| dbo:abstract
|
- Der Kasymer Aufstand (russisch Казымское восстание) war eine Rebellion der Chanten Westsibiriens gegen die Kollektivierungspolitik der sowjetischen Regierung in den Jahren 1931–34. Der Aufstand ist nach dem Ort am gleichnamigen Fluss im Autonomen Kreis der Chanten und Mansen. Einige Quellen sprechen von Aufständen in der Mehrzahl mit einer Serie von Ereignissen ab 1931, und einigen halbherzigen Versuchen der sowjetischen Regierung zur Beschwichtigung, die schließlich in der gewaltsamen Niederschlagung der Jahre 1933 und der Repression des Jahres 1934 mündete. (de)
- La rebelión de Kazym (ruso: Казымское восстание) fue una revuelta de los jantis de Siberia Occidental contra las políticas de colectivización del gobierno soviético en 1933. La revuelta se llama así por la pequeña ciudad de Kazym en el Okrug Autónomo de Janti-Mansi. Algunas fuentes describen los acontecimientos como "las rebeliones de Kazym", ya que se incluyen una serie de conflictos que comienzan en 1931 con intentos poco entusiastas de reconciliación desde el lado soviético que culminaron en la supresión por la fuerza de las revueltas en 1933 y la siguiente represión en 1934. En la década de 1930, fue establecida como "base cultural" la nueva ciudad de Kazym. En teoría "las bases culturales" se establecieron para atraer a los janti a la vida en el pueblo, con los beneficios de escuelas, hospitales, almacenes y otros servicios comunales. Este esfuerzo por colectivizar pueblos nativos en comunidades direccionables hizo que un gran número de jantis abandonaran sus hogares en el bosque, mientras que otros fueron realojados por la fuerza en los años de Stalin. Además, la asistencia obligatoria a internados situados en ciudades como Kazym hicieron que muchos niños janti fueran sacados de sus hogares tradicionales y que les prohibieran hablar su idioma nativo o seguir sus creencias culturales por muchos años. Este proceso caminó paralelamente al rapto y ejecución de líderes tradicionales, que fueron acusados de ser kulaks por el estado. Finalmente hubo una revuelta en 1933 secundada por muchos janti con el apoyo de los nenets del bosque que se denominó la rebelión de Kazym. La rebelión tenía su centro en la ciudad de Kazym y tras varias semanas fue aplastada por el Ejército Rojo, el cual mató a decenas de ciudadanos y quemó sus casas. Los pueblos rebeldes más distantes fueron bombardeados por la fuerza aérea. Este fue el último conflicto conocido de las tribus siberianas con Rusia. Después de estos hechos, cualquiera que participara en los ritos del Funeral del Oso u otras celebraciones de la cultura janti podía ser encarcelado hasta por diez años. La caza del oso fue prohibida y cualquier cosa relacionada con la cultura janti, como el suelo sagrado, lugares sagrados paganos o cementerios fueron destruidos. Estas leyes solo se relajaron a partir de 1980 con las políticas de glásnost de Mijaíl Gorbachov. (es)
- The Kazym Rebellion (Russian: Казымское восстание) was a revolt by the Khanty people of western Siberia against the collectivisation policies of the Soviet government in 1933. The revolt was named after the small town of Kazym in the Khanty–Mansi Autonomous Okrug. Some sources describe the events as "Kazym rebellions", listing a series of conflicts starting in 1931, with some half-hearted attempts at reconciliation from Soviet side, but culminating in forceful suppression in 1933 and repression in 1934. (en)
- Pemberontakan Kazym (bahasa Rusia: Казымское восстание) adalah pemberontakan yang dilancarkan oleh orang-orang Khanty di Siberia barat melawan kebijakan kolektivisasi pemerintah Soviet pada tahun 1933. Pemberontakan ini dinamai dari kota kecil di Khantia-Mansia. Beberapa sumber mencatat serangkaian konflik yang dimulai pada tahun 1931, di mana beberapa upaya rekonsiliasi dicoba oleh pihak Soviet, meski penindasan mulai memuncak pada tahun 1933 dan 1934. Pada tahun 1930-an, kota baru Kazym didirikan oleh pemerintah sebagai "pusat budaya". Secara teori, julukan pusat budaya bertujuan untuk memikat orang Khanty agar bergabung dalam kehidupan masyarakat kota dengan berbagai keuntungan dari sekolah, rumah sakit, toko, dan kemudahan lainnya. Upaya untuk mengumpulkan masyarakat asli menjadi komunitas yang dapat diatur ini membuat banyak suku Khanty meninggalkan rumah mereka di belantara. Yang lainnya, dipindahkan secara paksa selama pemerintahan Josef Stalin. Selain itu, anak-anak Khanty wajib tinggal di sekolah asrama yang terletak di Kazym yang membuat anak-anak Khanty meninggalkan rumah tradisional mereka dan selama bertahun-tahun, dilarang berbicara dalam bahasa ibu atau mengikuti ritual budayanya. Proses ini terjadi bersamaan dengan penculikan dan eksekusi para tetua adat yang dilabeli "kulak" oleh negara. Akhirnya, pemberontakan pecah pada tahun 1933 yang berpusat di kota Kazym dan dalam beberapa pekan berhasil dipadamkan oleh Tentara Merah, yang juga dilaporkan telah membantai puluhan penduduk desa dan membakar rumah warga. Ini merupakan konflik terakhir yang melibatkan Rusia dan suku Siberia yang tercatat. Setelah itu, siapa pun yang ikut serta dalam Ritual Pemakaman Beruang atau perayaan budaya Khanty lainnya akan diganjar hukuman 10 tahun penjara. Perburuan beruang dilarang dan segala sesuatu yang berhubungan dengan budaya Khanty, seperti tempat keramat, tempat pemujaan atau kuburan dihancurkan. Aturan ini baru dilonggarkan selama tahun 1980-an sebagai bagian dari kebijakan glasnost ala Mikhail Gorbachev. (in)
- De Kazymopstand was een opstand die plaatsvond in 1933 door de Chanten uit West-Siberië tegen het collectivisatiebeleid van de Sovjet-Unie. De opstand is vernoemd naar de nabijgelegen plaats Kazym in het autonome district Chanto-Mansië. (nl)
- Powstania kazymskie (ros. Казымские восстания) – antysowieckie wystąpienia zbrojne w Ostiako-Wogulskim Okręgu Narodowościowym w latach 1931–1934. W grudniu 1931 r. w ujściu rzeki Wasiugan odbył się zjazd przedstawicieli Ostiaków i Nieńców. Zebrało się około 40 osób. Postanowiono "wyrzucić Rosjan z tundry". 28 grudnia 150-osobowy oddział wyruszył ze wsi Chullor w 2 grupach. Jedna zabrała ze wsi Amnia dzieci i zmusiła do zamknięcia miejscowej szkoły. Druga ruszyła w kierunku wsi Połnowaty, zamierzając połączyć się z oddziałami Ostiaków. 8 stycznia 1932 r. doszło tymczasem do rozmów przedstawicieli Ostiaków z miejscowymi władzami. Zażądali zwolnienia personelu rady narodowościowej, której przewodniczącego O. Jernychowa oskarżali o nierespektowanie ich praw. Nowym przewodniczącym został P. Spiridionow. Władze poszły też na inne ustępstwa. Doprowadziło to do rozpuszczenia oddziałów powstańczych. Na początku 1933 r. kilkunastu kułaków, zagrożonych aresztowaniem przez OGPU, którzy brali udział w wystąpieniu na przełomie 1931/1932 r., zbiegło na południe. 4 kułaków zostało jednak schwytanych. Wiosną z Ostiaków i miejscowych Rosjan władze stworzyły brygadę rybacką, aby łowić ryby w jeziorze . Na środku jeziora znajdowała się jednak święta wyspa Nieńców, dlatego przegnali oni rybaków. W czerwcu zażądali oni uwolnienia 4 aresztowanych kułaków. Wśród miejscowej ludności zaczęły być rozpowszechniane plotki o bliskim desancie wojsk Białych i wygnania z Dalekiej Północy bolszewików. Jesienią we wsi Łunch-Chot zebrało się ponad 30 Ostiaków, którym szamani wmówili, że skoro wkrótce mają wylądować Biali, muszą wyruszyć w głąb tundry, aby połączyć się z przedstawicielami innych ludów. W listopadzie zostały sformowane uzbrojone oddziały. Na ich czele stanął wódz Ostiaków J. Bandymow. Postanowiono aresztować miejscowych Rosjan, a następnie przekazać ich władzom na wymianę za 4 aresztowanych kułaków. 3 grudnia na rozmowy z powstańcami przybyła delegacja miejscowych władz na czele z przewodniczącym bierezowskiego raispołkomu Astrachancewym. Zostali oni jednak aresztowani i zabici. 18 grudnia powstańcy wyruszyli nad jezioro Numto, ale zawrócili po uzyskaniu informacji, że nadchodzi oddział specjalny OGPU. Doszło do potyczki, w której zginęło 3 członków oddziału i 2 powstańców. Część szamanów zaapelowała do powstańców o rozformowanie oddziałów i powrót do domów, co nastąpiło. W lutym OGPU aresztowało 88 Ostiaków i Nieńców. Pod koniec czerwca 49 spośród nich zostało skazanych na wieloletni pobyt w łagrach. (pl)
- Казымское восстание (также Казымские восстания 1931—1934) — вооружённое сопротивление коренных народов приобской тундры — хантов и ненцев — политике советского правительства по ликвидации традиционной социально-экономической структуры этих народов и аккультурации их в пространстве складывающегося советского общества. (ru)
- Казимське повстання — низка повстань хантів та ненців з 1931 до 1934 року проти політики радянизації без врахування національної специфіки, ліквідації старовинних традицій, побуту та внутрішнього устрою місцевих громад з боку Радянської Росії. Стало боротьбою хантів за збереження своєю етнічної ідентичності проти прихованої спроби русіфікації. Є першим прикладом організованого опору корінних народів Півночі проти політики радянської влади стосовно народів Сибіру. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Der Kasymer Aufstand (russisch Казымское восстание) war eine Rebellion der Chanten Westsibiriens gegen die Kollektivierungspolitik der sowjetischen Regierung in den Jahren 1931–34. Der Aufstand ist nach dem Ort am gleichnamigen Fluss im Autonomen Kreis der Chanten und Mansen. Einige Quellen sprechen von Aufständen in der Mehrzahl mit einer Serie von Ereignissen ab 1931, und einigen halbherzigen Versuchen der sowjetischen Regierung zur Beschwichtigung, die schließlich in der gewaltsamen Niederschlagung der Jahre 1933 und der Repression des Jahres 1934 mündete. (de)
- The Kazym Rebellion (Russian: Казымское восстание) was a revolt by the Khanty people of western Siberia against the collectivisation policies of the Soviet government in 1933. The revolt was named after the small town of Kazym in the Khanty–Mansi Autonomous Okrug. Some sources describe the events as "Kazym rebellions", listing a series of conflicts starting in 1931, with some half-hearted attempts at reconciliation from Soviet side, but culminating in forceful suppression in 1933 and repression in 1934. (en)
- De Kazymopstand was een opstand die plaatsvond in 1933 door de Chanten uit West-Siberië tegen het collectivisatiebeleid van de Sovjet-Unie. De opstand is vernoemd naar de nabijgelegen plaats Kazym in het autonome district Chanto-Mansië. (nl)
- Казымское восстание (также Казымские восстания 1931—1934) — вооружённое сопротивление коренных народов приобской тундры — хантов и ненцев — политике советского правительства по ликвидации традиционной социально-экономической структуры этих народов и аккультурации их в пространстве складывающегося советского общества. (ru)
- Казимське повстання — низка повстань хантів та ненців з 1931 до 1934 року проти політики радянизації без врахування національної специфіки, ліквідації старовинних традицій, побуту та внутрішнього устрою місцевих громад з боку Радянської Росії. Стало боротьбою хантів за збереження своєю етнічної ідентичності проти прихованої спроби русіфікації. Є першим прикладом організованого опору корінних народів Півночі проти політики радянської влади стосовно народів Сибіру. (uk)
- La rebelión de Kazym (ruso: Казымское восстание) fue una revuelta de los jantis de Siberia Occidental contra las políticas de colectivización del gobierno soviético en 1933. La revuelta se llama así por la pequeña ciudad de Kazym en el Okrug Autónomo de Janti-Mansi. Algunas fuentes describen los acontecimientos como "las rebeliones de Kazym", ya que se incluyen una serie de conflictos que comienzan en 1931 con intentos poco entusiastas de reconciliación desde el lado soviético que culminaron en la supresión por la fuerza de las revueltas en 1933 y la siguiente represión en 1934. (es)
- Pemberontakan Kazym (bahasa Rusia: Казымское восстание) adalah pemberontakan yang dilancarkan oleh orang-orang Khanty di Siberia barat melawan kebijakan kolektivisasi pemerintah Soviet pada tahun 1933. Pemberontakan ini dinamai dari kota kecil di Khantia-Mansia. Beberapa sumber mencatat serangkaian konflik yang dimulai pada tahun 1931, di mana beberapa upaya rekonsiliasi dicoba oleh pihak Soviet, meski penindasan mulai memuncak pada tahun 1933 dan 1934. (in)
- Powstania kazymskie (ros. Казымские восстания) – antysowieckie wystąpienia zbrojne w Ostiako-Wogulskim Okręgu Narodowościowym w latach 1931–1934. W grudniu 1931 r. w ujściu rzeki Wasiugan odbył się zjazd przedstawicieli Ostiaków i Nieńców. Zebrało się około 40 osób. Postanowiono "wyrzucić Rosjan z tundry". 28 grudnia 150-osobowy oddział wyruszył ze wsi Chullor w 2 grupach. Jedna zabrała ze wsi Amnia dzieci i zmusiła do zamknięcia miejscowej szkoły. Druga ruszyła w kierunku wsi Połnowaty, zamierzając połączyć się z oddziałami Ostiaków. 8 stycznia 1932 r. doszło tymczasem do rozmów przedstawicieli Ostiaków z miejscowymi władzami. Zażądali zwolnienia personelu rady narodowościowej, której przewodniczącego O. Jernychowa oskarżali o nierespektowanie ich praw. Nowym przewodniczącym został P. Spi (pl)
|
