| dbo:abstract
|
- في الشطرنج، تحرك الملك، المعروف أيضًا باسم مسيرة الملك، الملك الصلب (بالهولندية: wandelkoning)، حرفيا «تجول» أو ملك قتال، يشير إلى المناسبات التي يسافر فيها الملك فوق اللوحة في منتصف اللعبة أو الافتتاح، وغالبًا ما يشارك في هجوم التزاوج ضد الملك الخصم. هذا حدث غير عادي للغاية، حيث تعتبر سلامة الملك أمرًا بالغ الأهمية، ويوصى اللاعبون بإبعاد الملك عن طريق الأذى، على الأقل حتى نهاية اللعبة. في المقابل، ويلهلم شتاينتز، وغالبا ما يعرف باسم الأب الشطرنج الحديث، كان مشهورا لله مقولة أن «الملك هو قطعة القتال». وثق مؤرخ وكاتب الشطرنج الهولندي تيم كرابي أكثر من مائة لعبة من هذا القبيل.بسبب ندرة مثل هذه التكتيكات، فإن أولئك الذين يجنون مكافآت للاعب المهاجم غالبًا ما يحصلون على جوائز بريلينسي. ولعل أشهرها في التاريخ الحديث، حيث هزم نايجل شورت جان تيمان في تيلبورج في عام 1991، تم التصويت عليه كواحد من أعظم مائة لعبة شطرنج في قائمة جمعها غراهام بورغس، وأستاذ كبير جون نان وجون إيمز. تحرك الملك أيضًا إلى المناسبات التي يسافر فيها الملك عبر اللوح (من جانب كينغسايد إلى جانب كوينسايد، أو العكس) للوصول إلى وضع أكثر أمانًا. (ar)
- Unter einem Wanderkönig versteht man im Schach einen König, der im Mittelspiel nicht wie meistens durch einen Bauernwall geschützt ist, sondern frei über das Feld wandert – meist im Kreuzfeuer gegnerischer Figuren. Ein Wanderkönig ist in den meisten Fällen ein Nachteil für den Spieler, aber nicht immer. Wanderkönige, die im Mittelspiel in die gegnerische Bretthälfte vordringen und deren Seite dabei siegreich bleibt, sammelt Schachmäzen Tim Krabbé unter der Bezeichnung Steel-Könige. Im Endspiel spielt der König meistens eine aktive Rolle – in diesem Falle spricht man nicht von einem Wanderkönig. (de)
- Ο σκακιστικός όρος Περίπατος του βασιλιά, γνωστός και ως Ατσάλινος βασιλιάς ή Μάχιμος βασιλιάς, αναφέρεται σε εκείνες τις περιπτώσεις σε μια παρτίδα όπου ο βασιλιάς περιπλανάται στη σκακιέρα, συχνά συμμετέχοντας ενεργά σε κάποιο σχέδιο επίθεσης για την επίτευξη ματ στον αντίπαλο βασιλιά. Αυτή είναι μια εξαιρετικά ασυνήθιστη περίπτωση, δεδομένου ότι η ασφάλεια του βασιλιά θεωρείται υψίστης σημασίας και οι παίκτες συνιστάται να τον κρατούν μακριά από το πεδίο της μάχης, τουλάχιστον μέχρι το φινάλε. Παρ' όλα αυτά, ο Βίλελμ Στάινιτς, που είναι συχνά γνωστός ως ο πατέρας του σύγχρονου σκακιού, σε αντίθεση με τα παραπάνω υποστήριζε ως αξίωμα ότι "ο βασιλιάς είναι ένα μάχιμο κομμάτι". Ο Tim Krabbé, ένας Ολλανδός ιστορικός και συγγραφέας για το σκάκι, έχει καταγράψει πάνω από εκατό τέτοιες παρτίδες. Λόγω της σπανιότητας τέτοιων τακτικών στο σκάκι, εκείνες οι οποίες αποφέρουν αποτελέσματα στις επιθέσεις αυτές, είναι συχνά βραβευμένες. Ίσως η πιο διάσημη παρτίδα στην πρόσφατη ιστορία, όπου ο νίκησε τον στο Τίλμπουργκ το 1991, ψηφίστηκε ως μία από τις εκατό καλύτερες παρτίδες σκάκι σε ένα κατάλογο που καταρτίζεται από τον μαιτρ , τον γκρανμαίτρ και τον γκρανμαίτρ . (el)
- In chess, a king walk, also known as a king march, steel king (Dutch: wandelkoning, literally "wanderking") or fighting king, refers to occasions where the king travels up the board in the middle game or opening, often involved in a mating attack against the opposing king. This is a highly unusual occurrence, since the safety of the king is considered paramount, and players are recommended to keep the king out of harm's way, at least until the endgame. In contrast, Wilhelm Steinitz, often known as the father of modern chess, was renowned for his maxim that "the king is a fighting piece". Dutch chess historian and author Tim Krabbé has documented over one hundred such games. Because of the rarity of such tactics, those which reap rewards for the attacking player often have brilliancy prizes bestowed upon them. Perhaps the most famous in recent history, where Nigel Short defeated Jan Timman in Tilburg in 1991, was voted as one of the hundred greatest chess games in a list compiled by FM Graham Burgess, and GMs John Nunn and John Emms. A king walk can also refer to occasions where the king travels across the board (from kingside to queenside, or vice versa) to reach a safer position. (en)
- Een wandelkoning is in het schaakspel een koning, die dwars door de vijandelijke linies heen (dus niet in het eindspel) richting de overzijde loopt, liefst om daar mee te helpen aan het matzetten van de koning van de tegenstander. Dit is een zeer gewaagde onderneming, die dan ook maar zelden verantwoord is. (nl)
|
| dbo:wikiPageExternalLink
| |
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 4993 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dcterms:subject
| |
| rdfs:comment
|
- Unter einem Wanderkönig versteht man im Schach einen König, der im Mittelspiel nicht wie meistens durch einen Bauernwall geschützt ist, sondern frei über das Feld wandert – meist im Kreuzfeuer gegnerischer Figuren. Ein Wanderkönig ist in den meisten Fällen ein Nachteil für den Spieler, aber nicht immer. Wanderkönige, die im Mittelspiel in die gegnerische Bretthälfte vordringen und deren Seite dabei siegreich bleibt, sammelt Schachmäzen Tim Krabbé unter der Bezeichnung Steel-Könige. Im Endspiel spielt der König meistens eine aktive Rolle – in diesem Falle spricht man nicht von einem Wanderkönig. (de)
- Een wandelkoning is in het schaakspel een koning, die dwars door de vijandelijke linies heen (dus niet in het eindspel) richting de overzijde loopt, liefst om daar mee te helpen aan het matzetten van de koning van de tegenstander. Dit is een zeer gewaagde onderneming, die dan ook maar zelden verantwoord is. (nl)
- في الشطرنج، تحرك الملك، المعروف أيضًا باسم مسيرة الملك، الملك الصلب (بالهولندية: wandelkoning)، حرفيا «تجول» أو ملك قتال، يشير إلى المناسبات التي يسافر فيها الملك فوق اللوحة في منتصف اللعبة أو الافتتاح، وغالبًا ما يشارك في هجوم التزاوج ضد الملك الخصم. هذا حدث غير عادي للغاية، حيث تعتبر سلامة الملك أمرًا بالغ الأهمية، ويوصى اللاعبون بإبعاد الملك عن طريق الأذى، على الأقل حتى نهاية اللعبة. في المقابل، ويلهلم شتاينتز، وغالبا ما يعرف باسم الأب الشطرنج الحديث، كان مشهورا لله مقولة أن «الملك هو قطعة القتال». وثق مؤرخ وكاتب الشطرنج الهولندي تيم كرابي أكثر من مائة لعبة من هذا القبيل.بسبب ندرة مثل هذه التكتيكات، فإن أولئك الذين يجنون مكافآت للاعب المهاجم غالبًا ما يحصلون على جوائز بريلينسي. ولعل أشهرها في التاريخ الحديث، حيث هزم نايجل شورت جان تيمان في تيلبورج في عام 1991، تم التصويت عليه كواحد من (ar)
- Ο σκακιστικός όρος Περίπατος του βασιλιά, γνωστός και ως Ατσάλινος βασιλιάς ή Μάχιμος βασιλιάς, αναφέρεται σε εκείνες τις περιπτώσεις σε μια παρτίδα όπου ο βασιλιάς περιπλανάται στη σκακιέρα, συχνά συμμετέχοντας ενεργά σε κάποιο σχέδιο επίθεσης για την επίτευξη ματ στον αντίπαλο βασιλιά. Αυτή είναι μια εξαιρετικά ασυνήθιστη περίπτωση, δεδομένου ότι η ασφάλεια του βασιλιά θεωρείται υψίστης σημασίας και οι παίκτες συνιστάται να τον κρατούν μακριά από το πεδίο της μάχης, τουλάχιστον μέχρι το φινάλε. Παρ' όλα αυτά, ο Βίλελμ Στάινιτς, που είναι συχνά γνωστός ως ο πατέρας του σύγχρονου σκακιού, σε αντίθεση με τα παραπάνω υποστήριζε ως αξίωμα ότι "ο βασιλιάς είναι ένα μάχιμο κομμάτι". Ο Tim Krabbé, ένας Ολλανδός ιστορικός και συγγραφέας για το σκάκι, έχει καταγράψει πάνω από εκατό τέτοιες παρτίδε (el)
- In chess, a king walk, also known as a king march, steel king (Dutch: wandelkoning, literally "wanderking") or fighting king, refers to occasions where the king travels up the board in the middle game or opening, often involved in a mating attack against the opposing king. This is a highly unusual occurrence, since the safety of the king is considered paramount, and players are recommended to keep the king out of harm's way, at least until the endgame. In contrast, Wilhelm Steinitz, often known as the father of modern chess, was renowned for his maxim that "the king is a fighting piece". Dutch chess historian and author Tim Krabbé has documented over one hundred such games. (en)
|
| rdfs:label
|
- تحرك الملك (ar)
- Wanderkönig (Schach) (de)
- Περίπατος του βασιλιά (el)
- King walk (en)
- Wandelkoning (nl)
|
| owl:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is dbo:wikiPageRedirects
of | |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |
