Χουσεΐν Χιλμί Πασάς
| Χουσεΐν Χιλμί Πασάς | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Hüseyin Hilmi Paşa (Τουρκικά) |
| Γέννηση | 1855[1][2] Μυτιλήνη |
| Θάνατος | 1922[1][2] Βιέννη |
| Τόπος ταφής | Κωνσταντινούπολη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Οθωμανική Αυτοκρατορία |
| Θρησκεία | Ισλάμ |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | τουρκικά[3] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | διπλωμάτης πολιτικός[4] |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | μεγάλος βεζίρης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (Φεβρουάριος 1909 – Απριλίου 1909) μεγάλος βεζίρης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (1909–1910) μπεηλέρμπεης της Υεμένης πρέσβης |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Χουσεΐν Χιλμί Πασάς (οθωμανικά τουρκικά: حسین حلمی پاشا, τουρκικά: Hüseyin Hilmi Paşa) (1 Απριλίου 1855-1922) ήταν Οθωμανός πολιτικός και αυτοκρατορικός διοικητής. Ήταν δύο φορές ο Μεγάλος Βεζίρης[5] της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, περίπου την περίοδο της Δεύτερης Συνταγματικής Εποχής. Υπήρξε επίσης μία φορά πρόεδρος της Τουρκικής Ερυθράς Ημισελήνου.[6]
Ο Χουσεΐν Χιλμί ήταν ένας από τους πιο επιτυχημένους Οθωμανούς διοικητές στα εκρηκτικά Βαλκάνια των αρχών του 20ου αιώνα και έγινε ο Γενικός Επιθεωρητής της Οθωμανικής Μακεδονίας[7] από το 1902 έως το 1908, Υπουργός Εσωτερικών[8] από το 1908 έως το 1909 και πρέσβης στην Αυστροουγγαρία[9] από το 1912 έως το 1918. Συχνά θεωρείται, μαζί με τον Αχμέτ Ριζά και τον Χασάν Φεχμί Πασά, ως έναν από τους κορυφαίους πολιτικούς που ενθάρρυναν και προώθησαν τον περαιτέρω προοδευτισμό.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Χουσεΐν Χιλμί γεννήθηκε το 1855 στη Λέσβο και ήταν ελληνικής καταγωγής,[10][11] με έναν πρόγονό του να έχει προσηλυτιστεί στο Ισλάμ.[12][13] Έκανε τις κύριες σπουδές του στη Λέσβο και έμαθε άπταιστα γαλλικά σε νεαρή ηλικία. Ξεκίνησε ως υπάλληλος στην οθωμανική κρατική δομή και ανέβηκε σταδιακά στη σκάλα της ιεραρχίας, όπου έγινε κυβερνήτης της Άδανα το 1897 και του Βιλαετιού της Υεμένης το 1902. Την ίδια χρονιά, το 1902, διορίστηκε Γενικός Επιθεωρητής με ευθύνη σχεδόν όλων των βαλκανικών εδαφών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας εκείνη την εποχή, δηλαδή των βιλαετιών της Θεσσαλονίκης, του Κοσσυφοπεδίου και του Μοναστηρίου.
Μετά την αποκατάσταση του οθωμανικού συντάγματος το 1908, διορίστηκε υπουργός Εσωτερικών και στη συνέχεια υπηρέτησε ως Μεγάλος Βεζίρης, αρχικά μεταξύ 14 Φεβρουαρίου 1909 και 13 Απριλίου 1909 υπό τον Αμπντούλ Χαμίτ Β΄ και, στη συνέχεια, επανακαταλαμβάνοντας τη θέση από τον Αχμέτ Τεφίκ Πασά ένα μήνα αργότερα, μεταξύ 5 Μαΐου 1909 και 28 Δεκεμβρίου 1909. Ως εκ τούτου, στον πρώτο του βεζιράτο, ήταν ο τελευταίος Μεγάλος Βεζίρης του Αμπντούλ Χαμίτ Β΄. Η πρώτη θητεία του διακόπηκε ξαφνικά λόγω του περιστατικού της 31ης Μαρτίου (το οποίο συνέβη στην πραγματικότητα στις 13 Απριλίου), όταν για λίγες μέρες, αντιδραστικοί απολυταρχικοί και ισλαμιστές φονταμενταλιστές ανέλαβαν τον έλεγχο της οθωμανικής κυβέρνησης στην Κωνσταντινούπολη, μέχρι την άφιξη ενός στρατού από τη Θεσσαλονίκη που κατέστειλε την απόπειρα ανταγωνισμού.
Μετά τη δεύτερη θητεία του ως Μεγάλος Βεζίρης υπό τον Μωάμεθ Ε΄, ο Χουσεΐν Χιλμί Πασάς υπηρέτησε ως Υπουργός Δικαιοσύνης στο επόμενο υπουργικό συμβούλιο του Αχμέντ Μουχτάρ Πασά. Τον Οκτώβριο του 1912, στάλθηκε στη Βιέννη ως Οθωμανός πρέσβης στην Αυστροουγγαρία, μια θέση που κατείχε μέχρι το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Λόγω προβλημάτων υγείας, παρέμεινε στη Βιέννη μέχρι το θάνατό του το 1922. Θάφτηκε στο Μπεσίκτας της Κωνσταντινούπολης.
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Faceted Application of Subject Terminology. 1589810. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 filmportal.de. 79c016a057614c19a51c8b52402c3b16. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ «Identifiants et Référentiels» (Γαλλικά) Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. 11563648X. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2020.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2019.
- ↑ Archivum ottomanicum v. 23. Mouton. 2006. σελ. 272.
Hüseyin Hilmi (1855-1923), who was to become Grand Vezir twice in 1909
- ↑ Trivedi, Raj Kumar (1994). The critical triangle: India, Britain, and Turkey, 1908-1924. Publication Scheme. σελ. 77.
the Ottoman Red Crescent Society of which Hilmi Pasha was the head, which he said, utilized their money for the purpose for which it had been contributed by Muslims in India.
- ↑ Kent, Marian (1996). The Great Powers and the End of the Ottoman Empire. Routledge. σελ. 227. ISBN 0-7146-4154-5.
Hüseyin Hilmi Pasha (1855-1923) (Ottoman Inspector-General of Macedonia, 1902-8
- ↑ Kent, Marian (1996). The Great Powers and the End of the Ottoman Empire. Routledge. σελ. 227. ISBN 0-7146-4154-5.
Hüseyin Hilmi Pasha (1855-1923) Minister for the Interior, 1908-9)
- ↑ Kent, Marian (1996). The Great Powers and the End of the Ottoman Empire. Routledge. σελ. 227. ISBN 0-7146-4154-5.
Hüseyin Hilmi Pasha (1855-1923) Ambassador to Vienna, 1912-18
- ↑ Abbott, George Frederick (1909). Turkey in transition. E. Arnold. σελ. 149.
For Hilmi is a novus homo. A native of Mytilene, of obscure origin, partly Greek, he began his career as secretary to Kemal Bey
- ↑ Wheeler, Edward J, επιμ. (1909). Current Literature. Current Literature Pub. Co. σελ. 389.
His Excellency Hussein Hilmi Pacha is a Turk "of the isles." The politest Turks of all come from the isles. There is also Greek blood in his veins
- ↑ Prothero, George Walter (1920). Peace Handbooks: The Balkan states. H. M. Stationery Office. σελ. 45.
Hussein Hilmi Pasha, descended from a Greek convert to Islam in the island of Mitylene, was sent to Macedonia as High Commissioner.
- ↑ Great Britain. Foreign Office. Historical Section (1920). Handbooks prepared under the direction of the Historical section of the foreign office. H.M. Stationery off. σελ. 45.
Hussein Hilmi Pasha, descended from a Greek convert to Islam in the island of Mitylene, was sent to Macedonia as High Commissioner.
