Βαλόνι

Βαλόνι
Έμβλημα
Χώρα	Γαλλία
Διοικητική υπαγωγή	Μανς, communauté d'agglomération du Cotentin και διαμέρισμα του Σερμπούρ
Ταχυδρομικός κώδικας	50700
Κωδικός Κοινότητας	50615
Πληθυσμός	6.791 (1  Ιανουαρίου 2021)
Έκταση	15,63 km²
Υψόμετρο	47 μέτρα, 19 μέτρα και 87 μέτρα
Ζώνη ώρας	UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα)
Βαλόνι 49°30′33″N 1°28′9″W
Ιστότοπος	https://www.valognes.fr
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Το Βαλόνι (γαλλικά: Valognes‎‎, προφέρεται: [valɔɲ]) είναι γαλλική κοινότητα στο νομό της Μανς, στη διοικητική περιοχή της Νορμανδίας.

Γεωγραφία

Η πόλη είναι κτισμένη στην «καρδιά» της χερσονήσου Κοταντέν στην κοιλάδα του ποταμού Μερντερέ (Merderet). Απέχει 20 χλμ. από το Σερμπούρ-Οκτεβίλ και αποτελεί σημαντικό συγκοινωνιακό κόμβο.

Ιστορία

Η Βαλόνι ιδρύθηκε από τους Γαλάτες και αρχικά ονομάστηκε Αλάουνα (Alauna). Τον 1ο μ.Χ. αιώνα μετατράπηκε σε ρωμαϊκή αποικία και αποτέλεσε σημαντικό διοικητικό κέντρο της περιοχής, όπως δείχνουν τα ερείπια των ρωμαϊκών λουτρών και η κατασκευή ρωμαϊκού θεάτρου 3.000 θέσεων. Η Αλάουνα απλωνόταν όχι μόνο στην έκταση της σημερινής συνοικίας «Alleaume» της σύγχρονης πόλης αλλά και μέχρι τα όρια των σημερινών κοινοτήτων Υμπερβίλ (Huberville), Ταμερβίλ (Tamerville) και Μοντεγκύ-λα-Μπριζέτ (Montaigu-la Brisette). Κατά τον 3ο αιώνα πιθανότατα εγκαταλείφθηκε από τους κατοίκους της, οι οποίοι διεσπάρησαν κατά μήκος των οχθών του ποταμού Μερντερέ, και κατά πάσα πιθανότητα κατερειπώθηκε από τις επιδρομές βαρβαρικών φύλων.

Τον 9ο και 10ο αιώνα οι Βίκινγκς καταλαμβάνουν την περιοχή και ανακατασκευάζουν την πόλη και το κάστρο της. Στη συνέχεια η πόλη περιέρχεται στην κατοχή των Δουκών της Νορμανδίας και η πόλη επικεντρώνεται γύρω από την κατοικία τους. Ο νεαρός Γουλιέλμος, δούκας της Βαλόνι, ο μέλλων Γουλιέλμος ο Κατακτητής περνά στην πόλη μια περίοδο της νεότητάς του και δραπέτευσε από εκεί το 1047 ύστερα από μια συνωμοσία των βαρώνων του. Το 1060 κατασκευάζεται νέο επισκοπικό μέγαρο στην πόλη, σε έκταση που παραχώρησε ο Γουλιέλμος στον Επίσκοπο της Κουτάνς και αποτελεί σημαντικό τμήμα της ισχύος των Νορμανδών δουκών, οι οποίοι μετακινούνται από και προς την Αγγλία κάνοντας χρήση του λιμένα της Μπαρφλέρ. Το 1204 ολόκληρη η Νορμανδία, και συνεπώς και η Βαλόνι, περιέρχεται στην κυριαρχία του Γάλλου βασιλέα Φιλίππου - Αυγούστου.

Κατά τη διάρκεια του Εκατονταετούς πολέμου η πόλη περιέρχεται διαδοχικά στην κατοχή της Ναβάρρας και της Αγγλίας. Με τη λήξη του πολέμου και τη συνθήκη της Μαντ (22 Φεβρουαρίου 1354) μεταξύ του Ιωάννη Β΄ της Γαλλίας και του Καρόλου Β΄ της Ναβάρρας (επιλεγομένου και Καρόλου του Κακού) οι περιοχές της Κοταντέν που περιλάμβαναν την πόλη του Χερβούργου και τις κομητείες της Βαλόνι, της Κουτάνς και του Καραντάν, περιέρχονται στην κατοχή του Καρόλου Β΄. Ο Κάρολος ενισχύει τις οχυρώσεις του κάστρου και εγκαθιστά στην πόλη φρουρά. Το 1364 πολιορκείται από τον Μπερτράν ντυ Γκεσλέν (Bertran du Guesclin) και οι συγκρούσεις μεταξύ Γάλλων και Ναβαρραίων ήταν συχνές, με αποτέλεσμα λιμός να μαστίζει την πόλη και την γύρω ύπαιθρο χώρα. Μεταξύ 1449 και 1450 υφίσταται τρεις διαδοχικές πολιορκίες. Ωστόσο, κατά τα τέλη του 15ου αιώνα στην πόλη εγκαθίστανται δικαστικές, πολιτικές, θρησκευτικές και πολιτικές αρχές, με συνέπεια να αποκτήσει τη μορφή της πρωτεύουσας της περιοχής και, ως συνέπεια, η πόλη ευημερεί.

Κατά τον 17ο αιώνα και παρά την κατεδάφιση του κάστρου της, το 1689, η Βαλόνι εξακολουθεί να ευημερεί και προσελκύει τόσο αρκετούς ευγενείς, που έκτισαν αρχοντικά εκεί, όσο και θρησκευτικά τάγματα (Καπουτσίνοι, Βενεδικτίνοι). Με το ξέσπασμα της Γαλλικής Επανάστασης τα αρχοντικά και τα θρησκευτικά κτίσματα κατάσχονται και η πρώτη Αυτοκρατορία που επακολουθεί μεταφέρει τα κέντρα διοίκησης στο Χερβούργο.. Η βασιλική φορολογία είναι πολύ βαριά και οι βιοτεχνίες της πόλης και της περιοχής πλήττονται σημαντικά, επιφέροντας οικονομική ύφεση. Τα αποτελέσματα αυτής της ύφεσης μετριάζονται σημαντικά από την κατασκευή νέων κτισμάτων και την παραμονή της ολοένα και αυξανόμενης αστικής αριστοκρατίας. Στα νέα αυτά αρχοντικά γίνονται χοροί, δεξιώσεις, παιχνίδια αλλά και αναπτύσσονται τοπικές ίντριγκες και κερδοσκοπικά παιχνίδια.

Η Γαλλική Επανάσταση επιφέρει κατάσχεση της εκκλησιαστικής περιουσίας και σημαίνει το τέλος του μεγαλείου των αριστοκρατών. Οι διοικητικές υπηρεσίες σταδιακά μεταφέρονται στο Χερβούργο και η πόλη θα είχε αρχίσει να φθίνει, αν το 1810 δεν αποκτούσε νέο Δημαρχείο και το 1830 ένα μεγαλοπρεπές δικαστικό μέγαρο. Σημαντική ώθηση της έδωσε ο ερχομός του σιδηροδρόμου το 1858, που επέτρεψε την σημαντική αύξηση των εμπορικών και βιομηχανικών δραστηριοτήτων, όπως η παραγωγή γάλακτος και γαλακτοκομικών αλλά και την εξόρυξη οικοδομικών υλικών (πέτρα). Συνέπεια αυτής της ευμάρειας είναι η πολιτιστική ανάπτυξη: Από την Βαλόνι προέρχονται προσωπικότητες όπως ο συγγραφέας Ζυλ Μπαρμπύ ντ'Ωρεβιγύ, (Jules Barbey d'Aurevilly), ο ζωγράφος Φελίξ Μπυό (Félix Buhot), ο ιστορικός Λεοπόλντ Ντελίλ (Léopold Delisle) και ο πολιτικός φιλόσοφος Αλεξίς ντε Τοκβίλ (Alexis de Tocqueville).

Βαλόνι

Το 1944, ύστερα από την Απόβαση της Νορμανδίας και τις μάχες που επακολούθησαν, η Βαλόνι βομβαρδίστηκε άγρια τον Ιούλιο από τις αμερικανικές δυνάμεις, με συνέπεια την καταστροφή μεγάλου τμήματός της (το κέντρο της πόλης, ο ιερός ναός του Σαιν Μαλό και τμήματα πολλών συνοικιών). Με την λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου η πόλη ανοικοδομήθηκε με σύνεση και προσοχή, με χρήση της εγχώριας πέτρας. Το 1992 η πόλη απέκτησε τον τίτλο «Πόλη Τεχνών και Ιστορίας» (Ville d’Art et d’Histoire) και το 2002 αναγνωρίστηκε ως «Τόπος Τεχνών και Ιστορίας» (Pays d’Art et d’Histoire) από κοινού με τις πόλεις Μπρικμπέκ και Σαιν-Σωβέρ-λε-Βικόντ (Saint-Sauveur-Le-Vicomte).

Αξιοθέατα

Η Βαλόνι είναι σύγχρονη γαλλική πόλη, η οποία έχει να επιδείξει τα εξής αξιοθέατα:

• Μουσείο του μηλόκρασου (Musée régional du cidre, στην οδό Petit Versailles): Το μηλόκρασο (cidre) παρασκευάζεται από μήλα και είναι πολύ διαδεδομένο στη μηλοπαραγωγό περιοχή της Νορμανδίας. Σήμερα διατίθεται σε δύο τύπους, ξηρό (brut), δυνατό και όχι γλυκό) και doux (πολύ ελαφρύτερο, 2-3 αλκοολικών βαθμών και γλυκύ). Στο Μουσείο παρατίθενται όλα όσα ο επισκέπτης θέλει να μάθει για το παραδοσιακό αυτό ποτό της Νορμανδίας, όπως τον τρόπο παρασκευής του άλλοτε και σήμερα, καθώς και τις παραδόσεις που σχετίζονται με αυτό.

Ναός Σαιν Μαλό, Βαλόνι

• Μουσείο του calvados και των παραδοσιακών επαγγελμάτων (Musée de calvados et des vieux metiers, στην οδό Pelouze): Βρίσκεται πλάι στο προηγούμενο και έχει ως θέμα το παραδοσιακό ποτό των Βίκινγκς, το calvados (συχνά αναφερόμενο και απλά ως calva), το οποίο είναι μια μορφή ζυμούμενου ποτού ανάλογου με το μπράντι, αλλά παρασκευάζεται με πρώτη ύλη μήλα. Στο ένα τμήμα του μουσείου ο επισκέπτης μπορεί να μάθει τον τρόπο παρασκευής του calvados και τις παραδόσεις που σχετίζονται με αυτό, ενώ στο άλλο εκτίθεται μεγάλη ποικιλία εργαλείων, υλικών και συσκευών, κατασκευασμένων από τον 12ο ως τον 18ο αιώνα, που σχετίζονται με την απόσταξη ποτών, την επεξεργασία της εγχώριας πέτρας, την επεξεργασία του σιδήρου, την κατασκευή επίπλων, την επεξεργασία δέρματος κτλ.
• Ναός του Σαιν Μαλό (Église de Saint Malo): Βρίσκεται στο κέντρο της πόλης. Ο αρχικός ναός είχε κατασκευαστεί στο διάστημα μεταξύ 14ου και 15ου αιώνα, αλλά καταστράφηκε ολοσχερώς με τους βομβαρδισμούς του Ιουλίου του 1944. Ανοικοδομήθηκε χάρη στα διασωθέντα διακοσμητικά του και με χρήση των αρχικών λίθων του παλαιού ναού. Αξιοσημείωτες είναι οι λεπτομέρειες στα γλυπτά και τα διακοσμητικά του εξωτερικού του. Κατά τη διάρκεια της ανοικοδόμησης ανακαλύφθηκε και το παρεκκλήσιο της Αγίας Μαρίας (chapelle de Sainte-Marie), το οποίο προϋπήρχε ως τον 11ο αιώνα, οπότε και άρχισαν οι εργασίες κατασκευής του ναού του Σαιν Μαλό.

Αδελφοποιήσεις

Η Βαλόνι είναι αδελφοποιημένη με τις εξής πόλεις:

• Γουίμπορν, Ντόρσετ, Αγγλία
• Στόλμπεργκ, Ρηνανία, Γερμανία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Valognes στο Wikimedia Commons
• (Γαλλικά) Επίσημος ιστότοπος