Перайсці да зместу

Аляксандр Міхайлавіч Люцко

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Аляксандр Міхайлавіч Люцко
Дата нараджэння 23 студзеня 1941(1941-01-23)
Месца нараджэння
Дата смерці 4 верасня 1997(1997-09-04) (56 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Род дзейнасці фізік
Месца працы
Навуковая ступень кандыдат фізіка-матэматычных навук (1969)
Навуковае званне
Альма-матар

Аляксандр Міхайлавіч Люцко́[1] (23 студзеня 19414 верасня 1997) — вучоны ў галіне ядзернай фізікі і радыеэкалогіі, кандыдат фізіка-матэматычных навук (1969), прафесар (1997).

Нарадзіўся 23 студзеня 1941 года ў вёсцы Чыжэвічы Салігорскага раёна Мінскай вобласці.

У 1963 годзе скончыў фізічны факультэт Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта. Працаваў у Навукова-даследчым інстытуце анкалогіі і медыцынскай радыялогіі[2]. З 1970 года выкладаў на кафедры ядзернай фізікі Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта. У 1978—1987 гг. на пасадзе загадчыка лабараторыяй інструментальных і радыеізатопных метадаў даследавання Ціхаакіянскага інстытута біяарганічнай хіміі[2].

З 1992 года працаваў рэктарам Міжнароднага вышэйшага каледжа па радыеэкалогіі імя А. Дз. Сахарава, створанага пры Беларускім дзяржаўным універсітэце.

Займаўся альпінізмам. Загінуў 4 верасня 1997 года пры ўзыходжанні на гару ў Іспаніі[3].

Навуковая дзейнасць

[правіць | правіць зыходнік]

А. М. Люцко належаць навуковыя працы па ізатопнай біяінтраскапіі, радыеактыўных індыкатарах для біятэхналогій. Займаўся вывучэннем наступстваў аварыі на Чарнобыльскай АЭС.

Аўтар 69 апублікаваных навуковых прац, у тым ліку 2-х манаграфій і 4-х навучальных дапаможнікаў па радыяцыйнай бяспецы для сярэдніх школ[2]. Па ініцыятыве А. М. Люцко і пад яго кіраўніцтвам была распрацавана Канцэпцыя радыеэкалагічнай адукацыі ў Рэспубліцы Беларусь[2].

Быў абраны сапраўдным членам Нью-Ёркскай акадэміі навук[2]. Уваходзіў шэраг міжнародных арганізацый.

Зноскі