| dbo:abstract
|
- La indumentària romana d'Orient engloba el conjunt de vestits, tèxtils i ornats que van definir la forma de vestir des dels segles IV al VI a l'Imperi Romà d'Orient. La cort imperial va utilitzar el vestit com un element d'ostentació, classe i poder, amb una iconografia molt definida. Existia una indumentària específica per a les cerimònies règies, el vestit imperial, del qual es conserven nombroses representacions en les arts decoratives del moment. Això ha estat vital per fer un estudi més detallat dels teixits i complements emprats. La seda romana d'Orient va emergir com el teixit associat a les classes superiors. (ca)
- Το ένδυμα των Βυζαντινών Αυτοκρατόρων άλλαξε σημαντικά κατά τα χίλια χρόνια της Αυτοκρατορίας, αλλά ήταν ουσιαστικά συντηρητικό. Στους Βυζαντινούς άρεσαν τα χρώματα και τα σχέδια, έτσι έφτιαχναν και εξήγαγαν υφάσματα με πολύ πλούσια μοτίβα, ειδικά από βυζαντινό μετάξι, υφασμένα και κεντημένα για τις ανώτερες τάξεις ή ανεξίτηλα βαμμένα και σταμπωτά για τις κατώτερες. Ένα διαφορετικό περίγραμμα ή πλαίσιο γύρω από τις άκρες ήταν πολύ συνηθισμένο και απλές ρίγες κατακόρυφες ή γύρω από τον άνω βραχίονα που φαίνονται σε εικόνες, συχνά υποδηλώνουν την τάξη ή τον βαθμό αξιώματος. Η μεσαία και η ανώτερη τάξη ακολουθούσε τον τελευταίο συρμό στην Αυτοκρατορική Αυλή. Όπως στη Δύση κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, τα ρούχα ήταν πολύ ακριβά για τους φτωχούς, που πιθανότατα φορούσαν τα ίδια πολυφορεμένα ρούχα σχεδόν όλη την ώρα. Αυτό σήμαινε συγκεκριμένα ότι κάθε φόρεμα, που είχαν οι περισσότερες γυναίκες, έπρεπε να ταιριάζει και σε όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης τους. (el)
- Byzantine dress changed considerably over the thousand years of the Empire, but was essentially conservative. Popularly, Byzantine dress remained attached to its classical Greek roots with most changes and different styles being evidenced in the upper strata of Byzantine society always with a touch of the Hellenic environment. The Byzantines liked colour and pattern, and made and exported very richly patterned cloth, especially Byzantine silk, woven and embroidered for the upper classes, and resist-dyed and printed for the lower. A different border or trimming round the edges was very common, and many single stripes down the body or around the upper arm are seen, often denoting class or rank. Taste for the middle and upper classes followed the latest fashions at the Imperial Court. As in the West during the Middle Ages, clothing was very expensive for the poor, who probably wore the same well-worn clothes nearly all the time; this meant in particular that any costume owned by most women needed to fit throughout the full length of a pregnancy. Even for the better-off, clothing was "used until death and then reused", and the cut was generous to allow for this. (en)
- La indumentaria bizantina engloba al conjunto de trajes, textiles y ornatos que definieron la forma de vestir desde los siglos IV al VI en el Imperio Romano de Oriente. La corte imperial utilizó el vestido como un elemento de ostentación, clase y poder, con una iconografía muy definida. Existía una indumentaria específica para las ceremonias regias, el traje imperial, del cual conservamos numerosas representaciones en las artes decorativas del momento. Esto ha sido vital para hacer un estudio más detallado de los tejidos y complementos empleados. (es)
- Le vêtement byzantin évolua à partir des vêtements portés pendant l’Empire romain (27 av. J.-C. – 476 apr. J.-C.), y ajoutant couleurs et motifs importés par les marchands venus d'Orient et du Moyen-Orient ainsi que de l’influence et des traditions des peuples qui furent associés d'une façon ou d'une autre à l'Empire. Avec le temps, il atteindra une variété et une richesse de couleurs, de tissus et d’ornementation dépassant de beaucoup les périodes fastes de Rome.Le vêtement de base au début de l’Empire byzantin était la tunique* pour les deux sexes ainsi que la toge* pour les hommes et la stola* pour les femmes. Peu à peu, la toge cessera d’être portée sauf lors d’occasions solennelles, et sera remplacée par la dalmatique* ou par une chemise à longues manches et ourlets, alors que la stola* continuera d’être le vêtement féminin de dessus, auquel on ajoutait un paludamentum* ou long manteau à capuchon pour l’extérieur. Les Byzantins appréciaient la couleur et les motifs divers que rapportaient les marchands de leurs voyages en Orient. Les rouges profonds, les bleus, verts et jaunes de toutes nuances firent leur apparition sur les vêtements des riches alors que la couleur pourpre était réservée à l’empereur. À partir du règne de Justinien Ier au VIe siècle, et l’introduction du ver à soie à Constantinople, les ateliers impériaux produiront et exporteront des tissus aux motifs variés, en particulier de la soie tissée et brodée pour les riches ainsi que des tissus résistants à la teinture et imprimés pour les couches moins fortunées de la société. Souvent une bordure extérieure ou passementerie sur les bords les agrémentait alors que de minces bandes en nombre variable le long du corps ou des bras indiquaient la classe ou le rang. Les goûts des classes moyennes et supérieures étaient dictés par les styles en vogue à la cour. Comme en Occident durant le Moyen Âge, les pauvres devaient se contenter de porter les mêmes vêtements tout au long de l’année en raison de leurs prix élevés; de plus les vêtements féminins devaient pouvoir s’adapter aux modifications du corps au cours des grossesses. Contrairement aux Romains dont les vêtements laissaient paraitre les bras et les jambes, les Byzantins, tant hommes que femmes, portaient des vêtements ne laissant paraitre que la tête, cols et manches étant serrés autour du cou et des poignets. Les deux sexes aimaient également superposer diverses épaisseurs de vêtements, les hommes portant une tunique et des pantalons sous leur dalmatique* alors que les femmes portaient un long sous-vêtement sous leur stola* et un paludamentum* ou long manteau par-dessus. (fr)
- ビザンツの服飾(ビザンツのふくしょく、ギリシア語: Βυζαντινό ένδυμα)とは、5世紀から15世紀までの東ローマ帝国（ビザンツ帝国）版図周辺で使用された服装を指す。 同時代の他国の文化と同様に、東ローマ帝国では、衣装は着用者の社会的位置を示す指標として機能し、その種類・形・色・量が法によって規制された。 (ja)
- L'abbigliamento bizantino, ossia il modo di vestirsi in uso nell'impero bizantino, ed in particolare nella sua capitale Costantinopoli, si modificò profondamente e ripetutamente nel corso dei secoli, era l'imperatore bizantino in persona a lanciare la moda del tempo. Nelle fasi iniziali dell'impero era ancora in uso la toga romana ma già al tempo di Giustiniano I (527-565) le classi più elevate avevano già sostituito questa con una tunica (per gli uomini) o con una stola (per le donne) coperte entrambe da un elaborato mantello di broccato. Tardivamente entrò a far parte del costume il turbante, tipico delle popolazioni arabe ed in generale i cappelli furono molto apprezzati. A ciò venne associata anche l'usanza maschile di portare la barba e la rasatura venne considerata una volgare usanza occidentale. Caratteristica comune all'abbigliamento bizantino durante i secoli fu la scelta di colori luminosi e vivaci. (it)
- Com o fim do Império Romano do Ocidente, o Império Romano do Oriente (ou Império Bizantino) começou a se desenvolver independentemente. Os bizantinos da classe alta vestiam túnicas bem decoradas. Tais túnicas eram feitas de seda e fiapos de ouro, e usavam pérolas e pedras preciosas como decorações. Pessoas de classes mais baixas vestiam túnicas simples. Os imperadores e pessoas da corte usavam também um tipo de manta sobre suas túnicas. Posteriormente, o imperador e a imperatriz passaram a usar um longo tecido em volta dos seus pescoços, como um cachecol, e nobres passaram a usar longas e firmes meia-calças. Os estilos usados no Império Bizantino influenciavam pesadamente a moda na Europa Ocidental. Pessoas da nobreza europeia passaram a usar roupas cada vez mais complicadas e complexas do que as usuais roupas simples de algodão, pelos e couro. Geralmente as pessoas faziam suas roupas em casa, como sempre fora feito. Mas à medida que as cidades cresciam, pequenas lojas especializadas na fabricação de roupas surgiam. Muito das roupas, então, passou a ser feitas por artesãos. À medida que os artesãos tornavam-se mais habilidosos, a qualidade da roupa crescia. Eles passaram a cortar, ajustar e decorar as roupas que fabricavam em jeitos cada vez mais elaborados. Posteriormente, tais roupas passaram a ser feitas de seda, importada do Extremo Oriente. Pessoas de classes inferiores vestiam túnicas simples e mantos retangulares. Posterior e lentamente, tais foram substituídas por roupas feitas de acordo com as medidas de cada pessoa. A túnica das mulheres desenvolveu-se num vestido que era firmemente atado na parte superior do corpo. Os homens passaram a usar mangas por baixo de suas túnicas e meias. Os homens do império mantinham um corte de cabelo curto com franja e barba e bigode bem aparados. Não possuíam o hábito de usarem adereços na cabeça, salvo o típico barrete frígio. As mulheres, por sua vez, utilizavam elaborados penteados ou turbantes de estilo oriental. (pt)
- Византийский светский костюм — одежда, использовавшаяся светскими членами общества Византийской империи. В Византии, как и в других средневековых культурах, одежда служила средством обозначения положения носителя в социальной иерархии. Костюм часто выражал идею превосходства одних людей над другими, причём это регламентировалось и в законодательной форме — вид, форма, цвет и даже количество одежды. (ru)
- 拜占庭皇帝的服飾在帝國千年的歷史中發生很大變化，但本質保守。拜占庭人偏好色彩和圖案，製作並出口圖案多樣的服飾，尤以拜占庭絲綢著稱。帝國宮廷中層和上層對時尚十分熱衷。但對貧民來說，服飾非常昂貴。他們很可能長期穿著同一件破舊的衣服。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- La indumentària romana d'Orient engloba el conjunt de vestits, tèxtils i ornats que van definir la forma de vestir des dels segles IV al VI a l'Imperi Romà d'Orient. La cort imperial va utilitzar el vestit com un element d'ostentació, classe i poder, amb una iconografia molt definida. Existia una indumentària específica per a les cerimònies règies, el vestit imperial, del qual es conserven nombroses representacions en les arts decoratives del moment. Això ha estat vital per fer un estudi més detallat dels teixits i complements emprats. La seda romana d'Orient va emergir com el teixit associat a les classes superiors. (ca)
- La indumentaria bizantina engloba al conjunto de trajes, textiles y ornatos que definieron la forma de vestir desde los siglos IV al VI en el Imperio Romano de Oriente. La corte imperial utilizó el vestido como un elemento de ostentación, clase y poder, con una iconografía muy definida. Existía una indumentaria específica para las ceremonias regias, el traje imperial, del cual conservamos numerosas representaciones en las artes decorativas del momento. Esto ha sido vital para hacer un estudio más detallado de los tejidos y complementos empleados. (es)
- ビザンツの服飾(ビザンツのふくしょく、ギリシア語: Βυζαντινό ένδυμα)とは、5世紀から15世紀までの東ローマ帝国（ビザンツ帝国）版図周辺で使用された服装を指す。 同時代の他国の文化と同様に、東ローマ帝国では、衣装は着用者の社会的位置を示す指標として機能し、その種類・形・色・量が法によって規制された。 (ja)
- Византийский светский костюм — одежда, использовавшаяся светскими членами общества Византийской империи. В Византии, как и в других средневековых культурах, одежда служила средством обозначения положения носителя в социальной иерархии. Костюм часто выражал идею превосходства одних людей над другими, причём это регламентировалось и в законодательной форме — вид, форма, цвет и даже количество одежды. (ru)
- 拜占庭皇帝的服飾在帝國千年的歷史中發生很大變化，但本質保守。拜占庭人偏好色彩和圖案，製作並出口圖案多樣的服飾，尤以拜占庭絲綢著稱。帝國宮廷中層和上層對時尚十分熱衷。但對貧民來說，服飾非常昂貴。他們很可能長期穿著同一件破舊的衣服。 (zh)
- Το ένδυμα των Βυζαντινών Αυτοκρατόρων άλλαξε σημαντικά κατά τα χίλια χρόνια της Αυτοκρατορίας, αλλά ήταν ουσιαστικά συντηρητικό. Στους Βυζαντινούς άρεσαν τα χρώματα και τα σχέδια, έτσι έφτιαχναν και εξήγαγαν υφάσματα με πολύ πλούσια μοτίβα, ειδικά από βυζαντινό μετάξι, υφασμένα και κεντημένα για τις ανώτερες τάξεις ή ανεξίτηλα βαμμένα και σταμπωτά για τις κατώτερες. Ένα διαφορετικό περίγραμμα ή πλαίσιο γύρω από τις άκρες ήταν πολύ συνηθισμένο και απλές ρίγες κατακόρυφες ή γύρω από τον άνω βραχίονα που φαίνονται σε εικόνες, συχνά υποδηλώνουν την τάξη ή τον βαθμό αξιώματος. Η μεσαία και η ανώτερη τάξη ακολουθούσε τον τελευταίο συρμό στην Αυτοκρατορική Αυλή. Όπως στη Δύση κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, τα ρούχα ήταν πολύ ακριβά για τους φτωχούς, που πιθανότατα φορούσαν τα ίδια πολυφορεμένα ρο (el)
- Byzantine dress changed considerably over the thousand years of the Empire, but was essentially conservative. Popularly, Byzantine dress remained attached to its classical Greek roots with most changes and different styles being evidenced in the upper strata of Byzantine society always with a touch of the Hellenic environment. The Byzantines liked colour and pattern, and made and exported very richly patterned cloth, especially Byzantine silk, woven and embroidered for the upper classes, and resist-dyed and printed for the lower. A different border or trimming round the edges was very common, and many single stripes down the body or around the upper arm are seen, often denoting class or rank. Taste for the middle and upper classes followed the latest fashions at the Imperial Court. (en)
- Le vêtement byzantin évolua à partir des vêtements portés pendant l’Empire romain (27 av. J.-C. – 476 apr. J.-C.), y ajoutant couleurs et motifs importés par les marchands venus d'Orient et du Moyen-Orient ainsi que de l’influence et des traditions des peuples qui furent associés d'une façon ou d'une autre à l'Empire. Avec le temps, il atteindra une variété et une richesse de couleurs, de tissus et d’ornementation dépassant de beaucoup les périodes fastes de Rome.Le vêtement de base au début de l’Empire byzantin était la tunique* pour les deux sexes ainsi que la toge* pour les hommes et la stola* pour les femmes. Peu à peu, la toge cessera d’être portée sauf lors d’occasions solennelles, et sera remplacée par la dalmatique* ou par une chemise à longues manches et ourlets, alors que la stol (fr)
- L'abbigliamento bizantino, ossia il modo di vestirsi in uso nell'impero bizantino, ed in particolare nella sua capitale Costantinopoli, si modificò profondamente e ripetutamente nel corso dei secoli, era l'imperatore bizantino in persona a lanciare la moda del tempo. Nelle fasi iniziali dell'impero era ancora in uso la toga romana ma già al tempo di Giustiniano I (527-565) le classi più elevate avevano già sostituito questa con una tunica (per gli uomini) o con una stola (per le donne) coperte entrambe da un elaborato mantello di broccato. Tardivamente entrò a far parte del costume il turbante, tipico delle popolazioni arabe ed in generale i cappelli furono molto apprezzati. A ciò venne associata anche l'usanza maschile di portare la barba e la rasatura venne considerata una volgare usanza (it)
- Com o fim do Império Romano do Ocidente, o Império Romano do Oriente (ou Império Bizantino) começou a se desenvolver independentemente. Os bizantinos da classe alta vestiam túnicas bem decoradas. Tais túnicas eram feitas de seda e fiapos de ouro, e usavam pérolas e pedras preciosas como decorações. Pessoas de classes mais baixas vestiam túnicas simples. Os imperadores e pessoas da corte usavam também um tipo de manta sobre suas túnicas. Posteriormente, o imperador e a imperatriz passaram a usar um longo tecido em volta dos seus pescoços, como um cachecol, e nobres passaram a usar longas e firmes meia-calças. (pt)
|
.jpg){kind=link}
