Francuska književnost
Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori). |
Književnost |
---|
Glavni oblici |
Žanrovi |
Mediji |
Tehnike |
Historija i spiskovi |
Rasprava |
Francuska književnost se smatra jednom od najbogatijih i najraznolikijih književnosti, najznačajnija zbog svog istraživanja ljudskog društva i pozicija individualca u društvu. Francuska književnost ne obuhvata frankofonijsku književnost – djela pisana na francuskom, ali u drugim zemljama, kao što su Kanada i Senegal.
Francuska književnost reflektira kulturnu i političku povijest Francuske. Do Francuske revolucije 1789., Francuska je imala društveno uređenje prema klasnom statusu, sa pravilima koja su određivala kako se pripadnici jedne klase trebaju odnositi prema članovima druge klase. Pogled kulture i društva slijedio je hijerarhijsku strukturu društva, uključujući i književne žanrove i stilove. Hijerarhija žanrova imala je epiku na vrhu, a prozne žanrove, kao romane, na dnu.
Francuska revolucija, koja je trajala od 1789. do 1799., bila je ključni period u francuskoj historiji, a označila je i temeljitu promjenu u francuskoj književnosti. Povedena u ime jednakosti i slobode, donijela je demokratski duh koji je izjednačio klase, privilegije i hijerarhijsku podjelu u vladi i svim drugim područjima društva. Ali, književnici iz ranih 1800-ih, koji su pisali pod periodom romantizma, tražili su razriješenje svih pravila koje je postavila Académie Française – vrhovno tijelo za postavljanje literarnih regulacija u to doba.
Od vremena revolucije, francuska književnost okarakterizirana je kao kreativno slobodna i inovativna. Te inovacije kulminirale su najviše u XX. vijeku, gdje su se razvili stilovi kao dadaizam, nadrealizam, egzistencijalizam, teatar apsurda, novi roman i postmodernizam. Paradoksalno, uprkos tim ekperimentima i inovacijama, francuske literarne tradicije opstale su, kao i stari poredak. No, buntovni i inovativni Albert Camus uspoređivao je sebe sa klasicističkom književnicom Marie Madeleine La Fayette, dok se glavni predstavnik francuskog egzistencijalizma Jean-Paul Sartre uspoređivao sa tragičarom Pierreom Corneilleom.
Književnici
[uredi | uredi izvor]- Alain de Benoist
- Alain Finkielkraut
- Albert Camus
- Alphonse de Lamartine
- Antoine de Rivarol
- Antoine de Saint-Exupéry
- Arthur Rimbaud
- Bernard-Henri Lévy
- Charles Baudelaire
- Comte de Lautréamont
- Denis Diderot
- Émil Cioran
- Émile Zola
- François Mauriac
- Gao Xingjian
- Gustave Flaubert
- Henri Bergson
- Honoré de Balzac
- Jacques Prévert
- Jean Arp
- Jean-Paul Sartre
- Louis Aragon
- Marcel Proust
- Pierre Carlet de Marivaux
- Sully Prudhomme
- Victor Hugo
- Abel Bonnard
- Alfred de Vigny
- Anne Desclos
- Catherine Clément
- Charles de Coster
- Leconte de Lisle
- Marguerite Yourcenar
- Paul Valéry
- Paul Verlaine
- Philippe Soupault
- Théophile de Viau
Djela
[uredi | uredi izvor]
Nedovršeni članak Francuska književnost koji govori o književnosti treba dopuniti. Dopunite ga prema pravilima Wikipedije.