| dbo:abstract
|
- L aïllacionisme és una doctrina practicada per Estats Units durant gran part de la seva història amb l'objectiu de no intervenir en assumptes externs que no comportessin una amenaça real per al seu país. Les Tretze Colònies que es convertirien en Estats Units no sabien què era l'aïllacionisme: la major part de colons no sabien de cap altra vida a part de l'existent en l'Europa nacionalista i de bon grat van acceptar tant la protecció com les complicacions de ser una colònia britànica. Thomas Paine és generalment reconegut com l'inculcador de les primeres idees aïllacionistes en els ambients diplomàtics nord-americans. La seva obra Common Sense (Sentit comú) conté molts arguments a favor d'evitar aliances. Aquestes idees introduïdes per Paine van esdevenir tan rellevants que el Congrés va lluitar contra la formació d'una aliança amb França i només va acordar forjar-la quan fos evident que la guerra de la independència no pogués ser guanyada de cap altra manera. El discurs de comiat de George Washington posa un to aïllacionista que no s'esvairia: "La nostra gran regla pel que fa a les nacions estrangeres està en l'ampliació de les nostres relacions comercials, per tenir amb elles tan poca connexió política com sigui possible. Europa té uns interessos prioritaris, dels quals nosaltres no en compartim cap, o molt pocs. Els europeus estan sumits en controvèrsies freqüents, les causes de les quals són essencialment alienes a les nostres preocupacions. Per tant, és una imprudència per a nosaltres implicar-nos-hi de forma artificial en els secrets de la seva política, o en les aliances i les ruptures entre ells". El president Thomas Jefferson va reafirmar l'aïllacionisme ardent del jove país en el seu discurs d'inauguració: "pau, comerç, i amistat honesta amb totes les nacions, sense forjar aliances amb cap". La idea aïllacionista encara estava present en 1823 quan el president James Monroe va articular el que seria conegut com la Doctrina Monroe: "En les guerres entre europeus, en assumptes que només els afecten a ells, mai hem participat, perquè no correspon a la nostra política. Només quan els nostres drets es vegin danyats, o seriosament amenaçats, serà quan ens resesntirem de les nostres ferides i farem els preparatius per a la nostra defensa". Els Estats Units van aconseguir mantenir un estat d'aïllament polític al llarg del segle xix i la primera part del xx. Poques nacions han estat capaces de mantenir aquesta postura durant un període tan llarg de temps. Els historiadors argumenten que en gran part és per causa de motius geogràfics, donada la distància física entre Europa i els EUA. El principi del segle XX va comportar problemes sobrevinguts a Europa i el Pacífic, i això acabaria en gran part amb els sentiments aïllacionistes dels Estats Units. L'annexió de les illes Filipines durant la guerra hispanoamericana de 1898 va desplaçar els interessos nord-americans cap a l'Oceà Pacífic occidental, a les portes del Japó. EUA no va saber percebre les amenaces contra la seva posició de neutralitat. Això va provocar la guerra submarina d'Alemanya durant la Primera Guerra Mundial, l'objectiu de la qual era evitar l'arribada de subministraments cap a l'Imperi Britànic. Quan la guerra va acabar, EUA va oblidar les seves noves aliances; tant el Tractat de Versalles com la Societat de Nacions van trobar poc suport del Congrés. El període d'entreguerres va provocar un ressorgiment de l'aïllacionisme als Estats Units. Després que la guerra esclatés a Europa, nord-americans com Charles Lindbergh, Gerald P. Nye i Rush D. Holt advocar per l'aïllacionisme nord-americà. L'eficaç atac del Japó sobre Pearl Harbor a 1941 va trencar qualsevol esperança dels EUA de mantenir l'aïllacionisme; de fet això va fer entrar immediatament als EUA en la Segona Guerra Mundial. Aquesta vegada les aliances no s'evaporarien amb la victòria aliada: al contrari, la Guerra Freda les faria més desitjables que mai. Avui, EUA està molt lluny de l'aïllacionisme. Gràcies a Nacions Unides, avui manté acords defensius amb quaranta-quatre estats sobirans. Actualment, molta gent als EUA demana tornar a una política exterior aïllacionista. Això inclou a progressistes com Ralph Nader, conservadors com Pat Buchanan, i llibertaris com . (ca)
- Izolacionismus (z franc. isoler – odloučit, osamostatnit) je politická doktrína upřednostňující před zahraniční. Obvykle kombinuje snahu minimálně se angažovat v zahraničí (odmítá vojenské a často i politické intervence ve věcech, které se přímo netýkají vlastního státu) a ekonomický protekcionismus. V dějinách se izolacionismus uplatňoval například v 30. letech 20. století v USA, kdy tehdejší vláda odmítla spolupracovat se státy zapojenými do konfliktů a věnovala se spíše domácím záležitostem. Ke změně tohoto přístupu došlo po druhé světové válce. V současné době praktikují izolacionismus různé státy, které se svým politickým zřízením neshodují se současnou mezinárodní scénou a bývají označované za nesvobodné či totalitní. (cs)
- انعزالية وهو صنف من السياسة الخارجية وألذي يرى فيه الساسة أن شؤون بلادهم الدخلية يجب أن تكون بمعزل عن رأي البلدان الأخرى وأن تقتصر العلاقة على الشؤون التجارية كي لا تؤثر البلدان الأخرى على الشؤون الحساسة لبلادهم، من أهم الدول التي تتسم بالانعزالية عن العالم الخارجي هي كوريا الشمالية. (ar)
- Izolismo estas kategorio de ekstera politiko instituciita de ŝtatestroj kiuj asertas, ke la plej bonaj interesoj de sia lando estas servitaj tenante la aferojn de aliaj landoj je distanco. Unu ebla motivo por limigi internacian implikon estas eviti enmeton en danĝeraj kaj aliflanke nedezireblajn konfliktojn. Povus esti ankaŭ antaŭvidita profito el evito de internaciaj komercaj interkonsentoj aŭ aliaj reciprokaj helpo-traktatoj. Notu bone ke temas pri alia policio ol Separismo. (eo)
- Isolationismus, auch Abschließungspolitik, bezeichnet das Bestreben eines Staates, sein außenpolitisches Wirken auf bestimmte Gebiete der Welt zu beschränken und Bündnisverpflichtungen zu vermeiden. Die Tendenz zum freiwilligen Selbstausschluss aus dem internationalen politischen Geschehen und der Abschottung vom Ausland war unter anderem seit der Monroe-Doktrin der 1820er-Jahre Teil der US-amerikanischen Außenpolitik. Der amerikanische Isolationismus wurde zunächst durch den Kriegseintritt in den Ersten Weltkrieg 1917, später dann endgültig durch den Eintritt in den Zweiten Weltkrieg beendet und ist seit 1945 praktisch ohne Belang bzw. wurde durch den Interventionismus abgelöst. Die mit über 200 Jahren wohl längste Zeit des Isolationismus erlebte Japan in der Zeit der Abschließung (sakoku). Ebenso war das Verbot der privaten Seefahrt (Hai jin) in China zur Zeit der Ming-Dynastie Ausdruck isolationistischer Politik. Ein Beispiel für eine extreme Abschottung eines Staates sowie das Streben nach vollständiger Autarkie war die Politik Enver Hoxhas zur Zeit des albanischen Alleingangs. Ein weiteres bis heute andauerndes Beispiel ist die Isolation Nordkoreas. (de)
- Isolazionismoa estatuaren ahaleginak eta ekimen politikoa helburu nazionaletara mugatu, protekzionismo ekonomikoa sustatu eta nazioarteko harremanetan eta beste herrialdeekiko aliantza edo elkarteetan parte hartzea baztertu egiten duen dotrina politikoa da. (eu)
- Isolationism is a political philosophy advocating a national foreign policy that opposes involvement in the political affairs, and especially the wars, of other countries. Thus, isolationism fundamentally advocates neutrality and opposes entanglement in military alliances and mutual defense pacts. In its purest form, isolationism opposes all commitments to foreign countries including treaties and trade agreements. This distinguishes isolationism from non-interventionism, which also advocates military neutrality but does not necessarily oppose international commitments and treaties in general. This contrasts with philosophies such as colonialism, expansionism, and liberal internationalism. (en)
- El aislacionismo es una categoría de políticas exteriores institucionalizadas por líderes que afirman que los mejores intereses de las naciones se sirven mejor si se mantienen a distancia los asuntos de otros países. Una posible motivación para limitar la participación internacional es evitar verse envueltos en conflictos peligrosos y de otro modo indeseables. También puede haber un beneficio percibido al evitar los acuerdos comerciales internacionales u otros pactos de asistencia mutua. La actitud opuesta a la formación de alianzas y a la intervención activa en los asuntos internacionales pretende que la mejor política exterior consiste en no implicarse en los conflictos de otras potencias, al considerarlos ajenos a los propios intereses. Característica tradicional del sinocentrismo durante milenios (interpretaciones de la historia de China y de la Gran Muralla china), fue mantenida más en teoría que en la práctica por Inglaterra durante el siglo XIX (Espléndido aislamiento) y por los Estados Unidos (aislacionismo). Similar en cierta medida fue la doctrina denominada "socialismo en un solo país" mantenida por la Unión Soviética de Stalin entre 1925 y 1939 (por cuanto implicaba la posibilidad de desarrollar la revolución sin apenas contactos con el exterior, dadas las vastas dimensiones y recursos de su territorio, que permitían prácticamente la autarquía), frente a la expansionista doctrina de Trotsky (la "revolución permanente"). (es)
- L'isolationnisme est une doctrine de politique extérieure qui combine un non-interventionnisme militaire et une politique de patriotisme économique (protectionnisme). (fr)
- Isolasionisme adalah kebijakan luar negeri yang diterapkan oleh pemimpin yang merasa kepentingan dalam negerinya jauh lebih utama daripada kepentingan luar negeri. Salah satu alasan membatasi keterlibatan internasional adalah menghindari keterlibatan dalam konflik yang berbahaya dan tak diinginkan. Selain itu ada juga manfaat menarik diri dari perjanjian perdagangan internasional atau perjanjian bantuan bersama. (in)
- L'isolazionismo è una politica estera che combina un non-interventismo militare e una politica di nazionalismo economico (protezionismo). (it)
- 고립주의(孤立主義, 영어: isolationism)는 국제정세가 자국의 경제나 안보에 악영향을 미치지 않을 경우, 국제분쟁에서 중립적인 위치를 유지하며 정치, 군사적으로 국제사회에서 고립한다는 정책이다. 이 정책은 미국에서 주로 쓰였다. 이 정책의 장점은 국제분쟁이 발생할 경우 그 국가는 전쟁의 위협에서 비교적 자유롭다는 것이며, 단점은 국제무대에서 강대국으로서 역할 수행을 포기하며 자국에 불리한 정세의 형성을 예방하지 못한다는 것이다. 종종 혼동되지만 고율의 관세를 동반하는 보호무역과는 무관하다. 실제로 많은 고립주의자들은 자유무역을 지지하고 있다. (ko)
- Isolationisme is de politieke neiging van een volk of natie om zichzelf van de wereld buiten hen af te wenden. Het gebeurt meestal uit vrees in cultureel, militair of economisch oogpunt overheerst te raken, of zich juist van die als zodanig ingeschatte dreiging af te keren. Als middel om isolationisme vol te houden wordt gestreefd naar autarkie. Niet altijd is isolationisme het einddoel, het kan ook de opmaat betekenen van een hegemonistisch streven. Isolationisme is een nagestreefde politiek en moet daarom onderscheiden worden van een opgelegde geïsoleerde positie, zoals Rhodesië (het tegenwoordige Zimbabwe), Zuid-Afrika, Cuba, Libië en Iran lange tijd als gevolg van economische sancties ondervonden hebben (en Myanmar en Somalië nog steeds ondervinden). In een andere context kan isolationisme ook betekenen dat een land zich niet mengt in de aangelegenheden van andere landen, zonder dat een land zich daadwerkelijk van de rest van de wereld afsluit. Een soort van non-interventionisme. Als voorbeeld hiervan kan Zwitserland genoemd worden. (nl)
- 孤立主義（こりつしゅぎ、英: Isolationism）とは、第二次世界大戦前までアメリカ合衆国が原則としたヨーロッパ問題に介入しない外交政策で、モンロー主義に代表されるのこと。1917年4月、この原則が破られて、アメリカは第一次世界大戦に参戦した。アメリカは協商国（英仏露など）に多額の借款を与えたがそのほとんどが返済されず、5万人以上の若者がヨーロッパ戦線で命を落とし、その結果できあがったベルサイユ体制は、ドイツにだけ責任を押し付けた矛盾があちこちで噴出し、アメリカ国民は幻滅していた。そして、アメリカ国民の80％以上、ワシントン議会の約75％はヨーロッパの戦いには非干渉の立場を取るべきだと考えていた。対独戦争参戦を目論むフランクリン・ルーズベルト政権に対し、1940年9月4日、ヨーロッパ問題非干渉を主張する「」が設立され、同委員会の主催する集会は常に熱狂的な支持者で溢れたが、真珠湾攻撃によって、同委員会は活動を終息し、非干渉主義は一気に雲散霧消することになった。 その元々の源泉は、初代大統領ジョージ・ワシントンが離任に際しての告別演説の中で、「世界のいずれの国家とも永久的同盟を結ばずにいくことこそ、我々の真の国策である」と述べたことである（もちろん、厳密に言えばこれは「非同盟主義」の萌芽である）。 孤立主義は、第二次世界大戦序盤、どうしても対独戦争に参戦したいアメリカ北東部の金融資本家を中心とした干渉主義者の影響下にあるメディアや政治家が、非干渉主義を支持する大多数の国民を批難するために、国民に強い罪悪感を植え付けようとして使い出したプロパガンダ用語。 (ja)
- Izolacjonizm (ang. isolationism z fr. isolation ‘izolacja’ od wł. isolato 'oddzielony od wszystkiego, jak wyspa od lądu’ od isola ‘wyspa’ z łac. insula ‘wyspa’), kierunek polityki zagranicznej sprowadzający się do obrony interesów i bezpieczeństwa własnego państwa. Izolacjonizm brytyjski zakładał niewiązanie się w jakiekolwiek stałe sojusze z państwami kontynentu europejskiego. Wyrazem tego były m.in. postanowienia kongresu wiedeńskiego (1815) i sformułowana tam zasada równowagi europejskiej. Wilfrid Laurier podsumowując przynoszącą Brytyjczykom sukcesy politykę izolacjonizmu nazwał ją w 1896 mianem Splendid isolation (ang. „wspaniałe odosobnienie”). Z tymi zasadami zerwano po zawarciu entente cordiale. W USA za twórcę uznaje się Jerzego Waszyngtona, który podobnie jak politycy Wielkiej Brytanii zakładał wystrzeganie się stałych sojuszy politycznych. Zasady te sformułował prezydent USA James Monroe w 1823, w tzw. doktrynie Monroego. Zakładała ona brak zainteresowania USA sprawami europejskimi i ograniczeniem strefy wpływów do obu Ameryk. Zmiana nastąpiła w okresie I wojny światowej i interwencji w Europie na froncie zachodnim. W wyniku rozczarowania efektami wojny, Stany Zjednoczone powróciły do polityki izolacjonizmu i nie ratyfikowały traktatu wersalskiego, nie weszły do Ligi Narodów, były inicjatorem paktu o rezygnacji z wojny jako instrumentu polityki narodowej, a także zachowały neutralność w konfliktach zbrojnych w latach trzydziestych (wojna hiszpańska i abisyńska). Kongres Stanów Zjednoczonych uchwalił szereg ustaw o neutralności (Neutrality Acts kolejno w latach 1935, 1936, 1937 i 1939). Pierwsza z 31 sierpnia 1935 r. wprowadzała embargo na dostawy broni do państw będących stronami wojen. Druga z 26 lutego 1936 r. dodawała zakaz sprzedaży materiałów wojennych innych niż broń oraz wprowadzała zakaz udzielania pożyczek stronom walczącym. Trzecia z 1 maja 1937 r. zakazywała obywatelom amerykańskim podróży na statkach państw walczących oraz wprowadzała zasadę cash and carry („płać i bierz”) w odniesieniu do zakupów czynionych przez te państwa w USA: pragnąc zakupić towary nie objęte embargiem określonym wcześniejszymi ustawami, dany kraj musiał płacić gotówką i przewozić je własnymi statkami. Ustawa zrównywała wojny domowe z zewnętrznymi. Czwarta z 4 listopada 1939 pozwalała państwom prowadzącym wojnę (chodziło o Wielką Brytanię i Francję) na zakup amerykańskiej broni i amunicji za gotówkę i transportowanie jej na własnych statkach. 10 stycznia 1938 deputowany z Partii Demokratycznej w Izbie Reprezentantów reprezentujący Indianę zgłosił projekt poprawki do Konstytucji USA by, z wyjątkiem przypadku na teren Stanów Zjednoczonych, zarezerwowane dla Kongresu w art.1.8.11 wypowiedzenie wojny było potwierdzane w ogólnokrajowym referendum. Izba Reprezentantów odrzuciła wniosek niewielką większością 209 do 188 głosów. Początkowo Stany Zjednoczone zachowały neutralność w II wojnie światowej. Dopiero ustawa Lend-Lease Act z marca 1941 oznaczała zmianę polityki, a atak Japonii na Pearl Harbor w grudniu 1941 oraz wypowiedzenie wojny przez III Rzeszę zmusiły USA do przystąpienia do wojny. W efekcie II wojny światowej USA stały się aktywnym uczestnikiem polityki światowej przyczyniając się w znacznym stopniu do upadku komunizmu w Związku Radzieckim. W ostatnich latach pojawił się neoizolacjonizm, głoszący, że USA mogą tylko nadszarpnąć swój prestiż angażując się w lokalne konflikty bez znaczenia dla swych interesów strategicznych. Stąd też pojawiają się projekty wycofania wojsk amerykańskich ze wszystkich terytoriów poza USA. Uchwalona w 1973 mimo prezydenckiego veto „Rezolucja o możliwościach wojny” zobowiązuje prezydenta do powiadomienia Kongresu w ciągu 48 godzin od użycia sił zbrojnych w akcji zbrojnej w razie braku wypowiedzenia wojny oraz przedstawienia celów operacji, jej uzasadnienia i spodziewanego czasu jej trwania. Kongres może zażądać wycofania sił zbrojnych. Rezolucja była wielokrotnie naruszana. W styczniu 2014 zgłoszono w Senacie projekt zwiększenia kontroli Kongresu nad działaniami sił zbrojnych. (pl)
- Por Isolacionismo compreende-se, em geral, a prática oficial de um Estado ou Nação em fechar-se para os demais, quer econômica, quer politicamente. No mundo globalizado de hoje em dia, os únicos países que continuam adotando este tipo de política externa, são apenas a Coreia do Norte e o Butão. O Japão, durante o período do xogunato Tokugawa, também já adotou uma política externa isolacionista. (pt)
- Isolationism är ett begrepp inom utrikespolitiken och handelspolitiken med strävan att inom en nation undvika engagemang utanför de egna gränserna. (sv)
- Изоляциони́зм — термин, преимущественно используемый для обозначения направления во внешней политике, в основе которого лежит идея невовлечения в дела иных государств, наций, народов, этносов. Применительно к экономике изоляционизм приводит к автаркии, когда внешний товарный оборот сводится к минимуму. Яркий пример изоляционизма — японская политика сакоку. Также в качестве примера изоляционизма можно привести Народную Социалистическую Республику Албанию, которая изолировалась даже от социалистических стран, а после 1976 разорвала отношения с Китаем, оставшись в полной изоляции. В настоящее время примером изоляции служит Северная Корея — политика Чучхе. В политологическом лексиконе существует ещё и термин «антиинтервенционизм», которым иногда взаимно подменяют понятие «изоляционизм». «Изоляционизм» следует трактовать более широко как «внешнеполитическую макростратегию военного и политического невмешательства в международные дела и во внутренние дела суверенных государств, сопряженную с торгово-экономическим протекционизмом и культурно-религиозным обособлением, а также с невозможностью состоять в постоянных военных альянсах, с сохранением, тем не менее, возможности участия во временных военных союзах, отвечающих текущим интересам государства и в постоянно действующих международных организациях невоенного характера». (ru)
- Ізоляціонізм — напрям в офіційній зовнішній політиці, в основу якого покладено ідею незалученості у справах за межами певної держави, та метою якого є досягнення усіх нагальних цілей розвитку держави виключно силами цієї держави, без залучення економічного чи політичного співробітництва з іноземними державами або наддержавними структурами. (uk)
- 孤立主义（英語：Isolationism），又可翻譯為獨立主義、獨世主義，是一种封閉本國外交、經濟、文化、交通和國防的外交政策，致力於將本國和外國隔絕開來，不同程度的禁止國內外人士擁有自由溝通的權力。它通常在军事和经济上表現的較為明顯，會直接影響到所在國人民的生活，尤其是精神思想方面。在防务上，孤立主义采取不干涉原则，即除自卫战争外不主动卷入任何外部军事冲突；在经济與文化上，通过立法最大程度限制与国外的贸易和文化交流。 中國明清兩朝的海禁、日本的锁国和北朝鮮的經濟封閉就是典型的孤立主义案例。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Izolacionismus (z franc. isoler – odloučit, osamostatnit) je politická doktrína upřednostňující před zahraniční. Obvykle kombinuje snahu minimálně se angažovat v zahraničí (odmítá vojenské a často i politické intervence ve věcech, které se přímo netýkají vlastního státu) a ekonomický protekcionismus. V dějinách se izolacionismus uplatňoval například v 30. letech 20. století v USA, kdy tehdejší vláda odmítla spolupracovat se státy zapojenými do konfliktů a věnovala se spíše domácím záležitostem. Ke změně tohoto přístupu došlo po druhé světové válce. V současné době praktikují izolacionismus různé státy, které se svým politickým zřízením neshodují se současnou mezinárodní scénou a bývají označované za nesvobodné či totalitní. (cs)
- انعزالية وهو صنف من السياسة الخارجية وألذي يرى فيه الساسة أن شؤون بلادهم الدخلية يجب أن تكون بمعزل عن رأي البلدان الأخرى وأن تقتصر العلاقة على الشؤون التجارية كي لا تؤثر البلدان الأخرى على الشؤون الحساسة لبلادهم، من أهم الدول التي تتسم بالانعزالية عن العالم الخارجي هي كوريا الشمالية. (ar)
- Izolismo estas kategorio de ekstera politiko instituciita de ŝtatestroj kiuj asertas, ke la plej bonaj interesoj de sia lando estas servitaj tenante la aferojn de aliaj landoj je distanco. Unu ebla motivo por limigi internacian implikon estas eviti enmeton en danĝeraj kaj aliflanke nedezireblajn konfliktojn. Povus esti ankaŭ antaŭvidita profito el evito de internaciaj komercaj interkonsentoj aŭ aliaj reciprokaj helpo-traktatoj. Notu bone ke temas pri alia policio ol Separismo. (eo)
- Isolazionismoa estatuaren ahaleginak eta ekimen politikoa helburu nazionaletara mugatu, protekzionismo ekonomikoa sustatu eta nazioarteko harremanetan eta beste herrialdeekiko aliantza edo elkarteetan parte hartzea baztertu egiten duen dotrina politikoa da. (eu)
- L'isolationnisme est une doctrine de politique extérieure qui combine un non-interventionnisme militaire et une politique de patriotisme économique (protectionnisme). (fr)
- Isolasionisme adalah kebijakan luar negeri yang diterapkan oleh pemimpin yang merasa kepentingan dalam negerinya jauh lebih utama daripada kepentingan luar negeri. Salah satu alasan membatasi keterlibatan internasional adalah menghindari keterlibatan dalam konflik yang berbahaya dan tak diinginkan. Selain itu ada juga manfaat menarik diri dari perjanjian perdagangan internasional atau perjanjian bantuan bersama. (in)
- L'isolazionismo è una politica estera che combina un non-interventismo militare e una politica di nazionalismo economico (protezionismo). (it)
- 고립주의(孤立主義, 영어: isolationism)는 국제정세가 자국의 경제나 안보에 악영향을 미치지 않을 경우, 국제분쟁에서 중립적인 위치를 유지하며 정치, 군사적으로 국제사회에서 고립한다는 정책이다. 이 정책은 미국에서 주로 쓰였다. 이 정책의 장점은 국제분쟁이 발생할 경우 그 국가는 전쟁의 위협에서 비교적 자유롭다는 것이며, 단점은 국제무대에서 강대국으로서 역할 수행을 포기하며 자국에 불리한 정세의 형성을 예방하지 못한다는 것이다. 종종 혼동되지만 고율의 관세를 동반하는 보호무역과는 무관하다. 실제로 많은 고립주의자들은 자유무역을 지지하고 있다. (ko)
- Por Isolacionismo compreende-se, em geral, a prática oficial de um Estado ou Nação em fechar-se para os demais, quer econômica, quer politicamente. No mundo globalizado de hoje em dia, os únicos países que continuam adotando este tipo de política externa, são apenas a Coreia do Norte e o Butão. O Japão, durante o período do xogunato Tokugawa, também já adotou uma política externa isolacionista. (pt)
- Isolationism är ett begrepp inom utrikespolitiken och handelspolitiken med strävan att inom en nation undvika engagemang utanför de egna gränserna. (sv)
- Ізоляціонізм — напрям в офіційній зовнішній політиці, в основу якого покладено ідею незалученості у справах за межами певної держави, та метою якого є досягнення усіх нагальних цілей розвитку держави виключно силами цієї держави, без залучення економічного чи політичного співробітництва з іноземними державами або наддержавними структурами. (uk)
- 孤立主义（英語：Isolationism），又可翻譯為獨立主義、獨世主義，是一种封閉本國外交、經濟、文化、交通和國防的外交政策，致力於將本國和外國隔絕開來，不同程度的禁止國內外人士擁有自由溝通的權力。它通常在军事和经济上表現的較為明顯，會直接影響到所在國人民的生活，尤其是精神思想方面。在防务上，孤立主义采取不干涉原则，即除自卫战争外不主动卷入任何外部军事冲突；在经济與文化上，通过立法最大程度限制与国外的贸易和文化交流。 中國明清兩朝的海禁、日本的锁国和北朝鮮的經濟封閉就是典型的孤立主义案例。 (zh)
- L aïllacionisme és una doctrina practicada per Estats Units durant gran part de la seva història amb l'objectiu de no intervenir en assumptes externs que no comportessin una amenaça real per al seu país. El president Thomas Jefferson va reafirmar l'aïllacionisme ardent del jove país en el seu discurs d'inauguració: "pau, comerç, i amistat honesta amb totes les nacions, sense forjar aliances amb cap". Actualment, molta gent als EUA demana tornar a una política exterior aïllacionista. Això inclou a progressistes com Ralph Nader, conservadors com Pat Buchanan, i llibertaris com . (ca)
- Isolationismus, auch Abschließungspolitik, bezeichnet das Bestreben eines Staates, sein außenpolitisches Wirken auf bestimmte Gebiete der Welt zu beschränken und Bündnisverpflichtungen zu vermeiden. Die Tendenz zum freiwilligen Selbstausschluss aus dem internationalen politischen Geschehen und der Abschottung vom Ausland war unter anderem seit der Monroe-Doktrin der 1820er-Jahre Teil der US-amerikanischen Außenpolitik. Der amerikanische Isolationismus wurde zunächst durch den Kriegseintritt in den Ersten Weltkrieg 1917, später dann endgültig durch den Eintritt in den Zweiten Weltkrieg beendet und ist seit 1945 praktisch ohne Belang bzw. wurde durch den Interventionismus abgelöst. (de)
- Isolationism is a political philosophy advocating a national foreign policy that opposes involvement in the political affairs, and especially the wars, of other countries. Thus, isolationism fundamentally advocates neutrality and opposes entanglement in military alliances and mutual defense pacts. In its purest form, isolationism opposes all commitments to foreign countries including treaties and trade agreements. This distinguishes isolationism from non-interventionism, which also advocates military neutrality but does not necessarily oppose international commitments and treaties in general. (en)
- El aislacionismo es una categoría de políticas exteriores institucionalizadas por líderes que afirman que los mejores intereses de las naciones se sirven mejor si se mantienen a distancia los asuntos de otros países. Una posible motivación para limitar la participación internacional es evitar verse envueltos en conflictos peligrosos y de otro modo indeseables. También puede haber un beneficio percibido al evitar los acuerdos comerciales internacionales u otros pactos de asistencia mutua. (es)
- 孤立主義（こりつしゅぎ、英: Isolationism）とは、第二次世界大戦前までアメリカ合衆国が原則としたヨーロッパ問題に介入しない外交政策で、モンロー主義に代表されるのこと。1917年4月、この原則が破られて、アメリカは第一次世界大戦に参戦した。アメリカは協商国（英仏露など）に多額の借款を与えたがそのほとんどが返済されず、5万人以上の若者がヨーロッパ戦線で命を落とし、その結果できあがったベルサイユ体制は、ドイツにだけ責任を押し付けた矛盾があちこちで噴出し、アメリカ国民は幻滅していた。そして、アメリカ国民の80％以上、ワシントン議会の約75％はヨーロッパの戦いには非干渉の立場を取るべきだと考えていた。対独戦争参戦を目論むフランクリン・ルーズベルト政権に対し、1940年9月4日、ヨーロッパ問題非干渉を主張する「」が設立され、同委員会の主催する集会は常に熱狂的な支持者で溢れたが、真珠湾攻撃によって、同委員会は活動を終息し、非干渉主義は一気に雲散霧消することになった。 その元々の源泉は、初代大統領ジョージ・ワシントンが離任に際しての告別演説の中で、「世界のいずれの国家とも永久的同盟を結ばずにいくことこそ、我々の真の国策である」と述べたことである（もちろん、厳密に言えばこれは「非同盟主義」の萌芽である）。 (ja)
- Izolacjonizm (ang. isolationism z fr. isolation ‘izolacja’ od wł. isolato 'oddzielony od wszystkiego, jak wyspa od lądu’ od isola ‘wyspa’ z łac. insula ‘wyspa’), kierunek polityki zagranicznej sprowadzający się do obrony interesów i bezpieczeństwa własnego państwa. Początkowo Stany Zjednoczone zachowały neutralność w II wojnie światowej. Dopiero ustawa Lend-Lease Act z marca 1941 oznaczała zmianę polityki, a atak Japonii na Pearl Harbor w grudniu 1941 oraz wypowiedzenie wojny przez III Rzeszę zmusiły USA do przystąpienia do wojny. (pl)
- Isolationisme is de politieke neiging van een volk of natie om zichzelf van de wereld buiten hen af te wenden. Het gebeurt meestal uit vrees in cultureel, militair of economisch oogpunt overheerst te raken, of zich juist van die als zodanig ingeschatte dreiging af te keren. Als middel om isolationisme vol te houden wordt gestreefd naar autarkie. Niet altijd is isolationisme het einddoel, het kan ook de opmaat betekenen van een hegemonistisch streven. (nl)
- Изоляциони́зм — термин, преимущественно используемый для обозначения направления во внешней политике, в основе которого лежит идея невовлечения в дела иных государств, наций, народов, этносов. Применительно к экономике изоляционизм приводит к автаркии, когда внешний товарный оборот сводится к минимуму. Яркий пример изоляционизма — японская политика сакоку. Также в качестве примера изоляционизма можно привести Народную Социалистическую Республику Албанию, которая изолировалась даже от социалистических стран, а после 1976 разорвала отношения с Китаем, оставшись в полной изоляции. (ru)
|
