| dbo:abstract
|
- الدعامة المطلقة للدواء (بالإنجليزية: Drug-eluting stent) هي دعامة تاجية أو محيطية (سقالة) توضع ضمن الشرايين التاجية أو المحيطية المصابة والمتضيقة، لتطلق الدواء ببطء ويمنع الدواء بدوره تكاثر الخلايا. يمنع هذا الأمر من التليف الذي قد يساهم مع الجلطات (الخثرات) في سد الشريان المدعّم، بعملية تدعى بعودة التضيق. توضع الدعامة عادةً في الشريان المحيطي أو التاجي من قبل أخصائي طب قلب تدخلي أو أخصائي أشعة تدخلية عبر إجراء رأب الوعاء. وافقت إدارة الغذاء والدواء على الاستخدام السريري الحالي للدعامات المطلقة للدواء بعد أن أظهرت التجارب السريرية أفضليتها على الدعامات المعدنية المجردة لعلاج تضيقات الشريان التاجي البدئية، بمعدلات أدنى من الحوادث القلبية المؤذية الكبرى (تعرف عادةً بنقطة النهاية السريرية المركبة للموت+ النوبة القلبية+ إعادة التدخل بسبب عودة التضيق). كانت أولى الدعامات المطلقة للدواء التي وافقت عليها أوروبا والولايات المتحدة مطلية بالباكليتاكسيل أو مثبطات هدف الثدييات من الراباميسين (إم تي أو آر)، مثل السيروليموس. (ar)
- A drug-eluting stent (DES) is a peripheral or coronary stent (a scaffold) placed into narrowed, diseased peripheral or coronary arteries that slowly release a drug to block cell proliferation. This prevents fibrosis that, together with clots (thrombi), could otherwise block the stented artery, a process called restenosis. The stent is usually placed within the peripheral or coronary artery by an interventional cardiologist or interventional radiologist during an angioplasty procedure. Drug-eluting stents in current clinical use were approved by the FDA after clinical trials showed they were statistically superior to bare-metal stents for the treatment of native coronary artery narrowings, having lower rates of major adverse cardiac events (usually defined as a composite clinical endpoint of death + myocardial infarction + repeat intervention because of restenosis). The first drug-eluting stents to be approved in Europe and the U.S. were coated with paclitaxel or an mTOR inhibitor, such as sirolimus. (en)
- Lo stent coronarico a rilascio di farmaco (in inglese drug-eluting stent o DES) è un presidio medico chirurgico utilizzato per gli interventi di rivascolarizzazione coronarica. Rispetto ai normali stent sono caratterizzati dalla capacità di rilasciare farmaci. Gli stent attuali sono normalmente costruiti con una montatura in cobalto e cromo e prevedono il rilascio di Everolimus, un immunosuppressore capace di inibire la proteina mTOR, bloccando di fatto il ciclo cellulare e conseguentemente una possibile e pericolosa trombosi in-stent. A causa dell'esposizione a materiale potenzialmente trombotico, è assolutamente raccomandata una terapie con degli antiaggreganti. La scelta di quale farmaco e per quanto è ancora nel 2017 materia di dibattito. Attualmente, la American Heart Association consiglia l'uso di:
* Aspirina a vita, indipendentemente dall'intervento svolto e dalla patologia (salvo assolute controindicazioni)
* Clopidogrel per almeno sei mesi in caso di rivascolarizzazione con DES in pazienti con angina pectoris stabile
* Ticagrelor o Prasugrel o eventualmente Clopidogrel per almeno un anno in caso di angioplastia (indipendentemente dallo stent usato) in pazienti con STEMI o NSTEMI. Il trial multicentrico internazionale randomizzato SYNTAX cerca di esplorare le differenze in costi, benefici, morbilità e mortalità a lungo termine che si hanno in pazienti trattati con BPAC (bypass aorto-coronarico) oppure PCI (Percutaneous Coronary Intervention o angioplastica coronarica), focalizzandoli in quelli con malattia coronarica di tre vasi oppure del tronco comune, comparando il BPAC che utilizza le tecniche contemporanee e la PCI + stent coronarico, utilizzando stent medicati che rilasciano Sirolimus o Paclitaxel. L'obiettivo dello studio è quello di stabilire la non inferiorità della PCI riguardo al BPAC per quanto riguarda la sopravvivenza. Ogni paziente venne valutato sulla base di procedure diagnostiche come la coronarografia e l'ECG: se una rivascolarizzazione di pari grado può essere ottenuta applicando entrambe le tecniche, il paziente è eleggibile alla randomizzazione del trial SYNTAX; qualora una delle due tecniche non possa essere utilizzata per ragioni tecniche o per presenza di comorbilità che rendono controindicata una delle due, il paziente viene reclutato in uno di due registri paralleli e non verrà incluso nella coorte randomizzata. Saranno randomizzati 1800 pazienti (1:1) tra BPAC e PCI. Il primary end-point dello studio è un evento avverso, di tipo cardiaco o cerebrovascolare, nel corso dell'anno successivo all'intervento. La durata del follow-up è di cinque anni. Dei 1800 pazienti, 710 affetti da patologia del tronco comune saranno randomizzati tra BPAC e PCI. In questo sottogruppo, la coronarografia sarà ripetuta per determinare lo stato del bypass oppure del vaso coronarico trattato con lo stent (Le Mans sub-study). Il primo dato che emerge dai risultati del gruppo analizzato, è che nei pazienti con SYNTAX Score intermedio e alto (≤ 23) vi era una incidenza significativamente maggiore di infarto miocardico, ripetute rivascolarizzazioni ed eventi maggiori cardiaci e cerebrovascolari, nel gruppo sottoposto a PCI; nel gruppo con basso SYNTAX Score tale differenza era significativa solo per l'end point Ripetute Rivascolarizzazioni. Tuttavia, la percentuale di pazienti che andava incontro ad incidenti cerebrovascolari era sicuramente maggiore nella popolazione sottoposta a BPAC, mentre i pazienti sottoposti ad angioplastica avevano più frequentemente necessità di una "nuova" rivascolarizzazione. I risultati sono in linea con le ultime indicazioni dell'ESC (it)
- Stent uwalniający lek (ang. drug-eluting stent, DES) – stent obwodowy lub wieńcowy umieszczony w zwężonych, chorych tętnicach obwodowych lub tętnicach wieńcowych, który powoli uwalnia lek blokujący nadmierną proliferację komórek śródbłonka. Zapobiega to zwłóknieniu, które wraz ze skrzepami (skrzeplinami) mogłoby zablokować stentowaną tętnicę, przez powstanie restenozy. Stent jest zwykle umieszczany w tętnicy obwodowej lub wieńcowej przez kardiologa interwencyjnego lub radiologa interwencyjnego podczas zabiegu angioplastyki. Stenty uwalniające lek zostały zatwierdzone przez Agencję Żywności i Leków (FDA) i wprowadzone do leczenia po tym, jak badania kliniczne wykazały, że wyniki ich stosowania są statystycznie lepsze od stosowania stentów nieosłoniętych metalowych (BMS – bare metal stents) w leczeniu zwężeń tętnic wieńcowych. Przy stosowaniu DES rzadziej występują poważne niepożądane zdarzenia sercowe – MACCE (ang. Major Adverse Cardiac and Cerebral Events). Są definiowane jako zgon, zawał mięśnia sercowego lub konieczność powtórnej rewaskularyzacji. Stosowanie stentów uwalniających leki antyproliferacyjne istotnie zmniejszyło częstość występowania restenozy i ponownych zabiegów rewaskularyzacyjnych, przyczyniając się do poprawy jakości życia pacjentów z chorobą wieńcową. W badaniu częstość restenozy w grupie pacjentów, u których zastosowano stenty z sirolimusem, wyniosła 3,2% w porównaniu z 35,4% w grupie kontrolnej. Restenoza była bardziej nasilona w podgrupie pacjentów z cukrzycą i występowała u 18% pacjentów ze stentami z sirolimusem i u 51% w grupie kontrolnej. Pierwsze stenty uwalniające lek, które zostały zatwierdzone w Europie i USA, zostały pokryte paklitakselem lub inhibitorem mTOR, takim jak sirolimus. Ostatnie badania kliniczne przemawiają za wyższością stentów z sirolimusem nad stentami uwalniającymi paklitaksel. Mimo istotnego zmniejszenia częstości restenozy przez stenty uwalniające leki antyproliferacyjne nadal istnieją sprzeczne doniesienia dotyczące podwyższonego ryzyka występowania późnej zakrzepicy w DES w porównaniu ze stentami metalowymi. Należy podkreślić, że w przypadku DES nie obowiązuje efekt klasy – niektóre DES okazały się nieskuteczne i/lub szkodliwe. Z tego powodu samo spełnienie dyrektyw zgodności Conformité Européenne (CE) bez wyników randomizowanych badań klinicznych nie gwarantuje porównywalnej skuteczności i bezpieczeństwa dla nowych rodzajów DES. Użycie DES odpowiedniego producenta na szerszą skalę kliniczną powinno być poprzedzone randomizowanymi badaniami klinicznymi wykazującymi ich przydatność. (pl)
- Stent farmacológico é um stent que libera lentamente um fármaco, cuja função é não permitir a proliferação celular, evitando a fibrose e coágulos, que podem ocasionar o bloqueio de artérias submetidas ao implante de stents, um processo chamado reestenose. Assim como os stents convencionais, os farmacológicos também ficam permanentemente implantados nas artérias. Em 2003, foram realizados estudos em 1 058 pacientes de 53 centros médicos nos Estados Unidos, que eram portadores de lesões complexas nas artérias coronárias. Nos pacientes que receberam o implante de stents farmacológicos revestidos com o fármaco sirolimus, houve uma taxa de reestenose de 8,6 por cento, enquanto que nos pacientes que receberam o implante de stents convencionais, esta taxa aumentou para 21 por cento. A frequência de proliferação celular no interior do stent foi também reduzida no grupo que recebeu o stent farmacológico. As taxas de reestenose e outros eventos clínicos associados ao tratamento, foram reduzidas com o uso do fármaco, em todos os subgrupos avaliados. (pt)
|
| rdfs:comment
|
- الدعامة المطلقة للدواء (بالإنجليزية: Drug-eluting stent) هي دعامة تاجية أو محيطية (سقالة) توضع ضمن الشرايين التاجية أو المحيطية المصابة والمتضيقة، لتطلق الدواء ببطء ويمنع الدواء بدوره تكاثر الخلايا. يمنع هذا الأمر من التليف الذي قد يساهم مع الجلطات (الخثرات) في سد الشريان المدعّم، بعملية تدعى بعودة التضيق. توضع الدعامة عادةً في الشريان المحيطي أو التاجي من قبل أخصائي طب قلب تدخلي أو أخصائي أشعة تدخلية عبر إجراء رأب الوعاء. (ar)
- A drug-eluting stent (DES) is a peripheral or coronary stent (a scaffold) placed into narrowed, diseased peripheral or coronary arteries that slowly release a drug to block cell proliferation. This prevents fibrosis that, together with clots (thrombi), could otherwise block the stented artery, a process called restenosis. The stent is usually placed within the peripheral or coronary artery by an interventional cardiologist or interventional radiologist during an angioplasty procedure. (en)
- Lo stent coronarico a rilascio di farmaco (in inglese drug-eluting stent o DES) è un presidio medico chirurgico utilizzato per gli interventi di rivascolarizzazione coronarica. Rispetto ai normali stent sono caratterizzati dalla capacità di rilasciare farmaci. Gli stent attuali sono normalmente costruiti con una montatura in cobalto e cromo e prevedono il rilascio di Everolimus, un immunosuppressore capace di inibire la proteina mTOR, bloccando di fatto il ciclo cellulare e conseguentemente una possibile e pericolosa trombosi in-stent. (it)
- Stent uwalniający lek (ang. drug-eluting stent, DES) – stent obwodowy lub wieńcowy umieszczony w zwężonych, chorych tętnicach obwodowych lub tętnicach wieńcowych, który powoli uwalnia lek blokujący nadmierną proliferację komórek śródbłonka. Zapobiega to zwłóknieniu, które wraz ze skrzepami (skrzeplinami) mogłoby zablokować stentowaną tętnicę, przez powstanie restenozy. Stent jest zwykle umieszczany w tętnicy obwodowej lub wieńcowej przez kardiologa interwencyjnego lub radiologa interwencyjnego podczas zabiegu angioplastyki. (pl)
- Stent farmacológico é um stent que libera lentamente um fármaco, cuja função é não permitir a proliferação celular, evitando a fibrose e coágulos, que podem ocasionar o bloqueio de artérias submetidas ao implante de stents, um processo chamado reestenose. Assim como os stents convencionais, os farmacológicos também ficam permanentemente implantados nas artérias. (pt)
|
