Aeropuertu Internacional de Beixín-Capital
Aeropuertu Internacional de Beixín-Capital | |
---|---|
aeropuertu internacional y aeródromu de tráficu comercial | |
Llocalización | |
País | República Popular China |
Capital nacional (es) | Beixín |
Distritu | Chaoyang (es) |
Coordenaes | 40°04′48″N 116°35′04″E / 40.08°N 116.5844°E |
Altitú | 35,4 m |
Historia y usu | |
Apertura | marzu 1958 |
Dueñu | Beijing Capital International Airport Company Limited (en) |
Xestión | Civil Aviation Administration of China |
Orixe del nome | Beixín |
Arquiteutura | |
Estilu | Arquiteutura high-tech |
Aeropuertu | |
Ciudá a la que sirve | Beixín |
Instalaciones | |
Formáu por | Terminal 1 (en) , Terminal 2 (en) y Terminal 3 (en) |
Web oficial | |
L'Aeropuertu Internacional de Beixín-Capital (chinu tradicional: 北京首都國際機場, chinu simplificáu: 北京首都国际机场, pinyin: Běijīng Shǒudū Guójì Jīchǎng) (IATA: PEK, OACI: ZBAA) ye'l principal aeropuertu internacional de la ciudá de Beixín, la capital de la República Popular China. El códigu IATA del aeropuertu ye PEK, que reflexa la romanización tradicional de la ciudá: Beixín. El códigu BJS ye tamién d'usu frecuente, de resultes de l'actual trescripción pinyin de la capital china, Beijing. Incluyendo tolos aeropuertos de la zona metropolitana de Beixín, anguaño Capital Beijing (PEK) ye l'únicu aeropuertu d'aviación civil que correspuende a BJS.
L'aeropuertu ye la base central d'Air China. Tres la so ampliación que foi concluyida'l 29 de febreru de 2008, convirtióse nel mayor aeropuertu del mundu debíu a la medría del so tráficu aereu provocáu pola cita olímpica qu'entamó China esi mesmu añu. Ye'l tercer aeropuertu con mayor tráficu nel mundu por detrás del Aeropuertu de Londres-Heathrow y l'Aeropuertu Internacional Hartsfield-Jackson.
Historia
[editar | editar la fonte]L'Aeropuertu Internacional de Beixín foi inauguráu'l 21 de marzu de 1958, y foi'l primer aeropuertu de la República Popular China. Consistía nun pequeñu edificiu terminal, que sigue de pies hasta'l día de güei, al paecer pal usu de personalidaes y vuelos chárter. El 1 de xineru de 1980 foi inauguráu un edificiu de color verde más grande y modernu, con muelles pa 10 o 12 aviones. La terminal foi una de les mayores de la década de 1950, pero a mediaos de 1990 foi acorviáu pol aumentu de pasaxeros y púnxose a prueba la so capacidá. La terminal foi cerrada tres l'apertura d'una segunda terminal pa la so renovación. El 20 de setiembre de 2004 se reinauguró y yera utilizáu puramente por China Southern Airlines.
Pa conmemorar el 50º aniversariu de la fundación de la República Popular China a finales de 1999, l'aeropuertu foi ampliáu de nuevu. Esta nueva terminal inaugurada'l 1 de payares foi nomada Terminal 2. El 20 de setiembre de 2004, foi abierta la nueva Terminal 1 (que foi la terminal esclusiva de China Southern Airlines hasta 1999) a vuelos nacionales ya internacionales de Beixín. Otres compañíes aérees de vuelos nacionales ya internacionales inda operen na Terminal 2.
La más ambiciosa espansión del aeropuertu de Beixín inauguró'l 29 de febreru de 2008 por motivu de los Xuegos Olímpicos de Branu de 2008 na ciudá. El diseñu d'ésta tuvo a cargu del arquiteutu inglés Norman Foster y el so equipu de trabayu.
Estadístiques
[editar | editar la fonte]Movimientos | 2008 | 2007 | 2006 | 2005 | 2004 | 2003 | 2002 | 2001 | 2000 |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Pasaxeros | 55 938 136 | 53 611 747 | 48 748 298 | 41 004 008 | 34 883 190 | 24 355 940 | 27 159 665 | 24 176 495 | 21 691 077 |
Cargu (TM) | 1 367 710 | 1 416 452 | 1 201 815 | 782 066 | 668 690 | 662 746 | 629 045 | 591 195 | 557 362 |
Estadístiques de la Alministración d'Aviación Civil China[1]
Aereollinies y destinos
[editar | editar la fonte]Destinos nacionales
[editar | editar la fonte]Destinos internacionales, Ḥong Kong, Macáu y Taiwán
[editar | editar la fonte]Ampliación
[editar | editar la fonte]La obra d'ampliación del Aeropuertu Internacional de Beixín, diseñada pol estudiu d'arquiteutura del célebre Norman Foster, foi inaugurada'l día 29 de febreru de 2008.
Gracies a esta ampliación, l'Aeropuertu Internacional de Beixín convirtióse nel mayor aeropuertu del mundu, con cuasi 1 000 000 de metros cuadraos, y la posibilidá de tránsitu de 76 millones de pasaxeros, col oxetivu claru d'acoyer el fluxu de visitantes mientres los Xuegos Olímpicos de 2008, que s'apostaron en dicha ciudá. El so diseñu, qu'entemez les influyencies que ta sufriendo China, fai presente lo tradicional coles más modernes teunoloxíes. Asemeyase a una torre Eiffel baltada que cunta con techos tresparentes de colores coloráu y mariellu (bandera de China).
Nun principiu, envaloróse qu'esti proyeutu remataría en 2007, cifrándose aproximao en 2300 millones de dólares. Sicasí, foi inauguráu a les 08:50 AM, hora llocal, del día 29 de febreru de 2008, con un costu de 3650 millones. Sumándose a esto, tán los más de 4 años invertíos a toa priesa pa llegar con anterioridá a les Olimpiaes que pueden faer camudar la vista que'l mundu tien sobre'l país asiáticu.
Ver tamién
[editar | editar la fonte]- Aeropuertos del mundu
- Tamién obra de Norman Foster: Aeropuertu internacional de Hong Kong
Referencies
[editar | editar la fonte]Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]- Portal Oficial - Contién múltiples imáxenes d'alta calidá.
- Compañía del Aeropuertu de Beixín
- Web oficial