| dbo:abstract
|
- Erbovní plášť nebo stan je součást velkého znaku panovníků a vysoké šlechty. Je to honosný látkový závěs (drapérie) na způsob pláště, který obklopuje celý štít, splývá z koruny a je vyvázán zlatými sňůrami se střapci po obou stranách, odkud pak volně zavěšen visí dolů. Vedle zlatých sňůr se střapci jsou pláště a stany lemovány zlatými třásněmi a bývají podšité hermelínem. I když se pláště a stany od barokní doby velmi rozšířily, ne všechny evropské monarchie užívají dnes stan nebo plášť jako součást svého státního znaku: např. Velká Británie, Rakousko-Uhersko, Dánsko nebo Norsko používají jednodušší znaky. (cs)
- Der Wappenmantel, auch als Pavillon oder Thronzelt bezeichnet, ist ein heraldisches Prachtstück. Es ist ein ausgebreiteter prachtvoll gestalteter Umhang, der oben mit einer Rangkrone zusammengehalten wird und einen Wappenschild umschließt. Er war den fürstlichen Wappen des Hochadels vorbehalten. Außen wird er meist in den heraldischen Farben rot oder purpurn dargestellt. Die Innenseite aus Pelzwerk ist regelgerecht das Hermelin. Aber auch andere heraldische Farben finden oft Verwendung. Zur Pracht werden die Ränder mit goldenen Fransen besetzt und goldene Quastenschnüre runden den Wappenmantel ab. Anstelle der Helmdecken den Wappenmantel zu verwenden, ist unheraldisch.
* Wappenmantel
* Wappenmantel Das Wappenzelt umschließt ebenfalls das gesamte Wappen, also Postament, Schildhalter, Wappenschild usw. und ist ein bekrönter Baldachin. Eine andere Bezeichnung ist Purpurbaldachin. Seine Außenseiten (innen und außen dem Wappenmantel gleich) werden oft mit dem Hauptwappen belegt oder besät. Beispiel ist in Preußen der Adler und in Frankreich die Lilie, welche die Außenseite schmücken. König Friedrich I. führte wohl das Wappenzelt in Preußen ein. Vorher war es in Frankreich aber schon im Gebrauch. Datieren muss man die heraldische Besonderheit auf etwa 1680. In der napoleonischen Heraldik waren die Lilien auf dem Prachtstück durch Bienen ersetzt und je nach Adelsrang abweichend drapiert und mit Toque gekrönt.
* Wappenmantel im Wappen des Fürstentums Liechtenstein
* Wappenmantel im fürstlich lippeschen Wappen
* Wappenzelt im großen Preußenwappen
* Großes Belgisches Staatswappen
* Großes Spanisches Staatswappen
* Wappenmantel im Wappen des Johann Franz Eckher von Kapfing als Fürstbischof von Freising (de)
- En heráldica, un manto es un símbolo del poder soberano y generalmente está reservado para la realeza. En algunos casos, también se ha concedido su uso a otros nobles, en reconocimiento de méritos particulares. En representación ordinaria, el manto real suele ser carmesí y está forrado con armiño. Ciertos escudos de armas también pueden mostrar un pabellón sobre el manto. Se dice que el pabellón es una invención del francés Philip Moreau. Aunque es común en la heráldica de Europa continental, el manto y el pabellón están ausentes en y en la . (es)
- In heraldry, a mantle is a symbol of sovereign power and is generally reserved for royalty. In some cases, its use has also been granted to other nobles, in recognition of particular merits. In ordinary rendering, the mantle is usually crimson and lined with ermine. Certain coats of arms may also display a pavilion surmounting the mantle. The pavilion is said to be the invention of the Frenchman Philip Moreau. While common in continental European heraldry, the mantle and pavilion is absent in English and Scottish heraldry. (en)
- Le manteau héraldique est un ornement extérieur, formé d'une draperie de couleur généralement doublée d'hermine (de vair pour les ducs d'empire), retombant autour de l'écu. Le manteau peut être dessiné aux armes du titulaire sur ses parties latérales, ou reproduire les couleurs de l'écu. Le manteau est un attribut de souverain (il est alors surmonté d'un pavillon), de prince ou de duc. Il peut également désigner une charge de rang élevé. Le manteau d'azur des pairs de France est surmonté d'une toque prise dans une couronne, toque surmontée d'un gland d'or pendant la Restauration. (fr)
- In araldica il mantello è simbolo di potestà sovrana ed è quindi riservato ai membri delle famiglie reali. In casi particolari il suo uso è stato concesso anche ad altri nobili, in riconoscimento di particolari meriti. Nella rappresentazione ordinaria il mantello è di colore cremisi ed è foderato di armellino. Secondo il il manto è un ornamento connesso ai titoli di principe o duca, mentre quello utilizzato da re e imperatori è detto "padiglione" ed è annodato con cordoni dorati. L'elmo da cui muove il manto è sempre posto in maestà. In Italia la casa reale portava diversi tipi di mantelli:
* il gran manto reale, portato dal Re nella sua veste di Capo e Gran Maestro dell'Ordine della Santissima Annunziata, è di velluto cremisino con ricami in oro e argento (crocette e nodi di Savoia) alternati con rose e lingue di fuoco e fiamme negli angoli; il manto è bordato dal gallone d'oro dell'Ordine;
* il manto reale, portato dal Re, dalla Regina e dal Principe ereditario, di velluto cremisino, bordato da un gallone d'oro dell'Ordine Supremo, guarnito di frangia d'oro e foderato di armellino;
* il manto dei Principi reali, di velluto cremisino, guarnito di frangia d'oro e foderato di armellino;
* il manto dei Principi del sangue, di velluto cremisino, bordato di una striscia di armellino e foderato della stessa pelliccia.
* Manto d'azzurro foderato di vaio
* Manto foderato d'armellino
* Manto foderato d'armellino
* Mantello di rosso foderato d'armellino, per un principe (it)
- Een wapenmantel is een heraldisch pronkstuk. Rond een wapen wordt een geplooide, al dan niet opgebonden mantel gehangen. Ook onder een koninklijke wapentent hangt een dergelijke wapenmantel die op het eerste gezicht op een met hermelijn gevoerde kroningsmantel lijkt. Verder worden deze mantels gehangen rond de wapenschilden van hoge edelen als hertogen en prinsen. Bij koningen komen zij uit de wapentent of baldakijn en bij lagere edelen uit een kroon of vorstenhoed. Behalve de afwijkende rangkroon heeft een Grande van Spanje het voorrecht om rond zijn wapenschild een hermelijngevoerde scharlaken wapenmantel met paviljoen te hangen. Dit heraldische voorrecht komt ook in Spanje anders alleen hertogen en prinsen toe. De wapenmantel lijkt op een hermelijnen mantel zoals edelen die droegen en in Engeland nóg dragen maar heeft met een dergelijke mantel niets te maken. De herkomst is, anders dan bij veel andere pronkstukken het geval is, niet middeleeuws. De Jezuïet Silvester Petra Sancta heeft in 1638 in zijn wapenboek vastgelegd dat alleen koningen en keizers een wapentent mochten gebruiken. Lagere edelen mochten, zo schreef hij, alleen een wapenmantel om hun wapen hangen en deze niet met koorden opbinden. Deze koningen waren het daar uiteraard mee eens want ieder privilege is welkom en ook de hertogen en prinsen hebben in de loop der jaren vaak gebruikgemaakt van wapenmantels in hún wapens. Lagere edelen is het gebruik van mantels in hun wapen niet toegestaan. (nl)
- Vapenmantel är ett heraldiskt attribut i form av en mantel som omsluter skölden. De förekommer främst i kungliga vapen, men ibland även i furstliga och adliga. En vapenmantel försedd med en välvd baldakin kallas för vapentält. Vapenmantlar är ofta krönta med rangkrona, uppknutna på båda sidor med tofsprydda snören, samt försedda med fransar. Vanligtvis är den röd, blå eller purpurfärgad, och invändigt fodrad med hermelin, guld eller silver. (sv)
- Płaszcz heraldyczny, płaszcz książęcy, płaszcz herbowy (fr. manteau, niem. Wappenmantel, ang. coat of arms, łac. paludamentum) – heraldyczna zewnętrzna oznaka godności w postaci płaszcza okrywającego tarczę herbową. Stosowany od końca XVI wieku. Wywodzi się od płaszczy koronacyjnych i płaszczy ceremonialnych używanych przez feudalnych dostojników i wyższe rycerstwo. Widywany początkowo w herbach suwerennych monarchów, później we wszystkich herbach książęcych, stąd też jego polska nazwa. Sporadycznie dodawany był również do herbów markizów i hrabiów. Stosowany również w heraldyce kościelnej, w herbach książąt Kościoła lub duchownych posiadających tytuł książęcy. Znany jest heraldyce wszystkich monarchii europejskich i pozaeuropejskich, jedynym wyjątkiem jest Wielka Brytania, gdzie prawie nigdy nie był stosowany, nawet w herbach królewskich, choć istnieje opracowany przez heroldię brytyjską system płaszczy przysługujących poszczególnym tytułom. Choć niestosowane w herbach, płaszcze te noszą parowie w czasie dworskich lub państwowych uroczystości. Przedstawiany jest zazwyczaj jako płaszcz koloru purpurowego, czerwonego, błękitnego, zielonego, podbity futrem (zwykle gronostaja, czasem łasicy, popielicy i in.), często ozdobiony wzdłuż brzegu ozdobnymi frędzlami i złotym haftem, niekiedy ozdabiany haftem na całej powierzchni. Płaszcz zwieńczany jest zawsze koroną rangową, najczęściej mitrą, z niej spływa symetrycznie w obie strony, gdzie jest podwiązany złotymi sznurami ozdobionymi chwostami, otaczając zasadniczy herb, czasem samą tarczę herbową. Umieszczanie płaszcza książęcego zamiast labrów jest niezgodne z regułami heraldyki, choć bywało niekiedy stosowane, m.in. w heraldyce napoleońskiej. Przykład połączenia labrów i płaszcza w jednym wizerunku heraldycznym stanowi zamieszczony obok herb Francji i Nawarry. Płaszcz heraldyczny powinien być zwieńczany koroną rangową najwyższej przysługującej właścicielowi rangi, poniżej płaszcza tarcza herbowa może być zwieńczona koroną kolejnej niższej rangi. Ponieważ płaszcz stosuje się zazwyczaj do pełnych przedstawień heraldycznych (tzw. herbów wielkich) przedstawiane są często pod nim (czy raczej na jego tle) wszelkie przysługujące oznaki godności, trzymacze heraldyczne, ordery herbowe, dewizy herbowe itd. Szczególnie ozdobną formą płaszcza heraldycznego jest namiot heraldyczny (herbowy) (niem. Wappenzelt, franc. pavillon). Z kolei szczególną, używaną jedynie przez królów i cesarzy, formą namiotu jest namiot z kopułą. Kopułę zwykle ozdabiano dewizą herbową. Namiot herbowy został po raz pierwszy zastosowany przez francuskiego heraldyka Philippe’a Moreau w XVII wieku jako nawiązanie do baldachimów okrywających tron monarchy. Tkanina namiotu herbowego jest zawsze bogaciej ozdobiona niż w zwykłym płaszczu książęcym, na przykład w herbach królów Francji była usiana złotymi liliami, Prus – złotymi orłami, w herbie Napoleona złotymi pszczołami. (pl)
- Мантия или сень (шатёр, балдахин, фр. le manteau) — гербовое украшение, восходящее к рыцарским турнирам. (ru)
- Мантія або покров (намет, балдахін, фр. Le manteau) - гербовf прикраса, що походить від лицарських турнірів. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- En heráldica, un manto es un símbolo del poder soberano y generalmente está reservado para la realeza. En algunos casos, también se ha concedido su uso a otros nobles, en reconocimiento de méritos particulares. En representación ordinaria, el manto real suele ser carmesí y está forrado con armiño. Ciertos escudos de armas también pueden mostrar un pabellón sobre el manto. Se dice que el pabellón es una invención del francés Philip Moreau. Aunque es común en la heráldica de Europa continental, el manto y el pabellón están ausentes en y en la . (es)
- In heraldry, a mantle is a symbol of sovereign power and is generally reserved for royalty. In some cases, its use has also been granted to other nobles, in recognition of particular merits. In ordinary rendering, the mantle is usually crimson and lined with ermine. Certain coats of arms may also display a pavilion surmounting the mantle. The pavilion is said to be the invention of the Frenchman Philip Moreau. While common in continental European heraldry, the mantle and pavilion is absent in English and Scottish heraldry. (en)
- Le manteau héraldique est un ornement extérieur, formé d'une draperie de couleur généralement doublée d'hermine (de vair pour les ducs d'empire), retombant autour de l'écu. Le manteau peut être dessiné aux armes du titulaire sur ses parties latérales, ou reproduire les couleurs de l'écu. Le manteau est un attribut de souverain (il est alors surmonté d'un pavillon), de prince ou de duc. Il peut également désigner une charge de rang élevé. Le manteau d'azur des pairs de France est surmonté d'une toque prise dans une couronne, toque surmontée d'un gland d'or pendant la Restauration. (fr)
- Vapenmantel är ett heraldiskt attribut i form av en mantel som omsluter skölden. De förekommer främst i kungliga vapen, men ibland även i furstliga och adliga. En vapenmantel försedd med en välvd baldakin kallas för vapentält. Vapenmantlar är ofta krönta med rangkrona, uppknutna på båda sidor med tofsprydda snören, samt försedda med fransar. Vanligtvis är den röd, blå eller purpurfärgad, och invändigt fodrad med hermelin, guld eller silver. (sv)
- Мантия или сень (шатёр, балдахин, фр. le manteau) — гербовое украшение, восходящее к рыцарским турнирам. (ru)
- Мантія або покров (намет, балдахін, фр. Le manteau) - гербовf прикраса, що походить від лицарських турнірів. (uk)
- Erbovní plášť nebo stan je součást velkého znaku panovníků a vysoké šlechty. Je to honosný látkový závěs (drapérie) na způsob pláště, který obklopuje celý štít, splývá z koruny a je vyvázán zlatými sňůrami se střapci po obou stranách, odkud pak volně zavěšen visí dolů. Vedle zlatých sňůr se střapci jsou pláště a stany lemovány zlatými třásněmi a bývají podšité hermelínem. (cs)
- Der Wappenmantel, auch als Pavillon oder Thronzelt bezeichnet, ist ein heraldisches Prachtstück. Es ist ein ausgebreiteter prachtvoll gestalteter Umhang, der oben mit einer Rangkrone zusammengehalten wird und einen Wappenschild umschließt. Er war den fürstlichen Wappen des Hochadels vorbehalten. Außen wird er meist in den heraldischen Farben rot oder purpurn dargestellt. Die Innenseite aus Pelzwerk ist regelgerecht das Hermelin. Aber auch andere heraldische Farben finden oft Verwendung. Zur Pracht werden die Ränder mit goldenen Fransen besetzt und goldene Quastenschnüre runden den Wappenmantel ab. Anstelle der Helmdecken den Wappenmantel zu verwenden, ist unheraldisch. (de)
- In araldica il mantello è simbolo di potestà sovrana ed è quindi riservato ai membri delle famiglie reali. In casi particolari il suo uso è stato concesso anche ad altri nobili, in riconoscimento di particolari meriti. Nella rappresentazione ordinaria il mantello è di colore cremisi ed è foderato di armellino. Secondo il il manto è un ornamento connesso ai titoli di principe o duca, mentre quello utilizzato da re e imperatori è detto "padiglione" ed è annodato con cordoni dorati. L'elmo da cui muove il manto è sempre posto in maestà. In Italia la casa reale portava diversi tipi di mantelli:
* (it)
- Een wapenmantel is een heraldisch pronkstuk. Rond een wapen wordt een geplooide, al dan niet opgebonden mantel gehangen. Ook onder een koninklijke wapentent hangt een dergelijke wapenmantel die op het eerste gezicht op een met hermelijn gevoerde kroningsmantel lijkt. Verder worden deze mantels gehangen rond de wapenschilden van hoge edelen als hertogen en prinsen. (nl)
- Płaszcz heraldyczny, płaszcz książęcy, płaszcz herbowy (fr. manteau, niem. Wappenmantel, ang. coat of arms, łac. paludamentum) – heraldyczna zewnętrzna oznaka godności w postaci płaszcza okrywającego tarczę herbową. Umieszczanie płaszcza książęcego zamiast labrów jest niezgodne z regułami heraldyki, choć bywało niekiedy stosowane, m.in. w heraldyce napoleońskiej. Przykład połączenia labrów i płaszcza w jednym wizerunku heraldycznym stanowi zamieszczony obok herb Francji i Nawarry. (pl)
|
.svg){kind=link}
