Στην αρχή του πολέμου οι Βρετανικές αποικίες είχαν πληθυσμό πάνω από 2.000.000 κατοίκους ενώ οι Γαλλικές 60.000,[5] έτσι οι Γάλλοι βασίστηκαν σημαντικά στους Ιθαγενείς Αμερικανούς. Οι συγκρούσεις έλαβαν χώρα κυρίως στα σύνορα μεταξύ της Νέας Γαλλίας, από τη Βιρτζίνια στο Νότο έως τη Νέα Σκωτία στο Βορρά. Η ένοπλη σύγκρουση ξέσπασε το Μάιο του 1754, όταν πολιτοφύλακες από τη Βιρτζίνια, υπό την ηγεσία του τότε εικοσιδυάχρονου Τζορτζ Ουάσινγκτον, έστησαν ενέδρα σε μια γαλλική περίπολο. Παρά τις αρχικές τους αποτυχίες στα πρώτα χρόνια του πολέμου, οι Βρετανοί ανέκαμψαν και προέλασαν στην περιοχή των Γάλλων, καταλαμβάνοντας το Μόντρεαλ το Σεπτέμβρη του 1760.
Το αποτέλεσμα του πολέμου αποτέλεσε τη σημαντικότερη εξέλιξη σε πάνω από έναν αιώνα διαμάχης μεταξύ Βρετανίας και Γαλλίας. Η Γαλλία παρέδωσε την ανατολική γαλλική Λουϊζιάνα στους Βρετανούς με την Συνθήκη των Παρισίων και τη δυτική του Μισσισσιππή στους σύμμαχούς της Ισπανούς με την Συνθήκη του Φονταινεμπλώ. Με αυτόν τον τρόπο, η παρουσία της Γαλλίας βόρεια της Καραϊβικής περιορίστηκε μόνο στα νησιάΣαιν Πιερ και Μικελόν και η Βρετανία αναδείχτηκε ως η κυρίαρχη αποικιακή δύναμη στη Βόρεια Αμερική.
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα French and Indian War στο Wikimedia Commons
