Ан-26
Ан-26 | |
---|---|
Тып | An-26/32[d] |
Распрацоўшчык | Антонаў[d] |
Вытворца | Антонаў[d][1] і Серыйны завод «Антонаў» |
Першы палёт | 21 мая 1969 і 1968[2] |
Пачатак эксплуатацыі | 1973 |
Эксплуатанты | Нацыянальныя ваенна-паветраныя сілы Анголы[d][3][4] і Ваенна-паветраныя сілы і войскі СПА Рэспублікі Беларусь[3][4] |
Адзінак выраблена | 1 403 |
Базавая мадэль | Антонов Ан-24[d] |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Ан-26 — савецкі ваенна-транспартны самалёт, распрацаваны ў КБ Антонаў, мадыфікацыя зыходнай мадэлі Ан-24. Ан-26 абсталяваны двума турбавінтавымі рухавікамі АІ-24ВТ і адным дадатковым рэактыўным РУ-19А-300, усталяваным у правай гандоле асноўнага рухавіка. Дзякуючы вялікай шырыні праёму грузавога люка (2,4 м) і ўстаноўцы спецыяльнай трап-створкі магчыма зручная пагрузка як з зямлі, так і з кузава аўтамабіля, што значна паскарае і палягчае пагрузачна-разгрузачныя работы. Самы шматлікі самалёт свайго класа.
Катастрофы і здарэнні
[правіць | правіць зыходнік]Па стане на 2 лістапада 2021 года ў агульнай складанасці ў выніку катастроф і сур’ёзных аварый былі страчаныя 172 самалёты Ан-2[5]. Ан-26 спрабавалі сагнаць два разы, пры гэтым ніхто не загінуў. Усяго ў гэтых здарэннях загінулі 1507 чалавек[5].
Зноскі
- ↑ Gunston B. The Osprey Encyclopedia of Russian Aircraft 1875-1995 — Osprey Publishing, 1995. — С. 29.
- ↑ Jane's Pocket Book of Military Transport and Training Aircraft — Janes, 1974. — P. 33.
- ↑ а б World Air Forces 2014 — 2014.
- ↑ а б World Air Forces 2008 — 2008.
- ↑ а б Accident list: Antonov An-26
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- А. С. Альбац, В. Г. Бабий, А. В. Баркар и др. Самолёт Ан-26, Техническое описание / А. Я. Белолипецкий. — 2-е изд. — Москва: Авиаэкспорт, 1970. — 302 с. — (Книга 2, Конструкция самолёта).
- А. А. Комаров, В. П. Рычка, П. Н. Мамошин. Устройство и лётная эксплуатация самолёта Ан-26 / Г. Д. Журавлёва. — Москва: Транспорт, 1987. — 189 с. — 14 000 экз.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Ан-26