Saltar al conteníu

Demografía de la Xunión Europea

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Demografía de la Xunión Europea
Estimaciones en 2014[1]
Población per Estáu Porcentaxes /
total de la XE
hab/km²
Pob. Área
XE 507 416 607507 416 607 100 100 116,0
Alemaña 80 780 00080 780 000 15,92 8,1 229,9
Austria 8 507 7868 507 786 1,68 1,9 99,7
Bélxica 11 203 99211 203 992 2,21 0,7 352,0
Bulgaria 7 245 6777 245 677 1,43 2,5 68,5
Xipre 858 000858 000 0,17 0,2 86,6
Croacia 4 246 7004 246 700 0,84 1,3 75,8
Dinamarca 5 627 2355 627 235 1,11 1,0 128,1
Eslovaquia 5 415 9495 415 949 1,07 1,1 110,8
Eslovenia 2 061 0852 061 085 0,41 0,5 101,4
España 46 507 76046 507 760 9,17 11,4 93,4
Estonia 1 315 8191 315 819 0,26 1,0 29,6
Finlandia 5 451 2705 451 270 1,07 7,6 15,8
Francia[2] 65 856 60965 856 609 12,98 14,6 99,6
Grecia 10 992 58910 992 589 2,17 3,0 85,4
Hungría 9 879 0009 879 000 1,95 2,1 107,8
Irlanda 4 604 0294 604 029 0,91 1,6 64,3
Italia 60 782 66860 782 668 11,98 6,8 200,4
Letonia 2 001 4682 001 468 0,39 1,5 35,0
Lituania 2 943 4722 943 472 0,58 1,5 51,4
Luxemburgu 549 680549 680 0,11 0,1 190,1
Malta 425 384425 384 0,08 0,0 1305,7
Países Baxos 16 829 28916 829 289 3,32 0,9 396,9
Polonia 38 495 65938 495 659 7,59 7,1 121,9
Portugal 10 427 30110 427 301 2,05 2,1 114,4
Rumanía 19 942 64219 942 642 3,93 5,4 90,2
Suecia 9 644 8649 644 864 1,90 10,2 20,6
Reinu Xuníu 64 308 26164 308 261 12,67 5,5 251,7
República Checa 10 512 41910 512 419 2,07 1,8 132,8

La demografía de la Xunión Europea (XE) contién les bases del estudiu sobre la población europea en distintos campos, como pue ser la cuantificación demográfica y la cualitativa, ye dicir les cualidaes nel so estáu llaboral, la so renta, la so edá, etc.

En 2017, la población total de la XE yera d'aproximao 512 millones de persones.[3] Amás d'ocupar el tercer puestu en población a nivel mundial,[4] na XE la esperanza de vida ye una de les más altes del mundu (80,3 años de vida),[5] y esfruta d'un altu Índiz de Desarrollu Humanu.

Nesti contestu la población de la XE, esperimenta un procesu marcadamente desigual ente les sos rexones. Per una parte países como Alemaña, onde mientres dellos años la población avieya exponecialmente, por cuenta del amenorgamientu del númberu de nacencies y el constante aumentu na esperanza de vida. Per otra parte otros como Francia y el Reinu Xuníu que llograron caltener una tasa de natalidá abonda.[6] Sicasí, en 2015 y 2016 la población de la XE aumentó con respectu al añu anterior,[7][3] debió principalmente a la inmigración neta correspondiente a la diferencia ente'l númberu de ciudadanos d'un país terceru que s'asitiaron na XE y aquellos que volvieron a los sos países d'orixe. Pela so parte, el crecedera natural foi negativu per primer vegada al rexistrase 5,1 millones de nacencies y 5,2 millones de fallecimientos en 2015.[7] El siguiente añu rexistráronse tantes nacencies como fallecimientos dientro de la XE (5,1 millones).[3]

Asina mesmu, ta previstu que la XE pierda llueu más de 10 % de la so población de resultes de la salida del Reinu Xuníu de la Unión.[8]

Tocantes a la urbanización, árees metropolitanes como les de Londres o París cunten con más de 10 millones d'habitantes, caúna.

Población de la Xunión Europea

[editar | editar la fonte]

La ciudadanía de la XE depende de la posesión de la nacionalidá d'unu de los Estaos miembros.[9] N'otres pallabres, quien tenga la nacionalidá d'un Estáu miembru va ser consideráu como ciudadanu de la XE.

La XE amás de cuntar cola tercer población mundial por detrás de China y la India, tien una esperanza de vida que ye de les más altes del mundu, con 80,3 años de vida media (77,5 pa los homes y 83,1 nel casu de les muyeres),[5] y un Índiz de Desarrollu Humanu que va d'alto a bien alto dependiendo del Estáu miembru.

La elevada esperanza de vida y el baxu índiz de mortalidá infantil na XE amuesen que la baxa tasa de mortalidá ye debida a les meyores nos ámbitos de la economía, la salú y la educación.

En cuanto al futuru demográficu de la XE, el so númberu d'habitantes tendrá d'amontase sustancialmente nel próximu deceniu, en parte por cuenta de la inmigración pero sobremanera gracies al proceso ampliación, que podría dar cabida al adhesión de Turquía y dellos estaos de la ex Yugoslavia, colo cual el total de la población de la XE va aumentar en más de 100 millones d'habitantes.

Crecedera natural y migración

[editar | editar la fonte]
Datos en millones y porcentaxes
Estimación futura[10]
Población en millones
Evolución del % al respective de 2010
Residentes estranxeros
según el so orixe en 2011[11]
% sobre'l total de la población
Estáu 2035 2060 Non XE XE Total
mill. % mill. % mill. % mill. % mill. %
 
Alemaña 76,4 -6,4 66,3 -18,8 4,5 5,6 2,6 3,2 7,1 8,8
Austria 8,9 6,7 8,8 5,9 0,5 6,6 0,3 4,2 0,9 10,8
Bélxica 12,4 15,2 13,4 24,0 0,4 3,8 0,7 6,8 1,1 10,0
Bulgaria 6,4 -15,3 5,5 -16,9 0,2 2,7 0,1 1,3 0,03 0,5
Xipre 1,0 25,4 1,1 41,3 0,06 7,4 0,1 12,5 0,1 20,0
Dinamarca 5,9 7,6 6,8 9,8 0,2 4,0 0,1 2,3 0,3 6,2
Eslovaquia 5,5 5,0 5,1 -5,7 0,4 0,8 0,2 0,6 0,6 1,3
Eslovenia 2,1 5,0 2,0 0,5 0,07 3,8 0,005 0,3 0,08 4,0
España 50,8 10,6 52,2 13,7 3,3 7,2 2,3 5,0 5,6 12,3
Estonia 1,2 -6,1 1,1 -12,5 0,1 14,8 0,01 1,0 0,2 15,7
Finlandia 5,72 7,0 5,74 7,3 0,1 2,0 0,06 1,1 0,16 3,1
Francia 71,3 10,2 73,7 13,9 2,4 3,8 1,3 3,1 3,8 5,9
Grecia 11,6 2,7 11,2 -0,1 0,8 7,1 0,15 1,4 0,95 8,5
Hungría 9,5 -4,4 8,86 -11,5 0,08 0,8 0,12 1,3 0,20 2,1
Irlanda 5,5 23,4 6,5 46,5 0,06 1,5 0,29 6,5 0,36 8,1
Italia 65,1 8,0 64,9 7,7 3,23 5,3 1,34 2,2 4,57 7,5
Letonia 1,96 -12,7 1,67 -25,6 0,37 16,6 0,01 0,4 0,38 17,0
Lituania 2,97 -10,6 2,67 -19,6 0,03 1,0 0,002 0,1 0,03 1,0
Luxemburgu 0,64 29,3 0,72 45,0 0,03 5,9 0,19 37,2 0,22 43,1
Malta 0,41 0,0 0,38 -0,2 0,01 2,4 0,01 2,4 0,2 4,9
Países Baxos 17,6 6,5 17,0 3,0 0,33 2,0 0,33 2,0 0,67 4,0
Polonia 36,8 -3,4 32,7 -14,3 0,032 0,1 0,016 0,0 0,047 0,1
Portugal 10,7 1,4 10,2 -3,5 0,34 3,2 0,10 1,0 0,44 4,2
Rumanía 19,8 -7,5 17,3 -19,4 n/d n/d n/d n/d n/d n/d
Suecia 10,7 15,0 11,2 23,4 0,32 3,7 0,27 2,9 0,62 6,6
Reinu Xuníu 71,8 15,9 78,9 27,3 2,42 3,9 2,06 3,3 4,48 7,2
R. Checa 10,7 2,6 10,4 -0,4 0,28 2,7 0,13 1,3 0,41 4,0
XE-27 524,5 4,7 516,9 3,2 20,5 4,1 12,8 2,2 33,3 6,6

En 2003, el númberu de nacencies superó al númberu de fallecimientos en menos de 100 000100 000 nos Estaos miembros de la XE-28, colo que'l crecedera natural de la población práuticamente habíase equilibráu.[12] Darréu, la tasa de natalidá y la crecedera natural de la población aumentaron de llixeramente en dellos Estaos miembros, magar l'enclín invertir cola llegada de la Gran Recesión: ente 2008 y 2013, cuando'l cambéu natural de la población menguó d'un aumentu de 578 000578 000 a un aumentu de 82 00082 000, anque esti repicó a 191 000191 000 en 2014.[12]

Sobre la tasa de crecedera natural, en 2013 rexistrar na XE 5,1 millones de nacencies. La tasa bruta de natalidá menguó en rellación a 2012, pasando de 10,4 a 10,0 nacencies por 1000 habitantes.[6] Les tases de natalidá más elevaes rexistrar n'Irlanda (15,0 por 1000 habitantes), Francia (12,3) y el Reinu Xuníu (12,2). Nel otru estremu apaecen Portugal (7,9), Alemaña, Grecia ya Italia (8,5 cada unu).[6] Asina, considerando solamente la crecedera natural, los Estaos que más crecieron en 2013 fueron Irlanda, Xipre, Luxemburgu y Francia. Per otra parte, trece Estaos rexistraron una crecedera natural negativu (más fallecimientos que nacencies), los más importantes fueron en Bulgaria, Letonia, Lituania, Hungría, Rumanía y Alemaña.[6]

Per otra parte, en 2010 el Reinu Xuníu y España fueron los principales centros de crecedera demográfica d'orixe inmigratorio, siguíos per Italia y Alemaña. Esos cuatro países sumaron conxuntamente el 61,9 % de los aproximao trés millones cien mil persones qu'inmigraron a unu de los Estaos miembros de la XE.[13] Sicasí en términos porcentuales, les mayores crecederes dar en Luxemburgu, Xipre y Malta.[13] La media de la XE cifrar en 6,2 inmigrantes por cada 1000 habitantes.[13]

La mayoría de los non nacionales na mayor parte de los Estaos miembros tienen la nacionalidá de países que nun pertenecen a la XE. En 2011 los ciudadanos d'otros Estaos miembros de la XE representaben la mayor parte de los non nacionales residentes en Bélxica, Xipre, Eslovaquia, Hungría, Irlanda y Luxemburgu.[14] Tocantes a los Estaos onde la proporción de ciudadanos de terceros países ye particularmente importante, sobresal el casu d'Estonia y Letonia, debíu al eleváu númberu de non nacionales reconocíos (principalmente ciudadanos de la ex-Xunión Soviética que nun adquirieron la nacionalidá letona o estonia, nin nenguna otra).[14]

La mayor proporción (37,2 %) por continente d'orixe de los ciudadanos de terceros países que viven na XE, yeren nacionales d'un país européu non perteneciente a la XE-27. Aproximao 7,5 millones de persones de países europeos non miembros moraben na XE en 2011; ente estos, más de la metá yeren ciudadanos d'Albania, Turquía y Ucraína.[14] El segundu mayor grupu venía d'África (24,9 %), siguida d'Asia (21,3 %), América (15,8 %) y Oceanía (0,8 %). Más del 50% de los africanos que vivíen na XE procedíen del África del Norte, especialmente d'Arxelia o Marruecos.[14] Los asiáticos pela so parte procedíen principalmente d'Asia del Sur y orientalsobremanera de China o la India. Los ciudadanos de Brasil, Ecuador y Estaos Xuníos constituyíen la mayor parte de los non nacionales procedentes d'América.[14]

Como enclín de llargu plazu, ente 1960 y 2014 la población de los Estaos miembros amontóse en 100 millones d'habitantes aproximao (407 millones a 507 millones).[15]

Estimaciones futures

Según un informe d'Eurostat, la población de la XE-27 va pasar de los 501 millones d'habitantes en xineru de 2010 a 525 millones en 2035 hasta algamar 526 millones d'habitantes en 2040. Depués va dir baxando hasta los 517 millones nel 2060. Asina, en 2060, los Estaos miembros más poblaos seríen el Reinu Xuníu (79 millones), Francia (74 millones), Alemaña (66 millones), Italia (65 millones) y España (52 millones).[10]

Tamién acordies con l'informe, la población de la XE-27 va siguir avieyando y la parte de población mayor de 65 años va pasar del 17% en 2010 al 30% en 2060 ente que los mayores de 80 años van pasar de 5% al 12% mientres esi periodu.[10]

Diversidá étnica

[editar | editar la fonte]

La XE presenta una importante diversidá étnica. Magar les primeres ampliaciones de la XE tuvieron acutaes a países con una mayor homoxeneidá étnicu-nacional, les más recién incorporaron Estaos con sociedaes multiétnicas y plurinacionales.[16]

Dientro d'esti contestu na XE utiliza'l términu “minoríes nacionales” entendíu como grupos étnicos qu'habiten nun Estáu determináu y que de normal tán venceyaos a una nación que constituyó'l so propiu Estáu. Asina, les minoríes nacionales definiéronse por oposición a les minoríes étniques de formaes por inmigrantes, siendo distintivu de les primeres el so enraigono a un territoriu con carauterístiques culturales y llingüístiques estremaes.[16]

Llingües

[editar | editar la fonte]
Porcentaxe de la conocencia d'inglés dientro de la población de la XE.

Les llingües oficiales de la XE son venticuatro,[17] un númberu inferior al d'Estaos miembros, una y bones dellos d'estos comparten idiomes. L'inglés ye la llingua más falada na XE, sicasí ye l'alemán la llingua materna principal.[18]

En cuanto a la conocencia de llingües estranxeres na XE, este varia de forma considerable d'un Estáu a otru. Sicasí, en términos xenerales, les principales cinco llingües secundaries dientro de la XE son: l'inglés, l'alemán, el francés, l'español y el rusu, siguíes pol italianu.[19]

Cabo anotar que l'ausencia del estatus de llingua oficial fai que llingües que cunten con un altu porcentaxe de falantes non nativos, como ye'l casu del rusu, nun tengan la mesma representación nel ámbitu institucional de la XE qu'otres menos utilizaes.[20]

La mayoría de la población de la XE ye cristiana, principalmente católica, protestante y ortodoxa.[16] El fluxu d'inmigrantes a los Estaos miembros y procesu d'ampliación traxeron distintes relixones, incluyendo'l Islam, el budismu, el hinduismu, el sikhismu y Baha'i. El xudaísmu tien una llarga historia n'Europa y convivió colos pueblos indíxenes mientres sieglos. El llaicismu tien una fuerte presencia na XE y contribúi al aumentu del ateísmu y del agnosticismu.

Nucleos urbanos

[editar | editar la fonte]
Nucleos urbanos más poblaos
Ciudaes Árees metropolitanes
Población[21]
en millones
Estáu Población[22]
en millones (aprox.)
Estáu
Londres 7,5   R.Xuníu ÁM-Londres 14  R.Xuníu
Berlín 3,4 Alemaña ÁM-París 14  Francia
Madrid 3,2 España Ruhr 13  Alemaña
Roma 2,7 Italia ÁM-Madrid España
París 2,2 Francia ÁM-Milán Italia
Bucuresti 1,9 Rumanía ÁM-Barcelona España
Hamburgu 1,8 Alemaña ÁM-Berlín Alemaña
Viena 1,7 Austria Atenes Grecia
Budapest 1,7 Hungría Midlands Occ. R.Xuníu
Varsovia 1,7 Polonia ÁM-Roma Italia
Barcelona 1,6 España Rin-Norte Alemaña
Múnich 1,3 Alemaña Rin-Sur Alemaña
Milán 1,3 Italia Alta Silesia Polonia
Praga 1,2 R. Checa ÁM-Hamburgu Alemaña
Sofía 1,2 Bulgaria ÁM-Nápoles Italia
Birmingham 1,0 R.Xuníu ÁM-Varsovia Polonia
Colonia 1,0 Alemaña Rin-Meno Alemaña
Nápoles 0,9 Italia Múnich Alemaña
Turín 0,9 Italia Bruxeles Bélxica
Marsella 0,8 Francia ÁM-Lisboa Portugal

Les aglomeraciones urbanes tán formaes por un territoriu con una densidá de población alta pero variable según les zones y que nun s'entama necesariamente en redol a un nucleu central. Na XE esisten delles d'estes árees. La demografía del Reinu Xuníu, tendente a la fundación de ciudaes esvalixaes que cola so crecedera acaben xuniéndose, faen que, según delles estadístiques, Londres seya la aglomeración más poblada. Sicasí, si atendemos al crecimeinto d'una ciudá en sí mesma, ensin fundise con otres distintes, París ye la mayor ciudá de la XE.

Pela so parte, un área metropolitana ye una rexón altamente poblada que xeneralmente tien una ciudá central que da nome al área y una serie de ciudad satélites que pueden funcionar como ciudad dormitorio, industriales, comerciales y servicios, tou ello entamáu d'una manera más o menos centralizada. El conceutu d'área metropolitana nun ye escluyente col de aglomeración, pudiendo una ciudá formar parte de dambes. De los Estaos candidatos, solo Turquía tendría árees urbanes ente les 20 más poblaes de la Unión, concretamente Istambul, Ankara y Izmir.

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. «Population on 1 January» (inglés). Eurostat. Consultáu'l 19 de setiembre de 2014.
  2. Les cifres correspondientes a Francia inclúin los cuatro departamentos d'ultramar (Guayana Francesa, Guadalupe, Martinica, La Xunta). Nun inclúi la Coleutividá d'ultramar y los demás territorios que nun formen parte de la XE.
  3. 3,0 3,1 3,2 «La XE llega a los 512 millones d'habitantes pola inmigración, un millón y mediu más que nel 2016». El Periódico (11 de xunetu de 2017). Consultáu'l 6 d'abril de 2018.
  4. «Vivir na XE». europa.eu. Consultáu'l 19 de setiembre de 2014.
  5. 5,0 5,1 «Esperanza de vida al nacer. Por sexu. 2012». Institutu d'Estadística de Cataluña. Consultáu'l 19 de setiembre de 2014.
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 «Población d'XE». L'Economista. Consultáu'l 19 de setiembre de 2014.
  7. 7,0 7,1 «Italia, el país de la XE con más baxa tasa de natalidá». 20 minutos (8 de xunetu de 2016). Consultáu'l 15 d'abril de 2018.
  8. «Brexit: 5 cifres sobre cómo queda la Xunión Europea ensin Reinu Xuníu». BBC (24 de xunu de 2016). Consultáu'l 9 de xunetu de 2016.
  9. «Tratáu de Maastricht sobre la Xunión Europea». europa.eu. Consultáu'l 19 de setiembre de 2014.
  10. 10,0 10,1 10,2 «Eurostat: Proyeiciones poblacionales de la XE 2010-2060». eurostat. Archiváu dende l'orixinal, el 6 de marzu de 2016. Consultáu'l 19 de setiembre de 2014.
  11. «Total population and resident population by group of citizenship, 2011» (inglés). Comisión Europea. Consultáu'l 19 de setiembre de 2014.
  12. 12,0 12,1 «nivel rexonal Estadístiques de población a nivel rexonal» (5 d'avientu de 2017). Consultáu'l 15 d'abril de 2018.
  13. 13,0 13,1 13,2 «Estadístiques de migración y población migrante». eurostat. Consultáu'l 19 de setiembre de 2014.
  14. 14,0 14,1 14,2 14,3 14,4 «Estadístiques de migración y población migrante». eurostat. Consultáu'l 19 de setiembre de 2014.
  15. «España ye'l país que más población perdió en 2013 por causa de la emigración na XE». EurActiv. Consultáu'l 19 de setiembre de 2014.
  16. 16,0 16,1 16,2 Morán, Sagrario. «Diversidad étnica, llingüística y relixosa na Xunión Europea y proteición de los derechos de les minoríes». Universidá Rey Juan Carlos. Archiváu dende l'orixinal, el 5 de febreru de 2012. Consultáu'l 19 de setiembre de 2014.
  17. «Multillingüismu». europa.eu. Consultáu'l 19 de setiembre de 2014.
  18. «güeyada.html?type=1 Alemaña d'una güeyada». L'actualidá Alemana. Consultáu'l 19 de setiembre de 2014.
  19. «Lengua». Eurojoves. Consultáu'l 19 de setiembre de 2014.
  20. «La situación del español na Xunión Europea». Institutu Cervantes. Consultáu'l 19 de setiembre de 2014.
  21. Pa consultar una llista detallada y les sos fontes vease'l Ciudaes más grandes de la Xunión Europea por población dientro de les llendes de la ciudá
  22. El númberu d'habitantes presentáu na tabla ye aproximativo dada la diversidá de fontes esistentes y los criterios distintos qu'utilicen. Pa consultar una llista detallada y les sos fontes vease'l Árees metropolitanes de la Xunión Europea

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]