Μετάβαση στο περιεχόμενο

Λουτσιάνο Παβαρόττι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Λουτσιάνο Παβαρότι
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Luciano Pavarotti (Ιταλικά)
Γέννηση12  Οκτωβρίου 1935[1][2][3]
Μόντενα[4][5]
Θάνατος6  Σεπτεμβρίου 2007[6][7][8]
Μόντενα[9][5]
Αιτία θανάτουκαρκίνος στο πάγκρεας
Συνθήκες θανάτουφυσικά αίτια
Τόπος ταφήςcemetery of Montale Rangone[10]
Χώρα πολιτογράφησηςΙταλία (1946–2007)
Βασίλειο της Ιταλίας (1935–1946)
Ιδιότηταμονωδός και ηθοποιός ταινιών
ΣύζυγοςAdua Veroni (1961–2000) και Nicoletta Mantovani (από 2003)
ΓονείςFernando Pavarotti[11]
ΑδέλφιαGabriella Pavarotti
Όργαναφωνή
Είδος τέχνηςόπερα
ΒραβεύσειςΑξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής, Βραβείο Γκράμι Ζωντανού θρύλου (1998), πρόσωπο της χρονιάς MusiCares (1998), Βραβείο Νάνσεν (2001), Βραβείο Κένεντι, Διοικητής του Τάγματος Πολιτικής Αξίας του Μονακό (21  Νοεμβρίου 2003)[12], Ιππότης του Μεγαλόσταυρου του Τάγματος της τιμής της Ιταλικής Δημοκρατίας, Μεγάλος ταξιάρχης του Τάγματος της Αξίας της Ιταλικής Δημοκρατίας, Ταξιάρχης του Τάγματος της Αξίας της Ιταλικής Δημοκρατίας, honorary citizen of Sarajevo και Classic Brit Awards
ΙστοσελίδαΕπίσημος ιστότοπος
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )
Ο Λουτσιάνο Παβαρότι στο Σταντ Βελοντρόμ της Μασσαλίας, στις 15 Ιουνίου 2002

Ο Λουτσιάνο Παβαρότι[13][14][15][16][17][18] (Ιταλικά: Luciano Pavarotti, 12 Οκτωβρίου 1935 - 6 Σεπτεμβρίου 2007, Μόντενα) ήταν Ιταλός τενόρος, γνωστός για την δεξιοτεχνία του στους υψηλότερους φθόγγους της έκτασης του τενόρου, για την οποία είχε κερδίσει το προσωνύμιο «βασιλιάς των υψηλών ντο». Θεωρούνταν ένας από τους εκλεκτότερους τραγουδιστές του μπελ κάντο των τελευταίων χρόνων. Ακόμη και στην υψηλότερη έκταση, η φωνή του παρουσίαζε αξιοσημείωτη καθαρότητα και τονική ακρίβεια.

Βιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στις 12 Οκτωβρίου του 1935 στη Μόντενα της Ιταλίας. Ο πατέρας του ήταν αρτοποιός. Ξεκίνησε την καριέρα του ως δάσκαλος φωνητικής και, γύρω στα τέλη της δεκαετίας του '50, αποφάσισε να γίνει τραγουδιστής. Η σταδιοδρομία του άρχισε το 1961, όταν κέρδισε το διαγωνισμό Ρέτζο Εμίλια και τραγούδησε στην όπερα Πουτσίνι. Από τότε κατέκτησε το ιταλικό ακροατήριο. Το 1963 για πρώτη φορά εμφανίστηκε έξω από την Ιταλία, στο Άμστερνταμ της Ολλανδίας.[19] Από εκεί άνοιξαν οι δρόμοι για την υπόλοιπη Ευρώπη. Το 1965 είχε πλέον εμφανιστεί σε όλη την Ευρώπη, σημειώνοντας παντού τεράστια επιτυχία, προκαλώντας πρωτοφανή ενθουσιασμό. Τραγούδησε στις μεγαλύτερες όπερες. Συνέχισε πηγαίνοντας στην Αμερική, την Αυστραλία και την Άπω Ανατολή.

Το 2004 εμφανίστηκε για τελευταία φορά σε σκηνή της όπερας, αν και συνέχισε να τραγουδάει σε συναυλίες. Η τελευταία εμφάνισή του ήταν το Φεβρουάριο του 2006 στην τελετή έναρξης των χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων του Τορίνο. Είχε τιμηθεί, μεταξύ άλλων, με πέντε βραβεία Γκράμι.

Τα τελευταία χρόνια έπασχε από καρκίνο στο πάγκρεας. Υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση τον Ιούλιο του 2006 και στη συνέχεια αποσύρθηκε στη γενέτειρά του Μόντενα. Απεβίωσε στις 6 Σεπτεμβρίου 2007.[20]

Συναυλίες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Terme di caracalla (1990) - Italia
  • London - Hyde Park (1991)
  • New York - Central Park (1993)
  • Los Angeles (1994)
  • Paris (1998)
  • Viena - Christmas concert (1999)
  • Seoul (2001)

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ (Αγγλικά) Internet Movie Database. nm0667556. Ανακτήθηκε στις 21  Ιουνίου 2019.
  2. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 118592270. Ανακτήθηκε στις 22  Ιουνίου 2019.
  3. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 12404177z. Ανακτήθηκε στις 22  Ιουνίου 2019.
  4. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 10  Δεκεμβρίου 2014.
  5. ↑ 5,0 5,1 Ιστορικό Αρχείο Ρικόρντι. 3164. Ανακτήθηκε στις 3  Δεκεμβρίου 2020.
  6. ↑ www.cnn.com/2007/SHOWBIZ/Music/09/06/pavarotti.dead/index.html.
  7. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  8. ↑ «Luciano Pavarotti». (Ολλανδικά) RKDartists. 254835.
  9. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30  Δεκεμβρίου 2014.
  10. ↑ 10,0 10,1 www.visitmodena.it/it/scopri-modena/itinerari-e-percorsi/la-modena-di-luciano-pavarotti-1/seconda-giornata-nei-dintorni-della-citta/il-ristorante-di-big-luciano.
  11. ↑ 11,0 11,1 (Αγγλικά) Discogs. 3107006. Ανακτήθηκε στις 12  Οκτωβρίου 2021.
  12. ↑ «Journal de Monaco - Bulletin Officiel de la Proncipaute».
  13. ↑ «Λουτσιάνο Παβαρότι: Οι ωραιότερες φωνές της όπερας σώπασε». Ελεύθερος Τύπος. 6 Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2024. 
  14. ↑ «Λουτσιάνο Παβαρότι: Η διατροφική αδυναμία του θρυλικού τενόρου». www.parapolitika.gr. 8 Απριλίου 2024. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2024. 
  15. ↑ Κουστένη, Ματούλα (6 Σεπτεμβρίου 2017). «Ο βασιλιάς της Όπερας λεγόταν Λουτσιάνο, ήταν προληπτικός, ανοικονόμητος, ανεπανάληπτος». LiFO. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2024. 
  16. ↑ «Αυστηρό μήνυμα της οικογένειας Παβαρότι στον Ντόναλντ Τραμπ». CNN. 22 Ιουλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2024. 
  17. ↑ «Vincerò! Το ντοκιμαντέρ του Ρον Χάουαρντ για τον Λουτσιάνο Παβαρότι σήμερα στις 25ες Νύχτες Πρεμιέρας». www.cinemagazine.gr. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2024. 
  18. ↑ «Ντοκιμαντέρ αποκαλύπτει άγνωστες πτυχές του Λουτσιάνο Παβαρότι». Η Ναυτεμπορική. 13 Μαΐου 2019. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2024. 
  19. ↑ ( 2 )
  20. ↑ «Πέθανε ο Λουτσιάνο Παβαρότι». Ανακτήθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου 2007. 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Λουτσιάνο_Παβαρόττι&oldid=10712565"