Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κεραμεικού 28

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κεραμεικού 28
Το κτίριο επί της Κεραμεικού 28
Ίδρυση2007 (2007)
Κατάργηση2023 (2023)
ΠεριοχήΜεταξουργείο Κεραμεικού 28, Αθήνα, Ελλάδα
Συντεταγμένες37°58′58.67″N 23°43′17.99″E / 37.9829639°N 23.7216639°E / 37.9829639; 23.7216639
ΙδιοκτήτηςBios Cultural Center

Η Κεραμεικού 28 είναι νεοκλασικό κτίριο στο Μεταξουργείο στην οδό Κεραμεικού 28. Το κτίριο έχει υποστεί διάφορα ονόματα, συμπεριλαμβανομένων ως ReMap, Kunsthalle Athena και Communitism.[1][2][3] Το κτίριο χρησιμοποιήθηκε ως κοινωνικό κέντρο τέχνης μεταξύ 2007 και 2023 από τρεις διαφορετικές πρωτοβουλίες, όπου κάθε μία το κατέλαβε κατά ξεχωριστές περιόδους.[4][5][6][7] Το 2017, το κτίριο έλαβε σημαντική προσοχή μεταξύ των καλλιτεχνών της Αθήνας, λειτουργώντας ως καλλιτεχνητικό κέντρο κατά τη διάρκεια της Documenta 14. [8]

Το κτίριο μετατράπηκε σε κέντρο τέχνης και χρησιμοποιήθηκε για εκθέσεις, παραστάσεις και πρωτοβουλίες.[9] Το κτίριο χρησίμευσε ως χώρος για την καλλιτεχνική σκηνή της αθηναϊκής υποκουλτούρας, όπου ανερχόμενοι και καταξιωμένοι καλλιτέχνες εξέθεταν τα έργα τους και συμμετείχαν σε δημιουργικές δραστηριότητες έξω από τις παραδοσιακές γκαλερί και μουσεία.[10][11]

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η κατασκευή του κτιρίου επί της Κεραμεικού 28

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πριν από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, υπήρχε μια σημαντική εβραϊκή κοινότητα στο Μεταξουργείο, η οποία φιλοξενούσε αρκετές συναγωγές και εβραϊκά καταστήματα στην περιοχή.[12] Μεταξύ αυτών είναι η Συναγωγή Μπεθ Σαλώμ και η Χαμπάντ της Αθήνας, οι οποίες χρησίμευαν ως βασικά σημεία συνάντησης μεταξύ του εβραϊκού πληθυσμού της Αθήνας. Κατά συνέπεια, η κατασκευή του κτιρίου επί της Κεραμεικού 28 πιστεύεται ότι έγινε διακριτικά από μια Ελληνο-Εβραϊκή οικογένεια που μετανάστευσε στην Αθήνα μετά την καταστοφή της Σμιρίνας το 1922.[13] Αυτό το ιστορικό πλαίσιο μπορεί να εξηγεί τις περιορισμένες πληροφορίες σχετικά με τον αρχικό ιδιοκτήτη και την κατασκευή του κτιρίου.

Η εγκατάλειψη του κτιρίου

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η τοποθεσία του κτιρίου μπορεί να μην ήταν τυχαία επιλογή. Το όνομα της περιοχής Μεταξουργείο, προέρχεται από την ιστορική σύνδεσή της με την παραγωγή μετάξιου.[14] Αυτό θα μπορούσε να ήταν το κίνητρο πίσω από την κατασκευή του κτιρίου επί της Κεραμεικού 28 καθώς η αρχική χρήση του ήταν ως εργοστάσιο ένδυσης.

Κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα, το κτίριο λειτουργούσε ως πολυχώρος, περιλαμβάνοντας εργοστάσιο, γραφείο εκτύπωσης, αρτοποιείο και πιθανότατα χώρος για πολλές άλλες επιχειρήσεις μέχρι την εγκατάλειψή του στις αρχές του 21ου αιώνα.[15]

Η Εξέλιξη σε Κέντρο Τέχνης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά την εγκατάλειψη του κτιρίου και την οικονομική κρίση στην Ελλάδα, η αθηναϊκή σκηνή τέχνης είδε ταχεία ανάπτυξη, προσελκύοντας καλλιτέχνες, συλλογικότητες και πρωτοβουλίες στην περιοχή του Μεταξουργείου.[16] Αυτό το ενδιαφέρον οδήγησε στη συμφωνία προσωρινής κατάληψης της Κεραμεικού 28 κατά τη διάρκεια του ReMap1, μια διεθνής πλατφόρμα σύγχρονης τέχνης που διοργανώθηκε από τη μη κερδοσκοπική οργάνωση ReMap KM, η οποία ιδρύθηκε από τον Ιάσων Τσακώνα.[17][18] Αυτή η καλλιτεχνική πρωτοβουλία, σε συνεργασία με διάφορους φορείς, ιδίως την 1η Μπιενάλε της Αθήνας, πραγματοποιήθηκε από 8 Σεπτεμβρίου έως 24 Νοεμβρίου 2007 και χρησιμοποίησε διάφορα κτίρια στις περιοχές Μεταξουργείο και Κεραμικό, συμπεριλαμβανομένου το κτίριο της Κεραμεικού 28.

Το ReMap1 έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ευαισθητοποίηση της Κεραμεικού 28. Η μετατροπή του εγκαταλελειμμένου κτιρίου σε κέντρο καλλιτεχνικής δραστηριότητας έλκωσε ένα ευρύτερο φάσμα καλλιτεχνών, κριτικών τέχνης και επιμελητών. Αυτή η ευαισθητοποίηση όχι μόνο τόνισε το δυναμικό του κτιρίου ως πολιτισμικού χώρου, αλλά και αναζωογόνησε την γύρω περιοχή. [19]

Kunsthalle Athena (2010-2015)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κωστής Βελώνης, εγκατάσταση: «Αυτό δεν είναι το όμορφο σπίτι μου», 2014, Kunsthalle Athena, 2010-2011. Φωτογραφία: Στάθης Μαμαλάκης.
Η ελπίδα, Χωρίς Τίτλο, 2010. Μέρος του "ΜΑΥΝΤΑΙΝ / HOPE", Kunsthalle Athena, Αθήνα, 2010-2011. Φωτογραφία: Ιωάννης Τζαντέας.

Η Kunsthalle Athena ιδρύθηκε το 2010 κατά τη διάρκεια της κρίσης και ξεκίνησε ως ένα προσωρινό έργο που διοργάνωσε η Μαρίνα Φωκίδη με τίτλο "ΤΗE BAR" σε ένα από τα κτίρια της ReMap επί της Κεραμεικού 28.[20] Η εκδήλωση αυτή πραγματοποιήθηκε από τις 13 έως τις 17 Μαΐου 2010, και έφερε πάνω από χίλιους ανθρώπους στο τότε άγνωστο κτίριο. Το έργο καθοδηγήθηκε από την επιμελητή της Φωκίδη, η οποία ήθελε να εξερευνήσει την κοινωνική επίδραση των θεσμών τέχνης στον 21ο αιώνα, εστιάζοντας στην Αθήνα. Με την πάροδο του χρόνου, η Kunsthalle Athena εξελίχθηκε σε μια αναγνωρίσιμη πρωτοβουλία της αθηναϊκής σκηνής. [21]

Με τη μετάβαση στο νεοκλασικό κτίριο στην Κεραμεικού 28, η Kunsthalle Athena ξεκίνησε ανάμεσα σε ένα ποικιλόμορφο μίγμα ντόπιων, περιλαμβανομένων μεταναστών, πορνεία και τοξικομανών που είχαν ισχυρή παρουσία στην περιοχή. Από το 2010 έως το 2015, το κτίριο λειτουργούσε ως χώρος για εκθέσεις, εκδηλώσεων παραστατικών τεχνών και συναντήσεων για συζήτηση. Σημαντικό ανάμεσα σε αυτά ήταν η κυκλοφορία του περιοδικού South as a State of Mind, το οποίο ιδρύθηκε από την ομάδα της Kunsthalle Athena και έγινε το επίσημο περιοδικό της Documenta 14 το 2017. [20] Ένα σύνολο καλλιτεχνών εξέθεσε στην Kunsthalle Athena, συμπεριλαμβανομένων των Κωστή Βελώνη, Απόστολο Γεωργίου, Αναστασία Άξ, καθώς και άλλων καλλιτεχνών όπως οι Ανδρέας Αγγελίδης, Δημήτρα Βαμιαλή, Ζουλιέτ Μπονβιό, Αλέξανδρος Γεωργίου, Λυδία Νταμπασίνα, Άννικα Λάρσον, Ματιέ Λωρέτ, Γιλβά Όγκλαντ, Αγγελική Παπούλια, Ρόμπερτ Πέτενα, Θέο Προδρομίδης, Ηρακλής Ρενιέρης, Γιώργος Σταμκόπουλος, Στεφανία Στρουζά, Παύλος Ζωγραφάκης και Σωκράτης Σωκρατους.[22]

Η κορύφωση των προσπαθειών της Kunsthalle Athena ήταν το τελικό έργο με τίτλο "Θα Ξανασυναντηθούμε" (2015), το οποίο περιλάμβανε μια τριήμερη εκδήλωση με διαλέξεις, προβολές και παραστάσεις. Προηγούμενες εκθέσεις, όπως "Αυτή πρέπει να είναι η τοποθεσία" (2013) και "Αυτό δεν είναι το όμορφο σπίτι μου" (2014), αντλούσαν έμπνευση από τα τραγούδια των Talking Heads, μεταφέροντας μια αίσθηση κοινωνικής και υπαρξιακής αποξένωσης. [20]

Κατά τη διάρκεια της ύπαρξής της, η Kunsthalle Athena είχε ως στόχο να επαναπροσδιορίσει τις αντιλήψεις της ζωής και της δράσης, τονίζοντας την εμπλοκή της κοινότητας στο δεσμό του χώρου, της καλλιτεχνικής έκφρασης και της πολιτικής. Παρά τις οικονομικές προκλήσεις, η Kunsthalle Athena άνηκε μέσω συνεργατικών προσπαθειών και καινοτόμου διαχείρισης πόρων. [20]

Communitism (2017 - 2023)

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γιάννης Καζάκης, The Aftermath, 2023. Communitism , Αθήνα, 2017-2023.

Το Communitism, όπως και η Kunsthalle Athena, εμφανίστηκε στο κτίριο της Κεραμεικού 28 στο Μεταξουργείο κατά τη διάρκεια της κρίσης. Η ομάδα ιδρύθηκε αρχικά το 2016 ως ένα έργο για να κινητοποιήσει τις κοινοτικές δομές για την εκμετάλλευση εγκαταλελειμμένων κτιρίων πολιτιστικής κληρονομιάς στην Αθήνα.[23] Η διαφορά μεταξύ των δύο αυτών πρωτοβουλιών έγκειται στις συνδέσεις τους. Το Communitism συνδέθηκε στενά με την σκηνή της υποκουλτούρα της Αθήνας, ενώ η Kunsthalle Athena διατήρησε συνδέσεις με την κύρια καλλιτεχνική σκηνική, συμπεριλαμβανομένων γκαλερί και μουσεία

Η ομάδα αρχικά ξεκίνησε σε ένα νεοκλασικό κτίριο που βρίσκεται στις 15 οδούς Παραμυθίας & 57 Σαλαμίνους στο Μεταξουργείο, όχι μακριά από την Κεραμεικού 28.[24] Με την έναρξη της Documenta 14, πολλοί καλλιτέχνες μετακόμισαν στην Αθήνα, όπου πολλοί από αυτους συνδέθηκαν με το Communitism και εγκαταστάθηκαν στην Κεραμικού 28 το 2017.

Αζάντ Ιμπραήμ, SOS - TELEFON SOUND, 2019. Γκαλερί MEME, Αθήνα, 2017-2019.

Η Κεραμικού 28 υπό το Communitism δρούσε διαφορετικά σε σχέση με τον τρόπο που χρησιμοποιήθηκε από το ReMap και την Kunsthalle Athena.[25] Υπό την ομπρέλα του Communitism, το κτίριο οργανώθηκε σε διαφορετικούς κύκλους, όπου ο καθένας είχε τους δικούς του στόχους και τις δικές του ευθύνες. Αυτή η δομή επέτρεψε την ταυτόχρονη λειτουργία πολλαπλών αυτόνομων πρωτοβουλιών στον ίδιο φυσικό χώρο. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το κτίριο φιλοξενούσε ένα ζωντανό οικοσύστημα όπου καλλιτέχνες, ακτιβιστές και μέλη της κοινότητας αντάλλασσαν ιδέες.

Με τα χρόνια, το Communitism διαμορφώθηκε από διάφορα έργα και πρωτοβουλίες που συνέβαλαν στην ανάπτυξή του. Σημαντικές πρωτοβουλίες περιλαμβάνουν το Balkan Can Kino Film Festival,[26] Kino 28,[27] Free the Kitsch Film Festival,[28] Perspectives Art,[29] Typographio,[30] Keramo Lab,[31] Butterflies & Camels,[32] MEME Athens,[33] και το τελευταίο που εντάχθηκε στο κτίριο, PS: (Project Space),[34] το οποίο κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19 ανέλαβε το χώρο που είχε κατεχόσει προηγουμένως η MEME Athene. Ενώ το MEME Athens ήταν μία από τις πιο γνωστές πρωτοβουλίες στο κτίριο, αποσπάστηκε από τον Communitism το 2020 λόγω μιας διαμάχης σχετικά με την αυτονομία, οδηγώντας σε σημαντική δυσπιστία μέσα στην κοινότητα. Το Communitism παρουσίασε τόσο απαξιωμένους όσο και ανερχόμενους καλλιτέχνες μέσω της MEME Athens και του PS: (Project Space), συμπεριλαμβανομένου τους Ρον Άθεϊ, [35] Κάρλ Χάινζ Γερών, [36] Αλέξης Βασιλικός, [37] Γιάννη Καζάκη, [38] και πολλούς άλλους καλλιτέχνη όπως ο Χρήστος Δουγέρης, [39] Γρηγορία Βρυττιά, Ορέστης Γιαννούλης, Δανάη Κρίκη, Δημήτρης Λιόσης, Μπεατρίκη Μαρκοπούλου, Λυδία Μιλίγκου, Κατερίνα Μποτσαρί, Ιωάννα Μπούζικα, Χρήστος Οικονομόπουλος, Στέλιος Τορτικολής, Γιώργος Ανθικόλου, Γιώργος Ανθόπουλος, Ντίλαν Μιντ, Σαρλότ Νιουένις, Έρμες Πιττάκος, Σαραόμκ, και Βερόνικα Τροκρατίς.[40]

Εκκένωση και Διάσωση της Κεραμεικού 28

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Μάιο του 2023, το Communitism, η τελευταία πρωτοβουλία στο κτίριο, αντιμετώπισε εκκένωση λόγω του εξευγενισμού της περιοχής.[6] Οι ιδιοκτήτες του κτιρίου, που επωφελούνταν από την αύξηση των τιμών των ακινήτων στη γειτονιά ήθελαν να πουλήσουν το κτίριο σε έναν προγραμματιστή ξενοδοχείου, οδηγώντας τελικά την ομάδα να φύγει ειρηνικά απο το κτίριο. Ωστόσο, η αγορά εμποδίστηκε από το Κέντρο Πολιτισμού Bios, το οποίο αγόρασε το κτίριο για να αποτρέψει την εμπορική αναδιάρθρωσή του και να το διατηρήσει ως κέντρο τέχνης. Σήμερα, το κτίριο στην οδό Κεραμεικού 28 αποτελεί σύμβολο της αθηναϊκής καλλιτεχνικής σκηνής μέσω των πολυάριθμων εκθέσεων, παραστάσεων και έργων που φιλοξένησε η Κεραμεικού 28.[41]

Ταινίες, τηλεόραση και μουσική

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η αρχιτεκτονική ομορφιά του κτιρίου το έκανε μια ελκυστική τοποθεσία για κινηματογραφικές παραγωγές, συμπεριλαμβανομένων εκείνων για πλατφόρμες όπως το Netflix και το Amazon Prime Video, καθώς και για τον ελληνικό κινηματογράφο. Σημαντικές ταινίες που γυρίστηκαν μέσα στο κτίριο περιλαμβάνουν το "Αν..." (2012) του Χριστόφορου Παπακαλιάτη,[42] "Greek Salad" (2023).[43]

Athens Film Fest 2022
Athens Film Fest 2022

Οι κινηματογραφικές πρωτοβουλίες του κτιρίου περιλάμβαναν το Kino 28, Free the Kitsch Film Festival, και Το Balkan Can Kino η οποία ήταν η πιο οργανωμένη και συνεπή κινηματογραφική πρωτοβουλία στο κτίριο, ενεργή μεταξύ 2017 και 2018. Αρχικά, το Balkan Can Kino δημιούργησε οπτικοακουστικές εργαστήρια και διοργάνωσε ένα εναλλακτικό φεστιβάλ κινηματογράφου. Κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους λειτουργίας της ομάδας, οργανώθηκε μια σειρά προβολών με θέμα "Retrospectiva: Women in Greek Filmography." In December 2017, Balkan Can Kino hosted "The Unseen Movies Festival," organized by the Greek collectivity of the Pugnant Film Series.[44]

Το επόμενο έτος, οι προβολές πραγματοποιούνταν σχεδόν κάθε Παρασκευή και Σάββατο στο ισόγειο, με διάφορα θέματα και είδη κινηματογραφικής παραγωγής, συμπεριλαμβανομένων φόρων τιμής στους κινηματογραφιστές και ζωντανών συνεδριών Q&A. Τον Απρίλιο, η ομάδα φιλοξένησε το Trashxploitation Short Film Festival από το Παρίσι της Γαλλίας. Τον Μάιο του 2018, οργάνωσαν ένα τριήμερο εργαστήριο stop-motion animation, με αποτέλεσμα τη δημιουργία τριών ταινιών από τους 15 συμμετέχοντες. Τον Ιούλιο του ίδιου έτους, το Balkan Can Kino συμμετείχε στο "Τεστί μας" στο Θέατρο της Ρεμάτια, με προβολές και ένα εργαστήριο stop-motion animation για παιδιά. Τον Νοέμβριο του 2018, η ομάδα ταξίδεψε στη Θεσσαλονίκη, οργανώνοντας προβολές κινηματογραφικής και βιντεογραφικής τέχνης σε διάφορους χώρους τέχνης και καφετέριες της πόλης.[44]

Το 1ο Συμπόσιο του Balkan Can Kino πραγματοποιήθηκε από τις 2 έως τις 11 Νοεμβρίου 2018, διοργανωμένο από τον Communitism. Το συνέδριο παρουσίασε ομιλίες, συζητήσεις και εργαστήρια με επαγγελματίες του κινηματογράφου, όπως ο Τζόργκος Τσεμπερόπουλος, ο Αντόνις Τόλακης, ο Παύλος Μαυρίκης, ο Δημήτρης Παναγόπουλος και η θεωρητικός του κινηματογράφου Flavia Dima. Επιπλέον, οργανώθηκε μια ομιλία από το Ινστιτούτο Επειραματικών Τεχνών και ένα εργαστήριο διεξήχθη από τον Ιρανό καλλιτέχνη Ρος Ζεήμπα. Η εκδήλωση περιελάμβανε επίσης μια παρουσίαση του φεστιβάλ Video Art Miden από την Καλαμάτα, της σχολής κινηματογράφου του Berlin film school filmArche, καθώς και του σχολείου για μετανάστες και πρόσφυγες "Farzad Kamangar" στην Αθήνα. Κατά τη διάρκεια του συμποσίου, παρουσιάστηκε μια έκθεση φωτογραφίας σε συνεργασία με το Τμήμα Φωτογραφίας και Οπτικοακουστικών ΜΜΕ της Σχολής Εφαρμοσμένων Τεχνών του Πανεπιστημίου της Δυτικής Αττικής στην γκαλερί MΕME.[44]

Εξωτερικές συνδέσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «ReMap1». Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2019. 
  2. ↑ FRIEZE NO. 167 (PDF) (στα English). Δεκεμβρίου 2014. σελίδες 162–163. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  3. ↑ Dimitris Kyriazis (24 Μαρτίου 2017). «Communitism στο δεύτερο μεγάλο αθηναϊκό πρότζεκτ τους με αφετηρία ένα υπέροχο κτίριο στο "βαθύ Μεταξουργείο"». Lifo.gr. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2017. 
  4. ↑ «ReMap KM - Χαρτογραφώντας ξανά την Αθήνα». Lifo.gr. 11 Σεπτεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2007. 
  5. ↑ «Kunsthalle Athena». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 1 Οκτωβρίου 2022. 
  6. ↑ 6,0 6,1 Communitism. «Το τελευταίο αντίο στο Communitism». Popaganda.gr. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2023.  Σφάλμα αναφοράς: Μη έγκυρη ετικέτα <ref> • όνομα " TheEndOfKeramikou " ορίζεται πολλές φορές με διαφορετικό περιεχόμενο
  7. ↑ Kerry Kolasa-Sikiaridi. «Athens-Based 'Communitism' Organization Giving New Life to Crumbling Buildings in Historic Athens Neighborhood». Greek Reporter. Ανακτήθηκε στις 24 Μαρτίου 2017. 
  8. ↑ Quynh Tran (14 Ιουλίου 2017). «How Has documenta 14 Impacted the Athens Art Scene?». Artnet. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2017. 
  9. ↑ Anstasia Vaitsopoulou. «Σημείο κατατεθέν "των καλών και των παράξενων" της Αθήνας». Popagand.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουνίου 2023. 
  10. ↑ Lifo Team (3 Νοεμβρίου 2022). «"Neoclassical grounds VI: As Xanasistithoume": Ένα καλλιτεχνικό εγχείρημα από την ομάδα του Communitism». Lifo.gr. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2022. 
  11. ↑ Filipa Dimitriadi. «Μία urban διεκδίκηση στην Πλ. Αυδή από το Communitism». Athens Voice. Ανακτήθηκε στις 10 Μαρτίου 2018. 
  12. ↑ Dioskouridi, Stavros (May 26, 2010). «Μνημείο Ολοκαυτώματος». Lifo.gr. https://www.lifo.gr/guide/news/i-was-there/mnimeio-olokaytomatos. Ανακτήθηκε στις May 12, 2019. 
  13. ↑ G.K. Karatzas (14 Οκτωβρίου 2017). «Έλληνες, Εβραίοι και Αρμένιοι στην οθωμανική Σμύρνη». protothema.gr. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2023. 
  14. ↑ Kostas Papantoniou. «ΤΟ ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΙΟ ΟΠΩΣ ΗΤΑΝ ΠΑΛΙΑ». avgi.gr. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2024. 
  15. ↑ «SOFI PLEX». opencorporates.com. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2019. 
  16. ↑ Alastair Sooke (May 9, 2017). «Can Athens become Europe's new arts capital?». BBC. https://www.bbc.com/culture/article/20170509-can-athens-become-europes-new-arts-capital. Ανακτήθηκε στις November 7, 2022. 
  17. ↑ Zevliki, Despina (January 9, 2021). «2000-2020: 20 σταθμοί στην εικαστική Αθήνα και 20 αξέχαστες εκθέσεις». athinorama.gr. https://www.athinorama.gr/texnes/2546102/2000_2020_20_stathmoi_stin_eikastiki_athina_kai_20_aksexastes_ektheseis. Ανακτήθηκε στις May 15, 2020. 
  18. ↑ Bradley, Kimberly (October 19, 2011). «ArtNet: ReMap Athens, ATHENIAN RHAPSODY». artnet.com. http://www.artnet.com/magazineus/reviews/bradley/remap3-athens-art-fest-10-19-11.asp. 
  19. ↑ Katsouni, Stavroula (2014). «Technical University of Crete School of Architecture» (PDF). σελίδες 86–89. 
  20. ↑ 20,0 20,1 20,2 20,3 Politakis, Dimitris (8 Απριλίου 2016). «South as a State of Mind Marina Fokidis». e-flux. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2024.  Σφάλμα αναφοράς: Μη έγκυρη ετικέτα <ref> • όνομα " HistoryOfKunsthalle " ορίζεται πολλές φορές με διαφορετικό περιεχόμενο
  21. ↑ «South as a State of Mind Marina Fokidis». HALLE FÜR KUNST Steiermark. 2021. Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2023. 
  22. ↑ South As A State of Mind. (2014). «South likes: This is Not My Beautiful House at Kunsthalle Athena, Athens». e-flux. Ανακτήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 2014. 
  23. ↑ Kolasa-Sikiaridi, Kerry (November 16, 2016). «Athens-Based 'Communitism' Organization Giving New Life to Crumbling Buildings». greekreporter. https://greekreporter.com/2016/11/16/athens-based-communitism-organization-giving-new-life-to-crumbling-buildings-in-historic-athens-neighborhood/. Ανακτήθηκε στις May 17, 2024. 
  24. ↑ Kiriazis, Dimitris (March 24, 2017). «Communitism στο δεύτερο μεγάλο αθηναϊκό πρότζεκτ». Lifo.gr. https://www.lifo.gr/arxeio/i-natassa-doyrida-kai-oi-communitism-sto-deytero-megalo-athinaiko-protzekt-toys-me-afetiria. Ανακτήθηκε στις May 18, 2024. 
  25. ↑ «History of Communitism». Communitism Official Website. 14 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2024. 
  26. ↑ «Balkan Kino Film Festival». Balkan Kino. 
  27. ↑ «Kino 28 is the film and audiovisual space at 28 Kerameikou and offers a platform for diverse and dynamic talent to develop, discover and champion passionate artists in film, music and performing arts». Communitism. 26 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2024. 
  28. ↑ «The festival is organized by the team of filmmakers and curators Interferences, the art space KINO 28 and the collective KeramoLab in Athens». Free the Kitsch. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2024. 
  29. ↑ «Perspective Art Collective of Communitism». Perspective Art. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2024. 
  30. ↑ «Typo is a creative makerspace that freely provides tools and reusable materials for the community and people from the neighbourhood». Communitism. 26 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2024. 
  31. ↑ «Keramo Lab at Communitism». Communitism. 26 Ιουλίου 2022. 
  32. ↑ «Butterflies & Camel: A Three-Group Workshop». Communitism. 31 Ιανουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2024. 
  33. ↑ «Official Website of Meme Athens». Meme Athens. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2024. 
  34. ↑ «PS: (ProjectSpace, PostScriptum, PerformanceSpace, PrivateSpace, PublicSpace, PlaySpace, PrintSpace, PhotoSpace)». Communitism. 22 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2024. 
  35. ↑ «Darkness Visible». Communitism. Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2024. 
  36. ↑ «Karl Heinz Jeron – Intensive Care Unit». Communitism. Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2024. 
  37. ↑ «Alexis Vasilikos - Grids». Communitism. Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2024. 
  38. ↑ «Gianni Kazakis - The Aftermath». Current Athens. Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2024. 
  39. ↑ «Meme Project space, Duo solo Chris Doulgeris & Ulricke Buhl» (PDF). 
  40. ↑ «Growing Confined». Current Athens. Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2024. 
  41. ↑ Angelos Kladis (9 Μαΐου 2023). «Το εμβληματικό κτίριο της Κεραμεικού 28». oneman.gr. Ανακτήθηκε στις 9 Μαΐου 2023. 
  42. ↑ «Αν...». Flix. 22 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2024. 
  43. ↑ Diakosavas, Alexandros (April 20, 2023). «"Greek Salad": Μια σειρά του Amazon Prime για την Αθήνα του gentrification». Lifo.gr. https://www.lifo.gr/culture/cinema/greek-salad-mia-seira-toy-amazon-prime-gia-tin-athina-toy-gentrification. Ανακτήθηκε στις May 25, 2023. 
  44. ↑ 44,0 44,1 44,2 «History of Balkan Can Kino». Balkan Can Kino. Ανακτήθηκε στις 25 Μαΐου 2024.  Σφάλμα αναφοράς: Μη έγκυρη ετικέτα <ref> • όνομα " Kino " ορίζεται πολλές φορές με διαφορετικό περιεχόμενο
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κεραμεικού_28&oldid=10801433"