dbo:abstract
|
- مملكة ميدانج أو مملكة ماتارام القديمة أو مملكة ماتارام الهندوسية (بالإندونيسية: Kerajaan Medang)هي دولة في تاريخ إندونيسيا. تقع هذه المملكة في جاوة الوسطى وكانت في القرن الثامن ثم انتقلت إلى جاوة الشرقية في القرن العاشر. ترك ملوك هذه المملكة آثارا تاريخية مثل المعابد الهندوسية والبوذية وأيضا النقوش الحجرية الموزعة في جاوة الوسطى وجاوة الشرقية. سقطت هذه المملكة في القرن الحادي عشر. (ar)
- Mataram war ein Königreich von Zentral-Java in Indonesien zwischen dem 8. und 10. Jahrhundert n. Chr. Es wurde von König gegründet. Er war auch bekannt als Gründer der . Sie regierte das Königreich, später wurde sie von der abgelöst. Obschon die Sanjaya-Dynastie ursprünglich durch die rivalisierende Sailendra-Dynastie an die Macht kam, wurde sie um 850 die dominierende Macht in Java und war ein ernsthafter Rivale der Hegemonie des Srivijaya-Reichs. (de)
- El reino de Medang o Mataram era un reino hindú-budista de Java que floreció entre los siglos VIII y X. Estaba basado en Java Central, y más tarde en Java Oriental. Fue establecido por el rey , el reino fue gobernado por la dinastía Sailendra. Durante la mayor parte de su historia, el reino parecía depender en gran medida de la producción agrícola, especialmente del cultivo extensivo de arroz, y más tarde también se benefició del comercio marítimo. Según fuentes extranjeras y hallazgos arqueológicos, el reino parecía estar bien poblado y ser bastante próspero. El reino había desarrollado una sociedad compleja, tenían una cultura bien desarrollada y habían alcanzado un grado de sofisticación y una civilización refinada. En el período comprendido entre finales del siglo VIII y mediados del siglo IX, el reino vio el florecimiento del arte y la arquitectura clásicos de Java, atestiguado por el rápido crecimiento de la construcción de templos en el paisaje de su corazón, en Mataram (Kedu y Kewu Plain). Los templos más notables construidos en Medang Mataram son los templos Kalasan, , Borobudur y Prambanan. Hacia el año 850, el reino se había convertido en la potencia dominante en Java y, más tarde, en su historia, era un serio rival para el hegemónico Imperio Srivijaya. (es)
- The Mataram Kingdom (/mɑːtɑːrɑːm/, Javanese: ꦩꦠꦫꦩ꧀, Javanese pronunciation: [mətaram]) was a Javanese Hindu–Buddhist kingdom that flourished between the 8th and 11th centuries. It was based in Central Java, and later in East Java. Established by King Sanjaya, the kingdom was ruled by the Shailendra dynasty and Ishana dynasty. During most of its history the kingdom seems have relied heavily on agriculture, especially extensive rice farming, and later also benefited from maritime trade. According to foreign sources and archaeological findings, the kingdom seems to have been well populated and quite prosperous. The kingdom developed a complex society, had a well developed culture, and achieved a degree of sophistication and refined civilisation. In the period between the late 8th century and the mid-9th century, the kingdom saw the blossoming of classical Javanese art and architecture reflected in the rapid growth of temple construction. Temples dotted the landscape of its heartland in Mataram. The most notable of the temples constructed in Mataram are Kalasan, Sewu, Borobudur and Prambanan, all quite close to present-day city of Yogyakarta. At its peak, the kingdom had become a dominant empire that exercised its power—not only in Java, but also in Sumatra, Bali, southern Thailand, Indianized kingdoms of the Philippines, and the Khmer in Cambodia. Later the dynasty divided into two kingdoms identified by religious patronage—the Buddhist and Shaivite dynasties. Civil war followed. The outcome was that the Mataram kingdom was divided into two powerful kingdoms; the Shaivite dynasty of Mataram kingdom in Java led by Rakai Pikatan and the Buddhist dynasty of Srivijaya kingdom in Sumatra led by Balaputradewa. Hostility between them did not end until 1016 when the Shailendra clan based in Srivijaya incited a rebellion by Wurawari, a vassal of the Mataram kingdom, and sacked the capital of Watugaluh in East Java. Srivijaya rose to become the undisputed hegemonic empire in the region. The Shaivite dynasty survived, reclaimed east Java in 1019, and then established the Kahuripan kingdom led by Airlangga, son of Udayana of Bali. (en)
- Kerajaan Medang (bahasa Jawa Kuno: ; kaḍatwan mḍaŋ) atau sering disebut Kerajaan Mataram Kuno adalah kerajaan talasokrasi yang berdiri di Jawa Tengah pada abad ke-8, kemudian berpindah ke Jawa Timur pada abad ke-10 M, yang didirikan oleh Sanjaya, kerajaan ini dipimpin dan diperintah oleh wangsa Syailendra dan wangsa Isyana. Berdasarkan sejarahnya penduduk kerajaan ini sangat bergantung pada pertanian (agraris), terutama pertanian padi, dan dikemudian juga diuntungkan oleh perdagangan maritim. Menurut sumber-sumber asing dan temuan arkeologis, kerajaan ini tampaknya berpenduduk cukup baik dan cukup makmur. Kerajaan mengembangkan masyarakat yang kompleks, memiliki budaya yang berkembang dengan baik, dan mencapai tingkat kemajuan teknologi dan peradaban yang halus. Pada periode antara akhir abad ke-8 dan pertengahan abad ke-9, terlihat mekarnya seni dan arsitektur Jawa klasik tercermin dalam pertumbuhan pesat pembangunan candi, yang menghiasi lanskap kerajaan di Mataram. Candi yang terkenal dibangun pada era kerajaan Medang adalah Kalasan, Sewu, Borobudur dan Prambanan. Kerajaan Medang dikenal sebagai negeri pembangun candi. Kemudian wangsa yang memerintah Kerajaan Medang terbagi menjadi dua kubu yang diidentifikasi sebagai Syailendra pemuja Syiwa dan Syailendra penganut Buddha Mahayana. Indikasi perang saudara terjadi, hasilnya adalah wangsa Syailendra dibagi menjadi dua kerajaan yang kuat, wangsa Syailendra (pemuja Syiwa) berkuasa di Jawa dipimpin oleh Rakai Pikatan dan wangsa Syailendra (penganut Buddha) berkuasa di Sumatera dipimpin oleh Balaputradewa. Perselisahan di antara mereka berakhir sampai 938 Saka, atau sekitar 1016 ketika wangsa Syailendra yang berbasis di Sumatera menghasut Haji Wurawari, seorang vasal kerajaan Medang, dari Lwaram dengan mendapat dukungan kuat Sriwijaya untuk memberontak kepada kekuasaan Dharmawangsa Teguh, dan menyerbu ibu kota Wwatan di Jawa Timur. Serangan tersebut dilancarkan secara mendadak dan tak terduga. Akibatnya, kerajaan luluh lantak dan tak menyisakan apapun kecuali sedikit saja yang selamat. Seorang bangsawan Jawa-Bali keturunan wangsa Isyana yang bertahan, merebut kembali Jawa Timur, dan selanjutnya pada tahun 1019 mendirikan Kerajaan Panjalu, sebagai kelanjutan Medang yaitu Airlangga, putra Udayana raja kedelapan dari Kerajaan Bedahulu di Bali. Ibunya bernama Mahendradatta, seorang putri dari Raja Medang, Makutawangsawardhana. Peristiwa tersebut disebutkan dalam prasasti Pucangan yang dikeluarkan oleh Airlangga pada 1041, dikemudian kerajaan Airlangga tersebut terbagi lagi menjadi dua Kerajaan Kadiri dan Kerajaan Janggala. (in)
- L'ancien royaume de Mataram, en indonésien Mataram Kuno, est un État qui s'est étendu du VIIIe au XIe siècle dans le centre de Java, dans l'actuelle Indonésie. (fr)
- Il Regno Mataram fu un regno indo-buddista che governò la parte centrale dell'isola di Giava, Indonesia dal VII all'VIII secolo in cui fu costruito il famoso tempio di Borobudur. (it)
- 古マタラム王国(こマタラムおうこく、Kerajaan Mataram (Hindu);717年 - 929年)は、インドネシアのジャワ島のジョグジャカルタ周辺に8-9世紀に繁栄したヒンドゥー王国。 16世紀以降の「マタラム王国」(イスラム・マタラム又は(新)マタラム王国)と区別するため、「古」をつける場合が多いが、当時の自称は、「マタラム(王)国」であった。 (ja)
- Het koninkrijk Mataram of Medang was in de 9e en 10e eeuw een in Centraal-Java gevestigd rijk dat geregeerd werd door hindoeïstische en boeddhistische koningen uit de . In de eerste helft van de 10e eeuw werd het centrum van het rijk naar Oost-Java verplaatst. Sommigen beweren dat dit kwam door een uitbraak van de vulkaan Gunung Merapi, anderen menen dat een machtsstrijd de oorzaak was van de verplaatsing. De eerste koning van het Oost-Javaanse Mataram, tevens stichter van de , was Mpu Sindok, die vele inscripties in steen achterliet. Een belangrijke latere Isyana-koning was Dharmawangsa, die het -epos (een versie van de Mahabharata) in 996 liet vertalen in het Oud-Javaans. Het monumentale tempelcomplex van Prambanan en de Borobudur in de buurt van Jogjakarta zijn gebouwd tijdens de heerschappij van de klassieke Mataram-koningen. Vele eeuwen later (kort voor 1600) ontstond op Java het sultanaat Mataram; mataram duidt hier niet op een connectie met het historische hindoeïstische koninkrijk, maar op een bepaald grondgebied. (nl)
- O Reino de Matarão (Mataram) ou de Medangue foi um estado do Sudeste Asiático hindu-budista que floresceu entre os séculos VIII e X na ilha de Java (atualmente na Indonésia). Inicialmente esteve centrado em Java Central e mais tarde em Java Oriental. Foi fundado pelo rei e foi governado pela dinastia Sailendra (ver também a secção ""). Durante a maior parte da sua história, aparentemente o reino dependeu fortemente da agricultura, em especial da cultura extensiva de arroz, e no período mais tardio também beneficiou do comércio marítimo. De acordo com fontes estrangeiras e achados arqueológicos, o estado parece ter ter sido bastante populoso e próspero. Desenvolveu uma sociedade complexa e uma cultura avançada, tendo alcançado um elevado nível de sofisticação e uma civilização requintada. No período entre o final do século VIII e meados do século IX, o reino assistiu ao florescimento da arte e arquitetura clássicas javanesa, testemunhada pelo rápido crescimento da construção de templos espalhados pela paisagem do coração do seu território, nas regiões próximas da atual Joguejacarta, nomeadamente nas planícies de (ou Quevu) e de Kedu. Os templos mais notáveis construídos pelo Reino de Matarão são , , Borobudur e Prambanan. Em 850, o reino tinha-se tornado a potência dominante em Java e mais tarde foi um sério rival do Império Serivijaia. (pt)
- Kungariket Mataram även kallat Medang, var ett hindu-buddhistiskt kungarike på centrala och senare även östra Java från 732 till 1017. Det räknas som den första större statsbildningen på ön Java. Som lokal stormakt på Java var det föregångare till Shrivijayariket. Medang grundades av kung Sanjaya 732 och regerades av . Sanjaya var systerson till kung Sanna, en kung i Sundariket, vars rike upplöstes vid hans död. Sanjaya lyckades efter hans död ena landområden kring sin bas och bilda ett kungarike. Riket livnärde sig på risodling och en viss sjöhandel och utvecklade en sofistikerad och välmående civilisation. Under 800-talet upplevde det en stor kulturell blomstring av javanesiska kultur, och många tempel uppfördes under denna tid, bland dem det berömda Borobudur. Vid mitten av 800-talet var Medang en lokal stormakt på Java. Det erövrades av Shrivijayariket 1016-1017. Airlangga, son till kung av Bali och Mahendradatta av Medang och därmed systerson till Medangs sista kung, lyckades återupprätta Medang under namnet kungariket Kahuripan på östra Java. (sv)
- Матарам (яв. ꦏꦝꦠ꧀ꦮꦤ꧀ꦩꦴꦠꦫꦩ꧀ Karajan Mataram Kuna; старояв. ꦏꦝꦠꦮꦤ ꦩꦝꦁ [kaḍatwan mḍaŋ]; индон. Kerajaan Medang) — средневековое государство, существовавшее на территории современной Индонезии в 732—1043 годах, в центральной и восточной части острова Ява. Государство Матарам было основано феодалом — шиваитом Санджайей. В середине VIII века к власти в стране пришла буддийская династия . Середина и 2-я половина VIII века было временем расцвета храмового строительства. Именно в этот период был создан крупнейший памятник средневековой индонезийской архитектуры — буддийская ступа Боробудур. Правитель Матарама имел титул «шри-махараджа» и правил страной, назначая в различные области своих наместников (рака). Монарх был обожествлён; он считался воплощением высшего божества, шиваистского либо буддийского. С 832 года к власти в стране приходит шиваистская династия, основанная . В начале Х столетия центр Матарама был перенесён в восточную Яву. В этот период основными торговыми и внешнеполитическими партнёрами Матарама были остров Бали и Молуккские острова. При правителе (1019—1049 годы) была предпринята попытка подчинить всю Яву, объединив её в границах единого централизованного государства. В 1006 году Матарам серьёзно пострадал от извержения крупнейшего на острове Ява вулкана Мерапи. В борьбе за господство на море интересы Матарама столкнулись с намерением суматранского государства Шривиджайя контролировать морские торговые пути из Юго-Восточной в Восточную Азию. В войне 992—1006 годов Матарам потерпел поражение, но в 1030 году Шривиджайя была вынуждена признать преобладание Матарама в восточной Индонезии. После смерти Аирлангги Матарам был разделён его сыновьями на 2 государства — Панджалу (впоследствии Кедири) и Джанггалу (впоследствии Сингасари). (ru)
- Матарам — індонезійські держави на острові Ява в 8-11 ст. (Королівство Матарам) і в 16-18 ст. (Султанат Матарам). В 40-х роках XI століття після смерті Аірланги Матарам розпався на дві держави — Кедірі й Джангала. Близько 1120 року держава Кедірі об'єднала майже всю територію колишнього Матараму. Держава Сінгасарі (назва держави Кедірі з XIII ст.) підкорила частину Суматри, південну частину півострова Малакка, західну частину Калімантану та інші райони. Наприкінці XIII ст. вона розпалася. До кінця XVI ст. на місці імперії Маджапагіт на чолі із Сутавіджаєю знову відбулося об'єднання Центральної і Східної Яви в нову державу — . Султанат Матарам в 1755 був розділений Ост-Індською компанією на залежні від голландців султанати — Джок'якарта і Суракарта. (uk)
- 马打兰王国(732-1006),是8世纪到10世纪期间,位于今中爪哇的一个印度化王国。这个国家似乎非常仰赖农业和海上贸易,特别农业。是由一位同名的拉者建立的,马打兰王国在8-9世纪时快速发展因此建造了大量的庙宇,其中便包括婆罗浮屠。大约10世纪马打兰陷入分裂,形成了佛教的桑贾亚王朝和印度教王朝,此后陷于混乱直到1016年桑贾亚王朝被三佛齐吞并,但是三年后印度教王朝的王子重夺回了领土并建立了短命的 (zh)
|
rdfs:comment
|
- مملكة ميدانج أو مملكة ماتارام القديمة أو مملكة ماتارام الهندوسية (بالإندونيسية: Kerajaan Medang)هي دولة في تاريخ إندونيسيا. تقع هذه المملكة في جاوة الوسطى وكانت في القرن الثامن ثم انتقلت إلى جاوة الشرقية في القرن العاشر. ترك ملوك هذه المملكة آثارا تاريخية مثل المعابد الهندوسية والبوذية وأيضا النقوش الحجرية الموزعة في جاوة الوسطى وجاوة الشرقية. سقطت هذه المملكة في القرن الحادي عشر. (ar)
- Mataram war ein Königreich von Zentral-Java in Indonesien zwischen dem 8. und 10. Jahrhundert n. Chr. Es wurde von König gegründet. Er war auch bekannt als Gründer der . Sie regierte das Königreich, später wurde sie von der abgelöst. Obschon die Sanjaya-Dynastie ursprünglich durch die rivalisierende Sailendra-Dynastie an die Macht kam, wurde sie um 850 die dominierende Macht in Java und war ein ernsthafter Rivale der Hegemonie des Srivijaya-Reichs. (de)
- L'ancien royaume de Mataram, en indonésien Mataram Kuno, est un État qui s'est étendu du VIIIe au XIe siècle dans le centre de Java, dans l'actuelle Indonésie. (fr)
- Il Regno Mataram fu un regno indo-buddista che governò la parte centrale dell'isola di Giava, Indonesia dal VII all'VIII secolo in cui fu costruito il famoso tempio di Borobudur. (it)
- 古マタラム王国(こマタラムおうこく、Kerajaan Mataram (Hindu);717年 - 929年)は、インドネシアのジャワ島のジョグジャカルタ周辺に8-9世紀に繁栄したヒンドゥー王国。 16世紀以降の「マタラム王国」(イスラム・マタラム又は(新)マタラム王国)と区別するため、「古」をつける場合が多いが、当時の自称は、「マタラム(王)国」であった。 (ja)
- 马打兰王国(732-1006),是8世纪到10世纪期间,位于今中爪哇的一个印度化王国。这个国家似乎非常仰赖农业和海上贸易,特别农业。是由一位同名的拉者建立的,马打兰王国在8-9世纪时快速发展因此建造了大量的庙宇,其中便包括婆罗浮屠。大约10世纪马打兰陷入分裂,形成了佛教的桑贾亚王朝和印度教王朝,此后陷于混乱直到1016年桑贾亚王朝被三佛齐吞并,但是三年后印度教王朝的王子重夺回了领土并建立了短命的 (zh)
- El reino de Medang o Mataram era un reino hindú-budista de Java que floreció entre los siglos VIII y X. Estaba basado en Java Central, y más tarde en Java Oriental. Fue establecido por el rey , el reino fue gobernado por la dinastía Sailendra. (es)
- The Mataram Kingdom (/mɑːtɑːrɑːm/, Javanese: ꦩꦠꦫꦩ꧀, Javanese pronunciation: [mətaram]) was a Javanese Hindu–Buddhist kingdom that flourished between the 8th and 11th centuries. It was based in Central Java, and later in East Java. Established by King Sanjaya, the kingdom was ruled by the Shailendra dynasty and Ishana dynasty. (en)
- Kerajaan Medang (bahasa Jawa Kuno: ; kaḍatwan mḍaŋ) atau sering disebut Kerajaan Mataram Kuno adalah kerajaan talasokrasi yang berdiri di Jawa Tengah pada abad ke-8, kemudian berpindah ke Jawa Timur pada abad ke-10 M, yang didirikan oleh Sanjaya, kerajaan ini dipimpin dan diperintah oleh wangsa Syailendra dan wangsa Isyana. (in)
- Het koninkrijk Mataram of Medang was in de 9e en 10e eeuw een in Centraal-Java gevestigd rijk dat geregeerd werd door hindoeïstische en boeddhistische koningen uit de . In de eerste helft van de 10e eeuw werd het centrum van het rijk naar Oost-Java verplaatst. Sommigen beweren dat dit kwam door een uitbraak van de vulkaan Gunung Merapi, anderen menen dat een machtsstrijd de oorzaak was van de verplaatsing. Het monumentale tempelcomplex van Prambanan en de Borobudur in de buurt van Jogjakarta zijn gebouwd tijdens de heerschappij van de klassieke Mataram-koningen. (nl)
- O Reino de Matarão (Mataram) ou de Medangue foi um estado do Sudeste Asiático hindu-budista que floresceu entre os séculos VIII e X na ilha de Java (atualmente na Indonésia). Inicialmente esteve centrado em Java Central e mais tarde em Java Oriental. Foi fundado pelo rei e foi governado pela dinastia Sailendra (ver também a secção ""). (pt)
- Kungariket Mataram även kallat Medang, var ett hindu-buddhistiskt kungarike på centrala och senare även östra Java från 732 till 1017. Det räknas som den första större statsbildningen på ön Java. Som lokal stormakt på Java var det föregångare till Shrivijayariket. (sv)
- Матарам (яв. ꦏꦝꦠ꧀ꦮꦤ꧀ꦩꦴꦠꦫꦩ꧀ Karajan Mataram Kuna; старояв. ꦏꦝꦠꦮꦤ ꦩꦝꦁ [kaḍatwan mḍaŋ]; индон. Kerajaan Medang) — средневековое государство, существовавшее на территории современной Индонезии в 732—1043 годах, в центральной и восточной части острова Ява. Государство Матарам было основано феодалом — шиваитом Санджайей. В середине VIII века к власти в стране пришла буддийская династия . Середина и 2-я половина VIII века было временем расцвета храмового строительства. Именно в этот период был создан крупнейший памятник средневековой индонезийской архитектуры — буддийская ступа Боробудур. (ru)
- Матарам — індонезійські держави на острові Ява в 8-11 ст. (Королівство Матарам) і в 16-18 ст. (Султанат Матарам). В 40-х роках XI століття після смерті Аірланги Матарам розпався на дві держави — Кедірі й Джангала. Близько 1120 року держава Кедірі об'єднала майже всю територію колишнього Матараму. Держава Сінгасарі (назва держави Кедірі з XIII ст.) підкорила частину Суматри, південну частину півострова Малакка, західну частину Калімантану та інші райони. Наприкінці XIII ст. вона розпалася. (uk)
|