Ciclamato

Ciclamato
	más imáxenes
Xeneral
Estructura química
Fórmula química	C₆H₁₂NNaO₃S
SMILES canónicu	[O-.[Na+]&zoom=2.0&annotate=none modelu 2D]
MolView	[O-.[Na+] modelu 3D]
Propiedaes físiques
Masa	201,043559 unidá de masa atómica
Puntu de fusión	265 grau Celsius
Propiedaes termoquímiques
Peligrosidá
Identificadores

Ciclamato ye'l nome común del ciclohexilsulfamato. Denomináu na industria alimenticio coles sigles Y 952. El ciclamato ye un edulcorante non calóricu descubiertu en 1937, que foi consideráu hasta cincuenta veces más duce qu'otros endulzantes baxos en caloríes. Anguaño esisten delles organizaciones, tales como la FAO (Organización de les Naciones Xuníes pa l'agricultura y l'Alimentación) y la OMS (Organización Mundial de la Salú), que respuenden por el so usu ensin aparentes daños a la salú en más de cien países del mundu, ente ellos la Xunión Europea, Canadá, Australia, China y práuticamente toa Llatinoamérica. Sicasí, nos Estaos Xuníos el so usu ta prohibíu dende 1970 pola FDA.

Esisten nel mundu munchos estudios que falen de que'l ciclamato ye seguro pal so usu n'humanos. Por casu, l'Institutu Nacional de Cáncer de los Estaos Xuníos cunta con amplia investigación sobre'l ciclamato y otros endulzantes artificiales.^[1]

Nestes naciones, les autoridaes sanitaries correspondientes respuenden por que la ingesta diaria almitible (IDA) encamentada ye d'once miligramos per cada quilu de pesu corporal,^[2]^[3] lo qu'equivaldría a 770 mg/día nun adultu de 70 quilos de pesu. El ciclamato de sodiu utilizar nuna gran cantidá de productos, dende bébores gaseoses hasta yogur o dentífricos, ente otros.

Historia

El ciclamato de sodiu foi sintetizáu per primer vegada en 1937 na Universidá d'Illinois, y utilízase como edulcorante artificial dende 1950. El so usu foi suspendíu nos Estaos Xuníos en 1970, por cuenta de un estudiu de los Food and Drug Research Laboratories (Maspeth, estáu de Nueva York) onde s'utilizaron 240 aguarones de llaboratoriu, y que refundió la presencia de cáncer en dalgunos d'estos animales.^[4]

Delles opiniones acabaron tornando'l valor de les pruebes con animales de llaboratoriu,^{[ensin referencies]} pos fueron feches con dosis qu'entepasen en más de 100 vegaes la dosis normal inxerida por humanos; sicasí, demostróse que'l ciclamato puede convertise en ciclohexilamina nel tracto intestinal, compuestu que podría ser canceríxenu.^[5]^[6] Asina pos esisten otros organismos, como la EFSA (European Food Safety Authority), encargáu de regular los riesgos rellacionaos con sustancies nos alimentos, que respuenden por l'usu del ciclamato en cantidaes que nun entepasen la ingesta máxima encamentada.^[7]

Discutiniu sobre'l ciclamato

Esti productu químicu úsase como edulcorante en productos alimenticios.

Según los analises de la Organización Mundial de la Salú tratar d'un edulcorante ensin perxuicios pa la salú y catalogáu na so 'grupu 3' de sustancies non canceríxenes. Amás, la JEFCA señala que la ingesta diaria almitible ye de 11 miligramos per quilu de pesu corporal^[8] y, según el Reglamentu Sanitariu d'Alimentos, n'España 7 mg por quilu de pesu corporal.^[9]

Por casu, en dellos países como España la Coca-Cola Zero contién esti ingrediente. Sicasí, en dellos países llatinoamericanos el edulcorante Y-952 foi retiráu por cuenta de los barruntos que pesen sobre'l ciclamato. En Méxicu retirar en 2008 gracies a una campaña de los consumidores, ente qu'en Venezuela retiróse argumentando que podría producir cáncer. N'otros casos (como en Chile), sustituyóse l'usu de ciclamato por aspartamo y acesulfamo-k. ^{[ensin referencies]}

Sicasí, yá que la Coca-cola Zero contién de 18 a 22 miligramos de ciclamato por cada 100 mL, según los datos de la OMS una persona media de 70 quilos tendría d'inxerir más de 3.85 llitros d'esta bébora acaldía de la so vida por que «represente dalgún riesgu apreciable pa la salú»^{[ensin referencies]}.

Sicasí, tenemos de saber que la IDA calcúlase estremando'l NOAEL (nivel ensin efeutu adversu observable) nun factor de 100 como midida de seguridá. Con éses una persona tendría de beber aproximao 385 llitros de Coca-Cola Zero en llugar de los 3,85 llitros calculaos enantes pa representar dalgún peligru.

Estatus llegal

El ciclamato ta aprobáu como edulcorante en más de 130 países.^[10]

A finales de los años 60 el ciclamato foi prohibíu nel Reinu Xuníu pero volvió aprobase tres les evaluaciones realizaes en 1996 pola Xunión Europea.^[11]

En Filipines prohibióse una vegada el ciclamato, pero más tarde nel 2013 l'Alministración d'Alimentos y Melecines de Filipines retiró la prohibición yá que foi declaráu seguro pal consumu.^[12]^[13]

Anguaño'l ciclamato ta prohibíu nos Estaos Xuníos^[14]

Referencies

↑ Artificial Sweeteners and Cancer: Questions and Answers, artículu n'inglés nel sitiu web Cancer.gov.
↑ «Hoax: ciclamato en bébora refrescante» Archiváu 2014-02-09 en Wayback Machine, artículu nel sitiu web de la Xeneralidá de Cataluña.
↑ Artículu n'inglés Archiváu 2015-09-24 en Wayback Machine nel 26º JECFA (Comité Mistu FAO/OMS d'Espertos n'Aditivos Alimenticios), 1982. Publicáu nel sitiu web de la FAO.
↑ Price, J.M.; Biava, C.G.; Olser, B.L.; Vogin, Y.Y.; Steinfeld, J.; Llei, H. L. (1970). «Bladder Tumors in Rats Fed Cyclohexylamine or High Doses of a Mixture of Cyclamate and Saccharin». Science 167. páxs. 1131-1132.
↑ «The metabolism of cyclamate to cyclohexylamine in humans during long-term administration», artículu n'inglés nel sitiu web NCBI.
↑ «Cytogenic studies of cyclohexylamine, a metabolite of cyclamat», artículu n'inglés nel sitiu web KB.
↑ "Revised opinion on cyclamic acid and its sodium and calcium salts", artículu n'inglés en Health & Consumer Protection Directorate-General. Publicáu nel sitiu web European Comission (2000).
↑ Revisión sobre'l ciclamato de sodiu. Comisión Europea
↑ Reglamentu Sanitariu d'Alimentos. Artículu 146
↑ http://www.cyclamate.org/pdf/Cyclamate_worldwidestatus.pdf
↑ https://books.google.com/books?id=KtlGWxu_KdMC&pg=PA247#v=onepage&q&f=false
↑ «Archived copy». Archiváu dende l'orixinal, el 2016-03-04.
↑ http://www.philstar.com/metro/2013/04/16/931145/fda-lifts-ban-magic-sugar
↑ http://www.fda.gov/food/ingredientspackaginglabeling/foodadditivesingredients/ucm397716.htm

[1] Artificial Sweeteners and Cancer: Questions and Answers, artículu n'inglés nel sitiu web Cancer.gov.

[2] «Hoax: ciclamato en bébora refrescante» Archiváu 2014-02-09 en Wayback Machine, artículu nel sitiu web de la Xeneralidá de Cataluña.

[3] Artículu n'inglés Archiváu 2015-09-24 en Wayback Machine nel 26º JECFA (Comité Mistu FAO/OMS d'Espertos n'Aditivos Alimenticios), 1982. Publicáu nel sitiu web de la FAO.

[4] Price, J.M.; Biava, C.G.; Olser, B.L.; Vogin, Y.Y.; Steinfeld, J.; Llei, H. L. (1970). «Bladder Tumors in Rats Fed Cyclohexylamine or High Doses of a Mixture of Cyclamate and Saccharin». Science 167. páxs. 1131-1132.

[5] «The metabolism of cyclamate to cyclohexylamine in humans during long-term administration», artículu n'inglés nel sitiu web NCBI.

[6] «Cytogenic studies of cyclohexylamine, a metabolite of cyclamat», artículu n'inglés nel sitiu web KB.

[7] "Revised opinion on cyclamic acid and its sodium and calcium salts", artículu n'inglés en Health & Consumer Protection Directorate-General. Publicáu nel sitiu web European Comission (2000).

[cocacola-8] Revisión sobre'l ciclamato de sodiu. Comisión Europea

[DÍA_n'España-9] Reglamentu Sanitariu d'Alimentos. Artículu 146

[10] ttp://www.cyclamate.org/pdf/Cyclamate_worldwidestatus.pdf

[11] ttps://books.google.com/books?id=KtlGWxu_KdMC&pg=PA247#v=onepage&q&f=false

[12] «Archived copy». Archiváu dende l'orixinal, el 2016-03-04.

[13] ttp://www.philstar.com/metro/2013/04/16/931145/fda-lifts-ban-magic-sugar

[14] ttp://www.fda.gov/food/ingredientspackaginglabeling/foodadditivesingredients/ucm397716.htm

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]