Касцёл Марыі Снежнай (Львоў)

Храм
Касцёл Марыі Снежнай
Костел Марії Сніжної
49°50′42″ пн. ш. 24°01′49″ у. д.
Краіна	Украіна
Горад	Львоў, вул. Снежная, 2.
Канфесія	уніяцтва
Тып будынка	базіліка
Архітэктар	Юліян Захарэвіч[d]
Матэрыял	цэгла
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Касцёл Марыі Снежнай — дзеючы грэка-каталіцкі храм у цэнтры Львова (афіцына — Царква Маці Божай Нястомнай Дапамогі УГКЦ), былы рымска-каталіцкі касцёл. Адзін з самых старых храмаў Львова.

Гісторыя

Упершыню згадваецца ў 1344 годзе. Шэраг даследчыкаў мяркуе, што царква пабудавана яшчэ ў XIII стагоддзі. Дакумент 1358 года гаворыць, што царкве ўжо вельмі доўгі час належаў млын на рацэ Полтве. Гэты дакумент пацвярджае, што храм да таго часу ўжо даўно існаваў. Пры ім дзейнічала першая рымска-каталіцкая парафія у горадзе. У 1415 годзе парафія перанесена ў Лацінскую катэдру, а царква стала філіяльнай. Храмам займаўся адзін з вікарыяў, а пазней - канонікаў. У XIV-XV стагоддзях Львоў быў акружаны абарончай сцяной, а царква, што апынулася за яе межамі, была абнесена ўласнай сцяной таўшчынёй 2 метры. Двойчы храм адбудаваны пасля пажараў 1623 і 1683 гадоў. У 1685 годзе з просьбай аб перадачы закінутай царквы да магістрата звярталіся толькі трынітарыі. Аднак гарадскі савет і капітула выступілі супраць, і манахі самастойна заклалі свой манастыр ужо ў цэнтры горада.

У 1763 годзе Львоў з прыгарадамі быў падзелены на шэсць прыходаў і царква стала цэнтрам аднаго з іх. Да прыходу аднесена паўночная частка Кракаўскага прадмесця, а таксама вёскі Клепараў, Галоска і Бруховічы. Капітула складалася з трох канонікаў і трох прэлатаў. У XVIII стагоддзі да паўночнай сцяны нефа прыбудаваны аднапавярховы дом арганіста. У 1888-1892 гадах праведзена перабудова па праекце Юльяна Захарэвіча. Дабудаваная плябанія з невысокай вежай, уласным асобным уваходам і агароджай ад вуліцы Снежнай. Прыбудовы выкананы ў неараманскім стылі з нетынкованым цагляным мурам.

Пасля Другой сусветнай вайны храм працягваў дзейнічаць. 12 красавіка 1951 года ён быў зачынены, а прыход ліквідаваны. Частка ўнутранага убранства знішчана, а частка — перададзена ў іншыя храмы, а таксама музей рэлігіі і атэізму, і гістарычны музей. У храме уладкаваны склад. У 1960-х гадах знішчана скульптура Маці Божай, якая стаяла перад уваходам (паходзіла з манастыра місіянераў на Жоўкіўскім прадмесці). Да сцен храма прымацаваныя драцяныя расцяжкі электрычнай лініі трамвая, пушчанага па вуліцы Гонты ў 1950 годзе. З прычыны гэтага праз восем гадоў прыйшлося праводзіць абследаванне і ўмацаванне падмуркаў, сцен, рамонт даху. З 1988 года тут знаходзіўся музей фатаграфіі. У 1995 годзе храм перададзены манахам-рэдэмптарыстам Украінскай грэка-каталіцкай царквы, асвечаны як Царква Маці Божай Нястомнай Дапамогі.