| dbo:abstract
|
- Nitrofilní rostliny jsou ty, které vyžadují nadbytek dusíku v půdě. Jedná se především o kopřivu dvoudomou (Urtica dioica) rostoucí u vodotečí a v , kam se nejčastěji splavují dusíkaté látky z polí. S tímto jevem se setkáváme převážně tam, kde se hodně hnojí , tedy i v České republice. Kopřiva dvoudomá je v tomto případě indikátorem přebytku dusíku v půdě nebo ve vodě. Dalšími nitrofilními rostlinami jsou například mochna husí (Potentilla anserina) nebo šťovík alpský (Rumex alpinus). (cs)
- Nitrophyten (lat. Nitrogenium: Stickstoff), auch Stickstoffzeiger, sind stickstoffliebende Pflanzen, die sich an Standorten mit hohem Stickstoffangebot stark ausbreiten. Dabei verdrängen sie meistens andere Pflanzen, die mit weniger Stickstoff zurechtkommen. (de)
- Nitrophily is a botanical term that indicates a preference of certain plant species for a habitat rich in nitrate. This term was first introduced by during the 1930s. The word is a contraction of the Greek words νἰτρον (nitron) meaning "saltpetre" and φίλος (philos) meaning "friendly". Nitrophily is traditionally expressed as a score between 1 (not nitrophilous at all) and 10 (extremely nitrophilous) according to the Ellenberg N Index. Alternatively, the response of leaf area to nitrogen supply is a relatively simple method to produce a proxy for the nitrophily. Mostly the nitrophily is consistent with the nitrate availability, where the lowest values occur with plants that grow in peat bogs (such as Drosera- and Erica-species), while the highest values occur with plants that grow on fresh organic waste such as dung piles, waste heaps and strandlines (such as Chenopodium-, and Urtica-species). (en)
- En botanique, une nitrophyte (appelée aussi plante nitrophile ou nitratophile) est une plante qui demande des sols riches en nitrates (azote) ou en déchets organiques à minéralisation rapide (processus microbiologiques édaphiques de décomposition et de nitrification), ou qui s'adaptent à ces milieux. C'est le cas de la grande ortie et de nombreuses plantes rudérales ou du champignon par exemple. On appelle aussi parfois ces plantes des « pointeurs d'azote ». Avec la diffusion des engrais chimiques, ces plantes sont favorisées au détriment d'autres plantes appréciant moins l'abondance d'azote, ce qui contribue à réduire la biodiversité. Une espèce nitrocline préfère les sols ou les eaux assez riches en nitrates. (fr)
- Le piante nitrofile sono quelle che si sviluppano di preferenza in terreni ricchi di nitrati. Per esempio sono i depositi di nitrato di soda del Cile oppure in terreni dove le acque meteoriche, evaporando, concentrano i nitrati risultanti dal dilavamento superficiale del suolo, nel quale sono avvenuti i normali processi di nitrificazione microbica. Sono rappresentate tanto da forme inferiori, come alcuni licheni e alcuni muschi, quanto da piante superiori. Inoltre le località prossime alle case, alle stalle, ai letamai, alle siepi, ai vecchi muri. Piante di questo tipo sono presenti in tutti i climi, dai più freddi a quelli tropicali, dalle pareti rocciose alle spiagge marine. I seguenti composti nitrato di calcio, nitrato di sodio, nitrato di potassio, che sono assorbiti, quasi elettivamente, da tali piante e che vi si accumulano spesso in notevole misura, non sembra abbiano in queste piante una semplice funzione di nutrizione azotata, poiché in parte vi rimangono inalterati e lo fanno in modo analogo agli accumuli di cloruro di sodio nelle piante . Anzi è da rilevare come le piante nitrofile e quelle alofile appartengano spesso ai medesimi gruppi sistematici e abbiano fra loro notevoli affinità di aspetto e di distribuzione. Esempi di piante nitrofile sono: ; Rumex alpinus; ortica (Urtica spp.); parietaria Parietaria officinalis; molte Chenopodiacee; ambretta alpina Knautia longifolia; Veronica chamaedrys; bardana Arctium lappa; silene Silene vulgaris; canapetta pubescente Galeopsis pubescens; falsa ortica purpurea Lamium purpureum; ecc... (it)
- Gatunek nitrofilny, gatunek azotolubny, gatunek saletrowy, nitrofil, nitrofit – gatunek, który do swojego prawidłowego rozwoju wymaga podłoża bogatego w związki azotu. Rośliny azotolubne szczególnie często spotyka się w środowiskach ruderalnych, takich jak wysypiska śmieci, rowy i tereny obficie zasilane gnojowicą i ściekami komunalnymi. Dzięki wysokiej zawartości związków azotu znajdują tam optymalne warunki rozwoju. Ze względu na powszechną eutrofizację siedlisk będącą wynikiem działalności człowieka, rośliny nitrofilne należą do silnie ekspansywnych, występujących coraz liczniej. Gatunki roślin nitrofilnych mogą być roślinami wskaźnikowymi gleb bogatych w azot. Typowymi przedstawicielami tej grupy roślin, przywiązanymi do siedlisk bardzo bogatych w azot są np.: gatunki z rodzaju pokrzywa (żegawka i zwyczajna), łoboda, szarłat i wiele gatunków z rodziny selerowatych, starzec zwyczajny, szczyr roczny, rzepicha leśna, lulek czarny, mierznica czarna i przedstawiciele rodzaju łopian. Nieco tylko mniejsze wymagania w zakresie gleb zasobnych w azot mają takie gatunki jak: wiechlina roczna, chwastnica jednostronna, rdest plamisty, gwiazdnica pospolita. Wyróżnia się także gatunki preferujące siedliska ubogie w związki azotu i obojętne względem zawartości azotu w glebie. Do pierwszej grupy należą m.in.: koniczyna polna, mokrzycznik baldaszkowy, lucerna sierpowata i cieciorka pstra. Do gatunków obojętnych w stosunku do azotu w glebie należą: perz właściwy, powój polny, skrzyp polny, mniszek pospolity i jaskier rozłogowy. Gatunki azotolubne często występują na obszarach zaludnionych i rolniczych o dużym stopniu eutrofizacji. Tak np. za przyczynę powrotu w XX wieku porostu o nazwie złotorost ścienny (Xanthoria parietina) do lokalnej flory porostów w prowincji Ontario w południowej Kanadzie uważa się odkładanie się w glebie i roślinach azotanów wskutek rozwoju przemysłu i rolnictwa. (pl)
|
| rdfs:comment
|
- Nitrofilní rostliny jsou ty, které vyžadují nadbytek dusíku v půdě. Jedná se především o kopřivu dvoudomou (Urtica dioica) rostoucí u vodotečí a v , kam se nejčastěji splavují dusíkaté látky z polí. S tímto jevem se setkáváme převážně tam, kde se hodně hnojí , tedy i v České republice. Kopřiva dvoudomá je v tomto případě indikátorem přebytku dusíku v půdě nebo ve vodě. Dalšími nitrofilními rostlinami jsou například mochna husí (Potentilla anserina) nebo šťovík alpský (Rumex alpinus). (cs)
- Nitrophyten (lat. Nitrogenium: Stickstoff), auch Stickstoffzeiger, sind stickstoffliebende Pflanzen, die sich an Standorten mit hohem Stickstoffangebot stark ausbreiten. Dabei verdrängen sie meistens andere Pflanzen, die mit weniger Stickstoff zurechtkommen. (de)
- Nitrophily is a botanical term that indicates a preference of certain plant species for a habitat rich in nitrate. This term was first introduced by during the 1930s. The word is a contraction of the Greek words νἰτρον (nitron) meaning "saltpetre" and φίλος (philos) meaning "friendly". (en)
- En botanique, une nitrophyte (appelée aussi plante nitrophile ou nitratophile) est une plante qui demande des sols riches en nitrates (azote) ou en déchets organiques à minéralisation rapide (processus microbiologiques édaphiques de décomposition et de nitrification), ou qui s'adaptent à ces milieux. C'est le cas de la grande ortie et de nombreuses plantes rudérales ou du champignon par exemple. Une espèce nitrocline préfère les sols ou les eaux assez riches en nitrates. (fr)
- Le piante nitrofile sono quelle che si sviluppano di preferenza in terreni ricchi di nitrati. Per esempio sono i depositi di nitrato di soda del Cile oppure in terreni dove le acque meteoriche, evaporando, concentrano i nitrati risultanti dal dilavamento superficiale del suolo, nel quale sono avvenuti i normali processi di nitrificazione microbica. Sono rappresentate tanto da forme inferiori, come alcuni licheni e alcuni muschi, quanto da piante superiori. Inoltre le località prossime alle case, alle stalle, ai letamai, alle siepi, ai vecchi muri. Piante di questo tipo sono presenti in tutti i climi, dai più freddi a quelli tropicali, dalle pareti rocciose alle spiagge marine. (it)
- Gatunek nitrofilny, gatunek azotolubny, gatunek saletrowy, nitrofil, nitrofit – gatunek, który do swojego prawidłowego rozwoju wymaga podłoża bogatego w związki azotu. Rośliny azotolubne szczególnie często spotyka się w środowiskach ruderalnych, takich jak wysypiska śmieci, rowy i tereny obficie zasilane gnojowicą i ściekami komunalnymi. Dzięki wysokiej zawartości związków azotu znajdują tam optymalne warunki rozwoju. Ze względu na powszechną eutrofizację siedlisk będącą wynikiem działalności człowieka, rośliny nitrofilne należą do silnie ekspansywnych, występujących coraz liczniej. Gatunki roślin nitrofilnych mogą być roślinami wskaźnikowymi gleb bogatych w azot. (pl)
|
