Франсуа Дамінік Тусэн-Луверцюр
Франсуа Дамінік Тусэн-Луверцюр | |
---|---|
фр.: Toussaint Louverture | |
Род дзейнасці | палітык, ваенны |
Дата нараджэння | 20 мая 1743[1] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 7 красавіка 1803[1] (59 гадоў) |
Месца смерці | |
Грамадзянства |
|
Веравызнанне | Каталіцкая Царква |
Бацька | Gaou Guinou[d][3] |
Жонка | Suzanne Simone Baptiste Louverture[d] |
Партыя | |
Бітвы/войны | |
Аўтограф | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Франсуа-Дамінік Тусэн-Луверцюр (фр. François-Dominique Toussaint-Louverture; 20 мая 1743, маёнтак Брэда, недалёка ад Кап-Аіцьена, Гаіці — 8 красавіка 1803, замак Фор-дэ-Жу, Францыя) — лідар Гаіцянскай рэвалюцыі, у выніку якой Гаіці стала першай незалежнай дзяржавай Лацінскай Амерыкі.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]З сям’і раба. У 1791 годзе далучыўся да паўстання неграў-рабоў у г. Сан-Дамінга (французская частка вострава Гаіці), неўзабаве ўзніачаліў армію паўстанцаў. У 1793 годзе, з пачаткам вайны Францыі (валодала часткай вострава Гаіці) з Вялікабрытаніяй і Іспаніяй, перайшоў на бок Іспаніі. Пасля скасавання французскім урадам рабства ў 1794 годзе выступіў і супраць іспанцаў, нанёс ім шэраг паражэнняў, што прымусіла Іспанію адмовіцца ад сваёй часткі Гаіці на карысць Францыі. Французскі ўрад прызначыў Тусэн-Луверцюра генералам (1795) і галоўнакамандуючым узброеннымі сіламі Сан-Дамінга (1797). У 1798 годзе Тусэн-Луверцюр выгнаў з Гаіці англічан, да 1800 года ўсталяваў сваю ўладу над усім востравам Гаіці. У ліпені 1801 года абвешчаны правіцелем (консулам) Гаіці пры фармальным прызнанні французамі суверэнітэту.
Зноскі
- ↑ а б François Dominique Toussaint Louverture // Brockhaus Enzyklopädie Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Deutsche Nationalbibliothek Record #118574612 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 12 жніўня 2015.
- ↑ Planche G. Toussaint Louverture, drame de M. Alphonse de Lamartine // Revue des deux Mondes — Paris: 1850. — Vol. Nouvelle période, tome 6. — P. 353–368. — ISSN 0035-1962; 0750-9278 Праверана 17 верасня 2015.
- ↑ LIBRIS — 2012. Праверана 24 жніўня 2018.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 16: Трыпалі — Хвіліна / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2003. — Т. 16. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0263-6 (т. 16).