| dbo:abstract
|
- Bram Eldering (Groningen, Holanda, 1865 - [...?]) fou un violinista holandès. Es formà musicalment sota del mestre , en la seva ciutat natal, i posteriorment a Brussel·les i a Berlín amb els professors i Joachim respectivament. Fou professor del i solista del quartet Hubay-Popper. Després d'haver treballat durant algun temps com a director d'orquestra en la Filharmònica de Berlín entrà en la Meininger Hof Kapelle, de la que formà part, amb gran èxit, fins al 1903. Va viure a Colònia fins a la seva mort, on va ser professor del Conservatori, tenint entre altres alumnes, els que més tard serien grans violinistes Arthur Oróbio de Castro, Adolf Busch i, en Siegfried Borries. (ca)
- Abraham „Bram“ Eldering (* 8. Juli 1865 in Groningen; † 17. Juni 1943 in Köln) war ein Violinist und Hochschullehrer. (de)
- Abraham "Bram" Eldering (8 July 1865 – 17 June 1943) was a Dutch violinist and music pedagogue. (en)
- Abraham (Bram) Eldering (Groningen, 8 juli 1865 – Keulen, 17 juni 1943) was een Nederlands violist, die voor langere tijd in Duitsland werkte. Hij was zoon van hoofdonderwijzer Petrus Eldering en Petronella Everdina Veenhuizen. Bram huwde in 1898 met de Appingedamse Berrendina Knaap, dochter van een landmeter. Brams zuster Helena Alida Eldering huwde in 1886 met de cellist/componist Cornelis Joseph Liegeois. Brams zoon Bram Eldering werd gynaecoloog. Bram Eldering senior kwam om tijdens een bombardement in de Tweede Wereldoorlog. Hij kreeg zijn muziekopleiding eerst van de Groninger violist Christiaan Poortman en later van aan het Koninklijk Conservatorium Brussel. Hij volgde zijn leermeester op als docent aan het Franz Liszt Muziekacademie in Boedapest. Hij maakte toen ook deel uit van het strijkkwartet rond Hubay, waar ook en David Popper in speelden. In 1888 trok Eldering naar Berlijn om er in de leer te gaan bij Joseph Joachim. In 1893 werd het concertmeester in het Berliner Philharmoniker onder leiding van Hans von Bülow. Toen Bülow in 1894 overleed vertrok Eldering naar de , alwaar hij tot 1899 verbleef. In 1896 speelde hij op verzoek van de industriëlen Weyermann gedurende de Pinksterdagen in bij Bad Honnef mee tijdens een kamermuziekconcert waarbij Robert Schumanns Strijkkwartet in A majeur en Johannes Brahms’ Pianokwintet in f mineur werden uitgevoerd; Brahms zat bij dat laatste werk zelf achter de piano. Van 1899 tot 1903 was hij docent aan het Amsterdams Conservatorium, een baan die hij in 1903 inruilde voor het hoogleraarschap aan de . Hij werd er voorts eerste violist in het strijkkwartet opgericht door (Gürzenich-kwartet) met Carl Körner, Joseph Schwartz en Friederich Grützmacher jr. Het strijkkwartet kreeg toen een nieuwe naam: Bram Eldering-kwartet. Samen met Carl Flesch was hij een van de toonaangevende vioolpedagogen van zijn tijd. Onder zijn leerlingen bevinden zich , , Hans Ludwig Schilling, , , , , , Jonny Heykens en . Van 1900 tot 1910 stond hij negen keer in het Concertgebouw en liet zich begeleiden in diverse vioolconcerten door het Concertgebouworkest onder leiding van Willem Mengelberg, Julius Röntgen (in diens vioolconcert in fis mineur) en Felix Weingartner. Hij was rondom het huwelijk van André Spoor in 1901 even plaatsvervangend eerste concertmeester bij dat orkest. In 1912 stond hij samen met zijn zwager Cornelis Liegeois op het podium van de Harmonie onder Kor Kuiler om het vijftig jarig bestaan te vieren met een uitvoering van het Dubbelconcert voor viool en cello van Brahms. In 1942 zat hij samen met Willem Andriessen en Henk Badings in de examencommissie aan het Amsterdams Conservatorium alwaar Dick de Reus afstudeerde (violist en concertmeester van diverse Nederlandse orkesten). (nl)
- Брам Елдерінг (нід. Bram Eldering; 8 липня 1865, Гронінген — 17 червня 1943, Кельн) — нідерландський скрипаль і педагог. Навчався грі на скрипці у Брюссельській консерваторії у Єньо Хубаї, у Берлінській вищій музичній школі у Йозефа Йоахіма. З 1887 року — учасник квартету Хубаї у Будапешті (2-а скрипка). З 1891 року — концертмейстер симфонічного оркестру Берлінської філармонії, з 1895 року — придворного оркестру у . Потім переїхав до Амстердама, де був професором консерваторії. У 1903—1934 роках — концертмейстер «Гюрценіх-оркестру» у Кельні, учасник (1-а скрипка) квартету цього оркестру, професор консерваторії там же. Серед учнів — , Адольф Буш, Макс Штруб, . (uk)
- Брам Элдеринг (нидерл. Bram Eldering, полное имя Абрахам, нидерл. Abraham; 8 июля 1865 года, Гронинген — 17 июня 1943 года, Кёльн) — нидерландский скрипач. Сын школьного учителя, затем директора городской сберегательной кассы. Учился в своём родном городе у Кристиана Портмана (1846—1908). В 1882 г. поступил в Брюссельскую консерваторию. Окончив класс скрипки Енё Хубаи, в 1886 году последовал за своим учителем в Будапешт, где играл на альте в квартете под руководством Хубаи вместе с Виктором фон Херцфельдом и Давидом Поппером. В 1888 году отправился в Берлин для совершенствования своего мастерства под руководством Йозефа Иоахима. В 1891—1894 годах был концертмейстером Берлинского филармонического оркестра, затем работал в Майнингене, где возглавлял струнный квартет (среди его участников был Карл Пининг) — этому коллективу посвятил свой квартет Op.17 Штефан Крель. С 1899 года преподавал в Амстердамской консерватории, с 1903 года и до смерти в Кёльнской Академии музыки; среди учеников Элдеринга, в частности, Адольф Буш, Леон Саметини, Виллем ван Хоогстратен, Макс Штруб. С 1934 г. на пенсии. Погиб во время бомбёжки. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Abraham „Bram“ Eldering (* 8. Juli 1865 in Groningen; † 17. Juni 1943 in Köln) war ein Violinist und Hochschullehrer. (de)
- Abraham "Bram" Eldering (8 July 1865 – 17 June 1943) was a Dutch violinist and music pedagogue. (en)
- Bram Eldering (Groningen, Holanda, 1865 - [...?]) fou un violinista holandès. Es formà musicalment sota del mestre , en la seva ciutat natal, i posteriorment a Brussel·les i a Berlín amb els professors i Joachim respectivament. Fou professor del i solista del quartet Hubay-Popper. Després d'haver treballat durant algun temps com a director d'orquestra en la Filharmònica de Berlín entrà en la Meininger Hof Kapelle, de la que formà part, amb gran èxit, fins al 1903. (ca)
- Abraham (Bram) Eldering (Groningen, 8 juli 1865 – Keulen, 17 juni 1943) was een Nederlands violist, die voor langere tijd in Duitsland werkte. Hij was zoon van hoofdonderwijzer Petrus Eldering en Petronella Everdina Veenhuizen. Bram huwde in 1898 met de Appingedamse Berrendina Knaap, dochter van een landmeter. Brams zuster Helena Alida Eldering huwde in 1886 met de cellist/componist Cornelis Joseph Liegeois. Brams zoon Bram Eldering werd gynaecoloog. Bram Eldering senior kwam om tijdens een bombardement in de Tweede Wereldoorlog. (nl)
- Брам Елдерінг (нід. Bram Eldering; 8 липня 1865, Гронінген — 17 червня 1943, Кельн) — нідерландський скрипаль і педагог. Навчався грі на скрипці у Брюссельській консерваторії у Єньо Хубаї, у Берлінській вищій музичній школі у Йозефа Йоахіма. З 1887 року — учасник квартету Хубаї у Будапешті (2-а скрипка). З 1891 року — концертмейстер симфонічного оркестру Берлінської філармонії, з 1895 року — придворного оркестру у . Потім переїхав до Амстердама, де був професором консерваторії. У 1903—1934 роках — концертмейстер «Гюрценіх-оркестру» у Кельні, учасник (1-а скрипка) квартету цього оркестру, професор консерваторії там же. (uk)
- Брам Элдеринг (нидерл. Bram Eldering, полное имя Абрахам, нидерл. Abraham; 8 июля 1865 года, Гронинген — 17 июня 1943 года, Кёльн) — нидерландский скрипач. Сын школьного учителя, затем директора городской сберегательной кассы. Учился в своём родном городе у Кристиана Портмана (1846—1908). В 1882 г. поступил в Брюссельскую консерваторию. Окончив класс скрипки Енё Хубаи, в 1886 году последовал за своим учителем в Будапешт, где играл на альте в квартете под руководством Хубаи вместе с Виктором фон Херцфельдом и Давидом Поппером. С 1934 г. на пенсии. Погиб во время бомбёжки. (ru)
|
_-_Bram_Eldering.jpg?width=300)
_-_Bram_Eldering.jpg){kind=link}