| dbo:abstract
|
- En la literatura, el tritagonista és el tercer personatge més important de la narració, després del protagonista i . En el teatre grec antic, el tritagonista va ser el tercer membre de la troupe d'actuar. Com un personatge, un tritagonista pot actuar com a impulsor o la causa dels sofriments del protagonista. Tot i ser el personatge menys simpàtic del drama, que ocasiona les situacions que són excitats per la pietat i la simpatia del protagonista La part del tritagonista va sorgir de les primeres formes de drama de dos actors. Quan dos actors només es permet per a un personatge principal i el seu adversari, movent la part de l'adversari a un tercer actor (el tritagonista) permès per al segon actor (el deuteragonist) a tenir un paper com a confident o col·laborador del personatge principal, i per tant obtenir una major profunditat de personatge del protagonista per tenir el protagonista d'expressar els seus sentiments i motivacions d'un oient a l'escenari com l'antic teatre grec recitals van ser en part melòdica, el paper del tritagonista típic, ha d'anar a l'artista amb una veu en el rang baix (en comparació amb el protagonista com el tenor i el baríton deuteragonista com). Ciceró, si Divinatio en Caecilium, va informar que el tritagonista (per ser un paper de menor importància que el protagonista) sovint ha de sotmetre la seva veu si era naturalment més fort que el protagonista Notables actors grec sque va treballar en aquest paper inclouen l'Escairis orador, que es va dur a terme per Demóstenes d'haver estat sense talent com tritagonista, i Myniscus, que va ser tritagonista sota el dramaturg Èsquil En algunes formes de teatre grec, que era tradicional per al tritagonista per entrar en l'etapa per l'esquerra (ca)
- Tritagonista (v překladu ze starogr.: třetí soutěžící / bojovník) je v původním významu třetí herec v řeckém dramatu, kterého na scénu uvedl zřejmě Sofoklés. Přinejmenším v anglickém prostředí se tento výraz (anglicky tritagonist) obecně používá v literatuře, múzickém umění, filmovém umění nebo počítačových hrách k označení třetí hlavní kladné postavy, tj. dějově nejdůležitější po protagonistovi (hlavní kladná postava) a deuteragonistovi (druhá hlavní kladná postava). Například v románu Marka Twaina Dobrodružství Huckleberryho Finna je Huckleberry Finn protagonistou, otrok Jim deuteragonistou a Tom Sawyer tritagonistou. (cs)
- En literatura, el tritagonista o personaje principal terciario (del griego antiguo: τριταγωνιστής, tritagōnistḗs, tercer actor) es el tercer personaje más importante de una narrativa, después del protagonista y deuteragonista. En el antiguo drama griego, el tritagonista era el tercer miembro de la trupe de actores. Como personaje, un tritagonista puede actuar como instigador o causante de los sufrimientos del protagonista. A pesar de ser a veces el personaje menos simpático del drama, él o ella en ocasiones también puede mostrar piedad y simpatía por el protagonista. (es)
- Ein Tritagonist ist in der Literatur der tertiäre Hauptcharakter (aus dem Altgriechischen: τριταγωνιστής, tritagōnistḗs, etwa ‚dritter Akteur‘) nach dem Protagonisten und Deuteragonisten der drittwichtigste Charakter eines Werkes. Im Theater der griechischen Antike war der Tritagonist das dritte Mitglied der Schauspielertruppe. Er kann als Ursache der Leiden des Protagonisten fungieren. Trotz der Tatsache, dass der Tritagonist selten ein sympathischer Charakter ist, verursacht er Situationen, in denen Mitleid und Sympathie für den Protagonisten erregt werden. (de)
- Tritagonista literaturan (grezieraz: τριταγωνιστής, tritagōnistḗs) edo hirugarren aktorea, literatura lan batean hirugarren protagonistari esaten zaio. Deuteragonista, bestetik, bigarrena izango litzateke. Tritagonista antzinako antzerkian aktoreen hirugarrena izaten zen. Pertsonaia gisa, tritagonista, batzutan, protagonistaren arazoak eta oinazeak eragin ditzake; horregatik askotan, ez da pertsonaia erakargarriena nahiz eta batzutan protagonistaren aldeko sentimenduak erakutsi ere. (eu)
- Le tritagoniste est, dans le théâtre grec antique, le troisième acteur ayant le rôle le plus important, après le protagoniste et le deutéragoniste. Il a été introduit par Sophocle.
* Portail de la Grèce antique
* Portail du théâtre (fr)
- Dalam karya fiksi, tritagonis adalah tokoh penting ketiga setelah protagonis dan deuteragonis. Tokoh tritagonis adalah tokoh pembantu/penengah dalam cerita baik untuk tokoh protagonis ataupun antagonis. Berbeda dengan tokoh deuteragonis, tokoh tritagonis memiliki peran yang tak terlalu penting, dan biasanya muncul pada bagian akhir karya sastra (cerita). (in)
- In literature, the tritagonist (from Ancient Greek τριταγωνιστής (tritagōnistḗs) 'third actor') or tertiary main character is the third most important character of a narrative, after the protagonist and deuteragonist. In ancient Greek drama, the tritagonist was the third member of the acting troupe. As a character, a tritagonist may act as the instigator or cause of the sufferings of the protagonist. Despite being the least sympathetic character of the drama, they occasion the situations by which pity and sympathy for the protagonist are excited. (en)
- 문학에서 제삼배우(第三俳優) 또는 트리타고니스트(Tritagonist)는 주인공과 들러리 다음으로, 이야기에서 세 번째로 가장 중요한 등장인물이다. 세 번째 주인공이라고도 부른다. 고대 그리스 연극에서 Tritagonist는 연기 극단의 세 번째 멤버였다. (ko)
- De tritagonist (van het Grieks tritagonistes; derde acteur) is de aanduiding voor het personage dat in een verhaal de op twee na belangrijkste rol speelt; na de protagonist en de deuteragonist. De tritagonist vindt zijn oorsprong in het Oud-Griekse drama. Aanvankelijk bestonden deze dramastukken uit slechts 1 belangrijk personage (de protagonist) en voor de rest een koor van achtergrondpersonages. Na de invoer van de deuteragonist, die volgens Aristoteles (in zijn Poetica) bedacht was door toneelschrijver Aischylos, werd al snel het concept van de tritagonist geïntroduceerd. In stukken met maar 2 acteurs had de deuteragonist altijd de rol van de tegenstander van de protagonist. Door een derde karakter te introduceren kon deze die rol overnemen, en kon de deuteragonist voor de verandering een bondgenoot van de protagonist worden of een derde partij in het verhaal spelen. Op die manier kon de protagonist voortaan zijn gevoelens of gedachtegangen kenbaar maken aan een personage op het toneel zelf. De tritagonist was in deze dramastukken het enige personage naast de protagonist en deuteragonist dat een uitgewerkt karakter had. Opmerkelijke Griekse acteurs die de rol van tritagonist vervulden, waren Aeschines, die in stukken van Demosthenes speelde, en , die als tritagonist diende voor toneelstukken van Aischylos. In de meeste vormen van Grieks theater was het gebruikelijk dat de tritagonist het theater aan de linkerzijde betrad. (nl)
- Na literatura, o personagem principal tritagonista ou terciário (do grego antigo: τριταγωνιστής, tritagōnistḗs, terceiro ator) é o terceiro personagem mais importante de uma narrativa, depois do protagonista e deuteragonista. No antigo drama grego, o tritagonista era o terceiro membro da trupe de atores. Como personagem, um tritagonista pode atuar como instigador ou causador dos sofrimentos do protagonista. Apesar de ser o personagem menos simpático do drama, ele ou ela ocasiona as situações pelas quais piedade e simpatia pelo protagonista são animadas. (pt)
- Тритагонист (от др.-греч. τριταγωνιστής τριταγωνιστής, третий актёр, от τριτος— «третий» и αγωνίζομαι — «состязаюсь», αγωνιστής — «борец») — третий по значимости персонаж повествования, после протагониста и дейтерагониста. В древнегреческой драме тритагонист был третьим членом актёрской труппы. Как персонаж тритагонист может выступать в качестве подстрекателя или причины страданий главного героя. Несмотря на то, что это персонаж, вызывающий меньше всего сочувствия, он служит причиной ситуаций, вызывающих жалость и сочувствие к главному герою. (ru)
- Тритагоніст — третій за значимістю персонаж драми у давньогрецькому театрі, після протагоніста і дейтерагоніста. Як персонаж тритагоніст може виступати в якості підбурювача або причини страждань головного героя. Незважаючи на те, що це персонаж, що викликає найменше співчуття, він служить причиною ситуацій, що викликають жалість і співчуття до головного героя. Тритагоніст з'явився після ранніх форм драм з двома акторами. Аристотель в «Поетиці» говорить, що це зробив Софокл, ввівши в спектакль також декорації (в той час, як дейтерагоніста ввів Есхіл). У той час, як використання двох героїв дозволяло задіяти тільки основного персонажа і його супротивника, передача ролі противника третьому акторові (тритагоністу) дозволила другому акторові (дейтерагоністу) грати ролі прихильника або помічника протагоніста, і тим самим домогтися від головного героя більшої глибини, оскільки він тепер міг вербально висловити слухачеві на сцені свої почуття і мотиви. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Tritagonista (v překladu ze starogr.: třetí soutěžící / bojovník) je v původním významu třetí herec v řeckém dramatu, kterého na scénu uvedl zřejmě Sofoklés. Přinejmenším v anglickém prostředí se tento výraz (anglicky tritagonist) obecně používá v literatuře, múzickém umění, filmovém umění nebo počítačových hrách k označení třetí hlavní kladné postavy, tj. dějově nejdůležitější po protagonistovi (hlavní kladná postava) a deuteragonistovi (druhá hlavní kladná postava). Například v románu Marka Twaina Dobrodružství Huckleberryho Finna je Huckleberry Finn protagonistou, otrok Jim deuteragonistou a Tom Sawyer tritagonistou. (cs)
- En literatura, el tritagonista o personaje principal terciario (del griego antiguo: τριταγωνιστής, tritagōnistḗs, tercer actor) es el tercer personaje más importante de una narrativa, después del protagonista y deuteragonista. En el antiguo drama griego, el tritagonista era el tercer miembro de la trupe de actores. Como personaje, un tritagonista puede actuar como instigador o causante de los sufrimientos del protagonista. A pesar de ser a veces el personaje menos simpático del drama, él o ella en ocasiones también puede mostrar piedad y simpatía por el protagonista. (es)
- Ein Tritagonist ist in der Literatur der tertiäre Hauptcharakter (aus dem Altgriechischen: τριταγωνιστής, tritagōnistḗs, etwa ‚dritter Akteur‘) nach dem Protagonisten und Deuteragonisten der drittwichtigste Charakter eines Werkes. Im Theater der griechischen Antike war der Tritagonist das dritte Mitglied der Schauspielertruppe. Er kann als Ursache der Leiden des Protagonisten fungieren. Trotz der Tatsache, dass der Tritagonist selten ein sympathischer Charakter ist, verursacht er Situationen, in denen Mitleid und Sympathie für den Protagonisten erregt werden. (de)
- Tritagonista literaturan (grezieraz: τριταγωνιστής, tritagōnistḗs) edo hirugarren aktorea, literatura lan batean hirugarren protagonistari esaten zaio. Deuteragonista, bestetik, bigarrena izango litzateke. Tritagonista antzinako antzerkian aktoreen hirugarrena izaten zen. Pertsonaia gisa, tritagonista, batzutan, protagonistaren arazoak eta oinazeak eragin ditzake; horregatik askotan, ez da pertsonaia erakargarriena nahiz eta batzutan protagonistaren aldeko sentimenduak erakutsi ere. (eu)
- Le tritagoniste est, dans le théâtre grec antique, le troisième acteur ayant le rôle le plus important, après le protagoniste et le deutéragoniste. Il a été introduit par Sophocle.
* Portail de la Grèce antique
* Portail du théâtre (fr)
- Dalam karya fiksi, tritagonis adalah tokoh penting ketiga setelah protagonis dan deuteragonis. Tokoh tritagonis adalah tokoh pembantu/penengah dalam cerita baik untuk tokoh protagonis ataupun antagonis. Berbeda dengan tokoh deuteragonis, tokoh tritagonis memiliki peran yang tak terlalu penting, dan biasanya muncul pada bagian akhir karya sastra (cerita). (in)
- In literature, the tritagonist (from Ancient Greek τριταγωνιστής (tritagōnistḗs) 'third actor') or tertiary main character is the third most important character of a narrative, after the protagonist and deuteragonist. In ancient Greek drama, the tritagonist was the third member of the acting troupe. As a character, a tritagonist may act as the instigator or cause of the sufferings of the protagonist. Despite being the least sympathetic character of the drama, they occasion the situations by which pity and sympathy for the protagonist are excited. (en)
- 문학에서 제삼배우(第三俳優) 또는 트리타고니스트(Tritagonist)는 주인공과 들러리 다음으로, 이야기에서 세 번째로 가장 중요한 등장인물이다. 세 번째 주인공이라고도 부른다. 고대 그리스 연극에서 Tritagonist는 연기 극단의 세 번째 멤버였다. (ko)
- Na literatura, o personagem principal tritagonista ou terciário (do grego antigo: τριταγωνιστής, tritagōnistḗs, terceiro ator) é o terceiro personagem mais importante de uma narrativa, depois do protagonista e deuteragonista. No antigo drama grego, o tritagonista era o terceiro membro da trupe de atores. Como personagem, um tritagonista pode atuar como instigador ou causador dos sofrimentos do protagonista. Apesar de ser o personagem menos simpático do drama, ele ou ela ocasiona as situações pelas quais piedade e simpatia pelo protagonista são animadas. (pt)
- Тритагонист (от др.-греч. τριταγωνιστής τριταγωνιστής, третий актёр, от τριτος— «третий» и αγωνίζομαι — «состязаюсь», αγωνιστής — «борец») — третий по значимости персонаж повествования, после протагониста и дейтерагониста. В древнегреческой драме тритагонист был третьим членом актёрской труппы. Как персонаж тритагонист может выступать в качестве подстрекателя или причины страданий главного героя. Несмотря на то, что это персонаж, вызывающий меньше всего сочувствия, он служит причиной ситуаций, вызывающих жалость и сочувствие к главному герою. (ru)
- En la literatura, el tritagonista és el tercer personatge més important de la narració, després del protagonista i . En el teatre grec antic, el tritagonista va ser el tercer membre de la troupe d'actuar. Com un personatge, un tritagonista pot actuar com a impulsor o la causa dels sofriments del protagonista. Tot i ser el personatge menys simpàtic del drama, que ocasiona les situacions que són excitats per la pietat i la simpatia del protagonista En algunes formes de teatre grec, que era tradicional per al tritagonista per entrar en l'etapa per l'esquerra (ca)
- De tritagonist (van het Grieks tritagonistes; derde acteur) is de aanduiding voor het personage dat in een verhaal de op twee na belangrijkste rol speelt; na de protagonist en de deuteragonist. De tritagonist vindt zijn oorsprong in het Oud-Griekse drama. Aanvankelijk bestonden deze dramastukken uit slechts 1 belangrijk personage (de protagonist) en voor de rest een koor van achtergrondpersonages. Na de invoer van de deuteragonist, die volgens Aristoteles (in zijn Poetica) bedacht was door toneelschrijver Aischylos, werd al snel het concept van de tritagonist geïntroduceerd. In stukken met maar 2 acteurs had de deuteragonist altijd de rol van de tegenstander van de protagonist. Door een derde karakter te introduceren kon deze die rol overnemen, en kon de deuteragonist voor de verandering e (nl)
- Тритагоніст — третій за значимістю персонаж драми у давньогрецькому театрі, після протагоніста і дейтерагоніста. Як персонаж тритагоніст може виступати в якості підбурювача або причини страждань головного героя. Незважаючи на те, що це персонаж, що викликає найменше співчуття, він служить причиною ситуацій, що викликають жалість і співчуття до головного героя. (uk)
|
