Gaan na inhoud

Paraceratherium

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
’n Voorstelling van ’n Paraceratherium.

Paraceratherium
Tydperk: Oligoseen 34–23 m. jaar gelede
’n Skelet van Paraceratherium transouralicum.
Wetenskaplike klassifikasie
Koninkryk:
Filum:
Klas:
Orde:
Familie:
Subfamilie:
Genus:
Paraceratherium

(Foster Cooper, 1911)
Spesies
  • P. bugtiense
  • P. transouralicum
  • P. prohorovi
  • P. orgosensis
  • P. zhajremensis
Sinonieme
  • Baluchitherium (Foster Cooper, 1913)
  • Indricotherium (Borissiak, 1916)

Paraceratherium, ook bekend as Indricotherium en Baluchitherium, is ’n uitgestorwe genus reusagtige renoster-agtige soogdiere van die familie Hyracodontidae wat in die Oligoseen endemies was aan Eurasië.[1] Dit is in 1910 die eerste keer ontdek in Balochistan in wat nou Pakistan is tydens ’n ekspedisie deur die Engelse paleontoloog sir Clive Forster Cooper.[2]

Beskrywing

[wysig | wysig bron]

Paraceratherium word beskou as een van die grootste landsoogdiere nog, met die grootste spesie wat ’n massa van sowat 11 ton gehad het.[3] Die grootste bekende individu was sowat 4,8 m hoog by sy skouers en 7,4 m lank, en het 17 ton geweeg.[3][4]

Dit was ’n plantvretende lid van die orde Perissodactyla met ’n lang, lae skedel sonder horings. Die dier het vier snytande gehad wat so groot was dat hulle soos slagtande gelyk het. Die twee boonstes het afwaarts gewys en die twee onderstes vorentoe. Die bolip was waarskynlik baie beweegbaar. Die nek was baie lank, die lyf stewig en die ledemate lank en dik.

Die dier het tussen 34 en 23 miljoen jaar gelede in die woude van Sentraal-Asië voorgekom.

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. "Indricotherium: Age range and collections" (in Engels). Paleobiology Database. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 April 2008. Besoek op 16 Februarie 2013.
  2. Forster Cooper, Clive (1911). "Paraceratherium bugtiense, a new genus of Rhinocerotidae from the Bugti Hills of Baluchistan. Preliminary notice". Ann. Mag. Nat. Hist. 8 (8): 711–716.
  3. 3,0 3,1 Fortelius, Mikael; Keppelman, John (1993). "The largest land mammal ever imagined". Zoological Journal of the Linnean Society (107): 85–101.
  4. Larramendi, A. (2016). "Shoulder height, body mass and shape of proboscideans" (PDF). Acta Palaeontologica Polonica. 61. doi:10.4202/app.00136.2014.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]