| dbo:abstract
|
- المقتدر بالله أبو جعفر أحمد بن سليمان بن هود حاكم طائفة سرقسطة في عهد ملوك الطوائف. شهد عهد المقتدر ذروة تقدم طائفة سرقسطة السياسي والثقافي، نظرًا لرعاية المقتدر للعلوم والفلسفة والفنون، وهو أيضًا باني قصر الجعفرية أحد الرموز المعمارية الأندلسية الباقية في إسبانيا. استطاع المقتدر أن يعيد توحيد أراضي طائفة سرقسطة تحت حكمه ما عدا لاردة التي كانت تحت أخيه يوسف المظفر بعد أن كان أبوه سليمان بن هود قد قسّم ملكه بين بنيه الخمسة. استمر المقتدر في قتال أخيه المظفر 30 عامًا قبل أن يتمكن من ضم أراضيه، وأسر أخيه. نظرًا لوقوع إمارته على حدود الممالك المسيحية أراغون ونافارا وقشتالة، تعرضت أراضيه لغزوات تلك الممالك من آن إلى آخر، مما جعله يدفع الجزية لجيرانه المسيحيين للإبقاء على إمارته. (ar)
- Abu-Jàfar Àhmad ibn Sulayman ibn Hud al-Múqtadir (àrab: أبو جعفر أحمد بن سليمان بن هود المقتدر, Abū Jaʿfar Aḥmad ibn Sulaymān ibn Hūd al-Muqtadir) fou emir de Saraqusta de la dinastia dels Banū Hūd. Va succeir al seu pare Sulayman ibn Muhàmmad al-Mustaín el 1046 i va fer bastir a Saraqusta el Palau de l'Aljaferia. Els seus germans van rebre també territoris però Ahmed I no va trigar a ocupar Tudela i Qalat al-Ayyub i els va incorporar als seus dominis. En 1058 Ermengol III va signar amb Ramon Berenguer I de Barcelona un acord per atacar l'emirat de Saraqusta, en virtut del qual va conquerir Pilzà i Estanya amb Arnau Mir de Tost, i des d'aquell any va pagar pàries al Comtat de Barcelona, El 1061 va conquerir l'Turtuixa. El 1062 va començar a pagar paries a Sanç II de Castella, i amb les tropes castellanes va evitar la presa de Graus pels Regne d'Aragó el 1063 amb el suport de Sanç II de Castella, tot i que el 1064 els normands van entrar a Barbastre. A la mort de Ferran I de Lleó el 1065 i la inestabilitat creada pel repartiment del seu regne entre els seus fills, al-Muktadir va deixar de pagar paries als castellans, i va poder reconquerir Barbastre el 1066, i aquesta seva victòria va adoptar el títol d’al-Muqtadir («el fort per Déu»), i el 1068 va començar a pagar pàries a Sanç I d'Aragó i Pamplona. Les guerres amb el seu germà de l'Emirat de Làrida van ser constants i van durar quasi fins al final del regnat. Yusuf va quedar rodejat després de la conquesta de Tortosa. El 1075 Ahmed va conquerir l'Emirat de Dàniyya d'on va expulsar l'emir amirita Alí ibn Mujàhid Iqbal-ad-Dawla. Finalment el 1079 va ocupar l'Emirat de Làrida. Acompanyat de la seva tropa, Rodrigo Díaz de Vivar va oferir els seus serveis a Ramon Berenguer II i Berenguer Ramon II la primavera de 1081, però en ser rebutjat, va decidir ajudar al-Muqtadir. Va morir el 1081 i el va succeir a Saraqusta el seu fill Abu Amir Yússuf ibn Àhmad al-Mútaman mentre Al-Múndhir Imad-ad-Dawla governaria Larida, Turtusha i Daniyya. (ca)
- Ahmad ibn Sulayman al-Muqtadir (or just Moctadir; Arabic: أبو جعفر أحمد "المقتدر بالله" بن سليمان, Abu Ja'far Ahmad al-Muqtadir bi-Llah ibn Sulayman) was a member of the Banu Hud family who ruled the Islamic taifa of Zaragoza, in what is now Spain, from 1049 to 1081. He was the son of the previous ruler, Al-Mustain I, Sulayman ibn Hud al-Judhami. (en)
- Ahmad I. al-Muqtadir (arabisch المقتدر بالله أبو جعفر أحمد بن سليمان بن هود, DMG al-Muqtadir bi-llāh Abū Ǧaʿfar Aḥmad b. Sulaimān b. Hūd) war der zweite Emir aus der Dynastie der Hudiden, der zwischen 1046 und 1081 über das Taifa-Königreich von Saragossa herrschte. Ahmad I. al-Muqtadir – nicht zu verwechseln mit dem gleichnamigen Kalifen der Abbasiden, al-Muqtadir – gelang es, die unter seine Brüder aufgeteilten Lande seines Vaters, al-Musta'in I., nach dessen Ableben unter seine Kontrolle zu bringen. Er führte das Taifa von Saragossa zu seinem politischen und kulturellen Höhepunkt. Er war ein hervorragender Mäzen, der sich für Wissenschaften, Philosophie und Kunst interessierte. In Saragossa ließ er die Aljafería erbauen, wo er bedeutende Intellektuelle aus al-Andalus um sich scharte. (de)
- Abú Yaáfar Áhmad ibn Sulaymán al-Muqtádir bi-L·lah, rey de la taifa de Saraqusta entre 1046 y 1081. Abú Yaáfar al-Muqtádir, de la dinastía de los Banu Hud, llevó a la taifa de Zaragoza a su máximo apogeo político y cultural. Fue mecenas de las ciencias, de la filosofía y de las artes. Mandó construir el bello palacio de la Aljafería donde se reunieron importantes intelectuales andalusíes. Al-Muqtádir consiguió reunir bajo su mandato las tierras disgregadas tras el reparto de los dominios de Zaragoza entre sus hermanos hecha por su padre Sulaymán ibn Hud al-Musta'in. Solo Yúsuf, gobernador de Lérida, resistió durante más de treinta años los intentos de integración de su hermano, hasta que fue hecho prisionero en 1078. Fue un periodo de máximo esplendor de la taifa zaragozana, que, en la segunda mitad del siglo XI d. C., solo tuvo rival en la de Sevilla de Al-Mutámid. Sus fronteras llegaron hasta el Mediterráneo, cuando, a partir de 1076 reunía bajo su dominio las taifas de Tortosa y de Denia, siendo el rey de la taifa de Valencia vasallo suyo. Sin embargo, la difícil situación de Zaragoza, amenazada por el reino de Aragón de Ramiro I y Sancho Ramírez y en constante litigio fronterizo por las tierras de la extremadura navarra y castellana (Tudela, Soria, Guadalajara), obligaban tanto a Al-Muqtádir como a a pagar parias a sus vecinos cristianos, en especial al poderoso Alfonso VI de León. Hasta el punto de que, en 1081, su sucesor, Al-Mutaman hubo de contratar los servicios de un mercenario castellano, Rodrigo Díaz de Vivar, conocido más tarde como El Cid, apodo que deriva del árabe "sidi" (Señor). (es)
- Abu Jafar Ahmad al-Muqtadir bi-Llah ibn Sulayman ibn Hud al-Judhami (arabieraz: أبو جعفر أحمد "المقتدر بالله" بن سليمان ; 1082 hila) Zaragozako taifako seigarren errege independentea (1046-1081) izan zen, leinuko bigarrena. Al-Muqtadir bi-llah (Allahren laguntzari esker boteretsua) titulua bereganatu zuen. 1038an Al-Mustain I.ak agintea lortu zuenean, semeen artean zatitu zuen taifa: Lleidan , Huescan Lubb, Tuteran Mundhir, Calatayuden Muhammad eta Zaragozan, erregeorde moduan, Ahmad al-Muqtadir. 1047an hil zenean, semeak haien artean borrokatu zuten boterea lortzeko. Al-Muqtadir hiriburua izanik, 1051rako hegemonia lortu zuen. Hala ere, Yusufek 1078ra arte iraun zuen Lleidan. Al-Muqtadirren agintaldian, taifak bere urrezko aroa bizi zuen eta Aljaferia jauregia orduko andalustar intelektualen egoitza bihurtu zen. Politikoki Mediterraneoraino hedatu zituen bere mugak, 1076an Tortosa eta Deniako taifak barneratzeaz gain, Valentziako erregea bere basailu ere bihurtu baitzuen. Errege kristauekin harreman zailak izan zituen: Tutera, Soria eta Guadalajara aldean Ramiro I.a Aragoikoa, Antso V.a Ramirez eta Alfontso VI.a Gaztelakoa borrokatu zituen. (eu)
- Ahmad ibn Sulayman, de son nom complet Abu-Jafar Ahmad ibn Sulayman al-Muqtadir bi-llah, qui prit le surnom honorifique d’al-Muqtadir (« le puissant [grâce à Dieu] ») et connu comme Ahmad Ier al-Muqtadir (né à une date inconnue - mort en 1082) est le second dirigeant de la dynastie des Houdides, qui régna sur le taïfa de Saragosse. Il régna de 1049 à 1081. Al-Muqtadir réunit sous son contrôle les territoires de son père, dispersés entre ses frères après la mort de son père, al-Musta'in Ier. Il porta à son apogée politique et culturelle la taïfa de Saragosse. Il fut un grand mécène et s'intéressa aux sciences, à la philosophie et à l'art. Il ordonna la construction du palais de l'Aljaferia, à Saragosse, où il réunit autour de lui d'importants intellectuels d'al-Andalus. (fr)
- Abū Jaʿfar Ahmad ibn Sulaymān al-Muqtadir o semplicemente al-Muqtadir bi-llāh (in arabo: أبو جعفر أحمد "المقتدر بالله" بن سليمان, Abū Jaʿfar Ahmad al-Muqtadir bi-Llāh ibn Sulaymān; Saragozza, ... – Saragozza, 1082) fu un componente della famiglia dinastica araba dei Banu Hud, che governò la taifa di Saragozza (al-Andalus) dal 1049 al 1082. (it)
- Abu Jafar Amade ibne Solimão Almoctadir Bilá em árabe: أبو جعفر أحمد "المقتدر بالله" بن سليمان; romaniz.: Abu Ja'far Ahmad al-Muqtadir bi-Llah ibn Sulayman , lit. "Abu Jafar Amade, filho de Solimão Almoctadir Bilá", melhor conhecido somente como Amade Almoctadir, foi rei da taifa de Saragoça entre 1046 e 1081. Amade Almoctadir, da dinastia dos Banu Hude, levou a Taifa de Saragoça ao seu máximo apogeu político e cultural. Foi mecenas das ciências, da filosofia e das artes. Mandou construir o belo palácio de la Aljafería onde se reuniram importantes intelectuais andalusinos. Amade Almoctadir conseguiu reunir sob o seu mandato as terras dos domínios de Saragoça repartidas entre os seus irmãos por seu pai Solimão ibne Hude Almostaim. Apenas Iúçufe, governador de Lérida, resistiu durante mais de trinta anos as tentativas de integração do seu irmão, até ser feito prisioneiro em 1078. Foi o período de máximo esplendor da Taifa saragoçana, a qual, na segunda metade do século XI, apenas teve rival na de Almutâmide. As suas fronteiras chegaram até o Mediterrâneo, quando, a partir de 1076 reuniu sob o seu domínio as taifas de Tortosa e de Dénia, sendo vassalo seu o rei da taifa de Valência. Contudo, a difícil situação de Saragoça, ameaçada pelo reino de Aragão de Ramiro I e Sancho I e em constante litígio fronteiriço pelas terras da estremadura navarra e castelhana (Tudela, Sória, Guadalajara), obrigavam tanto Almoctadir como a pagar párias aos seus vizinhos cristãos, em especial ao poderoso Afonso VI de Castela. Até o ponto de, em 1081, o seu sucessor, Iúçufe Almutamã ter de contratar os serviços de um mercenário castelhano, Rodrigo Díaz de Vivar, conhecido mais tarde como "El Cid". (pt)
- Абу Джафар Ахмад I ибн Сулейман ал-Муктадир (араб. المقتدر بن هود; умер в 1081) — шестой независимый эмир Сарагосы в 1046—1081 годах, происходил из рода Худидов. Ахмад принял власть в тайфе Сарагоса в периоде ее наивысшего политического и культурного расцвета. Он был покровителем науки, философии и искусства, построил красивый дворец Альхаферия, где собирались лучшие интеллектуалы аль-Андалуса. Ахмад смог воссоединить под своей властью земли, отколовшиеся от Сарагосы после раздела тайфы между сыновьями его отца, Сулеймана ал-Мустаина. Только Юсуф, правитель Лериды, сопротивлялся в течение более тридцати лет централизаторской политике брата, пока не был взят в плен в 1078 году. В это период соперничать в культурном великолепии с Сарагосой могла лишь Севилья, во главе с эмиром аль-Мутамидом. Границы тайфы Сарагоса достигли Средиземного моря, когда в 1076 году Ахмад взял под свой контроль тайфы Тортоса и Дения и сделал своим вассалом правителя Валенсии. Тем не менее, положению Сарагосы угрожали короли Арагона Рамиро I и Санчо Рамирес, а также постоянные пограничные споры с Наваррой и Кастилией, из-за которых Ахмад был вынужден платить дань своим соседям-христианам, особенно могущественному Альфонсо VI Кастильскому. В условиях ослабления Сарагосы после смерти Ахмада его преемнику аль-Мутамиду пришлось пользоваться услугами кастильских наемников во главе с Родриго Диасом де Виваром, известным позже как Эль Сид. (ru)
- Абу Джафар Ахмад I ібн Сулейман аль-Муктадир біллах (араб. أبو جعفر أحمد "المقتدر بالله" بن سليمان; д/н — 1081) — 6-й емір Сарагоської тайфи в 1046—1081 роках. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Ahmad ibn Sulayman al-Muqtadir (or just Moctadir; Arabic: أبو جعفر أحمد "المقتدر بالله" بن سليمان, Abu Ja'far Ahmad al-Muqtadir bi-Llah ibn Sulayman) was a member of the Banu Hud family who ruled the Islamic taifa of Zaragoza, in what is now Spain, from 1049 to 1081. He was the son of the previous ruler, Al-Mustain I, Sulayman ibn Hud al-Judhami. (en)
- Abū Jaʿfar Ahmad ibn Sulaymān al-Muqtadir o semplicemente al-Muqtadir bi-llāh (in arabo: أبو جعفر أحمد "المقتدر بالله" بن سليمان, Abū Jaʿfar Ahmad al-Muqtadir bi-Llāh ibn Sulaymān; Saragozza, ... – Saragozza, 1082) fu un componente della famiglia dinastica araba dei Banu Hud, che governò la taifa di Saragozza (al-Andalus) dal 1049 al 1082. (it)
- Абу Джафар Ахмад I ібн Сулейман аль-Муктадир біллах (араб. أبو جعفر أحمد "المقتدر بالله" بن سليمان; д/н — 1081) — 6-й емір Сарагоської тайфи в 1046—1081 роках. (uk)
- المقتدر بالله أبو جعفر أحمد بن سليمان بن هود حاكم طائفة سرقسطة في عهد ملوك الطوائف. شهد عهد المقتدر ذروة تقدم طائفة سرقسطة السياسي والثقافي، نظرًا لرعاية المقتدر للعلوم والفلسفة والفنون، وهو أيضًا باني قصر الجعفرية أحد الرموز المعمارية الأندلسية الباقية في إسبانيا. (ar)
- Abu-Jàfar Àhmad ibn Sulayman ibn Hud al-Múqtadir (àrab: أبو جعفر أحمد بن سليمان بن هود المقتدر, Abū Jaʿfar Aḥmad ibn Sulaymān ibn Hūd al-Muqtadir) fou emir de Saraqusta de la dinastia dels Banū Hūd. Va succeir al seu pare Sulayman ibn Muhàmmad al-Mustaín el 1046 i va fer bastir a Saraqusta el Palau de l'Aljaferia. Els seus germans van rebre també territoris però Ahmed I no va trigar a ocupar Tudela i Qalat al-Ayyub i els va incorporar als seus dominis. (ca)
- Ahmad I. al-Muqtadir (arabisch المقتدر بالله أبو جعفر أحمد بن سليمان بن هود, DMG al-Muqtadir bi-llāh Abū Ǧaʿfar Aḥmad b. Sulaimān b. Hūd) war der zweite Emir aus der Dynastie der Hudiden, der zwischen 1046 und 1081 über das Taifa-Königreich von Saragossa herrschte. (de)
- Abu Jafar Ahmad al-Muqtadir bi-Llah ibn Sulayman ibn Hud al-Judhami (arabieraz: أبو جعفر أحمد "المقتدر بالله" بن سليمان ; 1082 hila) Zaragozako taifako seigarren errege independentea (1046-1081) izan zen, leinuko bigarrena. Al-Muqtadir bi-llah (Allahren laguntzari esker boteretsua) titulua bereganatu zuen. Errege kristauekin harreman zailak izan zituen: Tutera, Soria eta Guadalajara aldean Ramiro I.a Aragoikoa, Antso V.a Ramirez eta Alfontso VI.a Gaztelakoa borrokatu zituen. (eu)
- Abú Yaáfar Áhmad ibn Sulaymán al-Muqtádir bi-L·lah, rey de la taifa de Saraqusta entre 1046 y 1081. Abú Yaáfar al-Muqtádir, de la dinastía de los Banu Hud, llevó a la taifa de Zaragoza a su máximo apogeo político y cultural. Fue mecenas de las ciencias, de la filosofía y de las artes. Mandó construir el bello palacio de la Aljafería donde se reunieron importantes intelectuales andalusíes. (es)
- Ahmad ibn Sulayman, de son nom complet Abu-Jafar Ahmad ibn Sulayman al-Muqtadir bi-llah, qui prit le surnom honorifique d’al-Muqtadir (« le puissant [grâce à Dieu] ») et connu comme Ahmad Ier al-Muqtadir (né à une date inconnue - mort en 1082) est le second dirigeant de la dynastie des Houdides, qui régna sur le taïfa de Saragosse. Il régna de 1049 à 1081. (fr)
- Abu Jafar Amade ibne Solimão Almoctadir Bilá em árabe: أبو جعفر أحمد "المقتدر بالله" بن سليمان; romaniz.: Abu Ja'far Ahmad al-Muqtadir bi-Llah ibn Sulayman , lit. "Abu Jafar Amade, filho de Solimão Almoctadir Bilá", melhor conhecido somente como Amade Almoctadir, foi rei da taifa de Saragoça entre 1046 e 1081. Amade Almoctadir, da dinastia dos Banu Hude, levou a Taifa de Saragoça ao seu máximo apogeu político e cultural. Foi mecenas das ciências, da filosofia e das artes. Mandou construir o belo palácio de la Aljafería onde se reuniram importantes intelectuais andalusinos. (pt)
- Абу Джафар Ахмад I ибн Сулейман ал-Муктадир (араб. المقتدر بن هود; умер в 1081) — шестой независимый эмир Сарагосы в 1046—1081 годах, происходил из рода Худидов. Ахмад принял власть в тайфе Сарагоса в периоде ее наивысшего политического и культурного расцвета. Он был покровителем науки, философии и искусства, построил красивый дворец Альхаферия, где собирались лучшие интеллектуалы аль-Андалуса. (ru)
|
