Піюс Тышкевіч

Піюс Тышкевіч
	Піюс Тышкевіч
	; Герб «Ляліва»
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	1756; Вільня, Рэч Паспалітая;
Памёр	1858; Лагойск, Барысаўскі павет, Менская губэрня, Расейская імпэрыя;
Род	Тышкевічы
Бацькі	Фэліцыян Тышкевіч;
Жонка	Людвіка зь Серакоўскіх; Аўгуста з Плятэраў
Дзеці	ад 2-га шлюбу: Канстантын, Флярыян, Яўстах, Паўліна

Піюс^[1] Тышкевіч (Пій; 1756^[2]—1858, места Лагойск) — ганаровы чалец Віленскай археалягічнай камісіі, маршалак шляхты Барысаўскага павету (1814—1820).

Біяграфія

З лагойскай лініі роду Тышкевічаў, сын Фэліцыяна і невядомай з Масецкіх. Меў брата Дамініка. Граф на Лагойску і Бярдычаве.

Атрымаў добрае хатняе выхаваньне, навучаўся ў Менску^[3].

Прысьвяціў сябе гаспадарчай дзейнасьці, умацаваньню эканамічнай рэнтабэльнасьці Лагойскага графства. У 1815 збудаваў у Лагойску новы палац у стылі ампір.

Шмат рабіў дзеля адраджэньня і памнажэньня культурнай спадчыны. Працягваў пісаць хроніку роду, істотна папоўніў мастацкую галерэю і бібліятэку Тышкевічаў. Спраўна вёў архіў графства. Адораны музычна, арганізоўваў камэрныя канцэрты. Іграў на скрыпцы і папулярнай у тыя часы нямецкай файцы.

Першая жонка — Людвіка зь Серакоўскіх — цяжка хварэла і памерла ў маладым веку ў 1803. Другі раз пабраўся шлюбам з Аўгустай Плятэр, ад якой меў трох сыноў: Канстантына, Флярыяна і Яўстаха, а таксама дачку Паўліну.

Крыніцы

^ Андрэй Катлярчук. Швэды ў гісторыі й культуры беларусаў. — Менск: Энцыклапедыкс, 2002. С. 216.
^ Анатоль Грыцкевіч. Тышкевічы // ЭГБ. — Мн.: 2001 Т. 6. Кн. 1. С. 552.
^ Генадзь Каханоўскі, Аляксандар Каханоўскі. Руплівец нашай старасветчыны. — Мн.: Навука і тэхніка, 1991.

Літаратура

Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 2001. — Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая. — 591 с. — ISBN 985-11-0214-8

Вонкавыя спасылкі

Піюс Тышкевіч — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

Адкуль пайшла Лагойская галіна роду Тышкевічаў. Віртуальны музей горада Лагойска!. Праверана 14 сьнежня 2010 г.
Pius Tyszkiewicz (пол.). Genealogia dynastyczna. Праверана 7 сакавіка 2011 г.

[1] Андрэй Катлярчук. Швэды ў гісторыі й культуры беларусаў. — Менск: Энцыклапедыкс, 2002. С. 216.

[2] Анатоль Грыцкевіч. Тышкевічы // ЭГБ. — Мн.: 2001 Т. 6. Кн. 1. С. 552.

[3] Генадзь Каханоўскі, Аляксандар Каханоўскі. Руплівец нашай старасветчыны. — Мн.: Навука і тэхніка, 1991.

[1]

[2]

[3]