| dbo:abstract
|
- Nassereddín o Nàssir-ad-Din Xah Qajar, nascut Nàssir-ad-Din Mirza, (17 de juliol de 1831, -1896) fou xa de Pèrsia de la dinastia qajar durant 49 anys (1848-1896). (ca)
- Násir ad-Dín Šáh (persky ناصرالدین شاه قاجار; 16. července 1831 – 1. května 1896) byl čtvrtý perský šáh z rodu Kádžárovců. Vládl od 5. září 1848 do své smrti následkem atentátu. Jeho dlouhá absolutistická vláda výrazně ovlivnila dějiny Persie. Jeho první ministerský předseda byl mimořádně schopný politik, který zahájil Západem inspirované reformy perské ekonomiky a vzdělávacího systému. Šáh ho však nechal roku 1852 zavraždit a postup reforem se zpomalil. (cs)
- ناصر الدين القاجاري (16 يوليو 1831 – 1 مايو 1896) كان ملك إيران من 17 سبتمبر 1848 وحتى 1 مايو 1896 حين اُغتيل، وهو ابن محمد شاه قاجار و خانم المعروفة ب، وكان يلقب ب ناصر الدين ميرزا و أيضا قبلة العالم والسلطان صاحبقران ثم الملك الشهيد، وهو الملك الرابع في الأسرة القاجارية، وأطول أل قاجار فترة للحكم وثالث حكام إيران من حيث طول مدة الحكم، بعد شاپور الثاني من الأسرة الساسانية وطهماسپ الأول من الأسرة الصفوية. وقد احتفظ بالسيادة على إيران لنحو 50 عاماً، كما كان أول عاهل فارسي يكتب وينشر يومياته. (ar)
- Naser al-Din Ŝaho Kaĝaro, en bahaa ortografio Naṣiri'd-Dín-Sháh Qájár, (n. en Tabrizo, la 16-an de julio 1831 – m. en Teherano, la 1-an de majo 1896) estis reĝo de la kaĝara dinastio kaj Ŝaho de Persio inter la 17-a de septembro 1848 kaj la 1-a de majo 1896, kiam li estis murdita. Liaj 49 jaroj sur la trono estas unu el la plej longaj en la historio de Persio, post tiu de la sasanido Ŝapuro la Granda (309-379) kaj la safavida (1514-1576). Sub lia regado ekiĝis en Irano la moderniĝo per diversaj transformoj en la lando, inter ili enkonduko de teknologioj kaj okcidentaj kutimoj. Krom persone enkonduki fotarton en Iranon, li estis la unua monarko kiu verkis kaj publikigis taglibron. Naser al-Din ankaŭ enkondukis en la landon la servojn de la telegrafo (1858) kaj modernan poŝton (1868); konstruigis ŝoseojn; establigis programon por sendado de stipendiitoj por edukiĝo en Eŭropo; lia Granda Veziro Amir Kabir fondis la unuan politeknikan lernejon laŭ eŭropa sistemo (1851); kreis modernan policon (1879); la reĝo mem fondis la unuan ĵurnalon. La reĝo estis la unua iranano esti fotita kaj li mem sponsoris la fotografiadon en Iran, havante centojn da fotoj pri li. Malgraŭ la reformemaj tendencoj, lia regadstilo estis diktatoreca. Ĉeestinte en 1848, kiel hereda princo, al la ekzekuto de Báb en Tabrizo, estinte en la trono daŭrigis la persekuton kontraŭ liaj sekvantoj, t.e. la babanoj kaj poste la bahaanoj. En 1850, Amir Kabir ordonis pafmortigi Báb-on, kaj kvankam sekvajare Amir Kabir mem estis ekzekutita pro reĝa ordono, en 1852 baba sekvanto sensukcese atencis kontraŭ lia vivo, kaŭzante novan kaj pli akran persekuton de la freŝe fondita religio. Miloj da babaj kredantoj (kelkfoje armitaj) pereis sub tiuj premoj. (eo)
- Nāser ad-Din Schāh (auch Nasreddin Schah und Nasr-ed-Din, persisch ناصرالدین شاه [nɑserɛddiːn ʃɑh]; * 16. Juli 1831 in Täbris; † 1. Mai 1896 in Teheran) war von 1848 bis 1896 Schah von Persien. Nāser ad-Din Schah, ältester Sohn von Mohammed Schah, entstammte der Dynastie der Kadscharen. Durch seine lange, absolutistische Regierungszeit und sein Interesse an europäischen Ideen hat er die Entwicklung Persiens in der zweiten Hälfte des 19. Jahrhunderts entscheidend geprägt. Naser ad-Din Schah war mit 25 Frauen verheiratet, die ihm 14 Söhne und eine nicht überlieferte Zahl von Töchtern gebaren. (de)
- Naser al-Din Sah Kayar (Tabriz, 16 de julio de 1831 – Teherán, 1 de mayo de 1896) fue un rey de la dinastía Kayar y sah de Persia entre el 5 de septiembre de 1848 y el 1 de mayo de 1896, día en que murió asesinado. Sus 49 años en el trono constituyen uno de los más largos reinados en la historia de Persia, tras el sasánida Sapor el Grande (309-379) y el safaví Tahmasp I (1514-1576). Bajo su soberanía se inició en Irán el proceso de modernización con diversas transformaciones en el país, entre ellas la introducción de tecnologías y costumbres occidentales. Además de introducir personalmente la fotografía en Irán, fue el primer monarca persa en escribir y publicar un diario. (es)
- Naser al-Din Shah Qajar (Persian: ناصرالدین‌شاه قاجار; 16 July 1831 – 1 May 1896) was the fourth Shah of Qajar Iran from 5 September 1848 to 1 May 1896 when he was assassinated. He was the son of Mohammad Shah Qajar and Malek Jahan Khanom and the third longest reigning monarch in Iranian history after Shapur II of the Sassanid dynasty and Tahmasp I of the Safavid dynasty. Nasser al-Din Shah had sovereign power for close to 51 years. He was the first modern Persian monarch who formally visited Europe and wrote of his travels in his memoirs. A modernist, he allowed the establishment of newspapers in the country and made use of modern forms of technology such as telegraphs, photography and also planned concessions for railways and irrigation works. Despite his modernizing reforms on education, his tax reforms were abused by people in power, and the government was viewed as corrupt and unable to protect commoners from abuse by the upper class which led to increasing antigovernmental sentiments. He ended up being assassinated when visiting a shrine. (en)
- Nassereddine Shah (en persan : ناصرالدین شاه / Nâṣer-al-Din Šâh), né le 16 juillet 1831 à Tabriz et assassiné le 1er mai 1896 à Téhéran, fut shah de Perse du 13 septembre 1848 jusqu'à sa mort. (fr)
- Nasser al-Din Shah Qajar (16 July 1831 – 1 May 1896) (bahasa Persia: ناصرالدین شاه قاجار) adalah Raja Persia dari 17 September 1848 sampai 1 Mei 1896 ketika ia dibunuh. Ia adalah putra dari Mohammad Shah Qajar dan dan penguasa terpanjang ketiga dalam sejarah Persia setelah Shapur II dari dinasti Sassanid dan Tahmasp I dari dinasti Safawiyah. Nasser al-Din Shah adalah penguasa Persia pertama yang pernah menulis dan diterbitkan buku hariannya. (in)
- 나세르 알 딘 샤(1831년 7월 16일 ~ 1896년 5월 1일, 페르시아어: ناصرالدین شاه قاجار Nāṣira’d-Dīn Shāh Qājār)는 페르시아의 왕(Shah)이며, 카자르 왕조는 그의 치세 동안 전성기를 이루었다. 1848년 선왕이 서거하자 재상인 의 추대를 받아 왕위에 올랐다. 이란 최초로 전신 및 우편 체계를 도입하고, 근대적 교육기관을 설립하였으며 신문을 발행했다. 이 과정에서 서양의 과학 기술을 이란으로 도입했다. 군사력 강화에도 힘썼다. 그러나 이 때문에 재정이 안전하지 못하였으며, 이로 인해 많은 이권을 영국과 러시아에 넘겨야만 했다. 이란의 모든 이권이 외세에 넘어간 것을 왕조의 책임으로 여겼던 이란 국민과 성직자들은 1892년에 외산 담배 불매 운동을 일으켜 일부 이권이 이란으로 되돌아왔다. 나세르 알 딘 샤는 1896년 5월 1일에 이슬람 사상가 의 추종자였던 에 의해 암살당했다. 그는 암살당한 장소인 테헤란 근처의 라이(Rayy)에 위치한 의 묘지에 안장되었다. 그 후 아들인 가 왕위를 이었고 사후 나세르 알 딘 샤를 암살한 미르자 레자 케르마니는 같은해 8월 10일 처리되었다 (ko)
- ナーセロッディーン・シャー（1831年7月16日 - 1896年5月1日、ペルシア語: ناصرالدین شاه قاجار）は、ガージャール朝第4代シャー（在位：1848年9月17日 - 1896年5月1日）で、第3代シャーモハンマド・シャーの子。イランの歴史の中で、サーサーン朝のシャープール2世とサファヴィー朝のタフマースブ1世に次いで3番目に長く在位した君主で、治世は50年近くにわたる。シャーとしては初めて日記を刊行した人物でもある。 (ja)
- Nāṣer al-Dīn Shāh Qājār (in persiano ناصرالدین شاه قاجار; Tabriz, 16 luglio 1831 – Teheran, 1º maggio 1896) è stato scià di Persia dal 17 settembre 1848 al 1º maggio 1896 quando fu assassinato. Figlio di Muhammad Shah Qajar fu il terzo sovrano a regnare più a lungo nella Persia dopo Sapore II della dinastia sasanide e Tahmasp I della dinastia safavide. Nāṣer al-Dīn Shāh Qājār regnò per quasi 50 anni e fu il primo sovrano persiano a scrivere e pubblicare i propri diari. (it)
- Naser ed-Din Kadjar, ook: Nāser ad-Dīn Schah, (Perzisch: ناصر الدین شاه) (Teheran, 16 juli 1831 – Teheran, 1 mei 1896), uit de dynastie der Kadjaren, was de sjah van Perzië van 1848 tot zijn gewelddadige dood in 1896. Hij was een van de twintig kinderen van Mohammad Sjah Kadjar en was na Sjapoer II (309-379) en Tahmasp I (1524-1576) de langst regerende sjah over Perzië sinds het begin, ca. 550 v.Chr. Naser ed-Din introduceerde een aantal Westerse verworvenheden in Perzië. Zo werd op zijn bevel een Europees postsysteem ingevoerd. Ook het treinverkeer, een modern bancair stelsel en de dagbladjournalistiek werden door hem geïntroduceerd. Naser werd in 1896 vermoord door , een aanhanger van Jamal al-Din al-Afghani, toen hij aan het bidden was bij het graf van zijn voorvaderen. (nl)
- Naceradim ou Nassurdim Xá Cajar (em persa: ناصرالدین شاه قاجار; romaniz.: Nāṣiri’d-Dīn Shāh Qājār) foi xá da Pérsia entre 17 de setembro de 1848 e o seu assassinato, a 1 de maio de 1896. Ele era filho de Maomé Xá Cajar e Malek Jahān Khānom e o monarca com o terceiro reinado mais longo da história iraniana atrás apenas de Sapor II do Império Sassânida e Tamaspe I do Império Safávida. Nasser al-Din Shah ficou no poder por quase 50 anos e foi o primeiro monarca iraniano a visitar a Europa. (pt)
- Naser ad-Din Szah Kadżar (pers.: ناصرالدین شاه قاجار) (ur. 16 lipca 1831, zm. 1 maja 1896) – szach Iranu z dynastii Kadżarów, panujący od 17 września 1848 roku aż do śmierci w wyniku zamachu. Jego ojcem był Mohammad Szah Kadżar (1834–1848). Naser ad-Din był trzecim po Szapurze II z dynastii Sasanidów i Tahmaspie I z dynastii Safawidów najdłużej panującym monarchą w historii Iranu. Był również pierwszym perskim monarchą, który napisał i opublikował swoje pamiętniki.Jego prawnuczką jest Marjane Satrapi. (pl)
- Насер ед-Дін Шах (16 липня 1831, Тегеран, Іран— 1 травня 1896, Тегеран, Іран) — 30-й шах Ірану в 1848—1896. Походив з азербайджанської династії Каджарів. Період його правління вважається політичним, соціальним й культурним розквітом Ірану. (uk)
- Nassredin shah, född 16 juli 1831, död 1 maj 1896, var den fjärde shahen i den qajariska dynastin i Persien. Nassredin efterträdde 1848 sin far Mohamad Shah. Han råkade från början i starkt beroende av Ryssland och Storbritannien och beredde därigenom väg för ett starkt, inbördes konkurrerande europeiskt inflytande å det ekonomiska området. Försök till persisk expansion i Afghanistan medförde krig med Storbritannien 1856. Detta slutade med freden i Paris 1857 då gräsen mellan Persien och Afghanistan definitivt fastställdes. I sin inrikespolitik följde Nasreddin starkt konservativa linjer, men det starka beroendet av utlandet, främst Storbritannien som han ställde Persien såväl politiskt som ekonomiskt, framkallade nationalistiska strömningar i landet. Därutöver vann moderna radikala tankar insteg i landet. Nassredin mördades av en anarkist och efterträddes av sin son Muzaffar al-din Shah Qajar. (sv)
- Насер ад-Дин Шах Каджар (перс. ناصرالدین شاه قاجار, азерб. Nəsrəddin şah Qacar: 16 июля 1831 — 1 мая 1896) — четвёртый шах Ирана из династии Каджаров, правил с 17 сентября 1848 года. 47-летнее правление Насер ад-Дина — самое долгое в новой истории и третье по продолжительности во всей трёхтысячелетней истории Ирана. (ru)
- 纳赛尔丁·沙·卡扎尔（波斯語：ناصرالدین‌شاه قاجار；1831年7月16日－1896年5月1日）是伊朗卡扎尔王朝的第四任君主（沙阿）。他為穆罕默德·沙和玛利克·贾汉·卡侬的兒子，其在任时间长达49年，是整个伊朗历史上在位第三长的君主，仅次于萨珊王朝的沙普尔二世和萨非王朝的塔赫玛斯普一世。 在位期间，卡扎尔王朝中央政府腐败又过于羸弱，实际权力多集中于乌理玛和地方酋长和长老手中。纳赛尔丁·沙曾试图效仿奥斯曼帝国和穆罕默德·阿里王朝埃及推行西化改革，扩编中央政府的常备军，组建由俄国军官指挥的哥萨克骑兵旅，并创办了伊朗的第一座西式大学。但其力度不够强大，改革最终无果而终。卡扎尔王朝伊朗最终也沦为了英俄帝国大博弈中的棋子。为阻挡英俄帝国主义势力侵蚀伊朗，同时也为维持其国库，纳赛尔丁·沙被迫与英俄政府和资本家签署了一系列特惠条例，伊朗成为了与奥斯曼帝国和埃及一般的债务国。纳赛尔丁·沙逐渐丧失民心，在1891年烟草抗议中颜面尽失，于1896年被暗杀。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Nassereddín o Nàssir-ad-Din Xah Qajar, nascut Nàssir-ad-Din Mirza, (17 de juliol de 1831, -1896) fou xa de Pèrsia de la dinastia qajar durant 49 anys (1848-1896). (ca)
- Násir ad-Dín Šáh (persky ناصرالدین شاه قاجار; 16. července 1831 – 1. května 1896) byl čtvrtý perský šáh z rodu Kádžárovců. Vládl od 5. září 1848 do své smrti následkem atentátu. Jeho dlouhá absolutistická vláda výrazně ovlivnila dějiny Persie. Jeho první ministerský předseda byl mimořádně schopný politik, který zahájil Západem inspirované reformy perské ekonomiky a vzdělávacího systému. Šáh ho však nechal roku 1852 zavraždit a postup reforem se zpomalil. (cs)
- ناصر الدين القاجاري (16 يوليو 1831 – 1 مايو 1896) كان ملك إيران من 17 سبتمبر 1848 وحتى 1 مايو 1896 حين اُغتيل، وهو ابن محمد شاه قاجار و خانم المعروفة ب، وكان يلقب ب ناصر الدين ميرزا و أيضا قبلة العالم والسلطان صاحبقران ثم الملك الشهيد، وهو الملك الرابع في الأسرة القاجارية، وأطول أل قاجار فترة للحكم وثالث حكام إيران من حيث طول مدة الحكم، بعد شاپور الثاني من الأسرة الساسانية وطهماسپ الأول من الأسرة الصفوية. وقد احتفظ بالسيادة على إيران لنحو 50 عاماً، كما كان أول عاهل فارسي يكتب وينشر يومياته. (ar)
- Nāser ad-Din Schāh (auch Nasreddin Schah und Nasr-ed-Din, persisch ناصرالدین شاه [nɑserɛddiːn ʃɑh]; * 16. Juli 1831 in Täbris; † 1. Mai 1896 in Teheran) war von 1848 bis 1896 Schah von Persien. Nāser ad-Din Schah, ältester Sohn von Mohammed Schah, entstammte der Dynastie der Kadscharen. Durch seine lange, absolutistische Regierungszeit und sein Interesse an europäischen Ideen hat er die Entwicklung Persiens in der zweiten Hälfte des 19. Jahrhunderts entscheidend geprägt. Naser ad-Din Schah war mit 25 Frauen verheiratet, die ihm 14 Söhne und eine nicht überlieferte Zahl von Töchtern gebaren. (de)
- Naser al-Din Sah Kayar (Tabriz, 16 de julio de 1831 – Teherán, 1 de mayo de 1896) fue un rey de la dinastía Kayar y sah de Persia entre el 5 de septiembre de 1848 y el 1 de mayo de 1896, día en que murió asesinado. Sus 49 años en el trono constituyen uno de los más largos reinados en la historia de Persia, tras el sasánida Sapor el Grande (309-379) y el safaví Tahmasp I (1514-1576). Bajo su soberanía se inició en Irán el proceso de modernización con diversas transformaciones en el país, entre ellas la introducción de tecnologías y costumbres occidentales. Además de introducir personalmente la fotografía en Irán, fue el primer monarca persa en escribir y publicar un diario. (es)
- Nassereddine Shah (en persan : ناصرالدین شاه / Nâṣer-al-Din Šâh), né le 16 juillet 1831 à Tabriz et assassiné le 1er mai 1896 à Téhéran, fut shah de Perse du 13 septembre 1848 jusqu'à sa mort. (fr)
- Nasser al-Din Shah Qajar (16 July 1831 – 1 May 1896) (bahasa Persia: ناصرالدین شاه قاجار) adalah Raja Persia dari 17 September 1848 sampai 1 Mei 1896 ketika ia dibunuh. Ia adalah putra dari Mohammad Shah Qajar dan dan penguasa terpanjang ketiga dalam sejarah Persia setelah Shapur II dari dinasti Sassanid dan Tahmasp I dari dinasti Safawiyah. Nasser al-Din Shah adalah penguasa Persia pertama yang pernah menulis dan diterbitkan buku hariannya. (in)
- 나세르 알 딘 샤(1831년 7월 16일 ~ 1896년 5월 1일, 페르시아어: ناصرالدین شاه قاجار Nāṣira’d-Dīn Shāh Qājār)는 페르시아의 왕(Shah)이며, 카자르 왕조는 그의 치세 동안 전성기를 이루었다. 1848년 선왕이 서거하자 재상인 의 추대를 받아 왕위에 올랐다. 이란 최초로 전신 및 우편 체계를 도입하고, 근대적 교육기관을 설립하였으며 신문을 발행했다. 이 과정에서 서양의 과학 기술을 이란으로 도입했다. 군사력 강화에도 힘썼다. 그러나 이 때문에 재정이 안전하지 못하였으며, 이로 인해 많은 이권을 영국과 러시아에 넘겨야만 했다. 이란의 모든 이권이 외세에 넘어간 것을 왕조의 책임으로 여겼던 이란 국민과 성직자들은 1892년에 외산 담배 불매 운동을 일으켜 일부 이권이 이란으로 되돌아왔다. 나세르 알 딘 샤는 1896년 5월 1일에 이슬람 사상가 의 추종자였던 에 의해 암살당했다. 그는 암살당한 장소인 테헤란 근처의 라이(Rayy)에 위치한 의 묘지에 안장되었다. 그 후 아들인 가 왕위를 이었고 사후 나세르 알 딘 샤를 암살한 미르자 레자 케르마니는 같은해 8월 10일 처리되었다 (ko)
- ナーセロッディーン・シャー（1831年7月16日 - 1896年5月1日、ペルシア語: ناصرالدین شاه قاجار）は、ガージャール朝第4代シャー（在位：1848年9月17日 - 1896年5月1日）で、第3代シャーモハンマド・シャーの子。イランの歴史の中で、サーサーン朝のシャープール2世とサファヴィー朝のタフマースブ1世に次いで3番目に長く在位した君主で、治世は50年近くにわたる。シャーとしては初めて日記を刊行した人物でもある。 (ja)
- Nāṣer al-Dīn Shāh Qājār (in persiano ناصرالدین شاه قاجار; Tabriz, 16 luglio 1831 – Teheran, 1º maggio 1896) è stato scià di Persia dal 17 settembre 1848 al 1º maggio 1896 quando fu assassinato. Figlio di Muhammad Shah Qajar fu il terzo sovrano a regnare più a lungo nella Persia dopo Sapore II della dinastia sasanide e Tahmasp I della dinastia safavide. Nāṣer al-Dīn Shāh Qājār regnò per quasi 50 anni e fu il primo sovrano persiano a scrivere e pubblicare i propri diari. (it)
- Naceradim ou Nassurdim Xá Cajar (em persa: ناصرالدین شاه قاجار; romaniz.: Nāṣiri’d-Dīn Shāh Qājār) foi xá da Pérsia entre 17 de setembro de 1848 e o seu assassinato, a 1 de maio de 1896. Ele era filho de Maomé Xá Cajar e Malek Jahān Khānom e o monarca com o terceiro reinado mais longo da história iraniana atrás apenas de Sapor II do Império Sassânida e Tamaspe I do Império Safávida. Nasser al-Din Shah ficou no poder por quase 50 anos e foi o primeiro monarca iraniano a visitar a Europa. (pt)
- Naser ad-Din Szah Kadżar (pers.: ناصرالدین شاه قاجار) (ur. 16 lipca 1831, zm. 1 maja 1896) – szach Iranu z dynastii Kadżarów, panujący od 17 września 1848 roku aż do śmierci w wyniku zamachu. Jego ojcem był Mohammad Szah Kadżar (1834–1848). Naser ad-Din był trzecim po Szapurze II z dynastii Sasanidów i Tahmaspie I z dynastii Safawidów najdłużej panującym monarchą w historii Iranu. Był również pierwszym perskim monarchą, który napisał i opublikował swoje pamiętniki.Jego prawnuczką jest Marjane Satrapi. (pl)
- Насер ед-Дін Шах (16 липня 1831, Тегеран, Іран— 1 травня 1896, Тегеран, Іран) — 30-й шах Ірану в 1848—1896. Походив з азербайджанської династії Каджарів. Період його правління вважається політичним, соціальним й культурним розквітом Ірану. (uk)
- Насер ад-Дин Шах Каджар (перс. ناصرالدین شاه قاجار, азерб. Nəsrəddin şah Qacar: 16 июля 1831 — 1 мая 1896) — четвёртый шах Ирана из династии Каджаров, правил с 17 сентября 1848 года. 47-летнее правление Насер ад-Дина — самое долгое в новой истории и третье по продолжительности во всей трёхтысячелетней истории Ирана. (ru)
- 纳赛尔丁·沙·卡扎尔（波斯語：ناصرالدین‌شاه قاجار；1831年7月16日－1896年5月1日）是伊朗卡扎尔王朝的第四任君主（沙阿）。他為穆罕默德·沙和玛利克·贾汉·卡侬的兒子，其在任时间长达49年，是整个伊朗历史上在位第三长的君主，仅次于萨珊王朝的沙普尔二世和萨非王朝的塔赫玛斯普一世。 在位期间，卡扎尔王朝中央政府腐败又过于羸弱，实际权力多集中于乌理玛和地方酋长和长老手中。纳赛尔丁·沙曾试图效仿奥斯曼帝国和穆罕默德·阿里王朝埃及推行西化改革，扩编中央政府的常备军，组建由俄国军官指挥的哥萨克骑兵旅，并创办了伊朗的第一座西式大学。但其力度不够强大，改革最终无果而终。卡扎尔王朝伊朗最终也沦为了英俄帝国大博弈中的棋子。为阻挡英俄帝国主义势力侵蚀伊朗，同时也为维持其国库，纳赛尔丁·沙被迫与英俄政府和资本家签署了一系列特惠条例，伊朗成为了与奥斯曼帝国和埃及一般的债务国。纳赛尔丁·沙逐渐丧失民心，在1891年烟草抗议中颜面尽失，于1896年被暗杀。 (zh)
- Naser al-Din Ŝaho Kaĝaro, en bahaa ortografio Naṣiri'd-Dín-Sháh Qájár, (n. en Tabrizo, la 16-an de julio 1831 – m. en Teherano, la 1-an de majo 1896) estis reĝo de la kaĝara dinastio kaj Ŝaho de Persio inter la 17-a de septembro 1848 kaj la 1-a de majo 1896, kiam li estis murdita. Liaj 49 jaroj sur la trono estas unu el la plej longaj en la historio de Persio, post tiu de la sasanido Ŝapuro la Granda (309-379) kaj la safavida (1514-1576). Sub lia regado ekiĝis en Irano la moderniĝo per diversaj transformoj en la lando, inter ili enkonduko de teknologioj kaj okcidentaj kutimoj. Krom persone enkonduki fotarton en Iranon, li estis la unua monarko kiu verkis kaj publikigis taglibron. Naser al-Din ankaŭ enkondukis en la landon la servojn de la telegrafo (1858) kaj modernan poŝton (1868); konst (eo)
- Naser al-Din Shah Qajar (Persian: ناصرالدین‌شاه قاجار; 16 July 1831 – 1 May 1896) was the fourth Shah of Qajar Iran from 5 September 1848 to 1 May 1896 when he was assassinated. He was the son of Mohammad Shah Qajar and Malek Jahan Khanom and the third longest reigning monarch in Iranian history after Shapur II of the Sassanid dynasty and Tahmasp I of the Safavid dynasty. Nasser al-Din Shah had sovereign power for close to 51 years. (en)
- Naser ed-Din Kadjar, ook: Nāser ad-Dīn Schah, (Perzisch: ناصر الدین شاه) (Teheran, 16 juli 1831 – Teheran, 1 mei 1896), uit de dynastie der Kadjaren, was de sjah van Perzië van 1848 tot zijn gewelddadige dood in 1896. Hij was een van de twintig kinderen van Mohammad Sjah Kadjar en was na Sjapoer II (309-379) en Tahmasp I (1524-1576) de langst regerende sjah over Perzië sinds het begin, ca. 550 v.Chr. Naser werd in 1896 vermoord door , een aanhanger van Jamal al-Din al-Afghani, toen hij aan het bidden was bij het graf van zijn voorvaderen. (nl)
- Nassredin shah, född 16 juli 1831, död 1 maj 1896, var den fjärde shahen i den qajariska dynastin i Persien. Nassredin efterträdde 1848 sin far Mohamad Shah. Han råkade från början i starkt beroende av Ryssland och Storbritannien och beredde därigenom väg för ett starkt, inbördes konkurrerande europeiskt inflytande å det ekonomiska området. Försök till persisk expansion i Afghanistan medförde krig med Storbritannien 1856. Detta slutade med freden i Paris 1857 då gräsen mellan Persien och Afghanistan definitivt fastställdes. (sv)
|
_sitting_on_a_horse_with_his_entourage_of_officers,_bodyguards,_footmen_and_executioners_around_him._Gouache_painting_by_an_Persian_artist.jpg){kind=link}
_sitting_on_a_horse_with_his_entourage_of_officers,_bodyguards,_footmen_and_executioners_around_him._Gouache_painting_by_an_Persian_artist.jpg){kind=link}