Saltar al conteníu

Julian Assange

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Julian Assange
Vida
Nacimientu Townsville[1], 3 de xunetu de 1971[2] (53 años)
Nacionalidá Bandera de Australia Australia [3]
Bandera d'Ecuador Ecuador  (12 avientu 2017 -  11 abril 2019)[4]
Residencia embaxada d'Ecuador en Londres
Isla Magnetic (es) Traducir
Melbourne
Llingua materna inglés
Familia
Padre John Shipton
Madre Christine Ann Assange
Casáu con Stella Assange (es) Traducir (2022 – )
Estudios
Estudios Central Queensland University (es) Traducir
Universidá de Melbourne
Townsville State High School (en) Traducir
Llingües falaes inglés[5]
Oficiu ciberactivista, hacker, programador, informáticu teóricu, productor de televisión, direutor de televisión, escritor, periodista, presentador, empresariu, alertador, presentador de televisión, editor
Emplegadores WikiLeaks
Premios
Miembru de Media, Entertainment and Arts Alliance (en) Traducir
Seudónimos Proff[16] y Mendax[17]
Creencies
Partíu políticu políticu independiente (dende 2015)
Partido WikiLeaks (es) Traducir (de 2012 a 2015)
IMDb nm4006677
Cambiar los datos en Wikidata

Julian Paul Assange (3 de xunetu de 1971, Townsville)[18] conocíu como Julian Assange, ye un programador, ciberactivista, periodista y activista d'Internet australianu, conocíu por ser el fundador, editor y voceru del sitiu web WikiLeaks.

Biografía

[editar | editar la fonte]

Los sos empiezos

[editar | editar la fonte]

Assange nun quier dar a conocer la so fecha de nacencia nin otros datos personales. Raffi Khatchadourian nun artículu nel The New Yorker, diz que nació en Townsville, Queensland, en 1971. Assange dixo que los sos padres fixeron una compañía teatral itinerante, y qu'asistió a 37 escueles y 6 universidaes n'Australia.

Assange ayudó en 1997 a escribir el llibru Underground de Suelette Dreyfus,[19] nel que se-y acredita como investigador. Entiende dende les sos esperiencies d'adolescencia como miembru d'un grupu de hackers llamáu Subversivos Internacionales, polo que, en 1991, la Policía Federal Australiana asaltó la so casa de Melbourne. La revista Wired y los periódicos The Sunday Times y The Sydney Morning Herald apuntaron a qu'esisten semeyances ente Assange y la persona llamada Mendax nel llibru. El New Yorker identificó a Assange como Mendax y esplica el so orixe d'una frase de Horacio. Assange aportó a dellos ordenadores (pertenecientes a una universidá australiana, a una compañía de telecomunicaciones, y a otres organizaciones) vía módem pa detectar errores de seguridá. Darréu declaróse culpable de 24 cargos por delitos informáticos y foi lliberáu por bona conducta en siendo multáu con 2.100 dólares australianos.

Assange estudió física y matemátiques na Universidá de Melbourne, pero nun terminó los estudios, nin tien un títulu profesional.[20] Foi hacker y programador antes d'asumir el so actual cargu como direutor, asesor y redactor xefe de WikiLeaks.[21]

Programación

[editar | editar la fonte]

Más tarde, Assange vivió como programador y promotor de software llibre, ye espertu nos llinguaxes de programación Haskell y Ocaml, ye'l creador de programa de cifráu Rubberhose, que sirvió de base pal programa TrueCrypt; participó como desarrollador de FreeBSD, y collaboró nel desenvolvimientu de PostgreSQL.[22] En 1995 escribió Strobe, el primer escáner de puertos gratuitu y llibre.[23] Strobe inspiró a Gordon Lyon pa desenvolver l'escáner de puertos Nmap.

Empezando alredor de 1997, Assange coinventó "Rubberhose deniable encryption", un conceutu criptográficu fechu nun paquete de programes pa GNU/Linux, diseñáu p'aprovir negación pausible contra'l criptoanálisis de mangón de goma, que orixinalmente taba destináu a ser "una ferramienta pa trabayadores polos derechos humanos que precisaben protexer información sensible, como llistaos d'activistes y detalles sobre abusos cometíos".[24] Ye, coles mesmes, autor o coautor de software llibre como'l programa d'almacenamientu en caxé NNTP Usenet y el Surfraw.

Estudios universitarios y viaxes

[editar | editar la fonte]
Julian Assange circa 2006

Assange estudió matemátiques na Universidá de Melbourne, ensin terminar nin llograr un títulu académicu[25] hasta'l 2006[ensin referencies], cuando empezó a implicase fondamente en WikiLeaks. Foi descritu como bien autodidacta y estensamente lleíu en ciencies y matemátiques. Tamién estudió filosofía y neurociencia. Na so páxina web, describió cómo representó a la so universidá na Competición Nacional Australiana de Física alredor de 2005[ensin referencies].

Assange dixo que ye «bastante ciertu» que ta constantemente moviéndose y que «ta viviendo nos aeropuertos nestos díes».[26] Tuvo en Vietnam, Suecia, Islandia, Siberia y Estaos Xuníos. Assange empezó arrendando una casa n'Islandia'l 30 de marzu de 2010, onde él y otros activistes trabayaron nel videu Asesinatu colateral. En mayu de 2010, dempués de llegar a Australia, quitóse-y el pasaporte, y al devolvé-ylo dixéron-y que diba ser canceláu, polo qu'afirmó sentise escorríu pol gobiernu estauxunidense.[27]

Dicíase que s'atopaba abellugáu, en paradoriu desconocíu, ante'l riesgu de ser asesináu por axentes especiales,[28] anque'l 21 de xunu de 2010 presentar nuna conferencia nel Parllamentu Européu tal como taba programáu.[29][30]

El 16 d'agostu del 2012, el ministru de Rellaciones Esteriores d'Ecuador, Ricardo Patiño, anunció que sí va otorgar asilu diplomáticu al fundador de Wikileaks, Julian Assange. Polo que s'espera que'l Gobiernu Británicu conceda -a pesar de la so negativa inicial-[31] el salvu conductu por que Julian Assange pueda viaxar a Ecuador.[32]

Trayeutoria política

[editar | editar la fonte]

Assange ye un defensor de la tresparencia de la información y el llibertarismu de llibre mercáu.[33] El 16 de marzu de 2012, la cuenta de Twitter de WikiLeaks anunció la decisión de Julian Assange de presentase nes eleiciones federales d'Australia de 2013 como candidatu pa un puestu nel Senáu australianu.[34][35]

El 12 d'avientu de 2012 foi anunciáu al traviés de felicidá cunta la intención de Assange de formar El Partíu WikiLeaks (n'inglés: The Wikileaks Party),[36][37] según la confirmación de la so presentación como candidatu pal Senáu.[38] Naquel momentu, el mesmu padre de Assange, John Shipton, topábase coordinando los preparativos pa la formación d'El Partíu Wikileaks, siendo yá presentáu un borrador de la constitución del partíu pa la so revisión llegal.[36] Ello xeneró que dellos medios cuestionaren la elegibilidad de Assange.[39][40]

Nes eleiciones federales d'Australia, que tuvieron llugar el 14 de setiembre de 2013,[41] Assange, que fuera inscritu polos sos siguidores nel censu eleutoral del estáu de Victoria[42] sobre la base d'una decisión estratéxica,[43][36] llogró 8.016 votos (0.24%),[44][45] ente que'l so partíu llogró a nivel nacional 88.092 votos (0.66%).[46] Sicasí, estes resultancies nun fueron abondes p'algamar el deseyáu escañu nel Senáu.[47]

Obres

[editar | editar la fonte]

La so primer incursión nel mundu lliterariu foi la so collaboración como investigador y autor del epílogu del llibru Underground de Suelette Dreyfus.

Assange decidió escribir el so autobiografía pola suma de 1,5 millones de dólares, el dineru que reciba polos derechos d'autor, van ser pa financiar les acusaciones llegales qu'encara. “Nun quiero escribir esti llibru, pero tengo que faelo”, dixo. “Yá gasté 300.000 dólares pa los gastos llegales y tengo que defendeme y caltener WikiLeaks a flote“.[48]

La vida de Julian Assange ye la tema de la obra teatral Aguarón d'aceru inoxidable, "Stainless Steel Rat", del dramaturgu Ron Elisha, que va ser llevada a la escena por Wayne Harrison y va representase nel Seymour Centre de Sydney.[49]

A partir de les entrevistes realizaes a trés activistes criptopunks nel programa de televisión El mundu de la mañana, Julian Assange y los sos invitaos publicaron el llibru Cypherpunks: La llibertá y el futuru d'internet.

Premios y condecoraciones

[editar | editar la fonte]

Assange recibió nel 2009 Amnesty International UK Media Award (New Media),[50] por esponer asesinatos estraxudiciales en Kenia distribuyendo y publicando la investigación de Kenia National Commission on Human Rights (KNCHR) Kenia: The Cry of Blood – Extra Xudicial Killings and Disappearances.[51][52][50] y foi reconocíu como periodista pol Centre for Investigative Journalism.[53] Al aceptar el premiu, Assange dixo, "Ye reflexu del coraxe y fortaleza de la sociedá civil de Kenia qu'esta inxusticia fuera documentada."[54]

En 2010, Assange foi gallardoniáu col Sam Adams Award,[55][56] llectores de la revista TIME escoyeron, con una encuesta, a Assange como vicecampeón de Person of the Year.[57][58] N'abril de 2011 foi nomáu na llista Time 100 de les persones más influyentes.[59] Una encuesta informal a editores en Postmedia Network nomar el más relevante del añu dempués que seis de 10 encuestaos sintieron que Assange hai "afeutáu fondamente'l cómo la información ye vista y apurrida".[60]

Le Monde, una de los cinco publicaciones que cooperaron con WikiLeaks pa publicar el documentu leaks, nomar persona del añu con 56% de votos na so encuesta online.[61][62][63]

En febreru de 2011, Foi anunciáu que Assange foi premiáu col Sydney Peace Foundation gold medal pola Fundación Paz Sydney de la University of Sydney pola so "escepcional coraxe ya iniciativa na busca de los derechos humanos."[64] Los cinco persones que recibieron el premiu nos 14 años d'historia de la Fundación fueron: Nelson Mandela; Tenzin Gyatso, 14vo Dalai Lama; Daisaku Ikeda; y Assange.[64]

En xunu de 2011, Assange foi premiáu con Martha Gellhorn Prize for Journalism. El premiu ye concedíu añalmente a periodistes "que'l so trabayu enfusó na versión d'eventos establecíos y rellatáu una verdá impalpable qu'espón la propaganda establecida, o 'mentires oficiales'". El xuráu dixo, "WikiLeaks foi retratáu como un fenómenu de la era de la información, lo cual ye. Pero ye muncho más. El so oxetivu de xusticia al traviés de la tresparencia ye'l más antiguu y la meyor tradición del periodismu."[65]

En payares de 2011 recibió'l premiu 2011 Walkleys na categoría "Most Outstanding Contribution to Journalism". Los premios añales Walkley premien la excelencia nel periodismu dende 1994 nos medios de comunicación australianos.[66][67]

Snorre Valen, un parllamentariu noruegu, nomar pal Premiu Nobel de la Paz 2011.[68]

Creación de WikiLeaks

[editar | editar la fonte]
Artículu principal: WikiLeaks

Fundación de WikiLeaks y filtraciones

[editar | editar la fonte]
Julian Assange nel Chaos Communication Congress 2009.

En 1999, Assange rexistró'l sitiu Leaks.org pero, según les sos pallabres, «nun fixi nada con él».[69] WikiLeaks foi fundáu en 2006. Julian agora ta ente los nueve miembros asesores, y ye un prominente vocera nos medios de comunicación. Tamién foi nomáu direutor y fundador del sitiu (anque él nun usa l'últimu términu pa describise a sigo mesmu), y dixo que tien la decisión final nel procesu d'exame de los documentos presentaos al sitiu. Como tolos integrantes del sitiu, Assange trabaya como voluntariu.

Assange foi'l ganador de los Premios Amnistía Internacional de los Medios Británicos en 2009, pola esposición d'asesinatos estraxudiciales en Kenia cola investigación de El Lloru del Sangre.[70] Al aceptar el premiu, Julian dixo:

Ye un reflexu del coraxe y la fuercia de la sociedá keniana qu'esta inxusticia fuera documentada. Por aciu los enormes trabayos d'organizaciones tales como les de la Fundación Oscar, la KNHCR, Mars Group Kenia y otros, tuvimos el principal sofitu pa esponer estos asesinatos al mundu. Sé que nun van folgar, y nós tampoco, hasta que se faiga xusticia.
WikiLeaks gana Premiu Amnistía Internacional de los Medios 2009 por esponer crímenes estraxudiciales en Kenia.[71]

En 2008, tamién ganó'l premiu del Index on Censorship de la revista The Economist, y otros premios rellacionaos colos medios de comunicación.

Assange diz que WikiLeaks publicó más documentos clasificaos que tola prensa mundial xunta.

Eso nun lo digo pa demostrar el nuesu ésitu, más bien, amuesa l'alarmante estáu del restu de los medios de comunicación. ¿Cómo ye qu'un equipu de cinco persones llegó a amosa-y al públicu la información más reprimida, a esi nivel, que'l restu de la prensa mundial xunta? Ye vergonzosu.[72]

Desque abrió WikiLeaks, Assange apaeció en conferencies empobinaes a les noticies, como New Media Days '09 en Copenḥague, el Logan Symposium in Investigative Reporting en 2010, y en conferencies sobre la seguridá informática, participó na 25ᵘ y 26ᵘ Chaos Communication Congress (representando WikiLeaks xunto con Daniel Schmitt). Na primavera del norte de 2010, tuvo n'axencies internacionales de noticies como Al Jazeera English, CNN, MSNBC, Democracy Now!, RT y The Colbert Report p'aldericar sobre la publicación del videu del Ataque aereu en Bagdag del 12 de xunetu de 2007 en WikiLeaks. El 3 de xunu participó vía Skype na conferencia del Foru de Democracia Personal con Daniel Ellsberg.

Ante la detención d'Assange el mesmu 7 d'avientu de 2010 acusáu de los delitos de violación, abusos sexuales y coacción, Kristinn Hrafnsson toma les riendes de la organización.[73]

El 9 d'avientu de 2010, ante los constantes ataques DDos, creárense 1368 mirrors o páxina espejo, dalgunos d'ellos en ipv6.[74]

Crítiques a Assange

[editar | editar la fonte]
  • Opacidá contable: WikiLeaks nunca fixo públiques les sos cuentes nos cuatro años de la so esistencia. Excolaboradores de Assange denunciaron qu'a pesar de recibir más d'un millón de dólares en donativos nos ocho primeros meses del añu, frente a unos gastos operacionales de 200.000 dólares añales, la web sigue ensin presentar les sos cifres. Según afirma'l periódicu español ABC, los abogaos del soldáu Bradley Manning, el mozu estauxunidense deteníu como presuntu soplón de los documentos desvelaos pola web de Julian Assange, tamién cuestionaríen les opaques cuentes de WikiLeaks, pero la información orixinal publicada pol periódicu The Telegraph nun recueye esti datu.[75][76][77]
  • Autoritarismu: Birgitta Jónsdóttir, diputada islandesa y collaboradora inicial del proyeutu WikiLeaks, reprochó a Assange ser autoritariu en tomar de decisiones, lo que provoca un "pescuezu de botella" que causa un desorde na organización.[75][76] A pesar d'esa crítica, Birgitta Jonsdottir siguió siendo n'avientu de 2010 una defensora de Julian Assange y del llabor de WikiLeaks, y propúnxose solicitar al gobiernu d'Islandia qu'ufierte asilu políticu a Assange pa protexe-y d'una eventual estradición a los Estaos Xuníos o a Suecia.[78]

Problemes cola xusticia

[editar | editar la fonte]

Multa por delitos informáticos

[editar | editar la fonte]

En 1991 Assange foi deteníu na so casa de Melbourne pola Policía Federal Australiana acusáu d'aportar illegalmente a dellos ordenadores (pertenecientes a una universidá australiana, a una compañía de telecomunicaciones, y a otres organizaciones). Declaróse culpable de 24 cargos por delitos informáticos y foi multáu y puestu en llibertá por bona conducta.

El 18 d'agostu de 2010 solicita un permisu de trabayu y residencia en Suecia yá que considera a este un país defensor de los Derechos Humanos.[79] La Direición de Migración Sueca refugó la so solicitú.[80]

Acusación de violación menor y acoso sexual

[editar | editar la fonte]

El 21 d'agostu de 2010 por indicaciones de la policía sueca, la fiscal Maria Häljebo ordenó l'arrestu de Assange acusáu de la violación d'Anna Ardin, venceyada a la oposición cubana.[81][82][81][83][84] La fiscal retiró l'acusación a les poques hores declarando que nun había motivos p'abarruntar de qu'él tuviera implicáu nuna violación.[85] En setiembre de 2010 la fiscal cimera sueca, Marianne Ny, consideró qu'había razones pa creer que'l delitu cometiérase y que ésti ten de ser calificáu de violación y en consecuencia ordenó reabrir la investigación preliminar contra Assange por un presuntu delitu de violación.[86]

Julian Assange cunta con dos órdenes d'arrestu en Suecia por presuntos delitos de, respeutivamente, violación nel casu d'Anna Ardin y d'acoso sexual nel de Sofia Wilen.[87][88] Acúsase-y sobremanera de forzar a una de les presuntes víctimes a caltener rellaciones sexuales mientres dormía, ensin utilizar preservativu. Tamién ye sospechosu de "agresión sexual" a otra muyer por habese negáu a ponese'l preservativu contradiciendo'l so "espreso deséu". Y de "agresión sexual a la integridá sexual" d'esta muyer, lo mesmo que de "coerción illegal" por utilizar tol pesu del so cuerpu sobre ella mientres una de les sos rellaciones sexuales.[89]

Assange, que permaneció ocultu desque s'empecipió'l casu, reconoció nun principiu alternar con dambos pero nun quixo confirmar que caltuviera rellaciones sexuales con elles.[90] Más tarde sí reconoció caltener rellaciones sexuales con elles,[86] pero negó les acusaciones y atribuyir a “una campaña d'intoxicación contra WikiLeaks”.[91] Según l'abogáu de les víctimes, una de les dos muyeres, quixo contautar con Assange tres la "agresión sexual" porque quería que se sometiera al test del sida polo que contautó cola otra por que la ayudar a alcontra-y. Entós diéronse cuenta de que tuvieren esperiencies similares, polo cual decidieron pidir conseyu a la policía. En pallabres del abogáu Claes Borgström, "Interesába-yos amás saber si arimára-yos el sida. Nun taben segures de si presentar una denuncia, buscaben conseyu, pero cuando cuntaron lo asocedío a una policía, esta entendió que se trataba d'un delitu, polo qu'informó de la mesma a la fiscalía, que decidió detener a Assange".[92]

Ante la so fuxida del país, la policía sueca solicitó la intervención de la Interpol. El 20 de payares ésta emitió una alerta colorao (máxima prioridá) de busca pa la so captura y estradición a Suecia acusáu de los delitos de violación, abusos sexuales y coacción.[93][94] A principios d'avientu dar a conocer que Assange pue tar escondíu nel sur d'Inglaterra, y que trataría d'axustar la so declaración ante la policía británica polos delitos de los que se-y acusa.[95] El 7 d'avientu, en cumplimientu a la orde europea de detención internacional emitida dende Suecia, foi deteníu pola policía metropolitana de Londres dempués de presentase nuna comisaría pola so propia voluntá.[96][97][98] El 16 d'avientu foi puestu en llibertá so fianza dempués qu'un tribunal británicu refugara un recursu presentáu pola fiscalía sueca pa caltene-y en prisión.[99]

El 24 de febreru de 2011, el xuez británicu Howard Riddle autorizó la estradición de Assange a Suecia, considerando qu'esti país ufierta toles garantíes xudiciales. Refugó los argumentos del so defensa qu'afirmen que nesi país nun tendría un xuiciu xustu por cuenta de que los medios y l'opinión pública tán na so contra, influyíos por el mesmu Primer Ministru suecu, Frederik Reinfeldt, que-y consideró culpable públicamente. Assange, los sos defensores y los sos siguidores tarrecen que dende Suecia se facilite la so estradición a los Estaos Xuníos onde les fuercies polítiques pidieron que se-y xulgue por espionaxe y traición, lo que podría conderga-y a la pena de muerte.[100][101]

Asilu n'Ecuador

[editar | editar la fonte]
Embaxada de la República del Ecuador en Londres, 16 d'agostu de 2012
Ver tamién: Crisis diplomática ente Ecuador y Reinu Xuníu en 2012

El martes 19 de xunu de 2012, Julian Assange abellugar na embaxada de la República del Ecuador en Londres, Inglaterra, y solicitó asilu políticu. El gobiernu ecuatorianu afirmó analizar el pidimientu d'asilu en términos de defensa de los derechos humanos más que por cuestiones puramente polítiques, considerando que la vida de Assange apeligra con una hipotética estradición a EE.XX., onde ta vixente la pena de muerte.[102][103]

Por motivu de les publicaciones del 15 d'agostu de 2012 del diariu británicu The Guardian asegurando, según un altu funcionariu d'Ecuador, que'l presidente Rafael Correa aceptaría otorgar l'asilu a Julian Assange,[104] lo cual foi desmentíu'l mesmu día por el mesmu presidente indicando qu'anque los informes tán redactaos éstos entá nun fueron revisaos nin se tomó decisión dalguna,[105] les autoridaes Britániques dixeron que cualquier pidimientu de salvoconducto pa Julian Assange una vegada concedíu l'asilu sería refugáu y que de ser necesariu arrestaríen a Julian Assange nes instalaciones de la embaxada ecuatoriana.[106] Estes declaraciones fueron refugaes pol canciller de dicha república y afitó el día 16 d'agostu como'l día en qu'Ecuador daría a conocer la decisión yá tomada con respectu al asilu.[107][108]

El 16 d'agostu de 2012 el canciller d'Ecuador Ricardo Patiño anunció la decisión de la República del Ecuador de conceder asilu a Julian Assange indicando los siguientes motivos:[109][110]

  1. Que Julian Assange ye un profesional de la comunicación gallardoniáu internacionalmente pola so llucha a favor de la llibertá d'espresión, de la llibertá de prensa y de los derechos humanos polo xeneral;
  2. Que'l señor Assange compartió col públicu global información documental privilexada que foi xenerada por diverses fontes, y qu'afectó a funcionarios, países y organizaciones internacionales;
  3. Qu'esisten serios nicios de retaliación per parte del país o los países que producieron la información sopelexada pol señor Assange, represalia que puede poner en riesgu la so seguridá, integridá, ya inclusive la so vida;
  4. Que, a pesar de les xestiones diplomátiques realizaes pol Estáu ecuatorianu, los países de los cualos riquiéronse garantíes abondes pa protexer la seguridá y la vida del señor Assange, negáronse a facilitales;
  5. Que, esiste la certidume de les autoridaes ecuatorianes de que ye facedera la estradición del señor Assange a un tercer país fora de la Unión Europea ensin les debíes garantíes pa la so seguridá ya integridá personal;
  6. Que la evidencia xurídica amuesa claramente que, de dase una estradición a los Estaos Xuníos d'América, el señor Assange nun tendría un xuiciu xustu, podría ser xulgáu por tribunales especiales o militares, y nun ye inverosímil que se-y aplique un tratu cruel y degradante, y condérguese-y a cadena perpetua o a la pena capital, colo cual nun seríen respetaos los sos derechos humanos;
  7. Que, magar el señor Assange tien de responder pola investigación abierta en Suecia, l'Ecuador ye consciente de que la fiscalía sueca tuvo una actitú contradictoria que torgó al señor Assange el total exerciciu del llexítimu derechu a la defensa;
  8. Que'l Ecuador ta convencíu de que se menospreciaron los derechos procesales del señor Assange mientres dicha investigación;
  9. Que'l Ecuador constató que'l señor Assange atopar ensin la debida proteición y auxiliu que tenía de recibir de parte del Estáu del cual ye ciudadanu;
  10. Que, al tenor de delles declaraciones públiques y comunicaciones diplomátiques realizaes por funcionarios de Gran Bretaña, Suecia y Estaos Xuníos d'América, infierse que dichos gobiernos nun respetaríen les convenciones y trataos internacionales, y daríen prioridá a lleis internes de xerarquía secundaria, contraviniendo normes espreses d'aplicación universal; y, #

Que, si'l señor Assange ye amenorgáu a prisión preventiva en Suecia (tal que ye costume nesti país), empecipiaríase una cadena de sucesos que torgaría que se tomen midíes de proteición ulterior pa evitar la posible estradición a un tercer país.

N'agostu de 2016, dempués d'un intentu d'asaltu a la sede diplomática d'Ecuador en Londres, onde s'atopa abellugáu Julian Assange, Ecuador repitió'l so compromisu de protexer la so vida.[111]

Suecia cierra causa por presunta violación

[editar | editar la fonte]

En mayu de 2017 Suecia decide cerrar la causa por supuesta violación contra Julian Assange. La fiscalía sueca informó que se siguió cola investigación y colos procedimientos, pero que col pasu del tiempu na investigación por estos cargos nun s'atoparon evidencies que la acusen por violación. En 2015, el ministeriu fiscal de Suecia yá retirara los cargos por acoso sexual.[112]

Assange publicó que foi una escusa per parte d'EEXX yá que traten de buscar la manera d'estraditalo poles acusaciones feches por Wikileaks; nuna publicación vía twitter Julian declaró: "Deteníu mientres 7 años ensin cargos mientres los mios fíos crecíen y el mio nome yera vilipendiado. Nin olvidu nin perdono".[112]

Reacciones a les filtraciones de WikiLeaks

[editar | editar la fonte]

La Filtración de documentos diplomáticos de los Estaos Xuníos el 28 de payares de 2010 multiplicó les crítiques y les muestres de sofitu a WikiLeaks y a Julian Assange, anque filtraciones anteriores yá recibieron crítiques y sofitos de distintes instituciones.

Contra Julian Assange y WikiLeaks

[editar | editar la fonte]
  • Sarah Palin: El 29 de payares de 2010, la ex gobernadora d'Alaska y ex candidata a vicepresidenta pol Partíu Republicanu, pidió al traviés de la so páxina en Facebook a l'Alministración Obama que prindara a Assange yá que tien de tener la mesma urxencia qu'escorrer a Al Qaeda y a los líderes talibán.[120]
  • Bill O'Reilly: El 30 de payares de 2010 unu de los presentadores de FOX, Bill O'Reilly, pidía la execución de los miembros de WikiLeaks y de quien peneren los documentos.[121]
  • Tom Flanagan: L'asesor del primer ministru del gobiernu de Canadá, nuna entrevista a la BBC dixo que Julian Assange tendría de ser asesináu.[120]
  • Problemes con empreses de pagu per internet: la compañía de pagu per internet PayPal clausuró mientres los últimos años delles vegaes cuntes de la organización que dirixe Assange porque se taben utilizando pa una "actividá illegal".[122] Per otra parte, la Wau Holland Foundation, creada por un hacker alemán qu'unvia a WikiLeaks abondosos donativos, recibió dos avisos oficiales de les autoridaes xermanes por falta d'información contable.[75][76]

Por cuenta de la cantidá d'amenaces de muerte escontra la so persona, Assange alvirtió de que podría "tirar del cobertor" si asocedía-y daqué, yá que colgó nuna conocida web d'intercambiu P2P un archivu cifráu de 1'38 GB, cargáu de documentos secretos muncho más incendiarios y comprometedores que los yá peneraos, del que namái él conoz la clave.[123]

A favor de Julian Assange y WikiLeaks

[editar | editar la fonte]
  • Creación de les plataformes freeassange.com y freewikileaks.eu y freeassange.es en defensa de la llibertá d'espresión y ante la detención de Assange acusáu pola fiscalía sueca de los supuestos delitos de violación, abusos sexuales y coacción, y la negativa de la xusticia británica a que sala en llibertá so fianza creáronse plataformes de sofitu pola llibertá de Assange y en sofitu de WikiLeaks. Los sos partidarios consideren que l'acusación ye falsa y que la intensificación de la busca de Assange coincidió cola publicación per parte de WikiLeaks y otros cinco órganos de prensa de cables diplomáticos confidenciales estauxunidenses, que provocó la indignación d'Estaos Xuníos y de numberosos países afeutaos poles revelaciones.[124][125]
  • John Pilger y Ken Loach: El día 7 d'avientu de 2010, el periodista de investigación John Pilger, xunto col direutor de cine Ken Loach, ente otros, ufiertáronse pagar una fianza. Pilger declaró que "Él (Assange) tuvo realizando'l llabor propiu d'un periodista y merez el sofitu de les persones que creen que la democracia sofitar nel llibre fluxu de la información".[126]
  • El congresista republicanu per Texas Ron Paul ye'l primer políticu d'Estaos Xuníos que s'espresó públicamente a favor del fundador de WikiLeaks, Julian Assange, porque "nuna sociedá llibre supónse que sepamos la verdá" y manifestó que "Nuna sociedá onde la verdá convertir en traición a la patria, entós tamos en graves problemes."[130][131]
  • El gobiernu d'Australia: Kevin Rudd, ministru australianu d'Esteriores, esculpó'l 8 d'avientu de 2010 a Julian Assange de les fugues d'información. Declaró que'l responsable llegal ye l'autor inicial de les fugues, según el mesmu gobiernu d'Estaos Xuníos quien perdió les informaciones. Tamién brindó a Assange ayuda consular mientres el so encarcelamientu nel Reinu Xuníu y amosóse esmolecíu poles amenaces de muerte recibíes pol fundador de WikiLeaks.[132]
"Quiero manifestar la mio protesta contra esi atentáu a la llibertá d'espresión", añadió'l presidente brasilanu na que foi la primer muestra de sofitu esplícita a Assange d'un mandatariu de máximu nivel.[134]
Lula da Silva, en 2010.
  • Gobiernu de Rusia: El 9 d'avientu de 2010 el diariu inglés The Guardian informó qu'un miembru de la oficina del mandatariu rusu declaró a los medios del so país que "el públicu y les organizaciones non gubernamentales tendríen de pensar cómo ayudar" (en referencia a Assange), dempués de qu'ésti fuera deteníu pola policía inglesa va dos díes, "quiciabes postulándolo al Premiu Nobel de la Paz".[135] El diariu británicu considera que la decisión paez centrase nun analís previu nel que Rusia considera a WikiLeaks más dañible pa los Estaos Xuníos que pa ellos.[136]
  • Michael Moore apurrió 20 mil dólares pa la llibertá so fianza de Assange y punxo los sos servidores, páxina web y nomes de dominiu a disposición de WikiLeaks[137] y aplaudió la concesión del asilu a Julian Assange n'Ecuador.[138]
  • El 28 d'avientu de 2010 el Gobiernu de Wirtland (un país virtual) concedió la ciudadanía a Julian Аssange, como un signu de sofitu y reconocencia de los sos llogros.[141]
  • La rede de sofitu a Bradley Manning pidió ayuda a WikiLeaks pa costear el so defensa (envalorada nunos 100.000 dólares) ante les autoridaes estauxunidenses, y solicitó una cantidá que nun consideraben alzada yá que la web pidiera de manera espreso donativos direutamente venceyaos al sofitu del soldáu. El 13 de xineru de 2011 Mike Gogulski, miembru fundador y direutivu del comité de sofitu a Bradley Manning, estimó a Wikileaks por donar 15.100 dólares d'Estaos Xuníos. Emponderó a la organización por cumplir col so compromisu, a pesar de les dificultaes económiques que traviesa por cuenta de la interrupción de los servicios de pagu de Visa, MasterCard y PayPal ordenada pol gobiernu estauxunidense.[142]

El mundu de la mañana

[editar | editar la fonte]
Artículu principal: El mundu de la mañana

El 17 d'abril de 2012 salió al aire'l primer programa del proyeutu televisivu de Julian Assange na cadena RT 'El mundu de la mañana' (The World Tomorrow). 'El mundu de la mañana' ta disponible n'español, inglés, árabe y rusu.[143][144]

Los invitaos del presentador y del autor de la idea, Julian Assange, son políticos que, según Julian Assange, van crear l'orde del día de la mañana.

El rodaxe realizar nel llugar onde Julian Assange yá mientres 413 díes atopar sol arrestu domiciliariu ensin que se-y presentara nenguna acusación oficial. El rodaxe empezó una selmana antes de l'audiencia de la so causa na Corte Suprema.

El quintu poder

[editar | editar la fonte]
Artículu principal: El quintu poder

El 11 d'ochobre de 2013 estrenar n'Estaos Xuníos la película estauxunidense basada nes filtraciones de WikiLeaks. La película nun tuvo l'ésitu que s'esperaba, teniendo en cuenta que trata d'una tema d'actualidá y cuenta con Benedict Cumberbatch nel papel de Assange. Namái se recaldó'l 21% de los 28 millones que fueron invertíos na producción d'El quintu poder.[145]

Multi Viral

[editar | editar la fonte]
Artículu principal: Multi Viral (cantar)

El 13 de payares de 2013, ye llanzada'l cantar Multi Viral, na que participa Julian Assange, los integrantes del grupu musical puertorriqueñu Calle 13, René Pérez, Eduardo Cabra, el guitarrista de Rage Against the Machine Tom Morello y la cantante Kamilya Jubran.[146]

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. ↑ URL de la referencia: http://www.smh.com.au/technology/technology-news/assange-wanted-by-us-for-espionage-offences-20101208-18ouj.html.
  2. ↑ Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 9 abril 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  3. ↑ Afirmao en: LIBRIS. Identificador de Libris: khw05qg35k2czb3. Data d'espublización: 21 xineru 2013. Data de consulta: 24 agostu 2018.
  4. ↑ «Julián Assange, fundador de WikiLeaks, tiene número de identidad ecuatoriano». Consultáu'l 11 xineru 2018.
  5. ↑ Biblioteca Nacional de Francia. «autoridaes BNF» (francés). Consultáu'l 10 ochobre 2015.
  6. ↑ «Awards 2008 - Index on Censorship Index on Censorship». Consultáu'l 15 ochobre 2017.
  7. ↑ «Julian Assange - Sam Adams Associates for Integrity in Intelligence». Consultáu'l 15 ochobre 2017.
  8. ↑ URL de la referencia: http://www.guardian.co.uk/world/2011/may/11/julian-assange-australian-peace-prize-wikileaks.
  9. ↑ «Sydney Peace Medal: Julian Assange | Sydney Peace Foundation». Consultáu'l 15 ochobre 2017.
  10. ↑ URL de la referencia: http://www.walkleys.com/awards/walkley-winners-archive/.
  11. ↑ «Previous Winners». Consultáu'l 15 ochobre 2017.
  12. ↑ «Yoko Ono Lennon Presents 2013 Courage Award to Julian Assange (in absentia) in New York City – IMAGINE PEACE». Consultáu'l 15 ochobre 2017.
  13. ↑ URL de la referencia: https://www.die-anstifter.de/.
  14. ↑ URL de la referencia: https://www.journalisten.no/julian-assange-far-pris/591131.
  15. ↑ URL de la referencia: https://www.meaa.org/news/new-assange-charges-pose-a-threat-to-press-freedom/. Data de consulta: 15 marzu 2020.
  16. ↑ URL de la referencia: http://www.marutukku.org/current/src/AUTHORS. Data de consulta: 13 abril 2019. Direición web d'archivu: https://web.archive.org/web/20011017083056/http://www.marutukku.org/current/src/AUTHORS. Data d'archivu: 17 ochobre 2001.
  17. ↑ URL de la referencia: https://www.newyorker.com/magazine/2010/06/07/no-secrets. Data de consulta: 15 marzu 2020.
  18. ↑ Interpol. «Julian Paul Assange». Archiváu dende l'orixinal, el 2010-12-08. Consultáu'l 7 d'avientu de 2010.
  19. ↑ «"El cambéu ye irreversible, nun hai marcha tras"». Archiváu dende l'orixinal, el 2024-07-30.
  20. ↑ «http://www.smh.com.au/technology/technology-news/driven-to-dissent--like-father-like-son-20101204-18kpr.html». Archiváu dende l'orixinal, el 2017-11-13.
  21. ↑ CNN, Méxicu (22 d'ochobre de 2010). «Revelaciones en WikiLeaks documentan crímenes toleraos per Estaos Xuníos n'Iraq». Archiváu dende l'orixinal, el 2024-07-30. Consultáu'l 1 d'avientu de 2010.
  22. ↑ «hestoria-del-hacker-que-güei-tien-el so-ejercito-defensor/ Julian Assange: la hestoria del hacker que güei tien el so exércitu defensor».
  23. ↑ HP-UX (10 d'abril de 2010). «strobe-1.06 - A super optimised TCP port surveyor» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 2012-07-13. Consultáu'l 1 d'avientu de 2010.
  24. ↑ Rubberhose (9 d'abril de 2010). «The Idiot Savants' Guide to Rubberhose» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 2010-08-13. Consultáu'l 1 d'avientu de 2010.
  25. ↑ «Páxina n'en.wikipedia.org». Archiváu dende l'orixinal, el 2017-10-23.
  26. ↑ The New Yorker. «Non Secrets». Archiváu dende l'orixinal, el 2010-07-22. Consultáu'l 8 de febreru de 2011.
  27. ↑ Deganadores (7 de xineru de 2011). «mundu-precisa-wikileaks-entrevista-ted&option=com_content&view=article Julian Assange: ¿Por qué'l Mundu Precisa WikiLeaks? Entrevista en TED». Consultáu'l 16 d'agostu de 2012.
  28. ↑ El Confidencial. «Nin Bin Laden, nin Ahmadinyead: l'home más buscáu por EEXX ye un periodista». Consultáu'l 1 d'avientu de 2010.
  29. ↑ Nación Red (21 de xunu de 2010). «parllamentu européu Julian Assange (WikiLeaks) en direuto y en direutu dende'l Parllamentu Européu». Consultáu'l 1 d'avientu de 2010.
  30. ↑ El País (23 d'ochobre de 2010). «El Pentágonu permanez n'alerta tres la publicación de les filtraciones de Wikileaks». Archiváu dende l'orixinal, el 2010-08-19. Consultáu'l 1 d'avientu de 2010.
  31. ↑ Diariu El Telégrafo (16 d'agostu de 2012). «Reinu Xuníu llamenta la decisión d'Ecuador y afirma que nun va dar salvoconducto». Consultáu'l 16 d'agostu de 2012.
  32. ↑ 32,0 32,1 Diariu El Telégrafo (16 d'agostu de 2012). «Baltasar Garzón: Reinu Xuníu tien de dar salvoconducto a Assange». Consultáu'l 16 d'agostu de 2012.
  33. ↑ Andy Greenberg, "An interview with WikiLeaks' Julian Assange," Archiváu 2024-07-30 en Wayback Machine Forbes, 29 November 2010. Retrieved 19 March 2014.
  34. ↑ «Tweet de la cuenta de Wikileaks» (inglés). Twitter (16 de marzu de 2012). Archiváu dende l'orixinal, el 2018-10-05. Consultáu'l 7 de febreru de 2014. «We have discovered that it is possible for Julian Assange to run for the Australian Senate while detained. Julian has decided to run.»
  35. ↑ «Julian Assange to run for Senate» (inglés). ABC News (19 de marzu de 2012). Consultáu'l 7 de febreru de 2014.
  36. ↑ 36,0 36,1 36,2 Dorling, Philip (12 d'avientu de 2012). «Assange looks to contest Senate election» (inglés). TheAge. Archiváu dende l'orixinal, el 2013-03-05. Consultáu'l 7 de febreru de 2014.
  37. ↑ «Tweet de la cuenta de Wikileaks» (inglés). Twitter (12 d'avientu de 2012). Archiváu dende l'orixinal, el 2018-10-05. Consultáu'l 7 de febreru de 2014. «Assange will run as an Australian Senate candidate in 2013 and will announce formation of a WikiLeaks political party.»
  38. ↑ «Tweet de la cuenta de Wikileaks» (inglés). Twitter (12 d'avientu de 2012). Archiváu dende l'orixinal, el 2018-10-05. Consultáu'l 7 de febreru de 2014. «Julian Assange confirms he'll run for the Senate next year and will form a WikiLeaks political party.»
  39. ↑ Franceschi-Bicchierai, Lorenzo (13 d'avientu de 2012). «Can Assange really become an Australian Senator?» (inglés). http://mashable.com/. Archiváu dende l'orixinal, el 2017-11-13. Consultáu'l 7 de febreru de 2014.
  40. ↑ Green, Antony (13 d'avientu de 2012). «What chance of Julian Assange being elected to the Senate?» (inglés). http://blogs.abc.net.au/. Archiváu dende l'orixinal, el 2016-12-28. Consultáu'l 7 de febreru de 2014.
  41. ↑ Cullen, Simon; et al (31 de xineru de 2013) (n'inglés). Julia Gillard calls September 14 federal election. Archivado del original el 2020-09-15. https://web.archive.org/web/20200915034935/https://www.abc.net.au/news/2013-01-30/julia-gillard-calls-september-14-federal-election/4491118. Consultáu'l 7 de febreru de 2014. 
  42. ↑ «Assange cree qu'un escañu nel Senáu d'Australia dexará-y lliberar de les acusaciones» (castellanu). rtve.es (18 de febreru de 2013). Archiváu dende l'orixinal, el 2024-07-30. Consultáu'l 7 de febreru de 2014.
  43. ↑ Dorling, Philip (13 d'avientu de 2012). «Julian Assange: The Fugitive» (inglés). WAtoday.com.au. Archiváu dende l'orixinal, el 2017-11-13. Consultáu'l 7 de febreru de 2014.
  44. ↑ «First preferences by vote type (Victoria)» (inglés). http://results.aec.gov.au/ (9 d'ochobre de 2013). Consultáu'l 7 de febreru de 2014.
  45. ↑ «First preferences by candidate (Victoria)» (inglés). http://results.aec.gov.au/ (9 d'ochobre de 2013). Archiváu dende l'orixinal, el 2014-02-11. Consultáu'l 7 de febreru de 2014.
  46. ↑ «First preferences by group (National)» (inglés). http://results.aec.gov.au/ (9 d'ochobre de 2013). Archiváu dende l'orixinal, el 2017-10-18. Consultáu'l 7 de febreru de 2014.
  47. ↑ Sharwood, Simon (7 de setiembre de 2013). «Assange fails in bid for election to Australian Senate» (inglés). http://www.theregister.co.uk. Archiváu dende l'orixinal, el 2017-11-13. Consultáu'l 7 de febreru de 2014.
  48. ↑ «so-autobiografia/ Julian Assange va recibir O$S 1.5 millones pola so autobiografía». Consultáu'l 28 d'avientu de 2010.
  49. ↑ «La hestoria del fundador de Wikileaks va ser llevada al teatru». Consultáu'l 22 de mayu de 2011.
  50. ↑ 50,0 50,1 «Amnesty announces Media Awards 2009 winners». Amnesty International (2 de xunu de 2009). Archiváu dende l'orixinal, el 2012-05-30. Consultáu'l 3 d'avientu de 2010.
  51. ↑ Report on Extra-Xudicial Killings and Disappearances 1 March 2009
  52. ↑ «'The Cry of Blood' – Report on Extra-Xudicial Killings and Disappearances». Kenia National Commission on Human Rights/Enforced Disappearances Information Exchange Center (25 de setiembre de 2008). Archiváu dende l'orixinal, el 28 d'avientu de 2010. Consultáu'l 29 d'avientu de 2010.
  53. ↑ «Julian Assange». Centre for investigative journalism. Archiváu dende l'orixinal, el 2012-04-21. Consultáu'l 3 d'avientu de 2010.
  54. ↑ "WikiLeaks wins Amnesty International 2009 Media Award for exposing Extra xudicial killings in Kenia".. Retrieved 15 April 2010.
  55. ↑ Murray, Craig (19 d'agostu de 2010). «Julian Assange wins Sam Adams Award for Integrity». Archiváu dende l'orixinal, el 2010-11-01. Consultáu'l 3 de payares de 2010.
  56. ↑ «WikiLeaks Press Conference on Release of Military Documents». cspan.org. Archiváu dende l'orixinal, el 2020-06-01. Consultáu'l 3 de payares de 2010. This conference can be viewed by searching for wikileaks at cspan.org
  57. ↑ Freidman, Megan (13 d'avientu de 2010). Julian Assange: Readers' Choice for TIME's Person of the Year 2010. Time Inc.. Archivado del original el 2013-10-27. https://web.archive.org/web/20131027124723/http://newsfeed.time.com/2010/12/13/julian-assange-readers-choice-for-times-person-of-the-year-2010/. Consultáu'l 15 d'avientu de 2010. 
  58. ↑ Gellman, Barton (15 d'avientu de 2010). Runners-up: Julian Assange. Time Inc.. Archivado del original el 2010-12-17. https://web.archive.org/web/20101217160031/http://www.time.com/time/specials/packages/article/0,28804,2036683_2037118_2037146,00.html. Consultáu'l 15 d'avientu de 2010. 
  59. ↑ Greer, Germaine (21 d'abril de 2011). Julian Assange, Muckraker. Time Inc.. Archivado del original el 2011-06-02. https://web.archive.org/web/20110602091647/http://www.time.com/time/specials/packages/article/0,28804,2066367_2066369_2066107,00.html. Consultáu'l 3 de xunu de 2011. 
  60. ↑ Assange named top newsmaker by Postmedia editors. The Gazette (Montreal). 26 d'avientu de 2010. Archivado del original el 2012-11-16. https://web.archive.org/web/20121116140400/http://www.montrealgazette.com/news/Assange+named+newsmaker+Postmedia+editors/4027282/story.html. Consultáu'l 26 d'avientu de 2010.  WikiLeaks founder named newsmaker of the year. The Daily Gleaner. 30 d'avientu de 2010. Archivado del original el 2011-01-02. https://web.archive.org/web/20110102063956/http://dailygleaner.canadaeast.com/opinion/article/1366104. Consultáu'l 1 de xineru de 2011. 
  61. ↑ Kauffmann, Sylvie (24 d'avientu de 2010). «WikiLeaks : défis et llindes de la transparence». Le Monde allugamientu=France. https://web.archive.org/web/http://www.lemonde.fr/documents-wikileaks/article/2010/12/24/defis-et-llindes-de-la-transparence_1457338_1446239.html#ens_id=1450400. Consultáu'l 24 d'avientu de 2010.  (enllaz rotu disponible n'Internet Archive; ver l'Kauffmann, Sylvie (24 d'avientu de 2010). «[https://web.archive.org/web/http://www.lemonde.fr/documents-wikileaks/article/2010/12/24/defis-et-llindes-de-la-transparence_1457338_1446239.html#ens_id=1450400 WikiLeaks : défis et llindes de la transparence». Le Monde allugamientu=France. https://web.archive.org/web/http://www.lemonde.fr/documents-wikileaks/article/2010/12/24/defis-et-llindes-de-la-transparence_1457338_1446239.html#ens_id=1450400. Consultáu'l 24 d'avientu de 2010.  historial] y la Kauffmann, Sylvie (24 d'avientu de 2010). «[https://web.archive.org/web/http://www.lemonde.fr/documents-wikileaks/article/2010/12/24/defis-et-llindes-de-la-transparence_1457338_1446239.html#ens_id=1450400 WikiLeaks : défis et llindes de la transparence». Le Monde allugamientu=France. https://web.archive.org/web/http://www.lemonde.fr/documents-wikileaks/article/2010/12/24/defis-et-llindes-de-la-transparence_1457338_1446239.html#ens_id=1450400. Consultáu'l 24 d'avientu de 2010.  última versión]).
  62. ↑ Assange named Monde Man of the Year – ABC News (Australian Broadcasting Corporation) Archiváu 2024-07-30 en Wayback Machine. Abc.net.au (24 December 2010). Retrieved on 14 February 2011.
  63. ↑ Assange is Monde 039;Man of the Year' Archiváu 2021-01-15 en Wayback Machine. Sky News (23 December 2010). Retrieved on 14 February 2011.
  64. ↑ 64,0 64,1 Hayes, Isabel (2 de febreru de 2011). «Julian Assange awarded Sydney peace medal». The Sydney Morning Herald. Archivado del original el 2014-01-06. https://web.archive.org/web/20140106040533/http://news.smh.com.au/breaking-news-national/julian-assange-awarded-sydney-peace-medal-20110202-1ad7y.html. Consultáu'l 2 de febreru de 2011. 
  65. ↑ Julian Assange wins Martha Gellhorn journalism prize Archiváu 2013-05-05 en Wayback Machine The Guardian 2 June 2011 Retrieved 2 June 2011
    Julian Assange wins Martha Gellhorn Prize for Journalism Archiváu 2017-11-23 en Wayback Machine, journalism.co.uk at 2 June 2011
  66. ↑ «Walkleys awards 2011». Archiváu dende l'orixinal, el 14 d'abril de 2017.
  67. ↑ «Walkley Awards decide Julian Assange is a journalist».
  68. ↑ Julian Assange nominated for Nobel Peace Prize. RT. 2 de febreru de 2011. Archivado del original el 2013-10-25. https://web.archive.org/web/20131025125725/http://rt.com/politics/assange-nominated-nobel-prize/. Consultáu'l 19 de marzu de 2012. 
  69. ↑ The Age (22 de mayu de 2010). «Keeper of secrets» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 2010-05-23. Consultáu'l 7 d'avientu de 2010.
  70. ↑ Mars Group Kenia. «Julian Assange - The Cry of Blood» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 29 de payares de 2015. Consultáu'l 1 d'avientu de 2010.
  71. ↑ Mars Group Kenia (15 de mayu de 2010). «WikiLeaks wins Amnesty International 2009 Media Award for exposing Extra xudicial killings in Kenia» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 29 de payares de 2015. Consultáu'l 1 d'avientu de 2010.
  72. ↑ SMH (22 de mayu de 2010). «The secret life of WikiLeaks founder Julian Assange» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 2017-11-13. Consultáu'l 1 d'avientu de 2010.
  73. ↑ Alt1040. «Kristinn Hrafnsson toma les riendes y asegura que WikiLeaks va siguir operando». Archiváu dende l'orixinal, el 2014-02-01. Consultáu'l 7 d'avientu de 2010.
  74. ↑ «en wikileaks.ch - mirrors». Archiváu dende l'orixinal, el 14 d'abril de 2017.
  75. ↑ 75,0 75,1 75,2 ABC (13 d'avientu de 2010). «Les escures cuentes de WikiLeaks». Consultáu'l 14 d'avientu de 2010.
  76. ↑ 76,0 76,1 76,2 The Telegraph (14 d'avientu de 2010). «Now Wikileaks suffers its own leaks» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 2024-07-30. Consultáu'l 14 d'avientu de 2010.
  77. ↑ Diariu a diariu (2 de febreru de 2011). «periodismu combativu&catid=114:internacionales&Itemid=495 Assange: ¿nuevu adalid del periodismu combativu?». Consultáu'l 16 d'agostu de 2012.
  78. ↑ When is the right time to offer political asylum for Assange in Iceland? Archiváu 2017-08-08 en Wayback Machine nel blogue de Birgitta Jonsdottir, 12 d'avientu de 2010.
  79. ↑ Suite 101 (avientu de 2010). «creador-de-wikileaks-a31653 ¿Quién ye Julian Assange, el creador de Wikileaks? Lleer más en Suite101: ¿Quién ye Julian Assange, el creador de Wikileaks? | Suite101.net http://suite101.net/article/quien-es-julian-assange-el creador-de-wikileaks-a31653#ixzz23k0i6D8r». Consultáu'l 16 d'agostu de 2012.
  80. ↑ ABC (18 d'ochobre de 2010). «Suecia deniega el permisu de residencia a Assange, el fundador de Wikileaks». Consultáu'l 8 d'avientu de 2010.
  81. ↑ 81,0 81,1 «https://www.publico.es/internacional/440405/espanoles-suecos-y-mexicanos-van-a-cuba-a-financiar-a-la disidencia». Archiváu dende l'orixinal, el 2024-07-30.
  82. ↑ «disidencia cubana http://www.piensachile.com/seiciones/opinion/10216-ciérrase-el-circulo-anna-ardin-julian-assange-y-la disidencia cubana». Archiváu dende l'disidencia cubana orixinal, el 14 d'abril de 2017.
  83. ↑ [1] diariovasco.com, 8/02/2011
  84. ↑ a-pasar-por un xuiciu-secretu-en-suecia publico.com, 8/02/2011
  85. ↑ ABC (21 d'agostu de 2010). «Retiren orde de detención per violación contra fundador WikiLeaks en Suecia». Archiváu dende l'orixinal, el 2013-05-09. Consultáu'l 8 d'avientu de 2010.
  86. ↑ 86,0 86,1 ABC (1 de setiembre de 2010). «Suecia reabre la investigación por violación contra'l fundador de WikiLeaks». Archiváu dende l'orixinal, el 2017-11-13. Consultáu'l 8 d'avientu de 2010.
  87. ↑ fundador-WikiLeaks Arrestaron a Julian Assange, el fundador de WikiLeaks. Infobae.com.
  88. ↑ (n'inglés) WikiLeaks founder Assange arrested in Britain. Reuters. 7 d'avientu de 2010. Archivado del original el 2020-11-09. https://web.archive.org/web/20201109022407/https://www.reuters.com/article/idUSTRE6B61PX20101207. Consultáu'l 7 d'avientu de 2010. 
  89. ↑ Yahoo (9 d'avientu de 2010). «La llei sueca sobre la violación, elementu clave del casu Assange». Archiváu dende l'orixinal, el 2024-07-30. Consultáu'l 14 d'avientu de 2010.
  90. ↑ ABC (18 d'ochobre de 2010). «Suecia deniega el permisu de residencia a Assange, el fundador de Wikileaks». Consultáu'l 14 d'avientu de 2010.
  91. ↑ El País (18 d'ochobre de 2010). «Un tribunal suecu ordena la detención del fundador de Wikileaks». Consultáu'l 1 d'avientu de 2010.
  92. ↑ ABC (9 d'avientu de 2010). «L'abogáu de les denunciantes de Assange: "El tratu a les mios veceres ye inxustu"». Archiváu dende l'orixinal, el 2017-11-13. Consultáu'l 14 d'avientu de 2010.
  93. ↑ El País. «Estaos Xuníos estrecha'l cercu sobre Wikileaks». Consultáu'l 1 d'avientu de 2010.
  94. ↑ ABC (1 de payares de 2010). «Interpol busca a Assange». Archiváu dende l'orixinal, el 2017-11-13. Consultáu'l 1 d'avientu de 2010.
  95. ↑ «so-declaracion-ante-la-policia-britanica.html Julian Assange axusta la so declaración ante la policía británica» (6 d'avientu de 2010). Consultáu'l 6 d'avientu de 2010.
  96. ↑ «Assange, fundador de Wikileaks, deteníu en Reinu Xuníu». El País. Consultáu'l 7 d'avientu de 2010.
  97. ↑ Onda Cero. «Detienen a Julian Assange, fundador de Wikileaks, en Reinu Xuníu». Consultáu'l 7 d'avientu de 2010.
  98. ↑ Diariu Córdoba. «Julian Assange, deteníu pola Policía británica». Consultáu'l 7 d'avientu de 2010.
  99. ↑ El fundador de Wikileaks queda en llibertá en pagando la fianza, El País, 16/12/2010.
  100. ↑ Un xuez británicu autoriza la estradición a Suecia de Julian Assange, Patricia Tubella, El País, 24/02/2011.
  101. ↑ Wikileaks' Julian Assange to be extradited to Sweden Archiváu 2024-07-30 en Wayback Machine, BBC News UK, 24/02/2011
  102. ↑ http://andes.info.ec/node/3339 Archiváu 2012-06-22 en Wayback Machine Julian Assange solicita proteición en see diplomática d'Ecuador en Londres (videu y audiu)
  103. ↑ Extradition or asylum? Assange awaits Ecuadorian decision Archiváu 2017-11-13 en Wayback Machine RT television Consultáu 7 de xunetu de 2012 «They believe the handling of the his case has been a real failure for the British xudicial system in terms of defending human rights».
  104. ↑ The Guardian (15 d'agostu de 2012). «Julian Assange will be granted asylum, says official». Archiváu dende l'orixinal, el 2013-07-06. Consultáu'l 16 d'agostu de 2012.
  105. ↑ El Telégrafo (15 d'agostu de 2012). «El Gobiernu niega noticia sobre asilu a Julian Assange». Archiváu dende l'orixinal, el 2015-09-23. Consultáu'l 16 d'agostu de 2012.
  106. ↑ El Telégrafo (15 d'agostu de 2012). «AIDE MEMOIRE». Archiváu dende l'orixinal, el 2024-07-30. Consultáu'l 16 d'agostu de 2012.
  107. ↑ Ministeriu de Rellaciones Esteriores d'Ecuador. «Canciller Patiño denuncia amenaza del Gobiernu británicu d'arrestar a Julián Assange na Embaxada del Ecuador». Archiváu dende l'orixinal, el 6 de xineru de 2013. Consultáu'l 16 d'agostu de 2012.
  108. ↑ El Telégrafo (15 d'agostu de 2012). «Patiño denuncia amenacia de Reinu Xuníu con asaltar Embaxada d'Ecuador per casu Assange». Archiváu dende l'orixinal, el 2015-09-23. Consultáu'l 16 d'agostu de 2012.
  109. ↑ Ministeriu de rellaciones esteriores del Ecuador (16 d'agostu de 2012). «Declaración del Gobiernu de la República del Ecuador sobre la solicitú d'asilu de Julian Assange». Archiváu dende l'orixinal, el 16 de setiembre de 2012. Consultáu'l 16 d'agostu de 2012.
  110. ↑ BBC (16 d'agostu de 2012). «Les 11 razones d'Ecuador pa asilar a Assange». Consultáu'l 16 d'agostu de 2012.
  111. ↑ Lr21 (24 d'agostu de 2016). «Ecuador anovó'l so compromisu de protexer a Julian Assange». Consultáu'l 25 d'agostu de 2016.
  112. ↑ 112,0 112,1 «Suecia cierra la causa por violación contra Julian Assange, el fundador de Wikileaks. Natalia Junquera, Pablo Guimón. El País, 19 de mayu de 2017. Consultáu'l 7 de setiembre de 2017.». Archiváu dende l'orixinal, el 2024-07-30.
  113. ↑ El País (24 d'ochobre de 2010). «Los crímenes d'Iraq revelar al mundu». Consultáu'l 1 d'avientu de 2010.
  114. ↑ La Vanguardia (16 d'ochobre de 2010). «pa-una-nueva-filtracion-de-wikileaks-sobre-la guerra-en-iraq.html El Pentágonu preparar pa una nueva filtración de Wikileaks sobre la guerra n'Iraq». Consultáu'l 1 d'avientu de 2010.
  115. ↑ El País (23 d'ochobre de 2010). «Julian Assange, l'achaque del Pentágonu - Video». Consultáu'l 1 d'avientu de 2010.
  116. ↑ La Vanguardia (1 de setiembre de 2010). «casu-contra-el fundador-de-wikileaks-por-violacion-afganistan-estocolmo-fiscalia-in.html Suecia reabre'l casu contra'l fundador de Wikileaks por violación». Consultáu'l 1 d'avientu de 2010.
  117. ↑ Europa Press (18 d'ochobre de 2010). «Suecia refuga'l permisu de residencia solicitáu por Julian Assange». Consultáu'l 1 d'avientu de 2010.
  118. ↑ El País (23 d'ochobre de 2010). «El Pentágonu permanez n'alerta tres la publicación de les filtraciones de Wikileaks». Consultáu'l 1 d'avientu de 2010.
  119. ↑ El País (24 d'ochobre de 2010). «Cita secreta col home que fai tremecer al Pentágonu». Consultáu'l 1 d'avientu de 2010.
  120. ↑ 120,0 120,1 Público (1 d'avientu de 2010). «Un altu cargu del Gobiernu de Canadá pide asesinar a Assange». Archiváu dende l'orixinal, el 2024-07-30. Consultáu'l 1 d'avientu de 2010.
  121. ↑ Público (30 de payares de 2010). «"Los que dan información a Wikileaks tendríen de ser executaos"». Consultáu'l 1 d'avientu de 2010.
  122. ↑ PayPal desactiva la cuenta de WikiLeaks, El País, 4/12/2010, consultáu'l 6/02/2011.
  123. ↑ ABC (5 d'avientu de 2010). «Assange fai circular pola rede un archivu de seguridá cifráu». Consultáu'l 14 d'avientu de 2010.
  124. ↑ Infobae. «alcuentru-la-policia-britanica Julian Assange quier alcordar un alcuentru cola policía británica.». Consultáu'l 6 d'avientu de 2010.
  125. ↑ El País. «Isacar Marín, el 'blogger' impulsor de les concentraciones pola lliberación de Assange». Archiváu dende l'orixinal, el 2013-05-09. Consultáu'l 11 d'avientu de 2010.
  126. ↑ Matthew Weaver and Richard Adams "WikiLeaks US embassy cables: live updates", The Guardian (website), 7 December 2010
  127. ↑ Diariu Clarín. «Hackers llancen una ciberguerra en vengación por WikiLeaks». Archiváu dende l'orixinal, el 2024-07-30. Consultáu'l 9 d'avientu de 2010.
  128. ↑ El País. «Pirates informáticos ataquen a Postfinance y Mastercard». Consultáu'l 8 d'avientu de 2010.
  129. ↑ CNN. «Cyberattacks follow jailing of WikiLeaks Assange» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 2017-11-13. Consultáu'l 8 d'avientu de 2010.
  130. ↑ Dooe, Mary (3 d'avientu de 2010). Ron Paul Defends WikiLeaks Founder's Rights. CBS News. Archivado del original el 2012-12-05. https://archive.today/20121205235524/http://www.cbsnews.com/8301-503544_162-20024605-503544.html. Consultáu'l 4 d'avientu de 2010. 
  131. ↑ El congresista republicanu Ron Paul sale en defensa de Julian Assange Archiváu 2024-07-30 en Wayback Machine. El Mundo
  132. ↑ El País (8 d'avientu de 2010). «El Gobiernu australianu sale en defensa de Julian Assange» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 2013-05-09.
  133. ↑ «Toa solidariedade ao Wikileaks, Entrevista a Lula da Silva». Consultáu'l 10 d'avientu de 2010.
  134. ↑ El País. «Lula diz que la detención de Assange "atenta contra la llibertá d'espresión"». Consultáu'l 9 d'avientu de 2010.
  135. ↑ L'Universal (9 d'avientu de 2010). «Rusia pide'l Nobel de la Paz pa Assange». Archiváu dende l'orixinal, el 2010-12-12.
  136. ↑ The guardian (9 d'avientu de 2010). «Julian Assange should be awarded Nobel peace prize, suggests Russia» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 2011-01-25.
  137. ↑ La Xornada (15 d'avientu de 2010). «En respaldu a Julian Assange». Archiváu dende l'orixinal, el 2024-07-30.
  138. ↑ Diariu El Telégrafo (16 d'agostu de 2012). «Reacciones internacionales tres concesión d'asilu al fundador de WikiLeaks». Consultáu'l 16 d'agostu de 2012.
  139. ↑ Público (17 d'avientu de 2010). «Dalgunos avalistas de Assange nun convencieron al xuez. Un premiu Nobel, un llaborista y un periodista figuren ente los que facilitaron la puesta en llibertá del fundador de Wikileaks». Archiváu dende l'orixinal, el 2024-07-30.
  140. ↑ El País (17 d'avientu de 2010). «"La verdadera revolución son los móviles, non el iPad" El tecnólogu Don Tapscott sofita la filtración de Wikileaks».
  141. ↑ The Times of Wirtland (28 d'avientu de 2010). «Wirtland citizenship for Julian Assange». Archiváu dende l'orixinal, el 2012-06-30.
  142. ↑ WikiLeaks fulfills pledge to support accused whistle-blower Bradley Manning na páxina bradleymanning.org, 13/01/2011, consultáu'l 1/02/2011 (n'inglés).
  143. ↑ Aslamshoyeva, Zarifmo (14 d'abril de 2012). WikiLeaks' Assange to launch TV talk show. CNN. http://edition.cnn.com/2012/04/14/world/europe/russia-wikileaks. Consultáu'l 8 de xunetu de 2013. 
  144. ↑ «assange.rt.com/es/». Archiváu dende l'orixinal, el 2018-02-09.
  145. ↑ 'El quintu poder', la película sobre Assange, el mayor fracasu del añu editorial=El Mundo. 27 de payares de 2013. Archivado del original el 2021-01-21. https://web.archive.org/web/20210121112151/https://www.elmundo.es/cultura/2013/11/27/529677790ab740d1188b4572.html. Consultáu'l 28 de payares de 2013. 
  146. ↑ El Observador (6 de payares de 2013). «la tema-que-canta-con-assange/ Calle 13 espubliza video adelantu de la tema que canta con Assange». Consultáu'l 7 de payares de 2013.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]
Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Julian_Assange&oldid=4292238»