Λυκόφως

Λυκόφως είναι η περίοδος του χρόνου ανάμεσα στην δύση του Ηλίου και την αστρονομική δύση του,δηλαδή την έναρξη του σκότους.

Με τον όρο λυκόφως χαρακτηρίζεται γενικά η χρονική περίοδος από την δύση του Ηλίου έως την έναρξη του σκότους της νύχτας. Αντίθετος όρος είναι το λυκαυγές.

Είδη

Η ποσότητα φωτός που εκπέμπεται κατά το λυκόφως μειώνεται με την αύξηση του αρνητικού ύψους του Ηλίου (δηλαδή του ύψους του κάτω από τον ορίζοντα). Ανάλογα του αρνητικού ύψους του Ηλίου διακρίνουμε τρία είδη λυκόφωτος:

1. Πολιτικό λυκόφως (Civil) Όταν αληθές ύψος Ηλίου, Ηλ: -6°
2. Ναυτικό λυκόφως (Nautical) Όταν Ηλ Ηλίου: -12° και
3. Αστρονομικό λυκόφως (Astronomical) Όταν Ηλ Ηλίου: -18°.

Οι ώρες έναρξης και λήξης του ναυτικού και πολιτικού λυκόφωτος φέρονται καταχωρημένες στις ημερήσιες σελίδες των αστρονομικών εφημερίδων.

Χαρακτηριστικά

• Το λυκόφως αποτελεί ουράνιο φαινόμενο που οφείλεται στην ύπαρξη της ατμόσφαιρας, περισσότερο στη διάχυση φωτός και λιγότερο στη γήινη διάθλαση του φωτός που συμβαίνουν σ΄ αυτήν, χαρακτηριζόμενο έτσι και ατμοσφαιρικό φαινόμενο.
• Το λυκόφως ενδιαφέρει ιδιαίτερα τους ναυτικούς διότι σ΄ αυτή την χρονική διάρκεια είναι δυνατή η παρατήρηση των αστέρων και ταυτόχρονα είναι ορατός ο ορίζοντας από τον οποίο με τον εξάντα λαμβάνονται οι μετρήσεις (π.χ. αληθές ύψος) ή άλλες παρατηρήσεις.
• Στη χρονική διάρκεια του λυκόφωτος επιδρούν το γεωγραφικό πλάτος (φ) και η απόκλιση (δ) του Ήλιου. Έτσι αυξανομένου του πλάτους (απομακρυνόμενοι από τον Ισημερινό) και διατηρούμενης της αυτής κλίσεως του Ηλίου ή και ακόμα αυξανόμενης μόνο της κλίσεως του Ήλιου, ομοίως η διάρκεια του λυκόφωτος αυξάνει.
• Στην εύκρατη ζώνη η διάρκεια του λυκόφωτος λαμβάνει τη μεγαλύτερη τιμή στις 21 Ιουνίου και στις 22 Δεκεμβρίου, ενώ τη μικρότερη σημειώνει στις 20 Μαρτίου και στις 23 Σεπτεμβρίου.