Сіў Мальмквіст

Сіў Мальмквіст
шведск.: Siw Malmkvist
Асноўная інфармацыя
Дата нараджэння	31 снежня 1936(1936-12-31) (87 гадоў)
Месца нараджэння	Ландскруна, камуна Ландскруна, лен Мальмёхус[d], Швецыя
Краіна	Швецыя
Муж	Lasse Mårtenson[d] і Fredrik Ohlsson[d]
Музычная дзейнасць
Прафесіі	schlager singer, тэатральная актрыса, актрыса агучвання
Інструменты	вакал
Жанры	шлягер[d]
Узнагароды	Q121863848? (2003)
siw-malmkvist.de (ням.)​ (шведск.)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Сіў Ганель Маргарэта Мальмквіст (швед. Siw Gunnel Margareta Malmkvist; нар. 31 снежня 1936) — шведская спявачка і актрыса папулярная ў Скандынавіі і Заходняй Германіі. У яе быў хіт нумар адзін у Заходняй Германіі ў 1964 з «Liebeskummer lohnt sich nicht» («Не вартая Любоўная хвароба»), а 18 ліпеня 1964 года яна стала першай шведкай, якая атрымала хіт у чартах Billboard Hot 100, калі «Sole Sole Sole», дуэт з італьянскім спеваком Умберта Маркато, увайшоў у чарт, заняўшы 58-е месца.

Ранні перыяд жыцця

Мальмквіст нарадзілася ў Ландскруне, графства Сконе, Швецыя, малодшым дзіцёнкам у сям’і Зігрыды і Альберта Мальмквістаў. У яе было восем братоў і сясцёр, і яе ранняе дзяцінства было адзначана Другой сусветнай вайной; хаця Швецыя была нейтральнай краінай, рызыка ўварвання востра адчуваўся ў Ландскруне, размешчанай усяго 22 км ад сталіцы Даніі на другім баку Эрэсунда. Альберт Мальмвіст быў прызваны салдатам.

Кар’ера

У 1955 годзе 18-гадовая Мальмквіст перамагла ў шоу талентаў, у выніку чаго Арне Дамнэрус прыняў яе ў якасці спявачкі. У гэтым жа годзе выйшаў яе першы запіс «Tweedle Dee». Яна пачала супрацу з гуказапісвальнай кампаніяй Metronome ў 1958 годзе, і падавалася як новая Аліса Бабс, а ў 1959 годзе яна стала тэлевядучай, у забаўляльным Stora Famnen створаным Ленартам Хайлендам.

Маючы каля 40 хітоў у шведскім радыёчарце Svensktoppen і 20 на нямецкім чарце сінглаў, яна запісала каля 600 песень (і зрабіла запісы на дзесяці розных мовах: шведскай, дацкай, нарвежскай, фінскай, галандскай, нямецкай, англійскай, французскай, італьянскай і іспанскай) на працягу апошніх пяці дзесяцігоддзяў, што робіць яе адной з самых прадуктыўных і паспяховых шведскіх спявачак.

Як актрыса Мальмквіст выступала ў сцэнічных п’есах, мюзіклах і ў кіно. Яна сыграла Піпі Доўгуюпанчоху ў папулярнай дзіцячай музычнай пастаноўцы «Піпі Доўгаяпанчоха» Астрыд Ліндгрэн, з’явілася ў музычнай версіі «Хтосьці любіць гарачае» і сыграла партыю Луізы ў арыгінальнай шведскай і еўрапейскай пастаноўцы музыкі «Дзевяць» Моры Йестана ў 1983 годзе. У 2002 годзе яна з’явілася ў ролі «Маці» ў сцэнічнай п’есе Хасэ Альфрэдсана «Ліл Роні» ў «Maximteatern». Разам з акцёрам Торстэнам Флінкам яна запісала папулярны шведскі кавер на хіт Ніка Кейва / Кайлі Міноўг «Там, дзе растуць дзікія ружы» 1995 года.

У 2008 і 2009 гадах яна сыграла партыю Fräulein Schneider у мюзікле «Кабарэ» ў Стакгольмскім гарадскім тэатры, рэжысёр Колін Натлі .

Сіў Мальмквіст і Лі Хазлвуд у 1968 годзе

Мальмквіст некалькі разоў удзельнічала ў шведскім «Мелодыфестываліне», які з’яўляецца адборачным конкурсам на «Еўрабачанне». Яна прадстаўляла Швецыю на «Еўрабачанні-1960» у Лондане з «Alla andra får varann». У наступным годзе Мальмквіст спявала «April, april» разам з Гунарам Віклундам на «Мелодыфестываліне»; песня перамагла і была выканана Барбро «Lill-Babs» Свенсан у якасці прадстаўніцы Швецыі на міжнародным конкурсе, які праходзіў у Канах .

На конкурсе песні «Еўрабачанне» 1969 года ў Мадрыдзе Мальмквіст праспявала заходнегерманскі запіс «Primaballerina», які заняў 9-е месца. Яна выканала песню «C’est la vie» разам з Товай Карсанам і Эн-Луізай Хэнсанам на Мелодыфестываліне 2004.

У 2016 годзе Сіў Мальмвіст была ўключана ў Шведскую залу музычнай славы.

Мальмвіст павінна была стаць танцорам знакамітасцяў у «Давайце танцаваць 2020» на TV4, але з-за абмежаванняў на каранавірус яна не магла ўдзельнічаць.

 

Спасылкі

• Афіцыйная хатняя старонка, нямецкая
• Нямецкі фан-сайт, біяграфія, дыскаграфія і фільмаграфія
• Cariblue.net, біяграфія, нямецкая мова Архівавана 7 снежня 2015.
• IMDB.com, біяграфія і фільмаграфія, англійская Архівавана 4 сакавіка 2016.
• Svenska Filminstitutet, біяграфія і фільмаграфія, шведская
• Kungliga Biblioteket, фільмаграфія, шведская