Εμμανουήλ Φιλιβέρτος της Σαβοΐας
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Εμμανουήλ Φιλιβέρτος | |
---|---|
Περίοδος | 17 Αυγούστου 1553 - 30 Αυγούστου 1580 |
Προκάτοχος | Κάρολος Γ΄ της Σαβοΐας |
Διάδοχος | Κάρολος Εμμανουήλ Α΄ της Σαβοΐας |
Κυβερνήτης των ισπανικών Κάτω Χωρών | |
Προκάτοχος | Μαρία της Ουγγαρίας |
Διάδοχος | Μαργαρίτα της Πάρμας |
Γέννηση | 8 Ιουλίου 1528 Σαμπερύ, Δουκάτο της Σαβοΐας |
Θάνατος | 30 Αυγούστου 1580 (52 ετών) Τορίνο, Δουκάτο της Σαβοΐας |
Τόπος ταφής | Καθεδρικός του Τορίνο |
Σύζυγος | Μαργαρίτα της Γαλλίας (1523-1574) |
Επίγονοι | Κάρολος Εμμανουήλ Α΄ της Σαβοΐας |
Οίκος | Οίκος της Σαβοΐας |
Πατέρας | Κάρολος Γ΄ της Σαβοΐας |
Μητέρα | Βεατρίκη των Αβίς |
Θρησκεία | Καθολική Εκκλησία |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα ( ) |
Ο Εμμανουήλ Φιλιβέρτος (Emmanuel-Philibert de Savoie, 8 Ιουλίου 1528 - 30 Αυγούστου 1580), γνωστός επίσης ως Testa di ferro, "Σιδηροκέφαλος", λόγω της στρατιωτικής του σταδιοδρομίας, ήταν δούκας της Σαβοΐας από το 1553 έως το 1580. Ήταν μέλος του Τάγματος της Περικνημίδας.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στο Σαμπερύ. Ήταν γιος του Καρόλου Γ' δούκα της Σαβοΐας και της Βεατρίκης των Αβίς, κόρης του Εμμανουήλ Α' βασιλιά της Πορτογαλίας. Ήταν το μόνο από τα εννέα παιδιά των γονέων του που επέζησε. Υπηρέτησε στον στρατό του Καρόλου Ε΄ των Αψβούργων βασιλιά της Γερμανίας, συζύγου της Ισαβέλλας που ήταν αδελφή της μητέρας του. Στον πόλεμο εναντίον του Φραγκίσκου Α΄ των Βαλουά διακρίθηκε στην κατάληψη της Εσντίν το 1553. Ένα μήνα αργότερα απεβίωσε ο πατέρας του και τον διαδέχθηκε, αλλά σχεδόν όλη η Σαβοΐα κατεχόταν από τους Γάλλους ήδη από το 1536. Έτσι συνέχισε να υπηρετεί τους Αψβούργους· ο εξάδελφός του Φίλιππος Β΄ βασιλιάς της Ισπανίας τον διόρισε κυβερνήτη των Κάτω Χωρών (1555-59).
Από εκεί εισέβαλε στη Β. Γαλλία και κέρδισε λαμπρή νίκη στο Σαιν-Κουεντίν το 1557. Ήταν ένας από τους μνηστήρες για την Ελισάβετ Α΄ της Αγγλίας. Το 1559 υπέγραψε την Ειρήνη του Κατώ-Καμπρεζί μεταξύ της Ισπανίας και της Γαλλίας, με την οποία αποκτούσε το δουκάτο του· επίσης νυμφεύτηκε τη Μαργαρίτα, αδελφή του Ερρίκου Β΄ της Γαλλίας.
Όταν απεβίωσε ο αδελφός της μητέρας του Ερρίκος των Αβίς βασιλιάς της Πορτογαλίας, διεκδίκησε το θρόνο, αλλά όταν αντιλήφθηκε ότι και ο Φίλιππος Β' διεκδικούσε το θρόνο, αποσύρθηκε. Πέρασε το υπόλοιπο της βασιλείας του προσπαθώντας να ανακτήσει ό,τι είχε καταληφθεί από τη Γαλλία, κάνοντας δαπανηρούς πολέμους. Ήταν επιδέξιος στην πολιτική στρατηγική και εκμεταλλεύτηκε διάφορες διαμάχες στην Ευρώπη για να ανακτά σιγά έδαφος από τη Γαλλία ή την Ισπανία, όπως π.χ. το Τορίνο. Αγόρασε δύο περιοχές. Μετακίνησε την πρωτεύουσα του δουκάτου από το Σαμπερί στο Τορίνο και έκανε επίσημη γλώσσα, αντί της λατινικής, την ιταλική. Καθώς προσπαθούσε να αποκτήσει τη μαρκιωνία του Σαλούτζο, απεβίωσε στο Τορίνο. Ετάφη στο παρεκκλήσιο του Καθεδρικού του Τορίνο, στο οποίο είχε μεταφέρει την Ιερά Σινδόνη το 1578.
Οικογένεια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1559 νυμφεύτηκε τη Μαργαρίτα της Γαλλίας (1523-1574), κόρη του εξαδέλφου του Φραγκίσκου Α' βασιλιά της Γαλλίας. Είχε τέκνα:
- Κάρολος-Εμμανουήλ Α' 1562 - 1630, δούκας της Σαβοΐας.
Πρόγονοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πρόγονοι του Εμμανουήλ-Φιλιβέρτου της Σαβοΐας | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Cambridge modern History, Volume 1, Stanley Leathes, G. W. (George Walter) Prothero, Sir Adolphus William Ward, CUP Archive, 1964, pg. 399–400