Геман (сын Крэонта)
Ге́ман (стар.-грэч.: Αἴμων «крывавы») — персанаж старажытнагрэчаскай міфалогіі[1]. Сын фіванскага цара Крэонта. Паводле версіі эпасу, загінуў апошнім з тых, хто спрабаваў разгадаць загадку Сфінкса[2]. Яго нявестай была Антыгона[3]. У паэме Стацыя «Фіваіда» забівае 6 ворагаў.
Паводле Сафокла, скончыў жыццё самагубствам, закалоўшыся пасля смерці Антыгоны[4]. Паводле версіі трагедыі Еўрыпіда «Антыгона», калі Крэонт даручыў яму забіць Антыгону, ён выратаваў яе, даручыўшы пастухам. Іх сын Меан, калі вырас, прыйшоў у Фівы на гульні, а Крэонт пазнаў яго. Геракл прасіў за Гемана, але беспаспяхова, і Геман забіў сябе і Антыгону[5]. Паводле версіі, каханы Геракла[6].
Дзеючая асоба трагедыі Сафокла «Антыгона» і Еўрыпіда «Антыгона».
Зноскі
- ↑ Мифы народов мира. М., 1991-92. В 2 т. Т.1. С.271-272, Любкер Ф. Реальный словарь классических древностей. М., 2001. В 3 т. Т.2. С.85
- ↑ Эдыподыя, фр.1 Бернабэ; Псеўда-Апаладор. Міфалагічная бібліятэка III 5, 8
- ↑ Сафокл. Антыгона 654; Еўрыпід. Фінікіянкі 759
- ↑ Сафокл. Антыгона 1175, 1224—1235; Праперцый. Элегіі II 8, 21-24
- ↑ Гігін. Міфы 72
- ↑ Лихт Г. Сексуальная жизнь в Древней Греции. М., 2003. С.397, з Псеўда-Клімента Рымскага
