| dbo:abstract
|
- التصنيف التفرُّعيّ (بالإنجليزيّة: Cladistics) هو مقاربة للتصنيف الأحيائيّ، حيث تُصنَّف الكائنات في مجموعات (فروع حيويّة) بناءً على السلف المشترك الأقرب. تُبنى العلاقات الافتراضيّة على السمات المشتقة المشتركة (الخِلة المشتقة التكافليّة) التي يمكن إرجاعها إلى السلف المشترك الأحدث/الأقرب، وغير موجودة في المجموعات والأسلاف الأبعد. من السمات الخاصة بالفرع الحيويّ أن السلف المشترك وكل السُلَّان/الذرية الخاصة به جزءٌ من الفرع الحيويّ. تظل كل السُلَّان في الفرع السلفيّ الشامل. على سبيل المثال، إذا استُخدمت مصطلحات حيوان، ثنائيَّات التناظر/ ديدان، أسماك/ فقاريات، أو سعادين/ بَشَرانِيَّات خلال الإطار المُحكَم للتصنيف التفرُّعيّ، فإن هذه المصطلحات يجب أن تشمل الإنسان. يُستخدم الكثير من تلك المصطلحات بصورة شبه عرقيّة خارج التصنيف التفرُّعيّ. يؤدي التشعُّب التطوريّ إلى أجيال من غصين حيويّ جديد. تُطبق تقنيات وتسميات التصنيف التفرُّعيّ في مجالات أخرى (انظر: تسميات التصنيف التفرُّعيّ الحيويّ). يُستخدم التصنيف التفرُّعيّ الآن بصورة شائعة كوسيلة لتصنيف الكائنات. (ar)
- La cladística (del grec κλάδος, klados = branca) o sistemàtica filogenètica és una branca de la biologia que defineix les relacions filogenètiques entre els organismes basant-se en similituds derivades, és a dir característiques evolutives noves compartides per un grup d'organismes no presents en d'altres. Per exemple, la presència de columna vertebral i ossos és una novetat evolutiva exclusiva dels vertebrats, i això els defineix com a grup. És la més important de les sistemàtiques filogenètiques, que estudien les relacions evolutives entre els organismes. La cladística és un mètode d'anàlisi rigorós que utilitza les "propietats derivades compartides" (sinapomorfies: vg. a baix) dels organismes que s'estan estudiant. L'anàlisi cladística forma la base de la majoria dels sistemes moderns de classificació biològica, que busquen agrupar als organismes per les seves relacions evolutives. En contrast, la fenètica agrupa els organismes basant-se en la seva similitud global, mentre que els enfocaments més tradicionals tendeixen a basar-se en caràcters clau. Willi Hennig (1913-1976) és considerat com el fundador de la cladística. (ca)
- Kladistika je způsob klasifikace organismů, která je řadí v pořadí podle jejich větvení v evolučním stromu a nikoliv podle jejich morfologické podobnosti. Slovo kladistika je odvozeno od starého řeckého slova κλάδος, klados („větev“). Kladistická klasifikace (fylogenetická klasifikace) je tedy založena na principech odrážejících příbuznost organismů a jejich skupin. Výsledkem kladistické analýzy jsou stromy nazývané a jednotlivé klady (clades) v nich. (cs)
- Στη βιολογία με τον όρο κλαδιστική (cladistics) χαρακτηρίζεται μια συγκεκριμένη προσέγγιση στη ταξινομία, κατά την οποία οι διάφοροι οργανισμοί διατάσσονται αλλά και κατατάσσονται αποκλειστικά σε μια βάση που αντανακλά τη πρόσφατη προέλευση από κοινό πρόγονο, όπως για παράδειγμα ένα οικογενειακό δέντρο. Έτσι το σύστημα αυτό διάταξης και κατάταξης στηρίζεται επί της δημιουργίας των κλάδων και του αριθμού αυτών και όχι κατά βαθμό διαφοράς τούτων των κλάδων. Η τελευταία αυτή κατά βαθμό διαφοράς διάταξη και κατάταξη αποτελεί ευθύνη των εξελικτικών ταξινόμων που αντιτίθενται όμως σθεναρά στη κλαδιστική προσέγγιση και κατ΄ επέκταση στους κλαδιστικούς βιολόγους. Αυτό έχει ως συνέπεια πολλές φορές να συμβαίνουν μεταφορές ήδη ταξινομημένων ομάδων της κλασικής ταξινόμησης, από μια κατηγορία σε άλλη ή και μεμονωμένων οργανισμών ομοίως, από τους πρώτους που όμως δεν αποδέχονται οι δεύτεροι, και αντίστοφα. (el)
- Die Kladistik (altgriechisch κλάδος klados „Zweig“) oder phylogenetische Systematik ist eine Methodik der biologischen Systematik und Taxonomie auf der Basis der Evolutionsbiologie. Sie wurde von dem deutschen Entomologen Willi Hennig in den 1950er Jahren in ihren Grundzügen umrissen und in seinem Lehrbuch Phylogenetic Systematics 1966 beschrieben. Der Ausdruck „Kladistik“ für diese Methode, die auf der Verwendung von Kladen genannten geschlossenen Abstammungsgemeinschaften beruht, wurde ursprünglich von dem bedeutenden Evolutionsbiologen Ernst Mayr eingeführt, der damit die von Hennig selbst „phylogenetische Systematik“ genannte Methodik aber nicht neutral beschreiben, sondern kritisieren wollte. Insbesondere im deutschen Sprachraum hatte daher der Ausdruck Kladistik lange Zeit einen negativen Beiklang und wurde von den Befürwortern der Methode gemieden, Hennig selbst verwendete ihn etwa nur in Anführungszeichen. Durch die Verwendung von cladistics im englischen Sprachraum ohne diese wertende Färbung wird er heute meist ohne wertenden Beiklang gebraucht. So gibt die Willi Hennig Society ihre Zeitschrift unter dem Titel Cladistics heraus. Die kladistische Methodik, auf der Basis von Apomorphien schematische Darstellungen (Diagramme) phylogenetischer Verwandtschaftsbeziehungen, sogenannte Kladogramme, als Grundlage der biologischen Systematik zu konstruieren, ist heute allgemein akzeptierter Standard in der Biologie; alternative Konzepte wie die Phänetik sind nur noch von historischem Interesse. Die Kladistik auch als ausschließliche taxonomische Methode zu verwenden, ist zwar überwiegender wissenschaftlicher Standard, wird aber von einer Gruppe Biologen bis heute kritisiert und von ihnen selbst nicht praktiziert. (de)
- Kladistiko aŭ kladiko estas skolo de biologia klasado (taksonomio), kiu aranĝas organismojn surbaze de ilia disbranĉiĝo en evoluo (la arbo de evoluo) kaj ne nur laŭ ilia forma, morfologia simileco. Ĉefa kontribuinto al ĉi tiu skolo estis Willi Hennig, germana entomologo, kiu mem ne uzis la nomojn klado aŭ kladistiko. Li uzis germane la nomon phylogenetische Systematik, filogenetika sistematiko. La vorto kladisktiko venas el la malnovgreka κλάδος/klados, kiu signifas branĉo. El kladistika analizo rezultas arbo-simila rilato-diagramo nomataj kladogramo, kiu montras konjektitajn parencecojn. La esploristo povas formi sian analizon el tiom da observoj, kiom li opinias sufiĉa. Moderna kladistika analizo plej ofte bazas sin sur vasta, diversa informaro, inkluzive de DNA-vicoj (t.n. molekulaj datumoj), biokemiaj observoj kaj morfologiaj datumoj. En kladogramo ĉiu organismo estas, en la senco de grafea teorio, “folio”, kaj ĉiu interna nodo ideale estu dubranĉa, t.e temas pri duuma arbo. La du taksonojn kiuj eliras el sama nodo oni nomas fratoj aŭ fratgrupoj. Ĉiu subarbo, ĉu ĝi enhavas nur unu folion aŭ centmilojn da folioj, estas nomata klado. Natura grupo konsistas el ĉiuj organismoj en unu klado, kiuj do havas unikan komunan praparencon, la eliran nodon de tiu klado, kiu siavice ne havas idojn ekster la grupo. Ĉiun kladon markas aro da karakterizaĵoj, kiuj aperas en ĉiu ĝia membro, sed ne en tiuj aliaj vivaĵoj, el kiuj ĝi disiĝis. La karakterizajn, komundevenajn ecojn oni nomas kundevenaĵoj (aŭ, per greka derivaĵo, sinapomorfioj) de tiu klado. Ekzemple, kundevenaĵo de ĉiuj insektoj en la ordo koleopteroj (skaraboj apartenas al tiu ordo) estas la malmolaj antaŭaj flugiloj, t.n. elitroj, kiuj servas ne por flugi sed por ŝirmi kaj kovri; ĉe filikoj tia eco estas la elspirala disvolviĝo de novaj folioj. Kladistiko aŭ Kladiko aŭ Filogeneta Sistematiko estas metodo de , fondita de la germana zoologiisto Willi Hennig en la 1950-aj jaroj kaj priskribita en lia libro Grundzüge einer Theorie der phylogenetischen Systematik 1950. En kladistiko oni diferencigas ĉe la taksonoj inter la primitivaj, praaj (pleziomorf) kaj la novaj, deduktitaj (apomorf) karakterizaĵoj. Oni grupigas laŭ la novaj karakterizaĵoj kaj prezentas la parencan distancon sur figuro (kladogramo). (eo)
- Cladistics (/kləˈdɪstɪks/; from Ancient Greek κλάδος (kládos) 'branch') is an approach to biological classification in which organisms are categorized in groups ("clades") based on hypotheses of most recent common ancestry. The evidence for hypothesized relationships is typically shared derived characteristics (synapomorphies) that are not present in more distant groups and ancestors. However, from an empirical perspective, common ancestors are inferences based on a cladistic hypothesis of relationships of taxa whose character states can be observed. Theoretically, a last common ancestor and all its descendants constitute a (minimal) clade. Importantly, all descendants stay in their overarching ancestral clade. For example, if the terms worms or fishes were used within a strict cladistic framework, these terms would include humans. Many of these terms are normally used paraphyletically, outside of cladistics, e.g. as a 'grade', which are fruitless to precisely delineate, especially when including extinct species. Radiation results in the generation of new subclades by bifurcation, but in practice sexual hybridization may blur very closely related groupings. As a hypothesis, a clade can only be rejected if some groupings were explicitly excluded. It may then be found that the excluded group did actually descend from the last common ancestor of the group, and thus emerged within the group. ("Evolved from" is misleading, because in cladistics all descendants stay in the ancestral group). Upon finding that the group is paraphyletic this way, either such excluded groups should be granted to the clade, or the group should be abolished. Branches down to the divergence to the next significant (e.g. extant) sister are considered stem-groupings of the clade, but in principle each level stands on its own, to be assigned a unique name. For a fully bifurcated tree, adding a group to a tree also adds an additional (named) clade, and potentially a new level. Specifically, also extinct groups are always put on a side-branch, not distinguishing whether an actual ancestor of other groupings was found. The techniques and nomenclature of cladistics have been applied to disciplines other than biology. (See phylogenetic nomenclature.) Cladistics findings are posing a difficulty for taxonomy, where the rank and (genus-)naming of established groupings may turn out to be inconsistent. Cladistics is now the most commonly used method to classify organisms. (en)
- Kladistika (Grezierazko κλάδος klados, euskaraz adar) Taxonomiaren sistema bat da. edo konzeptu nagusia da. erabiltzen ditu. (eu)
- La cladística (del griego κλάδος, klados: «rama») es una rama de la biología que define las relaciones evolutivas entre los organismos basándose en similitudes derivadas. Es la más importante de las sistemáticas filogenéticas que estudian las relaciones evolutivas entre los organismos. La cladística es un método de análisis riguroso que utiliza las "propiedades derivadas compartidas" (sinapomorfias: ver abajo) de los organismos que se están estudiando. El análisis cladístico forma la base de la mayoría de los sistemas modernos de clasificación biológica que buscan agrupar a los organismos por sus relaciones evolutivas. En contraste, la fenética agrupa los organismos basándose en su similitud global, mientras que los enfoques más tradicionales tienden a basarse en caracteres clave. Willi Hennig (1913-1976) es ampliamente considerado como el fundador de la cladística. Esta clasificación será la más útil en campos de la biología como el estudio de la distribución de plantas (fitogeografía), las interacciones anfitrión-parásito y las interacciones planta-herbívoro, la biología de la polinización, la dispersión del fruto, o en contestar preguntas relacionadas con el origen de caracteres adaptativos (Nelson y Platnick, 1981; Humphries y Parenti, 1986; Brooks y McLennan, 1991; Forey et al., 1992). Debido a su marco teórico predictivo, una clasificación filogenética puede dirigir la búsqueda de genes, productos biológicos, agentes de biocontrol, y especies con potencial valor agrícola. La información filogenética también es útil para tomar decisiones relacionadas con la conservación. Finalmente, las clasificaciones filogenéticas proveen un marco teórico para el conocimiento biológico y una base para los estudios comparativos que enlazan todos los campos de la biología (Cracraft y Donoghue, 2004; Judd et al. 2007: p. 32.). (es)
- La cladistique (ou systématique phylogénétique) est la théorie des clades et des cladogrammes (du grec ancien κλάδος, klados, signifiant « branche »), et de la reconstruction des relations de parenté entre les êtres vivants. Un clade (groupe monophylétique) est un groupe dont tous les membres sont plus apparentés entre eux qu'avec n'importe quel autre groupe, et un cladogramme (arbre phylogénétique) est une hiérarchie de clades. Le cladogramme spécifie des relations de degrés de parenté entre les taxons qu'il classifie. Dans le cadre de la théorie de l'évolution, les relations de degré de parenté entre taxons sont expliquées par l'existence d'ancêtres communs (i.e. le fait que deux taxons soient plus proches parents entre eux que d'un troisième implique que les deux premiers descendent d'un ancêtre commun exclusif). La théorie cladistique a été initialement présentée dans les années 1950 par l'entomologiste allemand Willi Hennig (1913-1976). L'analyse cladistique fournit, au sein de la théorie cladistique, la méthode permettant la reconstruction des cladogrammes sur la base d'états de caractères dérivés partagés, également appelés synapomorphies. En cela, elle permet la reconstruction phylogénétique dans le cadre de la théorie cladistique. L'analyse cladistique utilise la synapomorphie, acquise par un ancêtre et hérité par tous ses descendants, afin de proposer des hypothèses de clades (Caractère phénotypique). Les caractères peuvent en cladistique inclure des connaissances morphologiques, génétiques, biochimiques ou encore comportementales. La cladistique est encore aujourd'hui utilisée en phylogénétique où les analyses sont réalisées à l'aide de programmes informatiques. Elle est également utilisée en taxonomie pour définir des taxons reflétant l'évolution des espèces. (fr)
- Córas rangaithe ainmhithe is plandaí ina rangaítear na horgánaigh de réir a gcosúlachtaí mar thoradh ar phórú le déanaí ó chomhshinsear. (ga)
- Kladistika (bahasa Inggris: cladistics; dari bahasa Yunani Kuno: κλάδος, klados, 'cabang') adalah ilmu taksonomi biologi mengenai cara mengelompokkan berbagai organisme ke dalam klad berdasarkan nenek moyang bersama dan kemiripan ciri-cirinya. Kladistika dianggap sebagai pengembangan dari , suatu cara pengelompokkan kuantitatif dalam sistematika biologi yang berbasis pada kemiripan morfologi. Agak berbeda dari fenetika, kladistika mendasarkan diri pada ciri-ciri evolusioner dan molekuler. Ilmu ini banyak dipakai dalam filogeni. Ketika diterapkan dalam filogeni, kesamaan ciri-ciri molekuler yang dikuantifikasi dan didukung oleh keluaran kladistika diberi tafsiran evolusioner. Oleh sebab itu, dalam kladistika pengelompokkan selalu diarahkan pada pembentukan klad yang tuntas (mencakup semua komponen yang termasuk di dalamnya). Karena ada sifatnya yang lebih universal, kladistika sekarang dipakai pula dalam bidang-bidang lain, seperti sastra dan linguistika. Contoh penerapan dalam sastra adalah penggunaannya dalam pengelompokkan berbagai versi manuskrip . Dalam linguistik historis, kladistika dipakai untuk melakukan pengelompokan ulang bahasa-bahasa Austronesia. Keluaran dari kladistika yang bercabang adalah kladogram, sejenis diagram yang dianggap mewakili hubungan kekerabatan di antara organisme yang dikelompokkan. Kladogram memiliki banyak kesamaan dengan pohon evolusi. Kladogram dibuat dengan memanfaatkan ratusan ribu hingga jutaan informasi genetik, baik berupa penanda maupun sekuens DNA dan RNA. (in)
- 분지학(分枝學, cladistics) 또는 분기학(分岐學)은 계통학의 한 방법론적 분야이다. (ko)
- Cladistiek of cladisme (kladistiek of kladisme) is een analysemethode die gebruikt wordt in de bio-systematiek om de evolutionaire relaties tussen organismen te bepalen. Evolutionaire verwantschap kan alleen worden aangetoond op grond van synapomorfieën: de gemeenschappelijke eigenschappen van alle leden van een groep, die ze geërfd hebben van de laatste gemeenschappelijke voorouder van die groep. Cladistiek verschilt van andere fylogenetische benaderingen, zoals de evolutionaire systematiek, doordat alleen monofyletische groepen worden opgenomen die alle soorten omvatten die afstammen van een bepaalde voorouder (zogenaamde clades). Afgewezen worden zowel parafyletische groepen – dat zijn groepen die wel alle directe afstammelingen van de laatste gemeenschappelijke voorouder bevatten, maar niet sommige latere afstammelingen – als polyfyletische groepen: groepen die niet alle directe afstammelingen van de voorouder omvatten. Bij de klassieke systematiek werd voornamelijk gekeken naar de morfologische en anatomische kenmerken en de overeenkomsten daarin en naar homologieën en overeenkomsten in bouwplan. De woorden cladistiek en cladisme zijn afgeleid van het Oudgriekse woord κλάδος, klados = "tak". Dit hangt samen met het feit dat de cladistiek zeer veel met stambomen en cladogrammen werkt. (nl)
- La cladistica, o tassonomia cladistica, (dal greco κλάδος [kládos] = ramo), è un metodo di classificazione dei viventi, messo a punto da Willi Hennig (1913-1976), che si basa sul grado di parentela ovvero sulla distanza nel tempo dell'ultimo progenitore comune.È nota anche come sistematica filogenetica. (it)
- 分岐学（ぶんきがく、英語: cladistics）とは、系統学の手法のひとつ。分岐論、あるいは分類学のひとつの方法あるいは立場として分岐分類学ともいう。 分岐学は、ドイツの昆虫学者ヴィリー・ヘニッヒ（Willi Hennig）により、1950年に提唱された。 いくつかの種に共通する形質を捜し、それらを共通する祖先から受け継いだ形質と仮定し、分岐群のツリー図を作成する。この図を分岐図、ないし、クラドグラム（Cladogram）という。 実際には、複数の形質を用いて統計処理し、最節約な（想定される分岐回数がなるべく少ない）ものを最も確からしい分岐図として採用する。 現代では、分子分岐学（分子系統学）の手法も発展し、各分野で盛んに利用されている。 (ja)
- Kladystyka, systematyka filogenetyczna – metoda klasyfikacji grupująca obiekty w zhierarchizowane jednostki, spośród których mniej obszerne należą do obszerniejszych. Kladystykę można wykorzystać do uporządkowania jakichkolwiek danych porównawczych – stosowana jest najpowszechniej w systematyce biologicznej, jednak wykorzystuje się ją również m.in. w archeologii i językoznawstwie. Podstawowym pojęciem w kladystyce jest klad, czyli zbiór organizmów mających wspólnego przodka. W ujęciu ortodoksyjnym klady rozdzielają się dychotomicznie, tworząc drzewo dychotomiczne. W praktyce rzadko udaje się udowodnić realność takich rozgałęzień ze względu na powszechne w ewolucji zjawisko radiacji adaptacyjnej. W klasycznej systematyce grupy organizmów (taksony) mogą być:
* monofiletyczne – grupa obejmująca wspólnego przodka i wszystkich jego potomków. Np. ssaki.
* parafiletyczne – grupa obejmująca wspólnego przodka i nie wszystkich jego potomków. Np. gady, ponieważ ptaki są potomkami organizmów zaliczanych do gadów, lecz same nie są zaliczane do gadów.
* polifiletyczne – istnieje dwóch członków grupy, których wspólny przodek jest poza grupą. Np. „stałocieplne kręgowce latające” – nietoperze i ptaki mają wspólnego przodka, jednak nie jest on zaliczany do „stałocieplnych kręgowców latających”. W kladystyce nie dopuszcza się grup polifiletycznych ani parafiletycznych. Dla większego zrozumienia klady czasem się oznacza nazwami taksonów klasycznej systematyki np. rząd, rodzina uzupełnione często o klady pośrednie np. dodatkowy klad między rzędem i rodziną. W teoretycznej kladystyce liczba rozdzieleń kladów na klady potomne – kladogeneza – może być nieograniczona, w przeciwieństwie do systematyki klasycznej, gdzie taksonom przypisane są do poszczególne kategorie systematyczne. Klady siostrzane, czyli dwa najbliżej spokrewnione, charakteryzują się pewnymi cechami, które dzieli się na plezjomorficzne (powstałe przed rozdzieleniem) i apomorficzne (powstałe po rozdzieleniu). (pl)
- Kladistik, även fylogenetisk systematik, är en vetenskaplig metod som används främst vid studier av evolutionära frågeställningar om släktskap och utveckling av arter och egenskaper inom biologin. Kladistik används även inom exempelvis lingvistik, sociologi och arkeologi för att organisera jämförande data. Kladistiken skiljer sig från äldre taxonomiska metoder genom att den fokuserar på evolutionära samband snarare än alla likheter hos organismer, och genom att den bygger på utnyttjande av kvantitativ analys. Kladistiken används främst vid rekonstruktioner av fylogenier, det vill säga hypoteser om släktskap mellan olika organismer. Normalt används datorprogram som stöd vid dessa analyser. Resultatet av en kladistisk analys presenteras i form av ett kladogram, som också kallas fylogenetiskt träd eller helt enkelt släktträd. Termen kladistik är härlett från grekiskans κλάδος, klados, som betyder gren. (sv)
- Клади́стика (от др.-греч. κλάδος [kládos] «ветвь») — направление филогенетической систематики. Характерные особенности кладистической практики состоят в использовании так называемого кладистического анализа (строгой схемы аргументации при реконструкции родственных отношений между таксонами), строгом понимании монофилии и требовании взаимно-однозначного соответствия между реконструированной филогенией и иерархической классификацией. Кладистический анализ — основа большинства принятых в настоящее время биологических классификаций, построенных с учётом родственных отношений между живыми организмами. Кладистика относится к числу трёх ведущих таксономических школ, доминирующих в современной биологической систематике; ей противостоят фенетика, основанная на количественной оценке так называемого общего сходства (англ. overall similarity), и эволюционная таксономия, которая, подобно кладистике, при построении системы опирается на эволюционную близость (то есть общность происхождения), однако не требует строгого соответствия системы и филогении (в частности, это выражается в признании права на существование в системе парафилетических групп). Кладистика основана на идеях немецкого энтомолога и систематика Вилли Хеннига (1913—1976), изложенных в его работах 1950—1960-х гг., однако название кладистика было впервые использовано только в середине 1960-х годов критиками этого направления филогенетической систематики, а современные формализованные процедуры были разработаны только в 1970-е гг. его последователями в США. Уже к концу XX века кладистика распалась на несколько школ, которых фактически объединяет лишь использование нескольких знаковых символов. К их числу относятся эволюционная кладистика (англ. evolutionary cladistics), экономная кладистика (англ. parsimony cladistics) и структурная кладистика (или паттерн-кладистика). (ru)
- A Cladística (gr.cl. κλάδος= ramo), também conhecida como sistemática filogenética, é uma escala da Sistemática Biológica baseada no princípio filogenético e que agrupa espécies ou táxons em grupos naturais (gerando classificações hierárquicas ou não) de acordo, unicamente, com hipóteses de relações evolutivas . Segundo os fundamentos da cladística, formulados em grande parte pelo entomólogo Willi Hennig, uma classificação deve sempre expressar as relações evolutivas das espécies, não importando se as espécies são semelhantes ou diferem drasticamente entre si. Segundo esta escola, em uma classificação cada grupo deve ser obrigatoriamente Monofilético, ou seja, possuir todos os descendentes do ancestral comum mais recente do grupo estudado e nada mais. De modo que grupos parafiléticos e polifiléticos não são permitidos na classificação. O método hennigiano é explícito e diretamente conectado à ideia de que o mundo natural ordena-se de forma hierárquica, resultante do processo evolutivo. Não obstante, as classificações filogenéticas são sistemas que permitem não só o armazenamento da informação biológica, levantada para a sua construção, como também a recuperação dessa informação - os grupos monofiléticos representam padrões hierárquicos que carregam consigo a informação sobre a evolução das características das linhagens biológicas consideradas, o que não ocorre nos grupos parafiléticos e polifiléticos, dos quais pode ser depreendida apenas parte da informação usada na construção da classificação. O monofiletismo é fundamental para a sistemática filogenética e é ele que garante o sucesso do método no que tange à identificação da afinidade natural (evolutiva) entre grupos biológicos. (pt)
- Кладистика (від дав.-гр. κλάδος (kládos) — гілка) — спеціальний підхід до біологічної класифікації, в рамках якого організми класифікують ґрунтуючись на порядку, у якому вони відгалужувались від еволюційного дерева, незважаючи на їхню морфологічну подібність. Засновником та автором найбільшого внеску в дисципліну є німецький ентомолог Віллі Генніг, котрий називав її «філогенетичною систематикою» (Hennig, 1979), хоча зараз останній термін має ширше значення. Зараз кладистика все більше розглядається як основний підхід до біологічної класифікації, і всі сучасні класифікаційні системи тією або іншою мірою включають інформацію, отриману за допомогою цього підходу. Результатом кладистичного аналізу походження таксона є спеціальні діаграми, що називаються «кладограмами», які віддзеркалюють гіпотетичні філогенетичні зв'язки. Кладистичний аналіз може ґрунтуватись на матеріалі різного обсягу, доступному для конкретного дослідника. Наприклад, стосовно викопних організмів, як правило, доступні тільки морфологічні дані, тоді як для сучасних живих істот використовується також аналіз послідовностей ДНК (так звані «молекулярні дані») та біохімічні дані. У кладограмі всі таксони розташовані на кінцях гілок, і кожне розгалуження є дихотомічним (двійковим). Два таксони, розділені одним розгалуженням, називаються сестринськими таксонами або сестринськими групами. Кожна частина загального дерева, незалежно від того, налічує вона один або тисячі таксонів, називається «клада». Клада включає всі таксони, які мають спільного унікального предка (такого, що не є попередником ніякого більше організму в діаграмі). Кожна клада характеризується набором ознак, притаманних її членам, але відсутніх у предків. Ці ознаки клади називаються «синапоморфії» (спільні риси). Наприклад, затверділа передня пара крил (надкрила) є синапоморфіями жуків, а кільцеве листоутворення (або розвертання вайїв) є синапоморфією папоротей. (uk)
- 支序分類學（英文：cladistic taxonomy）又稱支序系統學、分支系統學、系統發育系統學（英文：phylogenetic systematics，也譯作系统发育分类学或系譜分類學），簡稱支序學（英文：cladistic），是一門基於系统发生的生物分類學科，主張通过對共有衍生性狀（共有衍徵）相似性的分析，推導出生物類群之間的分化關係，进而構建系統發生樹，以形成嚴格的單系分類系統。「支序」意為演化支的序列，或演化支的分化次序。 支序分類學的創始人為德国生物學家维利·亨尼希（德文：Willi Hennig；1913－1976），1950年他撰寫了有關支序分類理論的德文著作，後在此基礎上重新改寫並譯為英文，於1966年出版了名為《系統發育系統學》的英文專著，自此支序分類學開始在生物分類學界興起。此套學說理論的核心要義在於：一、生物分類必須反映親緣關係，而親緣關係必須反映共祖關係；二、分析生物之間的親緣關係時，可將牠們的同源特徵分為較原始的（近祖性狀）和較進步的衍徵（近裔性狀），只有具備共同的衍徵才能視為親緣關係接近、來自同一祖先的證據。 支序分類學是現下最常用的生物分類方法，亦被普遍認為是進行系統發生分析的最佳方法，因為它提供了一套可以检验的假说，目前已被學者們普遍接受並廣泛應用於分類學和系統發生學研究。支序分類法會收集遗传学、古生物学和形態學等方面的訊息，最終拟製出系統發生樹來表現各生物類群之間假定的演化關係。在系統發生樹上，每個分支不論包含多少物种，都被稱作演化支。按照支序分類學的標準，任何自然合理的生物類群都必須是一個單系的演化支，即包含單一的祖先物種及其所有後代。 與傳統上基於分类阶元的林奈分类法相比，支序分類法基於演化支來歸類物種，更能真實客觀地顯示物種之間的親疏關係，體現出演化論的共同祖先原則。為此有學者主張棄用林奈分類法，以演化支取代分類階元的概念，但由於分類階元在數個世紀以來的廣泛使用，其概念已深入人心，故現行生物分類法為二法並用——在以支序分類理論為主導的同時，保留傳統的分類階元，甚至根據支序分類的需要而增設新的階元。然而，林奈分類法的局限性使其無法與支序分類很好地兼容，從而造成了許多難以解決的分類問題。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Kladistika je způsob klasifikace organismů, která je řadí v pořadí podle jejich větvení v evolučním stromu a nikoliv podle jejich morfologické podobnosti. Slovo kladistika je odvozeno od starého řeckého slova κλάδος, klados („větev“). Kladistická klasifikace (fylogenetická klasifikace) je tedy založena na principech odrážejících příbuznost organismů a jejich skupin. Výsledkem kladistické analýzy jsou stromy nazývané a jednotlivé klady (clades) v nich. (cs)
- Kladistika (Grezierazko κλάδος klados, euskaraz adar) Taxonomiaren sistema bat da. edo konzeptu nagusia da. erabiltzen ditu. (eu)
- Córas rangaithe ainmhithe is plandaí ina rangaítear na horgánaigh de réir a gcosúlachtaí mar thoradh ar phórú le déanaí ó chomhshinsear. (ga)
- 분지학(分枝學, cladistics) 또는 분기학(分岐學)은 계통학의 한 방법론적 분야이다. (ko)
- La cladistica, o tassonomia cladistica, (dal greco κλάδος [kládos] = ramo), è un metodo di classificazione dei viventi, messo a punto da Willi Hennig (1913-1976), che si basa sul grado di parentela ovvero sulla distanza nel tempo dell'ultimo progenitore comune.È nota anche come sistematica filogenetica. (it)
- 分岐学（ぶんきがく、英語: cladistics）とは、系統学の手法のひとつ。分岐論、あるいは分類学のひとつの方法あるいは立場として分岐分類学ともいう。 分岐学は、ドイツの昆虫学者ヴィリー・ヘニッヒ（Willi Hennig）により、1950年に提唱された。 いくつかの種に共通する形質を捜し、それらを共通する祖先から受け継いだ形質と仮定し、分岐群のツリー図を作成する。この図を分岐図、ないし、クラドグラム（Cladogram）という。 実際には、複数の形質を用いて統計処理し、最節約な（想定される分岐回数がなるべく少ない）ものを最も確からしい分岐図として採用する。 現代では、分子分岐学（分子系統学）の手法も発展し、各分野で盛んに利用されている。 (ja)
- التصنيف التفرُّعيّ (بالإنجليزيّة: Cladistics) هو مقاربة للتصنيف الأحيائيّ، حيث تُصنَّف الكائنات في مجموعات (فروع حيويّة) بناءً على السلف المشترك الأقرب. تُبنى العلاقات الافتراضيّة على السمات المشتقة المشتركة (الخِلة المشتقة التكافليّة) التي يمكن إرجاعها إلى السلف المشترك الأحدث/الأقرب، وغير موجودة في المجموعات والأسلاف الأبعد. من السمات الخاصة بالفرع الحيويّ أن السلف المشترك وكل السُلَّان/الذرية الخاصة به جزءٌ من الفرع الحيويّ. تظل كل السُلَّان في الفرع السلفيّ الشامل. على سبيل المثال، إذا استُخدمت مصطلحات حيوان، ثنائيَّات التناظر/ ديدان، أسماك/ فقاريات، أو سعادين/ بَشَرانِيَّات خلال الإطار المُحكَم للتصنيف التفرُّعيّ، فإن هذه المصطلحات يجب أن تشمل الإنسان. يُستخدم الكثير من تلك المصطلحات بصورة شبه عرقيّة خارج التصنيف التفرُّعيّ. يؤدي التشعُّب التطوريّ إلى أجيال من غصين حيويّ جديد. تُطبق ت (ar)
- La cladística (del grec κλάδος, klados = branca) o sistemàtica filogenètica és una branca de la biologia que defineix les relacions filogenètiques entre els organismes basant-se en similituds derivades, és a dir característiques evolutives noves compartides per un grup d'organismes no presents en d'altres. Per exemple, la presència de columna vertebral i ossos és una novetat evolutiva exclusiva dels vertebrats, i això els defineix com a grup. (ca)
- Στη βιολογία με τον όρο κλαδιστική (cladistics) χαρακτηρίζεται μια συγκεκριμένη προσέγγιση στη ταξινομία, κατά την οποία οι διάφοροι οργανισμοί διατάσσονται αλλά και κατατάσσονται αποκλειστικά σε μια βάση που αντανακλά τη πρόσφατη προέλευση από κοινό πρόγονο, όπως για παράδειγμα ένα οικογενειακό δέντρο. Έτσι το σύστημα αυτό διάταξης και κατάταξης στηρίζεται επί της δημιουργίας των κλάδων και του αριθμού αυτών και όχι κατά βαθμό διαφοράς τούτων των κλάδων. (el)
- Die Kladistik (altgriechisch κλάδος klados „Zweig“) oder phylogenetische Systematik ist eine Methodik der biologischen Systematik und Taxonomie auf der Basis der Evolutionsbiologie. Sie wurde von dem deutschen Entomologen Willi Hennig in den 1950er Jahren in ihren Grundzügen umrissen und in seinem Lehrbuch Phylogenetic Systematics 1966 beschrieben. (de)
- Cladistics (/kləˈdɪstɪks/; from Ancient Greek κλάδος (kládos) 'branch') is an approach to biological classification in which organisms are categorized in groups ("clades") based on hypotheses of most recent common ancestry. The evidence for hypothesized relationships is typically shared derived characteristics (synapomorphies) that are not present in more distant groups and ancestors. However, from an empirical perspective, common ancestors are inferences based on a cladistic hypothesis of relationships of taxa whose character states can be observed. Theoretically, a last common ancestor and all its descendants constitute a (minimal) clade. Importantly, all descendants stay in their overarching ancestral clade. For example, if the terms worms or fishes were used within a strict cladistic (en)
- Kladistiko aŭ kladiko estas skolo de biologia klasado (taksonomio), kiu aranĝas organismojn surbaze de ilia disbranĉiĝo en evoluo (la arbo de evoluo) kaj ne nur laŭ ilia forma, morfologia simileco. Ĉefa kontribuinto al ĉi tiu skolo estis Willi Hennig, germana entomologo, kiu mem ne uzis la nomojn klado aŭ kladistiko. Li uzis germane la nomon phylogenetische Systematik, filogenetika sistematiko. La vorto kladisktiko venas el la malnovgreka κλάδος/klados, kiu signifas branĉo. (eo)
- La cladística (del griego κλάδος, klados: «rama») es una rama de la biología que define las relaciones evolutivas entre los organismos basándose en similitudes derivadas. Es la más importante de las sistemáticas filogenéticas que estudian las relaciones evolutivas entre los organismos. La cladística es un método de análisis riguroso que utiliza las "propiedades derivadas compartidas" (sinapomorfias: ver abajo) de los organismos que se están estudiando. El análisis cladístico forma la base de la mayoría de los sistemas modernos de clasificación biológica que buscan agrupar a los organismos por sus relaciones evolutivas. En contraste, la fenética agrupa los organismos basándose en su similitud global, mientras que los enfoques más tradicionales tienden a basarse en caracteres clave. Willi He (es)
- La cladistique (ou systématique phylogénétique) est la théorie des clades et des cladogrammes (du grec ancien κλάδος, klados, signifiant « branche »), et de la reconstruction des relations de parenté entre les êtres vivants. Un clade (groupe monophylétique) est un groupe dont tous les membres sont plus apparentés entre eux qu'avec n'importe quel autre groupe, et un cladogramme (arbre phylogénétique) est une hiérarchie de clades. Le cladogramme spécifie des relations de degrés de parenté entre les taxons qu'il classifie. Dans le cadre de la théorie de l'évolution, les relations de degré de parenté entre taxons sont expliquées par l'existence d'ancêtres communs (i.e. le fait que deux taxons soient plus proches parents entre eux que d'un troisième implique que les deux premiers descendent d'u (fr)
- Kladistika (bahasa Inggris: cladistics; dari bahasa Yunani Kuno: κλάδος, klados, 'cabang') adalah ilmu taksonomi biologi mengenai cara mengelompokkan berbagai organisme ke dalam klad berdasarkan nenek moyang bersama dan kemiripan ciri-cirinya. Karena ada sifatnya yang lebih universal, kladistika sekarang dipakai pula dalam bidang-bidang lain, seperti sastra dan linguistika. Contoh penerapan dalam sastra adalah penggunaannya dalam pengelompokkan berbagai versi manuskrip . Dalam linguistik historis, kladistika dipakai untuk melakukan pengelompokan ulang bahasa-bahasa Austronesia. (in)
- Cladistiek of cladisme (kladistiek of kladisme) is een analysemethode die gebruikt wordt in de bio-systematiek om de evolutionaire relaties tussen organismen te bepalen. Evolutionaire verwantschap kan alleen worden aangetoond op grond van synapomorfieën: de gemeenschappelijke eigenschappen van alle leden van een groep, die ze geërfd hebben van de laatste gemeenschappelijke voorouder van die groep. Bij de klassieke systematiek werd voornamelijk gekeken naar de morfologische en anatomische kenmerken en de overeenkomsten daarin en naar homologieën en overeenkomsten in bouwplan. (nl)
- Kladystyka, systematyka filogenetyczna – metoda klasyfikacji grupująca obiekty w zhierarchizowane jednostki, spośród których mniej obszerne należą do obszerniejszych. Kladystykę można wykorzystać do uporządkowania jakichkolwiek danych porównawczych – stosowana jest najpowszechniej w systematyce biologicznej, jednak wykorzystuje się ją również m.in. w archeologii i językoznawstwie. W klasycznej systematyce grupy organizmów (taksony) mogą być: W kladystyce nie dopuszcza się grup polifiletycznych ani parafiletycznych. (pl)
- A Cladística (gr.cl. κλάδος= ramo), também conhecida como sistemática filogenética, é uma escala da Sistemática Biológica baseada no princípio filogenético e que agrupa espécies ou táxons em grupos naturais (gerando classificações hierárquicas ou não) de acordo, unicamente, com hipóteses de relações evolutivas . Segundo os fundamentos da cladística, formulados em grande parte pelo entomólogo Willi Hennig, uma classificação deve sempre expressar as relações evolutivas das espécies, não importando se as espécies são semelhantes ou diferem drasticamente entre si. Segundo esta escola, em uma classificação cada grupo deve ser obrigatoriamente Monofilético, ou seja, possuir todos os descendentes do ancestral comum mais recente do grupo estudado e nada mais. De modo que grupos parafiléticos e pol (pt)
- Kladistik, även fylogenetisk systematik, är en vetenskaplig metod som används främst vid studier av evolutionära frågeställningar om släktskap och utveckling av arter och egenskaper inom biologin. Kladistik används även inom exempelvis lingvistik, sociologi och arkeologi för att organisera jämförande data. Termen kladistik är härlett från grekiskans κλάδος, klados, som betyder gren. (sv)
- Клади́стика (от др.-греч. κλάδος [kládos] «ветвь») — направление филогенетической систематики. Характерные особенности кладистической практики состоят в использовании так называемого кладистического анализа (строгой схемы аргументации при реконструкции родственных отношений между таксонами), строгом понимании монофилии и требовании взаимно-однозначного соответствия между реконструированной филогенией и иерархической классификацией. Кладистический анализ — основа большинства принятых в настоящее время биологических классификаций, построенных с учётом родственных отношений между живыми организмами. (ru)
- Кладистика (від дав.-гр. κλάδος (kládos) — гілка) — спеціальний підхід до біологічної класифікації, в рамках якого організми класифікують ґрунтуючись на порядку, у якому вони відгалужувались від еволюційного дерева, незважаючи на їхню морфологічну подібність. Засновником та автором найбільшого внеску в дисципліну є німецький ентомолог Віллі Генніг, котрий називав її «філогенетичною систематикою» (Hennig, 1979), хоча зараз останній термін має ширше значення. Зараз кладистика все більше розглядається як основний підхід до біологічної класифікації, і всі сучасні класифікаційні системи тією або іншою мірою включають інформацію, отриману за допомогою цього підходу. (uk)
- 支序分類學（英文：cladistic taxonomy）又稱支序系統學、分支系統學、系統發育系統學（英文：phylogenetic systematics，也譯作系统发育分类学或系譜分類學），簡稱支序學（英文：cladistic），是一門基於系统发生的生物分類學科，主張通过對共有衍生性狀（共有衍徵）相似性的分析，推導出生物類群之間的分化關係，进而構建系統發生樹，以形成嚴格的單系分類系統。「支序」意為演化支的序列，或演化支的分化次序。 支序分類學的創始人為德国生物學家维利·亨尼希（德文：Willi Hennig；1913－1976），1950年他撰寫了有關支序分類理論的德文著作，後在此基礎上重新改寫並譯為英文，於1966年出版了名為《系統發育系統學》的英文專著，自此支序分類學開始在生物分類學界興起。此套學說理論的核心要義在於：一、生物分類必須反映親緣關係，而親緣關係必須反映共祖關係；二、分析生物之間的親緣關係時，可將牠們的同源特徵分為較原始的（近祖性狀）和較進步的衍徵（近裔性狀），只有具備共同的衍徵才能視為親緣關係接近、來自同一祖先的證據。 (zh)
|
