| dbo:abstract
|
- Una línia de transmissió és una estructura material utilitzada per dirigir la transmissió d'energia en forma d', comprenent el tot o una part de la distància entre dos llocs que es comuniquen. D'ara endavant utilitzarem la denominació de línies de transmissió exclusivament per a aquells mitjans de transmissió amb suport físic, susceptibles de guiar ones electromagnètiques en mode (mode transversal electromagnètic). Una manera TEM es caracteritza pel fet que tant el camp elèctric, com el camp magnètic que formen l'ona són perpendiculars a la direcció en què es propaga l'energia; sense existir, per tant component dels camps en la direcció axial (direcció en què es propaga l'energia). Perquè hi hagi propagació energètica en mode TEM, cal que hi hagi almenys dos conductors elèctrics i un medi dielèctric entre ambdós (que pot fins i tot ser aire o buit). Exemples de línies de transmissió són la , el cable coaxial, i línies planars com ara la stripline, la microstrip… Quan el mode de propagació és TEM, es poden definir, sense ambigüitat, tensions i corrents, i l'anàlisi electromagnètic de l'estructura (estudi de camps) no es fa imprescindible, i és possible una representació circuital amb paràmetres distribuïts, tal com aquí es tracta amb posterioritat. Així podem dir que el model circuital equivalent d'un tram de línia de transmissió ideal de longitud infinitesimal dz està compost per una bobina sèrie que representa l'autoinducció L de la línia de transmissió per unitat de longitud (mesura en H/m), i un condensador en paral·lel per a modelar la capacitat per unitat de longitud C de dimensions F/m Quan la línia de transmissió introdueix pèrdues, deixa de tenir un caràcter ideal i és necessari ampliar l'equivalent circuital anterior afegint dos nous elements: una resistència sèrie R, que caracteritza les pèrdues òhmica per unitat de longitud generades per la conductivitat finita dels conductors, i que es mesura en Ω/m, i una conductància en paral·lel G, amb dimensions de S/m (o Ω-1m-1), per a representar les pèrdues que es produeixen en el material dielèctric per una conductivitat equivalent no nul, la qual que dona lloc al circuit equivalent de la figura següent: Les equacions que regeixen V (z) i I (z) amb dependència harmònica amb el temps en una línia de transmissió són les següents: (ca)
- في الهندسة الكهربائية خط النقل (بالإنجليزية: Transmission Line) هو الخط الذي يستخدم لنقل القدرة الكهربية لمسافات بعيدة بجهود عالية، قيمة هذا الجهد تتناسب حسب كمية القدرة، وطول خط النقل. وتمتاز خطوط النقل على خطوط التوزيع، بجهدها العالي، وقدرتها (الكمية المنقولة) الكبيرة. (ar)
- Η ενσύρματη επικοινωνία, η οποία περιλαμβάνει όλων των ειδών τις εναέριες, τις επίγειες ή τις υπόγειες συνδέσεις αυτού του είδους. Παραδείγματα τέτοιων δικτύων αποτελούν όλα τα , όπως επίσης και τα . (el)
- Die Leitungstheorie ist ein Teilgebiet der Elektrotechnik. Sie befasst sich mit Erscheinungen auf elektrischen Leitungen, deren Länge in der Größenordnung der Wellenlänge des übertragenen Signalspektrums oder darüber liegt, und findet hauptsächlich Anwendung in der Fernmeldetechnik, der Hochfrequenztechnik, der Impulstechnik und in der elektrischen Energieversorgung bei Hochspannungsleitungen. Die Leitungstheorie benutzt das Modell der elektrischen Doppelleitung und beschreibt diese durch das Ersatzschaltbild eines „unendlich kurzen“ Leitungsstückes, dessen Elemente von den Leitungsbelägen bestimmt werden. Ohne das elektromagnetische Feld mit Hilfe der Maxwellschen Gleichungen selbst zu ermitteln, leitet sie daraus ein System partieller Differentialgleichungen (die sogenannten Leitungsgleichungen) ab und versucht diese mit verschiedenen, den jeweiligen Randbedingungen angepassten, mathematischen Methoden zu lösen. Dadurch gelingt es, die Vorgänge und Wellenphänomene (z. B. Reflexionen, stehende Wellen, negatives Überschwingen, ), die im Zusammenhang mit Leitungen auftreten, qualitativ zu verstehen, quantitativ zu fassen und für die praktischen Anwendungen richtig zu interpretieren. Schließlich entstehen Regeln für den Einsatz der Leitung als Bauelement in der Elektrotechnik, speziell in der Nachrichtentechnik und der Elektronik. (de)
- Una línea de transmisión es una estructura material de geometría uniforme utilizada para transportar eficientemente la desde un punto a otro; como puede ser de un equipo de transmisión a otro, de un transmisor a la antena, entre otras aplicaciones. Un parámetro que la define comúnmente es su impedancia característica, siendo los valores más comunes 50 y 75 ohmios cuando nos referimos a un tipo particular de líneas de transmisión conocidos, en este caso, como cables coaxiales. Un ejemplo típico de 75 ohmios es el cable RG-6 el cual es usado para la acometida del servicio de televisión por cable residencial. En adelante utilizaremos la denominación de línea de transmisión exclusivamente para aquellos medios de transmisión con soporte físico, susceptibles de guiar ondas electromagnéticas en modo TEM (modo transversal electromagnético). Un modo TEM se caracteriza por el hecho de que tanto el campo eléctrico, como el campo magnético que forman la onda son perpendiculares a la dirección en que se propaga la energía; sin existir, por tanto componente de los campos en la dirección axial (dirección en que se propaga la energía). Para que existan propagación energética en modo TEM, es necesario que existan al menos dos conductores eléctricos y un medio dieléctrico entre ambos (que puede incluso ser aire o vacío). Ejemplos de líneas de transmisión son el cable bifilar, el cable coaxial, y líneas planares tales como la stripline, la microstrip... Cuando el modo de propagación es TEM, es posible definir, sin ambigüedad, tensiones y corrientes, y el análisis electromagnético de la estructura (estudio de campos) no se hace imprescindible, siendo posible una representación circuital con parámetros distribuidos, tal y como aquí se trata con posterioridad. Así podemos decir que el modelo circuital equivalente de un tramo de línea de transmisión ideal de longitud infinitesimal dz está compuesto por una bobina serie que representa la autoinducción L de la línea de transmisión por unidad de longitud (medida en H/m), y un condensador en paralelo para modelar la capacidad por unidad de longitud C de dimensiones F/m. Cuando la línea de transmisión introduce pérdidas, deja de tener un carácter ideal y es necesario ampliar el equivalente circuital anterior añadiendo dos nuevos elementos: una resistencia serie R, que caracteriza las pérdidas óhmicas por unidad de longitud generadas por la conductividad finita de los conductores, y que se mide en Ω/m, y una conductancia en paralelo G, con dimensiones de S/m (o Ω-1m-1), para representar las pérdidas que se producen en el material dieléctrico por una conductividad equivalente no nula, lo que da lugar al circuito equivalente de la siguiente figura: Las ecuaciones que rigen e con dependencia armónica con el tiempo en una línea de transmisión son las siguientes: (es)
- Une ligne de transmission est un ensemble de deux conducteurs acheminant de concert un signal électrique, d'une source (ou émetteur) vers une charge (ou récepteur). On doit considérer une paire de conducteurs comme une ligne de transmission chaque fois que sa longueur est du même ordre de grandeur, ou plus, que la longueur d'onde de la fréquence la plus élevée du signal à transmettre. La charge étant connectée à l'extrémité de la ligne, la ligne permet de retrouver, sur son entrée, à son autre extrémité, la même résistance que la charge, cela quelle que soit la longueur de la ligne. C'est la condition idéale de fonctionnement, qui est réalisée si la résistance de la charge est égale à l'impédance caractéristique de la ligne. On peut dire que la ligne permet de transporter fictivement la charge à proximité de la source des signaux. Les lignes de transmission les plus courantes sont les câbles coaxiaux, les lignes bifilaires les paires torsadées, ainsi que les "pistes" sur les cartes à électronique rapide. Une ligne de transmission est caractérisée par son impédance caractéristique, sa constante d'affaiblissement qui précise les pertes dans la ligne, et la vitesse de propagation des signaux, qui dépend du diélectrique utilisé pour fabriquer la ligne. (fr)
- In electrical engineering, a transmission line is a specialized cable or other structure designed to conduct electromagnetic waves in a contained manner. The term applies when the conductors are long enough that the wave nature of the transmission must be taken into account. This applies especially to radio-frequency engineering because the short wavelengths mean that wave phenomena arise over very short distances (this can be as short as millimetres depending on frequency). However, the theory of transmission lines was historically developed to explain phenomena on very long telegraph lines, especially submarine telegraph cables. Transmission lines are used for purposes such as connecting radio transmitters and receivers with their antennas (they are then called feed lines or feeders), distributing cable television signals, trunklines routing calls between telephone switching centres, computer network connections and high speed computer data buses. RF engineers commonly use short pieces of transmission line, usually in the form of printed planar transmission lines, arranged in certain patterns to build circuits such as filters. These circuits, known as distributed-element circuits, are an alternative to traditional circuits using discrete capacitors and inductors. (en)
- 伝送線路（でんそうせんろ、英: transmission line）は、電力信号をある地点から別の地点へ送信するための配線のことである。伝送路と同義であるが、伝送路、伝送線路の語は、日本語で広い意味で利用される（参照 : 伝送路）。ここでは、その中で電信方程式に関連し、電子回路などで使用される、高周波信号を伝送するための配線に関する内容に関して述べる。なお、高周波信号を通す伝送線路は導波路（どうはろ、英: waveguide）とも呼ばれる。 一般に、ここで述べる伝送線路を構成するものとして、配線、同軸ケーブル、スタブ、光ファイバー、、導波管などがある。 (ja)
- 전송선로(Transmission line)는 전기공학에서 전자기파를 전도하기 위해 설계된 특수한 케이블이나 기타 구조물이다. 이 용어는 전송파동을 고려해야 할 만큼 충분히 전도체가 길 때 해당된다. 짧은 파장은 매우 짧은 거리에서 파장 현상이 발생할 수 있음을 의미하므로 특히 무선주파수 공항에 적용된다. 그러나 전송선로이론은 역사적으로 길이가 매우 긴 전신, 특히 해저 전신 케이블에서의 현상을 설명하기 위해 개발되었다. (ko)
- In elettronica ed elettrotecnica una linea di trasmissione è un cavo o una struttura per trasportare segnali (nel campo dell'elettronica) o energia (nel campo dell'elettrotecnica) su grandi distanze; nel caso di trasmissione di energia elettrica, le linee sono esercite ad alta tensione. Per esempio, le linee di trasmissione sono molto importanti nel campo della microelettronica, in particolare nella progettazione dell'hardware in informatica, e, in generale, tutte le volte in cui ci sono componenti che operano in alta frequenza connessi tra loro e che ricevono energia da un generatore mediante conduttori di dimensioni non trascurabili rispetto alle lunghezze d'onda in gioco. Infatti, in alcuni casi, nello studio di un circuito e nell'analisi di uno schema elettrico si applica l'approssimazione di considerare solo i generatori e i componenti, trascurando completamente i conduttori che ne garantiscono il collegamento, mentre, invece, la presenza di tali conduttori può avere degli effetti non trascurabili e, in tal caso, tale approssimazione non è più valida. (it)
- Transmissielijn is de algemene naam voor een verbinding voor het voortgeleiden van elektromagnetische signalen. Het criterium om over een transmissielijn te spreken, heeft betrekking op de lengte van de lijn. Als de lengte van de lijn niet verwaarloosd kan worden ten opzichte van de golflengte van de signalen op de lijn, treedt er een faseverschil op tussen het begin en het einde van de lijn, zie bij onder. In dat geval volstaan de conventionele wetten en oplossingstechnieken voor elektrische netwerken niet meer en wordt toepassing van de transmissielijn-theorie noodzakelijk. Gangbare transmissielijnen voor elektrische signalen bestaan uit twee equidistante geleiders met een ten opzichte van de geleiders homogene doorsnede. Bekende voorbeelden zijn: coax-kabel en lintkabel, al dan niet getwist. Transmissielijnen hebben bepaalde hoogfrequenteigenschappen zoals:
* karakteristieke impedantie
* looptijden
* balancering
* resonanties Bij transmissielijnen moet vanwege deze eigenschappen altijd rekening worden gehouden met de wijze van afsluiten. Hiermee wordt bedoeld het plaatsen van een passende impedantie op het uiteinde van de lijn. Als dit verkeerd gebeurt kan signaalverlies of -vervorming optreden, doordat in dat geval reflecties aan het einde van de lijn optreden, die een verstoring van het signaal veroorzaken. (nl)
- Linia długa – linia transmisyjna przenosząca sygnały. Określenie stosowane przede wszystkim w teorii obwodów i technice mikrofal. Linią długą jest każde urządzenie (pierwotnie linie przewodowe), w którym wymiar długości porównywalny jest z długością fali przebiegu elektrycznego rozchodzącego się w urządzeniu. Przykładem linii długich są m.in. kable koncentryczne czy linia elektroenergetyczna napowietrzna wysokiego napięcia o znacznej długości (954 km). W technice mikrofal definiuje się linię długą jako nieskończenie długą linię transmisyjną będącą idealnym odbiornikiem energii. W praktyce jest to linia transmisyjna o skończonej długości zakończona impedancją dopasowaną. Linia długa jest charakteryzowana przez następujące parametry:
* R rezystancja jednostkowa linii [Ω/m],
* L indukcyjność jednostkowa linii [H/m],
* G konduktancja jednostkowa linii [S/m],
* C pojemność jednostkowa linii [F/m].
* Impedancja falowa linii:
* Stała propagacji: Część rzeczywista to tzw. stała tłumienia wyr. w [Np/m], podawana też w [dB/m], zaś część urojona to stała fazowa wyr. w [rad/m]. jest pulsacją. Dla linii bezstratnych Prędkość fazowa fali w linii bezstratnej wynosi: i jest zawsze mniejsza od prędkości światła w próżni Przykłady linii transmisyjnych (linie ciągłe są liniami sił pola elektrycznego E, zaś przerywane magnetycznego H, – względna przenikalność elektryczna i – względna przenikalność magnetyczna ośrodka o charakterze dielektryka lub magnetyka, który w linii pełni rolę izolatora): Do najpopularniejszych należy linia koncentryczna. Ma ona tę zaletę, że linie pól elektrycznego i magnetycznego zamykają się wewnątrz linii. Schemat zastępczy odcinka linii długiej o długości przedstawia poniższy rysunek: Schemat ten wyjaśnia znaczenie parametrów jednostkowych linii. Korzystając z prawa Ohma, można dla tegoż odcinka linii zapisać układ równań: po przejściu do przyrostów infinitezymalnych (tj. dla nieskończenie małego ) otrzymać można: co po podziałaniu na obydwie strony pierwszego z równań operatorem różniczkowania po długości i wstawieniu drugiego równania oraz podziałaniu na obydwie strony drugiego z równań operatorem różniczkowania po długości i wstawieniu pierwszego równania prowadzi w rezultacie do układu równań typu falowego opisujących zmiany napięć i prądów w linii transmisyjnej (tzw. równania telegrafistów). Jednoznaczne rozwiązania tego układu otrzymuje się przy ustalonym obciążeniu końca linii: gdzie: – impedancja obciążająca, zaś i są odpowiednio napięciem i prądem na końcu linii (tj. dla ). Rozwiązanie ma postać: Z prawa Ohma wynika, że impedancja widziana w dowolnym punkcie linii (w miejscu odległym o :: od końca linii) wyniesie: Dla linii bezstratnych zależność ta upraszcza się do postaci: Z racji tego, że większość linii transmisyjnych można uznać z dobrym przybliżeniem za bezstratne, powyższa zależność ma kardynalne znaczenie przy obliczaniu parametrów wielu obwodów mikrofalowych działających w oparciu o teorię linii transmisyjnych.Jak widać impedancja linii zmienia się wraz z odległością od obciążenia stąd mówi się (w sensie impendancyjnym) o transformacyjnych własnościach linii.Trywialnym przypadkiem, jest obciążenie linii impedancją (przypadek idealnego dopasowania), dla którego w linii nic się nie zmienia i impedancja wejściowa na całej jej długości wynosi Można więc powiedzieć, że impedancja charakterystyczna linii to taka impedancja, że po obciążeniu nią linii prąd, napięcie, a co za tym idzie także impedancja wejściowa, utrzymują się wzdłuż linii na stałym poziomie.Stan dopasowania linii do obciążenia oznacza, że energia fali elektromagnetycznej propagującej się w linii w całości przedostaje się do obciążenia. W każdym innym przypadku mówi się o niedopasowaniu.Używa się dwóch miar dopasowania mających genezę w teorii odbicia fali elektromagnetycznej na granicy ośrodków:
* współczynnik odbicia – stosunek napięcia fali odbitej do napięcia fali padającej:
* współczynnik fali stojącej W literaturze anglojęzycznej używa się oznaczenia SWR (standing wave ratio). W zależności od stanu obciążenia linii długiej rozróżnia się następujące przypadki szczególne: Impedancję wejściową w dowolnym miejscu linii długiej można określić korzystając z wykresu Smitha. Transformacyjne własności linii przesyłowych wykorzystuje się przede wszystkim w technice mikrofal do konstrukcji obwodów dopasowujących takich jak stroiki i , a także , , , przełączników itd.Przykład wykorzystania linii transmisyjnych do konstrukcji oscylatora mikrofalowego stabilizowanego rezonatorem z akustyczną falą powierzchniową przedstawia poniższa fotografia (→[1]). (pl)
- Uma linha de transmissão é um sistema usado para transmitir energia eletromagnética. Esta transmissão não é irradiada, e sim guiada de uma fonte geradora para uma carga consumidora, podendo ser uma guia de onda, um cabo coaxial ou fios paralelos ou torcidos. (pt)
- Ли́ния переда́чи (длинная линия) — два или несколько параллельных проводников, которые предназначены для направленной передачи по ним электромагнитной энергии или электрических сигналов от одного объекта к другому. Также под линией передачи могут понимать любую систему, позволяющую передавать энергию постоянного или переменного токов, например волновод, квазиоптическая и оптическая линия передачи.. Поперечные размеры таких линий малы по сравнению с продольными, а часто и с длиной волны передаваемых колебаний: из-за этого появился термин «длинные линии». В электротехнике, технике связи линии передачи выполняют в виде проводов, подвешиваемых на опорах, либо в виде кабелей. В технике сверхвысоких частот и оптике используют два вида линий передачи: открытые и закрытые. Закрытые линии имеют экраны вокруг проводников, а также выполняются в виде коаксиальных линий, металлических волноводов, световодов и других конструкций. (ru)
- En transmissionsledning är en materiell struktur som transporterar energi i form av elektromagnetiska vågor, akustiska vågor eller elkraft i ledningens längsriktning. För överföring av elkraft se kraftledning. Transmissionsledning kan även avse en gasledning eller en ledning för transport av vätskor. Fluiden kan i detta fall i sin tur användas för att transportera värme, till exempel fjärrvärme. (sv)
- Лінія зв'язку, лінія передачі — сукупність технічних пристроїв і фізичного середовища, що забезпечують передавання електричних сигналів одного, двох або багатьох каналів зв'язку на віддаль. Найпоширеніші електричні лінії передачі поділяють на дротові (кабельні лінії зв'язку, повітряні лінії зв'язку) та бездротові — радіотехнічні (наприклад, лінії радіорелейного зв'язку). Крім того, є лінії зв'язку звукові (гідроакустичний зв'язок) та оптичні. Для одночасного і незалежного передавання сигналів вдаються до ущільнення лінії зв'язку. У широкомовному зв'язку зазвичай використовується однонаправлена передача сигналу від радіостанції до споживача, в телекомунікаціях зазвичай застосовується двосторонній зв'язок, тобто на кожному кінці системи зв'язку є і передавач і приймач. При магістральному зв'язку на далекі відстані через простір і в лініях передачі використовуються так звані ретранслятори, які ставляться вздовж траси. Вони посилюють сигнал, очищають його від завад і передають (ретранслюють) далі. (uk)
- 传输线（transmission line）是电子工程中的专用电缆或者其他结构，用于传输无线电频率的交流电流，也就是说，电流的频率高到一定程度时必须考虑它们波的性质。传输线一般用于连接发送器与接收器的天线，传输有线电视信号，中继电信交换中心之间的路由呼叫，计算机网络连接以及高速计算机数据总线。 本文仅讨论双导体传输线，包含平行线（梯线）、同轴电缆、和微带线。一些来源认为波导管、介质波导甚至光纤也是传输线，但这些线需要用其他方法来分析，所以不在此进行讨论；可参见电磁波导。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- في الهندسة الكهربائية خط النقل (بالإنجليزية: Transmission Line) هو الخط الذي يستخدم لنقل القدرة الكهربية لمسافات بعيدة بجهود عالية، قيمة هذا الجهد تتناسب حسب كمية القدرة، وطول خط النقل. وتمتاز خطوط النقل على خطوط التوزيع، بجهدها العالي، وقدرتها (الكمية المنقولة) الكبيرة. (ar)
- Η ενσύρματη επικοινωνία, η οποία περιλαμβάνει όλων των ειδών τις εναέριες, τις επίγειες ή τις υπόγειες συνδέσεις αυτού του είδους. Παραδείγματα τέτοιων δικτύων αποτελούν όλα τα , όπως επίσης και τα . (el)
- 伝送線路（でんそうせんろ、英: transmission line）は、電力信号をある地点から別の地点へ送信するための配線のことである。伝送路と同義であるが、伝送路、伝送線路の語は、日本語で広い意味で利用される（参照 : 伝送路）。ここでは、その中で電信方程式に関連し、電子回路などで使用される、高周波信号を伝送するための配線に関する内容に関して述べる。なお、高周波信号を通す伝送線路は導波路（どうはろ、英: waveguide）とも呼ばれる。 一般に、ここで述べる伝送線路を構成するものとして、配線、同軸ケーブル、スタブ、光ファイバー、、導波管などがある。 (ja)
- 전송선로(Transmission line)는 전기공학에서 전자기파를 전도하기 위해 설계된 특수한 케이블이나 기타 구조물이다. 이 용어는 전송파동을 고려해야 할 만큼 충분히 전도체가 길 때 해당된다. 짧은 파장은 매우 짧은 거리에서 파장 현상이 발생할 수 있음을 의미하므로 특히 무선주파수 공항에 적용된다. 그러나 전송선로이론은 역사적으로 길이가 매우 긴 전신, 특히 해저 전신 케이블에서의 현상을 설명하기 위해 개발되었다. (ko)
- Uma linha de transmissão é um sistema usado para transmitir energia eletromagnética. Esta transmissão não é irradiada, e sim guiada de uma fonte geradora para uma carga consumidora, podendo ser uma guia de onda, um cabo coaxial ou fios paralelos ou torcidos. (pt)
- En transmissionsledning är en materiell struktur som transporterar energi i form av elektromagnetiska vågor, akustiska vågor eller elkraft i ledningens längsriktning. För överföring av elkraft se kraftledning. Transmissionsledning kan även avse en gasledning eller en ledning för transport av vätskor. Fluiden kan i detta fall i sin tur användas för att transportera värme, till exempel fjärrvärme. (sv)
- 传输线（transmission line）是电子工程中的专用电缆或者其他结构，用于传输无线电频率的交流电流，也就是说，电流的频率高到一定程度时必须考虑它们波的性质。传输线一般用于连接发送器与接收器的天线，传输有线电视信号，中继电信交换中心之间的路由呼叫，计算机网络连接以及高速计算机数据总线。 本文仅讨论双导体传输线，包含平行线（梯线）、同轴电缆、和微带线。一些来源认为波导管、介质波导甚至光纤也是传输线，但这些线需要用其他方法来分析，所以不在此进行讨论；可参见电磁波导。 (zh)
- Una línia de transmissió és una estructura material utilitzada per dirigir la transmissió d'energia en forma d', comprenent el tot o una part de la distància entre dos llocs que es comuniquen. D'ara endavant utilitzarem la denominació de línies de transmissió exclusivament per a aquells mitjans de transmissió amb suport físic, susceptibles de guiar ones electromagnètiques en mode (mode transversal electromagnètic). Una manera TEM es caracteritza pel fet que tant el camp elèctric, com el camp magnètic que formen l'ona són perpendiculars a la direcció en què es propaga l'energia; sense existir, per tant component dels camps en la direcció axial (direcció en què es propaga l'energia). (ca)
- Die Leitungstheorie ist ein Teilgebiet der Elektrotechnik. Sie befasst sich mit Erscheinungen auf elektrischen Leitungen, deren Länge in der Größenordnung der Wellenlänge des übertragenen Signalspektrums oder darüber liegt, und findet hauptsächlich Anwendung in der Fernmeldetechnik, der Hochfrequenztechnik, der Impulstechnik und in der elektrischen Energieversorgung bei Hochspannungsleitungen. (de)
- Una línea de transmisión es una estructura material de geometría uniforme utilizada para transportar eficientemente la desde un punto a otro; como puede ser de un equipo de transmisión a otro, de un transmisor a la antena, entre otras aplicaciones. Un parámetro que la define comúnmente es su impedancia característica, siendo los valores más comunes 50 y 75 ohmios cuando nos referimos a un tipo particular de líneas de transmisión conocidos, en este caso, como cables coaxiales. Un ejemplo típico de 75 ohmios es el cable RG-6 el cual es usado para la acometida del servicio de televisión por cable residencial. (es)
- Une ligne de transmission est un ensemble de deux conducteurs acheminant de concert un signal électrique, d'une source (ou émetteur) vers une charge (ou récepteur). On doit considérer une paire de conducteurs comme une ligne de transmission chaque fois que sa longueur est du même ordre de grandeur, ou plus, que la longueur d'onde de la fréquence la plus élevée du signal à transmettre. Les lignes de transmission les plus courantes sont les câbles coaxiaux, les lignes bifilaires les paires torsadées, ainsi que les "pistes" sur les cartes à électronique rapide. (fr)
- In electrical engineering, a transmission line is a specialized cable or other structure designed to conduct electromagnetic waves in a contained manner. The term applies when the conductors are long enough that the wave nature of the transmission must be taken into account. This applies especially to radio-frequency engineering because the short wavelengths mean that wave phenomena arise over very short distances (this can be as short as millimetres depending on frequency). However, the theory of transmission lines was historically developed to explain phenomena on very long telegraph lines, especially submarine telegraph cables. (en)
- In elettronica ed elettrotecnica una linea di trasmissione è un cavo o una struttura per trasportare segnali (nel campo dell'elettronica) o energia (nel campo dell'elettrotecnica) su grandi distanze; nel caso di trasmissione di energia elettrica, le linee sono esercite ad alta tensione. (it)
- Linia długa – linia transmisyjna przenosząca sygnały. Określenie stosowane przede wszystkim w teorii obwodów i technice mikrofal. Linią długą jest każde urządzenie (pierwotnie linie przewodowe), w którym wymiar długości porównywalny jest z długością fali przebiegu elektrycznego rozchodzącego się w urządzeniu. Przykładem linii długich są m.in. kable koncentryczne czy linia elektroenergetyczna napowietrzna wysokiego napięcia o znacznej długości (954 km). Linia długa jest charakteryzowana przez następujące parametry: Schemat zastępczy odcinka linii długiej o długości przedstawia poniższy rysunek: i (pl)
- Transmissielijn is de algemene naam voor een verbinding voor het voortgeleiden van elektromagnetische signalen. Het criterium om over een transmissielijn te spreken, heeft betrekking op de lengte van de lijn. Als de lengte van de lijn niet verwaarloosd kan worden ten opzichte van de golflengte van de signalen op de lijn, treedt er een faseverschil op tussen het begin en het einde van de lijn, zie bij onder. In dat geval volstaan de conventionele wetten en oplossingstechnieken voor elektrische netwerken niet meer en wordt toepassing van de transmissielijn-theorie noodzakelijk. (nl)
- Ли́ния переда́чи (длинная линия) — два или несколько параллельных проводников, которые предназначены для направленной передачи по ним электромагнитной энергии или электрических сигналов от одного объекта к другому. Также под линией передачи могут понимать любую систему, позволяющую передавать энергию постоянного или переменного токов, например волновод, квазиоптическая и оптическая линия передачи.. Поперечные размеры таких линий малы по сравнению с продольными, а часто и с длиной волны передаваемых колебаний: из-за этого появился термин «длинные линии». (ru)
- Лінія зв'язку, лінія передачі — сукупність технічних пристроїв і фізичного середовища, що забезпечують передавання електричних сигналів одного, двох або багатьох каналів зв'язку на віддаль. Найпоширеніші електричні лінії передачі поділяють на дротові (кабельні лінії зв'язку, повітряні лінії зв'язку) та бездротові — радіотехнічні (наприклад, лінії радіорелейного зв'язку). Крім того, є лінії зв'язку звукові (гідроакустичний зв'язок) та оптичні. Для одночасного і незалежного передавання сигналів вдаються до ущільнення лінії зв'язку. (uk)
|
