| dbo:abstract
|
- سر الكهنوت، هو أحد الأسرار السبعة المقدسة في المسيحية. يتم بوضع اليد على رأس المرشح، وهو التقليد المتوارث منذ أيام العهد الجديد. لقد نصّت التوراة صراحة على نظام كهنوتي دقيق، غير أن المسيح وفق العقائد المسيحية قد ألغاه، وكما ينصّ العهد الجديد فإن المسيح قد غدا «الكاهن الوحيد» أي الوسيط الوحيد بين الله والبشر، فكان بذلك تمام الكهنوت. بكل الأحوال، فقد أقام المسيح اثني عشر «مساعدًا له» وأواصاهم أعمال التدبير - الإدارة - والتقديس - إقامة الأسرار العماد، الافخارستيا...ألخ - والتعليم - الوعظ - غير أن هذه الإقامة ليست بقوتهم الشخصية بل بتفويض المسيح، وهو أساس سر الكهنوت إلى اليوم، وواجبات الكهنة. (ar)
- Ordinace je termín pro pověření protestantských duchovních ke službě v církvi. Obvykle jsou při této příležitosti konány tzv. ordinační bohoslužby, při nichž většinou přijímá ordinaci větší počet kandidátů kazatelské služby. Tito se také zpravidla podílejí na přípravě a průběhu těchto bohoslužeb, ale nemusí to platit beze zbytku. Koná se vždy v některém farním sboru a je veřejně přístupná. (cs)
- Ordination (lateinisch ordinatio: „Bestellung, Weihe“) ist eine gottesdienstliche Handlung im Christentum und im Judentum. In fast allen Kirchen werden durch die Ordination Gläubige (in römisch-katholischen, orthodoxen und vielen Freikirchen nur Männer) zum geistlichen Amt gesegnet, ausgesondert und gesandt. Das zentrale Segenszeichen in allen Ordinationsliturgien ist die Handauflegung. Sie wird schon im Neuen Testament (2 Tim 1,6 ; 1 Tim 4,14 ) als Geste der Vollmachtsübertragung erwähnt. (de)
- En kristanismo kaj aliaj religioj, la ordinado estas la procedo, per kiu oni atingas ordinojn (pastrajn rangojn). (eo)
- Ordination is the process by which individuals are consecrated, that is, set apart and elevated from the laity class to the clergy, who are thus then authorized (usually by the denominational hierarchy composed of other clergy) to perform various religious rites and ceremonies. The process and ceremonies of ordination vary by religion and denomination. One who is in preparation for, or who is undergoing the process of ordination is sometimes called an ordinand. The liturgy used at an ordination is sometimes referred to as an ordination. (en)
- Penahbisan adalah rangkaian upacara dalam suatu masyarakat atau komunitas untuk meresmikan pengutusan bagi seseorang atau beberapa orang untuk menjalankan suatu tugas. Penahbisan juga bisa berarti sebuah cara penerimaan seorang ke dalam suatu struktur. Praktik penahbisan ini pada umumnya dilakukan untuk mengangkat seseorang menjadi pemimpin baik di masyarakat maupun dalam komunitas. Cara penahbisan yang dilakukan bergantung pada kepercayaan dari komunitas atau masyarakat tersebut. Salah satu contohnya adalah apabila dalam suatu kebudayaan menekankan mengenai hubungan dengan yang ilahi maka orang yang ditahbiskan kemungkinan besar adalah imam. Dalam beberapa agama atau masyarakat, diadakan syarat-syarat untuk para kandidat sebelum mereka ditahbiskan. Terkadang dalam beberapa kebudayaan syarat tersebut didasarkan pada keturunan. Kandidat yang hendak ditahbiskan juga sangat bergantung pada kebudayaan dari masyarakat tersebut, apabila masyarakat tersebut menganut paham maka yang ditahbiskan dikhususkan untuk laki-laki tetapi ada juga yang tidak demikian. Persyaratan lain adalah kecocokan akan orang yang hendak ditahbiskan dengan tugas yang hendak ia laksanakan. Dalam beberapa tradisi, hal ini bisa dilakukan dengan mendemonstrasikan kemampuan dari sang calon, tetapi juga ada yang melalui beberapa tahap yang berupa pelatihan. Orang yang telah ditahbiskan ini kemudian akan memperoleh gelar baik dalam masyarakat maupun agama, seperti pendeta, imam, presbiter, dan sebagainya. (in)
- Ordynacja – akt powierzenia urzędu duchownego. W protestantyzmie jest to odpowiednik katolickich święceń kapłańskich. Według Świadków Jehowy ich ordynowanie przez samego Jehowę Boga następuje w chwili chrztu. W judaizmie oznacza przyznanie pełnych praw rabina. (pl)
- Med prästvigning avses inom kristendomen dels den ceremoni varvid biskopen viger en ny präst, dels prästvigningens sakrament. I prästvigningens ceremoni ingår vanligtvis handpåläggning, förbön och smörjelse med chrisma av prästkandidatens händer. (sv)
- Хіротоні́я (грец. χειροτονία, «рукопокладення») або ординація — християнський обряд, під час якого відбувається таїнство поставлення в священнослужителі. Існують три чини висвячення: в диякони та священники висвячення може проводити один архієрей; в архиєреї висвячують собором архиєреїв, щонайменше двома (див. Правила святих Апостолів). Також інші християнські обряди, що мають (або мали історично) своїм елементом покладання рук (наприклад, миропомазання). (uk)
- Рукоположе́ние или хирото́ния (др.-греч. χειροτονία — в Древней Греции «голосование поднятием рук», от др.-греч. χείρ — «рука» + др.-греч. τονόω — «придавать силу») — обряд, при совершении которого кандидат посвящается в духовный сан, то есть получает квалификацию священнослужителя с правом выполнения особых религиозных обрядов и церемоний. Церемония рукоположения в каждой религии различаются, а в некоторых, например, в исламе, — отсутствуют. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- سر الكهنوت، هو أحد الأسرار السبعة المقدسة في المسيحية. يتم بوضع اليد على رأس المرشح، وهو التقليد المتوارث منذ أيام العهد الجديد. لقد نصّت التوراة صراحة على نظام كهنوتي دقيق، غير أن المسيح وفق العقائد المسيحية قد ألغاه، وكما ينصّ العهد الجديد فإن المسيح قد غدا «الكاهن الوحيد» أي الوسيط الوحيد بين الله والبشر، فكان بذلك تمام الكهنوت. بكل الأحوال، فقد أقام المسيح اثني عشر «مساعدًا له» وأواصاهم أعمال التدبير - الإدارة - والتقديس - إقامة الأسرار العماد، الافخارستيا...ألخ - والتعليم - الوعظ - غير أن هذه الإقامة ليست بقوتهم الشخصية بل بتفويض المسيح، وهو أساس سر الكهنوت إلى اليوم، وواجبات الكهنة. (ar)
- Ordinace je termín pro pověření protestantských duchovních ke službě v církvi. Obvykle jsou při této příležitosti konány tzv. ordinační bohoslužby, při nichž většinou přijímá ordinaci větší počet kandidátů kazatelské služby. Tito se také zpravidla podílejí na přípravě a průběhu těchto bohoslužeb, ale nemusí to platit beze zbytku. Koná se vždy v některém farním sboru a je veřejně přístupná. (cs)
- Ordination (lateinisch ordinatio: „Bestellung, Weihe“) ist eine gottesdienstliche Handlung im Christentum und im Judentum. In fast allen Kirchen werden durch die Ordination Gläubige (in römisch-katholischen, orthodoxen und vielen Freikirchen nur Männer) zum geistlichen Amt gesegnet, ausgesondert und gesandt. Das zentrale Segenszeichen in allen Ordinationsliturgien ist die Handauflegung. Sie wird schon im Neuen Testament (2 Tim 1,6 ; 1 Tim 4,14 ) als Geste der Vollmachtsübertragung erwähnt. (de)
- En kristanismo kaj aliaj religioj, la ordinado estas la procedo, per kiu oni atingas ordinojn (pastrajn rangojn). (eo)
- Ordination is the process by which individuals are consecrated, that is, set apart and elevated from the laity class to the clergy, who are thus then authorized (usually by the denominational hierarchy composed of other clergy) to perform various religious rites and ceremonies. The process and ceremonies of ordination vary by religion and denomination. One who is in preparation for, or who is undergoing the process of ordination is sometimes called an ordinand. The liturgy used at an ordination is sometimes referred to as an ordination. (en)
- Ordynacja – akt powierzenia urzędu duchownego. W protestantyzmie jest to odpowiednik katolickich święceń kapłańskich. Według Świadków Jehowy ich ordynowanie przez samego Jehowę Boga następuje w chwili chrztu. W judaizmie oznacza przyznanie pełnych praw rabina. (pl)
- Med prästvigning avses inom kristendomen dels den ceremoni varvid biskopen viger en ny präst, dels prästvigningens sakrament. I prästvigningens ceremoni ingår vanligtvis handpåläggning, förbön och smörjelse med chrisma av prästkandidatens händer. (sv)
- Хіротоні́я (грец. χειροτονία, «рукопокладення») або ординація — християнський обряд, під час якого відбувається таїнство поставлення в священнослужителі. Існують три чини висвячення: в диякони та священники висвячення може проводити один архієрей; в архиєреї висвячують собором архиєреїв, щонайменше двома (див. Правила святих Апостолів). Також інші християнські обряди, що мають (або мали історично) своїм елементом покладання рук (наприклад, миропомазання). (uk)
- Рукоположе́ние или хирото́ния (др.-греч. χειροτονία — в Древней Греции «голосование поднятием рук», от др.-греч. χείρ — «рука» + др.-греч. τονόω — «придавать силу») — обряд, при совершении которого кандидат посвящается в духовный сан, то есть получает квалификацию священнослужителя с правом выполнения особых религиозных обрядов и церемоний. Церемония рукоположения в каждой религии различаются, а в некоторых, например, в исламе, — отсутствуют. (ru)
- Penahbisan adalah rangkaian upacara dalam suatu masyarakat atau komunitas untuk meresmikan pengutusan bagi seseorang atau beberapa orang untuk menjalankan suatu tugas. Penahbisan juga bisa berarti sebuah cara penerimaan seorang ke dalam suatu struktur. Praktik penahbisan ini pada umumnya dilakukan untuk mengangkat seseorang menjadi pemimpin baik di masyarakat maupun dalam komunitas. Cara penahbisan yang dilakukan bergantung pada kepercayaan dari komunitas atau masyarakat tersebut. Salah satu contohnya adalah apabila dalam suatu kebudayaan menekankan mengenai hubungan dengan yang ilahi maka orang yang ditahbiskan kemungkinan besar adalah imam. Dalam beberapa agama atau masyarakat, diadakan syarat-syarat untuk para kandidat sebelum mereka ditahbiskan. Terkadang dalam beberapa kebudayaan syar (in)
|
