van deze titel, maar deze wordt pas als autocraat betiteld, in plaats van als een vorst, wanneer zijn macht groter wordt dan waarop hij historisch of wettelijk gezien recht zou hebben. Ook dictaturen, waarin meestal één leider het voor het zeggen heeft, worden vaak autocratieën genoemd, zij het dat 'dictatuur' een iets zwaardere term is. De aristocratie of oligarchie lijkt enigszins op een autocratie, maar daar wordt de macht door meerdere mensen uitgeoefend, echter wel een zeer gering aantal. De term aristocratie wordt ook gebruikt ter aanduiding van de personen die macht en/of gezag hebben, zoals de adel en de regenten. In de meeste van deze autocratieën is er sprake van systematische onderdrukking van tegenstanders van de dictator en andersdenkenden, bijvoorbeeld door ze gevangen te nemen of zelfs te vermoorden. Een dergelijke dictatuur wordt ook meestal geassocieerd met misstanden zoals zelfverrijking door de dictator. Omdat er geen enkele controle op de dictator bestaat is de mogelijkheid van machtsmisbruik volop aanwezig. In het algemeen is een autocratie het tegengestelde van een democratie. Hier worden de machthebbers -in theorie- gecontroleerd door de volksvertegenwoordiging. In praktijk komt het vaak voor dat de democratische instellingen niet onafhankelijk zijn of, zoals in Iran, in macht overschaduwd worden door niet-gekozen instellingen. Daar komt bij dat ministeries vaak over meer personeel en expertise beschikken dan een parlement. In praktijk bestaan er dan ook overgangsvormen van daadwerkelijke democratie tot absolute dictatuur. In sommige gevallen, zoals Adolf Hitler in nazi-Duitsland, kan een dictator op democratische wijze aan de macht gekomen zijn. Eenmaal aan de macht schakelde Hitler de democratische instituties geleidelijk aan uit. (nl)
- L'autocrazia è una forma di governo in cui un singolo individuo detiene un potere assoluto ed incontrastabile. In pratica, un autocrate è una figura che non solo ha la suprema titolarità su tutti i poteri dello stato, ma è essa stessa l'unica entità nello stato dotata di potere decisionale, mentre ogni altro funzionario è privo di qualunque indipendenza giuridica effettiva, è privo di funzioni o direttamente non esiste, e che esercita senza alcuna limitazione o vincolo. Un'autocrazia, pur essendo più comune nelle monarchie, non è solo una versione estremizzata ed altamente potenziata della monarchia assoluta, ma un enorme potenziamento di qualsiasi stato autoritario, sia esso monarchico o repubblicano. (it)
- Autokracja (gr. autokratés, samowładny, αυτός sam + κρατέω rządzić) – system rządów sprawowany przez jedną osobę lub niewielką grupę osób, posiadającą nieograniczoną władzę, będącą poza jakąkolwiek kontrolą społeczną. Głównymi wyróżnikami autokratycznych systemów państwowych jest skoncentrowanie całej władzy państwowej w ręku jednostki bądź grupy, panującej za pomocą monolitycznie i hierarchicznie zorganizowanego aparatu nad społeczeństwem pozbawionym legalnych form wpływu na powoływanie i zmienianie rządzących oraz na programy i metody rządzenia. (pl)
- Autocracia tem o sentido, a partir da análise dos radicais gregos autos (por si próprio) e kratos (poder), de poder por si próprio. É uma forma de governo na qual há um único detentor do poder político-estatal, isto é, o poder está concentrado em um único governante. O governante tem controle absoluto em todos os níveis do Estado; as suas decisões não estão sujeitas a restrições legais externas nem a mecanismos regularizados de controlo popular (excepto talvez pela ameaça implícita de golpe de estado ou de insurreição em massa). O termo autocracia tem funcionalidade apenas para descrever a concentração ou a distribuição do controle do poder estatal, não servindo para avaliar a presença ou ausência de legitimidade democrática de um governo. Há, com efeito, a possibilidade de um governo autocrático ascender ao poder via eleições democráticas e mesmo realizar eleições periodicamente. Historicamente, refere-se ao Império Bizantino em que o imperador se denominava autocrator, o que significava para ele que o seu poder era supremo, absoluto, ilimitado, irresponsável com relação a qualquer instituição terrestre e dado somente por Deus. Era um governo total sobre a sociedade porque controlava o domínio temporal, com importante papel também no espiritual, apesar de pertencer primariamente à Igreja - o que não significa que muitas vezes o primeiro não tenha tentado obter um domínio completo sobre o segundo. A história do termo prolongou-se após o fim do Império Bizantino com a adoção pela Rússia da ideologia imperial de Bizâncio. Além de adotar o título de tzar (ou czar), equivalente russo do césar latino, adotou também a denominação e substância da autocracia. As monarquias nem sempre são autocratas. A monarquia constitucional é um Estado democrático de Direito. Já as monarquias absolutistas se enquadram na classificação de regime político autocrático, pois o monarca absoluto é o único detentor do poder, fugindo ao controle de qualquer outro órgão. Uma autocracia não deve ser tida como sinônimo de regime autoritário ou regime totalitário, que são formas de exercício de poder e não de origem da legitimidade. Como exemplos de regimes autoritários temos a monarquia absolutista por direito divino, na qual a legitimidade do poder se funda na religião, e somente subsiste se for referendada por ela; o cesarismo plebiscitário de Napoleão, que se funda numa hipotética vontade popular, expressa por meio de consultas periódicas nas quais não se apresenta alternativa à opção dada pelo governante; nos governos ditatoriais na América Latina, em que havia tanto uma manipulação autoritária das instituições, sob o pretexto de atender aos interesses nacionais, como no Brasil ou Argentina, quanto uma pura e simples apropriação patrimonial do Estado, como na República Dominicana de Trujillo ou no Haiti da família Duvalier. Como exemplo de totalitarismo, que se baseia no domínio de uma corrente ideológica que não deixa espaço de fuga a nenhum aspecto da sociedade, e não pretende se implantar apenas pela força, mas pelo completo domínio das consciências, temos o regime nazista, o regime das Repúblicas Socialistas Soviéticas e a China sob o governo de Mao Tsé-Tung. (pt)
- Envälde, politisk absolutism, monokrati eller autokrati (grekiska αυτοκρατία, självvälde, från αυτός, själv, och κρατείν, härska) är ett statsskick utan maktdelning där den offentliga makten utövas av en envåldshärskare eller självhärskare (autokrat) med absolut makt, till exempel diktatur, absolut monarki och tyranni. Envälde innebär att den härskande makten (i tidigmoderna texter ofta kallad "suveränen") har absolut makt att bestämma över samhällets styrelse, obunden av lagar som stiftats av andra, ibland även obunden av de lagar han själv stiftar. Envälde står därför först och främst i ett motsatsförhållande till den teori om maktdelning som utarbetades av Montesquieu. Autokrati är ofta synonymt med diktatur. En distinktion är att en autokrati har makten samlad hos en person, medan en diktatur kan ha ett kollektivt styre. Diktaturen skiljer sig även från de övriga genom att den är tänkt att vara provisorisk, och att diktatorn som regel inte ärvt sin position. De ryska tsarerna hade i sin titel "Kejsare och självhärskare över hela Ryssland". Autokrati är inte synonymt med totalitarism, men vissa former av autokrati kan vara totalitära. Dessa former av totalitarism kallas fascism, nazism eller stalinism. Traditionella former av autokrati har inte varit sådant att autokraten själv styr över alla, utan gör det med hjälp av andra. Dessa andra, vanligen en form av adel, som får fördelar genom sitt deltagande. Dessa kan i många fall ha verkat som en motvikt mot monarken/autokraten. I Sverige och många andra länder användes Kungadömet av Guds nåde som motivering till det rådande förhållandet. I Kina var det himmelska mandatet en liknande motivering. (sv)
- Автокра́тия (др.-греч. αὐτο-κράτεια «самовластие, самодержавие» или «единовластие», «единодержавие», от αυτός «сам» + κράτος «власть») — одна из форм политического режима, основа которой стоит на неограниченном контроле власти одним лицом или же советом наподобие однопартийного парламента или президентской республики, решения которых не подлежат ни внешним правовым ограничениям, ни упорядоченным механизмам народного контроля (за исключением, возможной скрытой угрозы государственного переворота или народного восстания). Правитель может быть преемником предыдущего автократа, избираться парламентом после его смерти или отставки/импичмента прежнего правителя. Хотя есть место и исключению, где новоиспечённый правитель может получить титул, переданный по наследству. Подобным образом дело обстоит с династией Кимов в КНДР. Автократия подразделяется на авторитарную и тоталитарную формы. (ru)
- Автокра́тія (грец. αυτός — сам, κράτος — влада), самодержа́вство — форма політичного режиму держави, де вища державна влада належить одному суб'єктові. Цей суб'єкт — глава держави — є джерелом і носієм суверенітету державної влади. Суверенний суб'єкт має вищу законодавчу, виконавчу і судову владу. Населення, у тому числі економічно панівний соціальний клас, прямої правової участі в утворенні державних органів не бере, або ця участь носить формальний характер й істотно не впливає на функціонування державних інститутів. Автократичні форми держави характеризуються також міцною централізованою владою, при якій місцеві органи є лише виконавцями волі вищих органів. Автократію за способом заміщення глави держави можна класифікувати так:
* Спадкоємна автократія (абсолютна монархія);
* Легальна автократія, що виникає в результаті виборів осіб (інституцій), яким надаються необмежені повноваження;
* Нелегальна автократія, що виникає внаслідок насильницького захоплення влади. У залежності від обсягу функцій управління громадським життям (у тому числі її економічною сферою), прийнятих на себе державними органами, автократії поділяються на :
* Тоталітарні — засновані на моральній підтримці більшості населення, припускають його формально-демонстраційну участь у формуванні органів державної влади й активне втручання держави в усі сфери громадського життя;
* Авторитарні — прояв відносної самостійності держави і його апарату, незалежності останніх від певних соціальних сил. Втручання авторитарної держави в суспільне життя обмежене, як правило, лише політичною сферою. До автократій відносять деспотії Давнього сходу, імперії Риму, Візантії, абсолютні монархії. (uk)
- 獨裁（英語：autocracy），也譯為專制、專政，政治學名詞，是一種政府的形式，由一個擁有無限威權的統治者，在不受法律及傳統的制衡下，以個人意志來進行統治。由統治者個人獨攬國家最高權力，以專制殘暴之手段實行統治之方式。這個具備無限權力的統治者，稱為獨裁者（希臘語：αὐτοκράτης，autocrates）。以這種統治方式形成的政治制度，稱為獨裁政體（英語：dictatorship）。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Autokrazia (grezieraz αυτος autos = bat bera + χρατος khratos = gobernua) gobernu mota bat da. Autokrazian, pertsona bakar batek, botere legal eta politiko osoa du, eta erabaki guztiak berak hartzen ditu. Boterearen jabe denari, autokrata deitzen zaio. (eu)
- L'autocratie est un régime politique où un seul individu détient le pouvoir, alors qualifié de pouvoir personnel et absolu. (fr)
- 専制政治（せんせいせいじ、英: autocracy）とは、支配者層が大多数の被支配者層の政治的関与を認めず恣意的に統治を行う政治体制である。専制支配（せんせいしはい）、専政などとも称される。 支配者層と被支配者層とが身分的に分かれていた社会において、身分的支配層が被治者と無関係に営む統治の仕方である。 (ja)
- 전제 정치(專制政治, 영어: autocracy)는 단일 개체가 절대 권력으로 통치하는 정부 형태이다. 군주·귀족·독재자·계급 정당의 어느 것이나를 불문하고, 지배자가 국가의 모든 권력을 장악하여 아무런 제한이나 구속 없이 마음대로 그 권력을 운용하는 정치 체제를 말한다. 민주 정치·입헌 정치·공화 정치의 반대 개념으로서 권위주의, 독재 정치의 일종으로 분류되기도 한다. 이 문서에는 다음커뮤니케이션(현 카카오)에서 GFDL 또는 CC-SA 라이선스로 배포한 글로벌 세계대백과사전의 내용을 기초로 작성된 글이 포함되어 있습니다. (ko)
- L'autocrazia è una forma di governo in cui un singolo individuo detiene un potere assoluto ed incontrastabile. In pratica, un autocrate è una figura che non solo ha la suprema titolarità su tutti i poteri dello stato, ma è essa stessa l'unica entità nello stato dotata di potere decisionale, mentre ogni altro funzionario è privo di qualunque indipendenza giuridica effettiva, è privo di funzioni o direttamente non esiste, e che esercita senza alcuna limitazione o vincolo. Un'autocrazia, pur essendo più comune nelle monarchie, non è solo una versione estremizzata ed altamente potenziata della monarchia assoluta, ma un enorme potenziamento di qualsiasi stato autoritario, sia esso monarchico o repubblicano. (it)
- Autokracja (gr. autokratés, samowładny, αυτός sam + κρατέω rządzić) – system rządów sprawowany przez jedną osobę lub niewielką grupę osób, posiadającą nieograniczoną władzę, będącą poza jakąkolwiek kontrolą społeczną. Głównymi wyróżnikami autokratycznych systemów państwowych jest skoncentrowanie całej władzy państwowej w ręku jednostki bądź grupy, panującej za pomocą monolitycznie i hierarchicznie zorganizowanego aparatu nad społeczeństwem pozbawionym legalnych form wpływu na powoływanie i zmienianie rządzących oraz na programy i metody rządzenia. (pl)
- 獨裁（英語：autocracy），也譯為專制、專政，政治學名詞，是一種政府的形式，由一個擁有無限威權的統治者，在不受法律及傳統的制衡下，以個人意志來進行統治。由統治者個人獨攬國家最高權力，以專制殘暴之手段實行統治之方式。這個具備無限權力的統治者，稱為獨裁者（希臘語：αὐτοκράτης，autocrates）。以這種統治方式形成的政治制度，稱為獨裁政體（英語：dictatorship）。 (zh)
- الأوتوقراطية (بالإنجليزية: Autocracy) هي شكل من أشكال الحكم، تكون فيه السلطة السياسية بيد شخص واحد بالتعيين لا بالانتخاب. كلمة «أوتوقراطي» أصلها يوناني وتعني (الحاكم الفرد، أو من يحكم بنفسه). «استبدادية» هنا معنى اصطلاحي ناتج عن تعريب الكلمة، وقد تعرّب أحيانا بالدكتاتورية لكن في الواقع، هناك فرق في المعنى بين هذه المفردات، فالأوتوقراطية ليست مرادفة للشمولية، حيث أن هذه الفكرة اختلقت للتفريق بين الأنظمة الحديثة التي ظهرت في عام 1923 وبين الدكتاتوريات التقليدية. بالإضافة إلى ذلك، الأوتوقراطية ليست مرادفة ل الدكتاتورية العسكرية، فهنالك مثلا الأوتوقراطيات الليبرالية التي تحترم حقوق وحريات الأفراد. (ar)
- Una autocràcia és una filosofia o forma de govern en què el poder polític és ostentat per una sola persona. El terme autòcrata es deriva del grec autokratôr (literalment "autogovernant" o "el governant de si mateix"). Els conceptes oposats són oligarquia, el govern d'una minoria o petit grup i democràcia, govern de la majoria, el poble. (ca)
- Autokracie (z řec. αὐτός – sám, κρατειν – vládnout, tedy samovláda) je v politickém významu slova forma vlády, ve které je držitelem veškeré moci autokrat – buď jednotlivec (monokracie), nebo úzká a sociálně uzavřená skupina lidí. Autokracie je často chápána jako mechanismus moci založený na mocenské dominanci jednoho člověka nebo výrazně vymezené skupiny osob, ve kterých je legitimita ostatních státních orgánů závislá na jeho/její vůli. Podle osoby nebo skupiny vládců rozlišujeme několik typů autokracie: Podle Giovanni Sartoriho je autokracie opakem demokracie. (cs)
- Autocracy is a system of government in which absolute power over a state is concentrated in the hands of one person, whose decisions are subject neither to external legal restraints nor to regularized mechanisms of popular control (except perhaps for the implicit threat of a coup d'état or other forms of rebellion). Autocracy is the most common and durable regime type since the emergence of the state. (en)
- Solrego (aŭ aŭtokratio) estas ŝtatformo, en kiu ĉiuj povoj de la politika sistemo estas unuigitaj en centran forton, kaj kiu permesas neniujn kontribuojn de la popolo al la ŝtata povo. La posedanto de la povo povas esti unuopulo aŭ grupo (partio, oficiraro aŭ komitato). La gvidanto de solrega sistemo nomiĝas solreganto, solregisto aŭ aŭtokrato. (eo)
- Als Autokratie oder Selbstherrschaft (altgriechisch αὐτοκράτεια autokráteia ‚Selbstherrschaft‘, von αὐτός autós ‚selbst‘ und κρατεῖν krateín ‚herrschen‘) wird in der Politikwissenschaft eine Herrschaftsform bezeichnet, in der eine Einzelperson oder Personengruppe unkontrolliert politische Macht ausübt und keinen verfassungsmäßigen Beschränkungen unterworfen ist: eine durch den alleinigen Machtträger aus eigener Vollkommenheit selbst legitimierte Herrschaft. In der vergleichenden Regierungslehre wird der Autokratie zumeist die Demokratie als idealtypisches Konzept gegenübergestellt. Dagegen unterscheidet der Staatsrechtler Karl Loewenstein als den der Autokratie entgegengesetzten Idealtypus den Verfassungsstaat, in dem mehrere unabhängige Machtträger an der Ausübung der politischen Macht be (de)
- Una autocracia (del griego «autokrateia») es un sistema de gobierno que concentra el poder en una sola figura (a veces divinizada) cuyas acciones y decisiones no están sujetas ni a restricciones legales externas, ni a mecanismos regulativos de control popular (excepto quizás por la amenaza implícita de un golpe de Estado o de una insurrección en masa). La monarquía absoluta y la dictadura son las principales formas históricas de autocracia. Desde la antigüedad, el término "autócrata" se escribe en monedas como una característica favorable del gobernante, teniendo alguna conexión con el concepto de "falta de conflictos y de intereses". (es)
- Otokrasi adalah sistem pemerintahan di mana kekuasaan absolut atas suatu negara terkonsentrasi di tangan satu orang, yang keputusannya tidak tunduk pada batasan hukum eksternal maupun mekanisme kontrol rakyat yang diatur (kecuali mungkin untuk ancaman implisit kudeta atau bentuk pemberontakan lainnya ). (in)
- Een autocratie (Grieks, αὐτοκρατία: αὐτός ("zelf") - κρατείν ("heersen") is een regeringsvorm waarbij ongelimiteerde macht wordt uitgeoefend door één persoon. Een keizer bijvoorbeeld, kan zijn macht ontlenen aan het erven van deze titel, maar deze wordt pas als autocraat betiteld, in plaats van als een vorst, wanneer zijn macht groter wordt dan waarop hij historisch of wettelijk gezien recht zou hebben. Ook dictaturen, waarin meestal één leider het voor het zeggen heeft, worden vaak autocratieën genoemd, zij het dat 'dictatuur' een iets zwaardere term is. (nl)
- Autocracia tem o sentido, a partir da análise dos radicais gregos autos (por si próprio) e kratos (poder), de poder por si próprio. É uma forma de governo na qual há um único detentor do poder político-estatal, isto é, o poder está concentrado em um único governante. O governante tem controle absoluto em todos os níveis do Estado; as suas decisões não estão sujeitas a restrições legais externas nem a mecanismos regularizados de controlo popular (excepto talvez pela ameaça implícita de golpe de estado ou de insurreição em massa). O termo autocracia tem funcionalidade apenas para descrever a concentração ou a distribuição do controle do poder estatal, não servindo para avaliar a presença ou ausência de legitimidade democrática de um governo. Há, com efeito, a possibilidade de um governo auto (pt)
- Автокра́тия (др.-греч. αὐτο-κράτεια «самовластие, самодержавие» или «единовластие», «единодержавие», от αυτός «сам» + κράτος «власть») — одна из форм политического режима, основа которой стоит на неограниченном контроле власти одним лицом или же советом наподобие однопартийного парламента или президентской республики, решения которых не подлежат ни внешним правовым ограничениям, ни упорядоченным механизмам народного контроля (за исключением, возможной скрытой угрозы государственного переворота или народного восстания). (ru)
- Envälde, politisk absolutism, monokrati eller autokrati (grekiska αυτοκρατία, självvälde, från αυτός, själv, och κρατείν, härska) är ett statsskick utan maktdelning där den offentliga makten utövas av en envåldshärskare eller självhärskare (autokrat) med absolut makt, till exempel diktatur, absolut monarki och tyranni. (sv)
- Автокра́тія (грец. αυτός — сам, κράτος — влада), самодержа́вство — форма політичного режиму держави, де вища державна влада належить одному суб'єктові. Цей суб'єкт — глава держави — є джерелом і носієм суверенітету державної влади. Суверенний суб'єкт має вищу законодавчу, виконавчу і судову владу. Населення, у тому числі економічно панівний соціальний клас, прямої правової участі в утворенні державних органів не бере, або ця участь носить формальний характер й істотно не впливає на функціонування державних інститутів. Автократичні форми держави характеризуються також міцною централізованою владою, при якій місцеві органи є лише виконавцями волі вищих органів. (uk)
|
-2.jpg){kind=link}
-2.jpg){kind=link}