Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κατάλογος μοναρχών της Γαλλίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ούγος Καπέτος, ο πρώτος μονάρχης της Γαλλίας του Οίκου των Καπετιδών

Οι μονάρχες της Γαλλίας κυβέρνησαν, πρώτα ως βασιλείς και αργότερα ως αυτοκράτορες (οι Βοναπάρτες μόνο), από τον Μεσαίωνα έως το 1870. Υπάρχει διαφωνία στο πότε η Γαλλία δημιουργήθηκε ως οντότητα. Η νωρίτερη δυνατή ημερομηνία θα μπορούσε να είναι η ίδρυση του Μεροβιγγιανού Φραγκικού βασιλείου από τον Κλόβι Α΄ το 486 με την ήττα του Συάγριου, του Ρωμαίου διοικητή στη Γαλατία. Οι κυβερνήτες του βασιλείου αυτού εκθρονίσθηκαν τον 8ο αιώνα. Η Συνθήκη του Βερντέν ίδρυσε το Βασίλειο της Δυτικής Φραγκίας το 843.

Επιπροσθέτως με τους μονάρχες που καταγράφονται παρακάτω, οι Βασιλείς της Αγγλίας και της Μεγάλης Βρετανίας από το 1340–1360 και 1369–1801 επίσης διεκδικούσαν τον τίτλο του Βασιλιά της Γαλλίας. Για μια βραχεία περίοδο, αυτό είχε μερική βάση πραγματικά — υπό τους όρους της Συνθήκης του Τρουά του 1420, ο Κάρολος ΣΤ΄ είχε αναγνωρίσει τον γαμπρό του Ερρίκο Ε΄ της Αγγλίας ως αντιβασιλιά και διάδοχο. Ο Ερρίκος πέθανε πριν τον Κάρολο ΣΤ΄ και έτσι ο γιος του Ερρίκου Ε΄, Ερρίκος ΣΤ΄, διαδέχθηκε τον πατέρα του ως Βασιλιάς της Γαλλίας. Το μεγαλύτερο μέρος της Βόρειας Γαλλίας ήταν υπό Αγγλικό έλεγχο μέχρι το 1435, αλλά μέχρι το 1453, οι Άγγλοι είχαν εκδιωχθεί από όλη τη Γαλλία εκτός του Καλαί (και τα Νησιά του Καναλιού), και το ίδιο το Καλαί έπεσε το 1558. Παρ' όλα αυτά, οι Άγγλοι και μετά οι Βρετανοί μονάρχες συνέχισαν να διεκδικούν τον τίτλο για τον εαυτό τους έως την δημιουργία του Ηνωμένου Βασιλείου το 1801. Πολλοί Άγγλοι βασιλείς μεταξύ 1337 και 1422 είχαν επίσης διεκδικήσει τον τίτλο του Βασιλιά της Γαλλίας, αλλά μόνο περιοδικά.

Ο τίτλος "Βασιλιάς των Φράγκων" (λατ. Rex Francorum) παρέμεινε σε χρήση μέχρι τη βασιλεία του Φίλιππου Δ΄. Κατά τη σύντομη περίοδο όταν το Γαλλικό Σύνταγμα του 1791 ήταν σε ισχύ (1791–1792) και μετά την Ιουλιανή Επανάσταση το 1830, η Προσφώνηση "Βασιλιάς των Γάλλων" χρησιμοποιήθηκε αντί του "Βασιλιάς της Γαλλίας (και της Ναβάρρας)". Ήταν μια συνταγματική καινοτομία γνωστή ως λαϊκή μοναρχία που συνέδεσε τον τίτλο του μονάρχη με το λαό, όχι με το έδαφος της Γαλλίας.

Οι Μεροβίγγειοι ήταν μία δυναστεία των Σαλίων Φράγκων που κυβέρνησε τους Φράγκους για περίπου 300 χρόνια από τα μέσα του 5ου αιώνα, στην περιοχή που περιλάμβανε την Γαλατία και μέρη της Ελβετίας και Γερμανίας. Η Μεροβίγγεια δυναστεία έγινε γνωστή στην ιστορία με τον Χιλδέριχο Α΄ (περ.457-481), γιο του Μεροβαίου, αρχηγού των Σαλίων Φράγκων. Ο περίφημος Κλόβις Α΄ (Χλωδοβίκος Α΄), γιος του Χιλδέριχου ένωσε όλους τους κατοίκους της Γαλατία υπό τους Μεροβιγγείους.[1]

πορτραίτο Όνομα Βασιλιάς από Βασιλιάς έως Σχέση με τον/τους προκατόχους Τίτλος
Χλωδοβίκος Α΄ (Κλόβις)
(Clovis Ier)
481 511  • Γιος του Χιλδέριχου Α΄, πιθανόν εγγονός του Μεροβαίου Βασιλιάς των Φράγκων
(Roi des Francs)
Μετά τον θάνατο του Κλόβι το βασίλειό του διαιρέθηκε ανάμεσα στους τέσσερις γιους του που ο καθένας είχε την πρωτεύουσά του. Ο αριθμός των βασιλείων και η έκτασή τους κατά καιρούς μεταβαλλόταν. Ο Κλοτάριος Α΄, ο νεώτερος γιος του Κλόβι, επανένωσε τελικά το βασίλειο.
Θευδέριχος Α΄
(Thierry Ier)
511 533 ή 534  • Ο μεγαλύτερος γιος του Κλόβι Βασιλιάς των Φράγκων στην Ρενς
Θεοδεβέρτος Α΄
(Thibert Ier)
533 ή 534 547 ή 548  • Γιος του Θευδέριχου Α΄ Βασιλιάς των Φράγκων στην Ρενς
Θεοδεβάλδος Α΄
(Thibaut Ier)
547 ή 548 555  • Γιος του Θευδέριχου Α΄ Βασιλιάς των Φράγκων στην Ρενς
Χλοδομίρος
(Chlodomir)
511 25 Ιουνίου 524  • Δεύτερος (επιζών) γιος του Κλόβι Βασιλιάς των Φράγκων στην Ορλεάνη
Χιλδεβέρτος Α΄
(Childebert Ier)
511 13 Δεκεμβρίου 558  • Τρίτος (επιζών) γιος του Κλόβι Βασιλιάς των Φράγκων στο Παρίσι
Κλοτάριος Α΄ ο Γέρων
(Clotaire Ier le Vieux)
511 29 Νοεμβρίου 561  • Ο νεώτερος γιος του Κλόβι Βασιλιάς των Φράγκων στην Σουασσόν
Μετά τον θάνατο του Κλοτάριου το βασίλειο διαιρέθηκε μεταξύ των τεσσάρων γιων του. Η έκταση των βασιλείων μεταβαλλόταν και τελικά σταθεροποιήθηκαν τρεις επικράτειες : Η Νευστρία με επίκεντρα την Σουασσόν και το Παρίσι, η Αυστρασία, με επίκεντρο το Μετς και η Βουργουνδία, με επίκεντρο την Ορλεάνη. Ο Κλοτάριος Β΄, εγγονός του Κλοτάριου Α΄, επανένωσε το βασίλειο.
Καριβέρτος Α΄
(Caribert Ier)
29 Νοεμβρίου 561 567  • Μεγαλύτερος γιος του Κλοτάριου Α΄ Βασιλιάς των Φράγκων στο Παρίσι
Γκούντραμ
(Gontran)
29 Νοεμβρίου 561 592  • Δεύτερος γιος του Κλοτάριου Α΄ Βασιλιάς των Φράγκων στην Ορλεάνη
Σιγεβέρτος Α΄
(Sigebert Ier)
29 Νοεμβρίου 561 575  • Τρίτος γιος του Κλοτάριου Α΄ Βασιλιάς των Φράγκων στο Μετς
Χιλδεβέρτος Β'
(Childebert II)
575 595  • Γιος του Σιγεβέρτου Α΄

 • Υιοθετημένος γιος του Γκούντραμ

Βασιλιάς στην Αυστρασία και (μετά το 592) στην Βουργουνδία
Θεοδεβέρτος Β'
(Thibert II)
595 612  • Μεγαλύτερος γιος του Χιλδεβέρτου Β΄ Βασιλιάς στην Αυστρασία
Θεοδέριχος Β΄
(Thierry II)
595 613  • Μικρότερος γιος του Χιλδεβέρτου Β΄ Βασιλιάς στην Βουργουνδία (596-613) και στην Αυστρασία (612-613)
Σιγεβέρτος Β΄
(Sigebert II)
613 613  • Γιος του Θεοδέριχου Β΄ Βασιλιάς στην Βουργουνδία και στην Αυστρασία
Χιλπέρικος Α΄
(Chilpéric Ier)
29 Νοεμβρίου 561 584  • Μικρότερος γιος του Κλοτάριου Α΄ Βασιλιάς των Φράγκων στην Σουασσόν
Κλοτάριος Β΄ ο Μέγας, ο Νεώτερος
(Clotaire II le Grand, le Jeune)
584 18 Οκτωβρίου 629  • Γιος του Χιλπέρικου Α΄ Βασιλιάς των Φράγκων στην Σουασσόν, στην Νευστρία (595-639), στην Βουργουνδία (613-629) και στην Αυστρασία (613-623)
Μετά την επανένωση του βασιλείου η Νευστρία και η Βουργουνδία παρέμειναν υπό την άμεση διακυβέρνηση του βασιλιά των Φράγκων, ενώ η Αυστρασία σύντομα τέθηκε υπό την διοίκηση ενός δευτερεύοντα βασιλιά. Ο κατάλογος εν συνεχεία περιορίζεται στους βασιλείς της Νευστρίας και Βουργουνδίας
Δαγοβέρτος Α΄
(Dagobert Ier)
18 Οκτωβρίου 629 19 Ιανουαρίου 639  • Γιος του Κλοτάριου Β΄ Βασιλιάς των Φράγκων
Κλόβις Β΄ ο Οκνηρός
(Clovis II le Fainéant)
19 Ιανουαρίου 639 31 Οκτωβρίου 657  • Γιος του Δαγοβέρτου Α΄ Βασιλιάς στην Νευστρία και στην Βουργουνδία
Κλοτάριος Γ'
(Clotaire III)
31 Οκτωβρίου 657 673  • Γιος του Κλόβι Β΄ Βασιλιάς στην Νευστρία και στην Βουργουνδία. Βασιλιάς στην Αυστρασία (661–662)
Χιλδέρικος Β'
(Childéric II)
673 675  • Γιος του Κλόβι Β΄
 • Νεώτερος αδελφός του Κλοτάριου Γ'
Βασιλιάς των Φράγκων
Θεοδέριχος Γ΄
(Thierry III)
675 691  • Γιος του Κλόβι Β΄
 • Νεώτερος αδελφός του Χιλδέρικου Β'
Βασιλιάς στην Νευστρία. Βασιλιάς των Φράγκων (687–691)
Κλόβις Δ΄
(Clovis IV)
691 695  • Γιος του Θεοδέριχου Γ΄ Βασιλιάς των Φράγκων
Χιλδεβέρτος Γ΄ ο Δίκαιος
(Childebert III le Juste)
695 23 Απριλίου 711  • Γιος του Θεοδέριχου Γ΄
 • Νεώτερος αδελφός του Κλόβι Δ΄
Βασιλιάς των Φράγκων
Δσγοβέρτος Γ΄ 23 Απριλίου 711 715  • Γιος του Χιλδεβέρτου Γ΄ Βασιλιάς των Φράγκων
Χιλπέρικος Β΄
(Chilpéric II)
715 13 Φεβρουαρίου 721  • Πιθανόν γιος του Χιλδερίκου Β΄ Βασιλιάς στην Νευστρία και Βουργουνδία. Βασιλιάς των Φράγκων(719–721)
Θεοδέριχος Δ΄ 721 737  • Γιος του Δαγοβέρτου Γ΄ Βασιλιάς των Φράγκων
Οι τελευταίοι Μεροβίγγειοι βασιλείς έμειναν στην ιστορία ως οι Τεμπέληδες Βασιλείς (rois fainéants). Δεν είχαν καμιά πολιτική δύναμη και αντ' αυτών κυβερνούσαν οι μαγιορδόμοι, οι επιστάτες του παλατιού. Όταν ο Θεοδέριχος Δ΄ πέθανε το 737, ο μαγιορδόμος Κάρολος Μαρτέλλος άφησε τον θρόνο κενό και συνέχισε να κυβερνά ο ίδιος μέχρι τον θάνατό του το 741. Οι γιοι του Πεπίνος ο Νεώτερος και Καρλομάνος, επανέφεραν για λίγο την Μεροβίγγεια δυναστεία ενθρονίζοντας τον Χιλδερίκο Γ΄ το 743. Το 751 ο Πεπίνος εκθρόνισε τον Χιλδερίκο και έγινε ο ίδιος βασιλιάς.
Χιλδερίκος Γ΄
(Childéric III)
743 Νοέμβριος 751  • Γιος του Χιλπερίκου Β΄(;) Βασιλιάς των Φράγκων

Η Δυναστεία των Καρολιδών ή Καρολίγγεια Δυναστεία ήταν Φραγκική οικογένεια ευγενών προερχόμενη από τους Αρνουλφίδες (ή Πεπινίδες) του 7ου αιώνα μ.Χ. Η οικογένεια εδραίωσε τη δύναμή της στα τέλη του 8ου αιώνα, καθιστώντας κληρονομικούς τους τίτλους του μαγιορδόμου και του dux et princeps Francorum και κατέχοντας την πραγματική εξουσία πίσω από τους Μεροβιγγείους βασιλείς. Το 751 ένας Καρολίδης, ο Πεπίνος ο Βραχύς, εκθρόνισε τον Μεροβίγγειο Χιλδερίκο Γ΄ με την συγκατάθεση του πάπα και της αριστοκρατίας και στέφθηκε βασιλιάς των Φράγκων.[2]

Πορτραίτο Όνομα Βασιλιάς από Βασιλιάς έως Σχέση με τον/τους προκάτοχο/ους
Πεπίνος ο Βραχύς 751 24 Σεπτεμβρίου 768  • Γιος του Καρόλου Μαρτέλου
Καρλομάνος Α΄ 24 Σεπτεμβρίου 768 4 Δεκεμβρίου 771  • Γιος του Πεπίνου
Κάρολος Α΄ ο Μέγας (Καρλομάγνος) 24 Σεπτεμβρίου 768 28 Ιανουαρίου 814  • Γιος του Πεπίνου
Λουδοβίκος Α΄ ο Ευσεβής 28 Ιανουαρίου 814 20 Ιουνίου 840  • Γιος του Καρλομάγνου
Κάρολος Β΄ ο Φαλακρός
(Charles II le Chauve)
20 Ιουνίου 840 6 Οκτωβρίου 877  •Γιος του Λουδοβίκου του Ευσεβούς ή Λουδοβίκου Α΄
 • Εγγονός του Καρλομάγνου ή Καρόλου Α΄
Λουδοβίκος Β΄ ο Τραυλός
(Louis II le Bègue)
6 Οκτωβρίου 877 10 Απριλίου 879  •Γιος του Καρόλου Β΄
Λουδοβίκος Γ΄ της Γαλλίας 10 Απριλίου 879 5 Αυγούστου 882  •Γιος του Λουδοβίκου Β΄
Καρλομάνος Β΄ 10 Απριλίου 879 6 Δεκεμβρίου 884  •Γιος του Λουδοβίκου Β΄
Κάρολος Γ΄ ο Παχύς
(Charles le Gros)
Ιούνιος 885 13 Ιανουαρίου 888  •Γιος του Λουδοβίκου του Γερμανικού
 •Εγγονός του Λουδοβίκου του Ευσεβούς
 • Δισέγγονος του Καρλομάγνου
Πορτραίτο Όνομα Βασιλιάς από Βασιλιάς έως Σχέση με τον/τους Προκάτοχο/ους
Εύδης των Παρισίων
(Eudes de Paris)
29 Φεβρουαρίου 888 1 Ιανουαρίου 898  •Γιος του Ροβέρτου του Ισχυρού
 •Εκλέχθηκε βασιλιάς αντί του νεαρού Καρόλου Γ΄.
Πορτραίτο Όνομα Βασιλιάς από Βασιλιάς έως Σχέση με τον/τους Προκάτοχο/ους
Κάρολος Γ΄ ο Απλός
(Charles III le Simple)
28 Ιανουαρίου 898 30 Ιουνίου 922  •Μετά θάνατον γιος του Λουδοβίκου Β΄
 •Νεότερος ετεροθαλής αδελφός του Λουδοβίκου Γ΄ και του Καρλομάνου Β΄
Πορτραίτο Όνομα Βασιλιάς από Βασιλιάς έως Σχέση με τον/τους Προκάτοχο/ους
Ροβέρτος Α΄
(Robert Ier)
30 Ιουνίου 922 15 Ιουνίου 923  •Γιος του Ροβέρτου του Ισχυρού
 •Νεότερος αδελφός του Όντο
Πορτραίτο Όνομα Βασιλιάς από Βασιλιάς έως Σχέση με τον/τους Προκάτοχο/ους
Ροδόλφος της Γαλλίας
(Raoul de France)
13 Ιουλίου 923 14 Ιανουαρίου 936  •Γαμπρός του Ροβέρτου Α΄
Πορτραίτο Όνομα Βασιλιάς από Βασιλιάς έως Σχέση με τον/τους Προκάτοχο/ους
Λουδοβίκος Δ΄ ο Υπερπόντιος
(Louis IV d'Outremer)
19 Ιουνίου 936 10 Σεπτεμβρίου 954  • Γιος του Καρόλου του Απλού.
Λοθάριος της Γαλλίας
(Lothaire de France)
12 Νοεμβρίου 954 2 Μαρτίου 986  •Γιος του Λουδοβίκου Δ΄
Λουδοβίκος Ε΄ ο Νωθρός
(Louis V le Fainéant)
8 Ιουνίου 986 22 Μαΐου 987  •Γιος του Λοθάριου

Ο Οίκος των Καπετιδών, οι Καπετίδες, οι απόγονοι εξ αρρενογονίας του Ούγου Καπέτου, κυβέρνησαν τη Γαλλία αδιάκοπα από το 987 έως το 1792 και πάλι από το 1814 έως το 1848. Οι κλάδοι της δυναστείας, οι οποίοι κυβέρνησαν μετά το 1328, είναι οι Βαλουά και οι Βουρβόνοι.

Πορτραίτο Όνομα Βασιλιάς Από Βασιλιάς Έως Σχέση με τον/τους Προκάτοχο/ουςο
Ούγος Καπέτος
(Hugues Capet)
3 Ιουλίου 987 24 Οκτωβρίου 996  •Εγγονός του Ροβέρτου Α΄
Ροβέρτος Β΄ ο Ευσεβής
(Robert II le Pieux)
24 Οκτωβρίου 996 20 Ιουλίου 1031  •Γιος του Ούγου Καπέτου
Ερρίκος Α΄
(Henri Ier)
20 Ιουλίου 1031 4 Αυγούστου 1060  •Γιος του Ροβέρτου Β΄
Φίλιππος Α΄
(Philippe Ier)
4 Αυγούστου 1060 29 Ιουλίου 1108  •Γιος του Ερρίκου Α΄
Λουδοβίκος ΣΤ΄ ο Παχύς
(Louis VI le Gros)
29 Ιουλίου 1108 1 Αυγούστου 1137  •Γιος του Φιλίππου Α΄
Λουδοβίκος Ζ΄ ο Νέος
(Louis VII le Jeune)
1 Αυγούστου 1137 18 Σεπτεμβρίου 1180  •Γιος του Λουδοβίκου ΣΤ΄
Φίλιππος Β΄ Αύγουστος
(Philippe II Auguste)
18 Σεπτεμβρίου 1180 14 Ιουλίου 1223  •Γιος του Λουδοβίκου Ζ΄
Λουδοβίκος Η΄ ο Λέων
(Louis VIII le Lion)
14 Ιουλίου 1223 8 Νοεμβρίου 1226  •Γιος του Φιλίππου Β΄ Αυγούστου
Λουδοβίκος Θ΄ ο Άγιος
(Άγιος Λουδοβίκος)
8 Νοεμβρίου 1226 25 Αυγούστου 1270  •Γιος του Λουδοβίκου Η΄
Φίλιππος Γ΄ ο Τολμηρός
(Philippe III le Hardi)
25 Αυγούστου, 1270 5 Οκτωβρίου 1285  •Γιος του Λουδοβίκου Θ΄
Φίλιππος Δ΄ ο Ωραίος
(Philippe IV le Bel)
5 Οκτωβρίου 1285 29 Νοεμβρίου 1314  •Γιος του Φιλίππου Γ΄
Λουδοβίκος Ι΄ ο Φιλόνικος
(Louis X le Hutin)
29 Νοεμβρίου 1314 5 Ιουνίου 1316  •Γιος του Φιλίππου Δ΄
Ιωάννης Α΄ ο Μεταθανάτιος
(Jean Ier le Posthume)
15 Νοεμβρίου 1316 20 Νοεμβρίου 1316  •Γιος του Λουδοβίκου Ι΄
Φίλιππος Ε΄ ο Ψηλός
(Philippe V le Long)
20 Νοεμβρίου 1316 3 Ιανουαρίου 1322  •Γιος του Φιλίππου Δ΄
 •Younger brother of Louis X
Κάρολος Δ΄ ο Ωραίος
(Charles IV le Bel)
3 Ιανουαρίου 1322 1 Φεβρουαρίου 1328  •Γιος του Φιλίππου Δ΄
 •Νεότερος αδελφός του Φιλίππου Ε΄

Δεν αναφέρονται παραπάνω οι Ούγος ο Μεγάλος, μεγαλύτερος γιος του Ροβέρτου Β΄, και ο Φίλιππος της Γαλλίας, μεγαλύτερος γιος του Λουδοβίκου ΣΤ΄· αμφότεροι ήταν συμβασιλείς με τους πατέρες του (σύμφωνα με την την πρώιμη Καπετιδική πρακτικήi με την οποία οι Βασιλείς έστεφαν τους διαδόχους τους ενόσω ήταν ζωντανοί και μοιράζονταν τη εξουσία με τον συμβασιλέα), αλλά πέθαναν πριν από αυτούς. Επειδή ούτε ο Ούγος ούτε ο Φίλιππος ήταν κύριοι ή μοναδικοί βασιλείς στη ζωή τους, δεν περιλαμβάνονται παραδοσιακά στους καταλόγους των Βασιλέων της Γαλλίας, και δεν μετρώνται την αρίθμηση.

Πορτραίτο Όνομα Βασιλιάς Από Βασιλιάς Έως Σχέση με τον/τους Προκάτοχο/ους
Φίλιππος ΣΤ΄ των Βαλουά, ο Τυχερός
(Philippe VI de Valois, le Fortuné)
1 Φεβρουαρίου 1328 22 Αυγούστου 1350  •Γιος του Καρόλου των Βαλουά, ο οποίος ήταν γιος του Φιλίππου Γ΄
Ιωάννης Β΄ ο Καλός
(Jean II le Bon)
22 Αυγούστου 1350 8 Απριλίου 1364  •Γιος του Φιλίππου ΣΤ΄
Κάρολος Ε΄ ο Σοφός
(Charles V le Sage)
8 Απριλίου 1364 16 Σεπτεμβρίου 1380  •Γιος του Ιωάννη Β΄
Κάρολος ΣΤ΄ ο Αγαπημένος, ο Τρελός
(Charles VI le Bienaimé, le Fol)
16 Σεπτεμβρίου 1380 O21 Οκτωβρίου 1422  •Γιος του Καρόλου Ε΄
Κάρολος Ζ΄ ο Νικηφόρος''
(Charles VII le Victorieux, le Bien-Servi)
21 Οκτωβρίου 1422 22 Ιουλίου 1461  •Γιος του Καρόλου ΣΤ΄
Λουδοβίκος ΙΑ΄ ο Συνετός, Η Οικουμενική Αράχνη
(Louis XI le Prudent, l'Universelle Aragne)
22 Ιουλίου 1461 30 Αυγούστου 1483  •Γιος του Καρόλου Ζ΄
Κάρολος Η΄ ο Ευγενικός
(Charles VIII l'Affable)
30 Αυγούστου 1483 7 Απριλίου 1498  •Γιος του Λουδοβίκου ΙΑ΄


Οίκος των Καπετιδών-Βαλουά, κλάδος της Ορλεάνης (1498-1515)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πορτραίτο Όνομα Βασιλιάς Από Βασιλιάς Έως Σχέση με τον/τους Προκάτοχο/ους
Λουδοβίκος ΙΒ΄ Πατέρας του Λαού
(Louis XII le Père du Peuple)
7 Απριλίου 1498 1 Ιανουαρίου 1515  •Δισέγγονος του Καρόλου Ε΄
 •Δεύτερος εξάδελφος, και από τον πρώτο γάμο γαμπρός του Λουδοβίκου ΙΑ΄
 •Με το δεύτερο γάμο σύζυγος της Άννας της Βρετάνης, Βασίλισσα του Καρόλου Η΄

Οίκος των Καπετιδών-Βαλουά, κλάδος του Ανγκουλέμ (1515-1589)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πορτραίτο Όνομα Βασιλιάς Από Βασιλιάς Έως Σχέση με τον/τους Προκάτοχο/ους
Φραγκίσκος Α΄ ο Πατέρας και Ανορθωτής των Γραμμάτων
(François Ier le Père et Restaurateur des Lettres)
1 Ιανουαρίου 1515 31 Μαρτίου 1547  •Τρισέγγονος του Καρόλου Ε΄
Ερρίκος Β΄
(Henri II)
31 Μαρτίου 1547 10 Ιουλίου 1559  •Γιος του Φραγκίσκου Α΄
Φραγκίσκος Β΄
(François II)
10 Ιουλίου 1559 5 Δεκεμβρίου 1560  •Γιος του Ερρίκου Β΄
Κάρολος Θ΄ 5 Δεκεμβρίου 1560 30 Μαΐου 1574  •Γιος του Ερρίκου Β΄
 •Νεότερος αδελφός του Φραγκίσκου Β΄
Ερρίκος Γ΄
(Henri III)
30 Μαΐου 1574 2 Αυγούστου 1589  •Γιος του Ερρίκου Β΄
 •Νεότερος αδελφός του Καρόλου Θ΄
Πορτραίτο Όνομα Βασιλιάς Από Βασιλιάς Έως Σχέση με τους Προκάτοχο/ους
Ερρίκος Δ΄, Ο Καλός Βασιλιάς Ερρίκος,
(Henri IV, le Bon Roi Henri, le Vert-Galant)
2 Αυγούστου 1589 May 14, 1610  •Δέκατης γενεάς απόγονος του Λουδοβίκου Θ΄ στην αρσενική γραμμή
 •Μικρανιψιός του Φραγκίσκου Α΄
 •Δεύτερος εξάδελφος, και από τον πρώτο γάμο γυναικάδελφος του Φραγκίσκου Β΄, του Καρόλου Θ΄ και του Ερρίκου Γ΄
Λουδοβίκος ΙΓ΄ ο Δίκαιος
(Louis XIII le Juste)
14 Μαΐου 1610 14 Μαΐου 1643  •Γιος του Ερρίκου Δ΄
Λουδοβίκος ΙΔ΄ ο Μέγας, ο Βασιλιάς Ήλιος
(Louis XIV le Grand, le Roi Soleil)
14 Μαΐου 1643 1 Σεπτεμβρίου 1715  •Γιος του Λουδοβίκου ΙΓ΄
Λουδοβίκος ΙΕ΄ ο Αγαπητός
(Louis XV le Bien-Aimé)
1 Σεπτεμβρίου, 1715 10 Μαΐου 1774  •Δισέγγονος του Λουδοβίκου ΙΔ΄
Λουδοβίκος ΙΣΤ' 10 Μαΐου 1774 10 Αυγούστου 1792  •Εγγονός του Λουδοβίκου ΙΕ΄

Από τις 21 Ιανουαρίου 1793 έως τις 8 Ιουνίου 1795, ο γιος του Λουδοβίκου ΙΣΤ΄, Λουδοβίκος-Κάρολος, είχε τον τίτλο του βασιλιά της Γαλλίας ως Λουδοβίκος ΙΖ΄. Ωστόσο, στην πραγματικότητα ήταν φυλακισμένος και η εξουσία ασκούνταν από τους ηγέτες της Επανάστασης. Μετά το θάνατό του, ο θείος του, Λουδοβίκος-Στανισλάος, έγινε το 1814 βασιλιάς της Γαλλίας ως Λουδοβίκος ΙΗ΄

Η Πρώτη Γαλλική Δημοκρατία διήρκεσε από το 1792 ως το 1804, όταν ο Ναπολέων Α΄ Βοναπάρτης αυτοανακηρύχθηκε Αυτοκράτορας των Γάλλων.

Πορτραίτο Όνομα Αυτοκράτορας Από Αυτοκράτορας Έως
Ναπολέων Α΄, ο Μέγας
(Napoléon Ier, le Grand)
18 Μαΐου 1804 11 Απριλίου 1814
Πορτραίτο Όνομα Βασιλιάς Από Βασιλιάς Έως Σχέση με τον/τους Προκάτοχο/ους
Λουδοβίκος ΙΗ΄, ο Λατρευτός
(Louis XVIII, le Désiré)
11 Απριλίου 1814 20 Μαρτίου 1815  •Νεότερος αδελφός του Λουδοβίκου ΙΣΤ΄
Πορτραίτο Όνομα Αυτοκράτορας Από Αυτοκράτορας Έως Σχέση με τον/ους Προκατόχο/ους
Ναπολέων Α΄
(Napoléon Ier)
20 Μαρτίου 1815 22 Ιουνίου 1815
Ναπολέων Β΄ 22 Ιούνιου 1815 7 Ιουλίου 1815  •Γιός του Ναπολέοντα Α΄
Πορτραίτο Όνομα Βασιλιάς Από Βασιλιάς Έως Σχέση με τον/τους Προκάτοχο/ους
Λουδοβίκος ΙΗ΄ 7 Ιουλίου 1815 16 Σεπτεμβρίου 1824  •Νεότερος αδελφός του Λουδοβίκου ΙΣΤ΄
Κάρολος Ι΄ 16 Σεπτεμβρίου 1824 2 Αυγούστου 1830  •Νεότερος αδελφός του Λουδοβίκου ΙΣΤ΄ και ΙΗ΄
Λουδοβίκος ΙΘ΄ 2 Αυγούστου 1830 2 Αυγούστου 1830  •Γιος του Καρόλου Ι΄
Ερρίκος Ε΄ 2 Αυγούστου 1830 9 Αυγούστου 1830  •Εγγονός του Καρόλου Ι΄
Πορτραίτο Όνομα Βασιλιάς Από Βασιλιάς Έως Σχέση με τον/τους Προκάτοχο/ους
Λουδοβίκος Φίλιππος Α΄ ο Βασιλιάς Πολίτης
(Louis Philippe, le Roi Citoyen)
9 Αυγούστου 1830 24 Φεβρουαρίου, 1848  •Απόγονος έκτης γενεάς του Λουδοβίκου ΙΓ΄ στην αρσενική γραμμή
 •Πέμπτος εξάδελφος του Λουδοβίκου ΙΣΤ΄, του Λουδοβίκου ΙΗ΄ και του Καρόλου Ι΄

Η Δεύτερη Γαλλική Δημοκρατία διήρκεσε από το 1848 έως το 1852, όταν ο Λουδοβίκος Ναπολέων Βοναπάρτης ανακηρύχθηκε Αυτοκράτορας των Γάλλων.

Πορτραίτο Όνομα Αυτοκράτορας Από Αυτοκράτορας Έως Σχέση με τον/τους Προκάτοχο/ους
Ναπολέων Γ΄
(Napoléon III)
2 Δεκεμβρίου 1852 4 Σεπτεμβρίου 1870 *Εξάδελφος του Ναπολέοντα Β΄

Η μεταβατική περίοδος, μεταξύ της πτώσης της Δεύτερης Αυτοκρατορίας μετά την αιχμαλωσία του Ναπολέοντα Γ΄ από τους Πρώσσους και την ανακήρυξη της Τρίτης Δημοκρατίας από τον Στρατηγό Λουί Ζυλ Τροσύ.


  1. Brown, Peter (2003). The Rise of Western Christendom. Malden, MA, USA: Blackwell Publishing Ltd. σελ. 137. 
  2. Babcock, Philip (1993). Webster's Third New International Dictionary of the English Language, Unabridged. MA, USA: Merriam-Webster. σελ. 341. 
  • Edward James, The Origins of France: Clovis to the Capetians 500-1000. ISBN 0-333-27052-5.
  • Edward James, The Franks. Blackwell: 1991. ISBN 0-631-17936-4.
  • The Cambridge Illustrated History of France. Cambridge University Press
  • Paul Fouracre and Richard A. Gerberding, Late Merovingian France: History and Hagiography, 640-720. Manchester University Press. ISBN 0-7190-4791-9.
  • Patrick Geary, Before France and Germany: The Creation and Transformation of the Merovingian World. Oxford: Oxford U. Press, 1988. ISBN 0-19-504458-4.
  • Patrick Geary, The Myth of Nations: The Medieval Origins of Europe. Princeton University Press, 2001. ISBN 0-691-11481-1.