Μετάβαση στο περιεχόμενο

Epica

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Epica
Οι Epica, Wrocław 2022
Βιογραφικό
ΚαταγωγήΛιμβουργία, Ολλανδία
ΕίδηSymphonic metal
Παρουσία2002-σήμερα
ΔισκογραφικέςTransmission, Nuclear Blast
Ιστοσελίδαepica.nl/
Μέλη
Μαρκ Γιάνσεν
Κόεν Γιάνσεν
Σιμόν Σίμονς
Άριεν βαν Βέεσενμπεκ
Ίζαακ Ντελαχέ
Ρομπ βαν ντερ Λόο

Οι Epica είναι Ολλανδικό συγκρότημα συμφωνικής μέταλ (symphonic metal) μουσικής, που σχηματίστηκε το 2002.[1] Αποτελείται από την τραγουδίστρια Σιμόν Σίμονς, τον ρυθμικό κιθαρίστα και τραγουδιστή Μαρκ Γιάνσεν, τον κιθαρίστα Ίζαακ Ντελαχέ, τον μπασίστα Ρομπ βαν ντερ Λόο, τον Κόεν Γιάνσεν στα πλήκτρα και τον Άριεν βαν Βέεσενμπεκ στα ντραμς.[2]

Ξεκίνησαν ως συγκρότημα συμφωνικής μέταλ με gothic τάσεις, και αργότερα ενσωμάτωσαν στον ήχο τους και δυνατές επιρροές από death metal.[3] Από το τρίτο άλμπουμ τους άρχισαν να φαίνονται και επιρροές από progressive metal.[4] Έχουν στοιχεία από thrash metal και groove metal, περάσματα από Black metal, στιγμές power metal και Αραβικές μουσικές αναφορές.[5][6] Μερικά τραγούδια έχουν ηλεκτρονικές αποχρώσεις, djent τεχνοτροπίες, και folk metal μελωδίες που πηγάζουν από μεσανατολίτικες, Κινεζικές και Κελτικές παραδόσεις.[7] Τα φωνητικά της μέτζο-σοπράνο Σιμόν Σίμονς και του κιθαρίστα και τραγουδιστή Μαρκ Γιάνσεν είναι θεμελιώδη για τον ήχο του συγκροτήματος. Οι στίχοι των τραγουδιών τους ασχολούνται με φιλοσοφικά, ψυχολογικά, πνευματικά, ηθικά, επιστημονικά, περιβαλλοντικά, κοινωνικοπολιτικά, παγκόσμια και τοπικά και προσωπικά θέματα. Στη μουσική τους συχνά χρησιμοποιούν ορχήστρες και χορωδίες όπερας.

Το 2003 κυκλοφόρησαν το πρώτο άλμπουμ τους, The Phantom Agony, με την δισκογραφική Trasmission Records.[8] Ακολούθησε το Consign to Oblivion, το 2005, το οποίο έφτασε στο #12 των Ολλανδικών τσαρτ. Άλλαξαν και πήγαν στη δισκογραφική Nuclear Blast μετά την χρεωκοπία της Transmission, και το 2007 κυκλοφόρησαν το τρίτο άλμπουμ, The Divine Conspiracy, το οποίο έφτασε στο #9 στην Ολλανδία. Το 2009 το Design Your Universe έκανε μεγαλύτερη επιτυχία, έφτασε στο #8 στην Ολλανδία και μπήκε στα τσαρτ της Ευρώπης. Το πέμπτο άλμπουμ των Epica, Requiem for the Indifferent, κυκλοφόρησε το 2012 και έκανε διεθνή επιτυχία, μπαίνοντας και στα τσαρτ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ιαπωνίας. Το 2014 κυκλοφόρησαν το έκτο άλμπουμ, The Quantum Enigma, το οποίο έγινε μεγάλη διεθνής επιτυχία και κορυφώθηκε στο #4 της Ολλανδίας. Το 2015 τους απένειμαν το Ολλανδικό Βραβείο Εξαγωγής Μουσικής.[9] Το έβδομο άλμπουμ τους, The Holographic Principle, που κυκλοφόρησε το 2016, συνέχισε την ίδια επιτυχημένη διεθνή πορεία.[10] To 2021 κυκλοφόρησαν το όγδοο άλμπουμ τους, Omega.

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

2002-2004: The Phantom Agony

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2002 ο κιθαρίστας και στιχουργός Μαρκ Γιάνσεν έφυγε από το συγκρότημα After Forever για δημιουργικές διαφορές, και μαζί με τον κιθαρίστα Αντ Σλάιτερ ξεκίνησαν το συγκρότημα Sahara Dust.[11] Στο συγκρότημα μπήκαν o Κόεν Γιάνσεν στα πλήκτρα, η τραγουδίστρια Έλενα Ιρέν Μίκελσεν (πρώην μέλος του Νορβηγικού συγκροτήματος Trail of Tears) και ο ντράμερ Άιβαν Χέντριξ.[12] Σύντομα, οι Μίκελσεν και Χέντριξ αντικαταστάθηκαν από την τραγουδίστρια Σιμόν Σίμονς και τον ντράμερ Γερούν Σϊμονς. Τον ίδιο χρόνο ηχογράφησαν ένα ντέμο, το Cry for the Moon, το οποίο πήγε καλά και υπέγραψαν συμβόλαιο με την δισκογραφική Transmission Records.[13] Στις αρχές του 2003 το συγκρότημα μετονομάστηκε σε Epica, με έμπνευση από το ομώνυμο άλμπουμ του Αμερικανικού συγκροτήματος Kamelot, με το οποίο έχουν συνεργασία.

Στις 5 Ιουνίου 2003 οι Epica κυκλοφόρησαν το πρώτο τους άλμπουμ, The Phantom Agony.[14][15] Οι στίχοι των τραγουδιών συνδέονται με περιστατικά που συνέβησαν εκείνη την περίοδο.[16] Για παράδειγμα, το Façade of Reality είναι για τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 και περιέχει αποσπάσματα από ομιλία του πρώην Πρωθυπουργού του Ηνωμένου Βασιλείου Τόνι Μπλερ για το συμβάν.[17] Το άλμπουμ κορυφώθηκε στην 8η θέση των Ολλανδικών τσαρτ.[18] Στις 29 Οκτωβρίου 2003 κυκλοφόρησαν το ομώνυμο πρώτο σινγκλ του άλμπουμ, The Phantom Agony. Ένας περιορισμένος αριθμός αντίτυπων, 1000, διατέθηκαν με διαφορετικά εξώφυλλα.[19] Στις 8 Ιανουαρίου 2004 κυκλοφόρησαν το 2ο σιγνκλ, Feint. Στις 16 Μαΐου 2004 κυκλοφόρησαν το τρίτο σινγκλ, το οποίο ήταν νέα ηχογράφηση του Cry for the Moon. Μεταξύ Ιουλίου και Σεπτεμβρίου 2004 εργάστηκαν πάνω στο δεύτερο άλμπουμ του συγκροτήματος, στο Gate Studio στο Βόλφσμπουργκ Γερμανίας.[20] Τον Σεπτέμβριο του 2004 κυκλοφόρησαν το We Will Take You With Us σε λάιβ άλμπουμ και βίντεο άλμπουμ με μπόνους DVD.[21]

2005-2006: Consign to Oblivion

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 21 Απριλίου 2005 οι Epica κυκλοφόρησαν το δεύτερο άλμπουμ τους, Consign to Oblivion. Τα τραγούδια του ήταν εμπνευσμένα από τον πολιτισμό των Μάγια, τις προφητείες και τον ημερολογιακό κύκλο τους που θα έκλεινε το 2012.[22][22][23] Στις 25 Απριλίου κυκλοφόρησαν το πρώτο σινγκλ, Solitary Ground. Το άλμπουμ κορυφώθηκε στη 12η θέση των Ολλανδικών τσαρτ.[18] Μία διαφορετική εκδοχή του Solitary Ground συμπεριλήφθηκε στο άλμπουμ σάουντρακ, The Score – An Epic Journey, το οποίο κυκλοφόρησε στις 20 Σεπτεμβρίου 2005. Το άλμπουμ περιείχε τραγούδια που έγιναν σάουντρακ της Ολλανδικής ταινίας μυστηρίου Joyride (2005), και τα περισσότερα ήταν μόνο μελωδίες «χωρίς τις φωνές των τραγουδιστών, χωρίς τις κιθάρες, χωρίς μπάσα και χωρίς ντραμς». Στις 28 Δεκεμβρίου 2005 κυκλοφόρησαν το σινγκλ Quietus (Silent Reverie) από το Consign to Oblivion. To 2006 οι Epica ακολούθησαν τους Kamelot στην περιοδεία τους στη Βόρεια Αμερική.[24][25] Όταν γύρισαν, ο Γερούν Σίμονς εγκατέλειψε το συγκρότημα για να συγκεντρωθεί σε μια άλλη μουσική καριέρα.[26][27]

Μέλη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τώρα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Μαρκ Γιάνσεν – ρυθμική κιθάρα, φωνητικά (2002-σήμερα)
  • Κόεν Γιάνσεν – πλήκτρα (2002-σήμερα)
  • Σιμόν Σίμονς – τραγουδίστρια (2002-σήμερα)
  • Άριεν βαν Βέεσενμπεκ – ντραμς (2007-σήμερα)
  • Ίζαακ Ντελαχέ – κιθάρα, φωνητικά (2009-σήμερα)
  • Ρομπ βαν ντερ Λόο – μπάσο (2012-σήμερα)

Πρώην μέλη

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Ιβ Χουτς – μπάσο (2002-2012)
  • Αντ Σλάιτερ – κιθάρα (2002-2008)
  • Γερούν Σίμονς – ντραμς (2002-2006)
  • Έλενα Ιρέν Μίκελσεν (2002)

Δισκογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Δισκογραφία των Epica
Κυκλοφορίες
↙Στούντιο άλμπουμ 8
↙Live άλμπουμ 4
↙Συλλογές 4
↙EP 2
↙Σινγκλ 26
↙Video άλμπουμ 2
↙Μουσικά βίντεο 17
↙Soundtrack 1

Άλμπουμ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • The Phantom Agony (2003)
  • Consign to Oblivion (2005)
  • The Divine Conspiracy (2007)
  • Design Your Universe (2009)
  • Requiem for the Indifferent (2012)
  • The Quantum Enigma (2014)
  • The Holographic Principle (2016)
  • Omega (2021)

Live άλμπουμ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • We Will Take You with Us (2004)
  • The Classical Conspiracy (2009)
  • Retrospect (2013)
  • Omega Alive (2021)

EP

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • The Solace System (2017)
  • Epica vs Attack on Titan Songs (2018)

Συλλογές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • The Road to Paradiso (2006)
  • Best Of (2013, στην Ιταλία)
  • The Quantum Enigma B-Sides (2020)
  • We Still Take You With Us - The Early Years (2022)

Σινγκλ

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • The Phantom Agony (2003)
  • Feint (2004)
  • Cry for the Moon (2004)
  • Solitary Ground (2005)
  • Quietus (Silent Reverie) (2005)
  • Never Enough (2007)
  • Chasing the Dragon (2008)
  • Unleashed (2009)
  • Martyr of the Free Word (2009)
  • This is the Time (2010)
  • Storm the Sorrow (2012)
  • Forevermore (2012, με τον Ρουρντ Βόλτρινγκ)
  • The Essence of Silence (2014)
  • Unchain Utopia (2014)
  • Universal Death Squad (2016)
  • Edge of the Blade (2016)
  • The Solace System (2017)
  • Immortal Melancholy (2017)
  • Beyond the Matrix - The Battle (2018)
  • Crimson Bow and Arrow (2018)
  • If Inside These Walls Was a House (2018)
  • Kingdom of Heaven (2019)
  • Martyr of the Free Word (2019, Acoustic version)
  • Abyss of Time – Countdown to Singularity (2020)
  • Freedom – The Wolves Within (2020)
  • Rivers (2021)
  • Omegacoustic (2021)
  • The Skeleton Key (2021)

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «MusicMight :: Artists :: EPICA». web.archive.org. 14 Οκτωβρίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2022. CS1 maint: Unfit url (link)
  2. ↑ «Epica - Encyclopaedia Metallum: The Metal Archives». www.metal-archives.com. Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2022. 
  3. ↑ rafabasa (22 Απριλίου 2014). «Crítica del CD de EPICA - The Quantum Enigma». WWW.RAFABASA.COM - Noticias en español sobre el heavy metal y los grupos de heavy metal. (στα Ισπανικά). Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2022. 
  4. ↑ «Epica The Divine Conspiracy Review and Interview at Musical Discoveries». www.musicaldiscoveries.com. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2022. 
  5. ↑ «Epica - 'Requiem For The Indifferent' CD Review». Metalunderground.com (στα English). Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2022. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  6. ↑ «EPICA: il nuovo album "The Holographic Principle" traccia per traccia e intervista a Simone Simons!». metalitalia.com/ (στα Ιταλικά). Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2022. 
  7. ↑ Gelmi, Roberto (24 Μαΐου 2014). «Epica (Mark Jansen & Simone Simons) - truemetal.it». True Metal (στα Ιταλικά). Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2022. 
  8. ↑ Hung, Steffen. «Epica - The Phantom Agony». hitparade.ch. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2022. 
  9. ↑ «EPICA Receives Dutch Music Export Award! | EPICA Official Website». Epica 2020 (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2022. 
  10. ↑ «@epica». Twitter. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2022. 
  11. ↑ «Sahara Dust interview @ Tartareandesire.com». web.archive.org. 6 Ιουνίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2022. CS1 maint: Unfit url (link)
  12. ↑ Metalfan.nl. «Sahara Dust - Cry For The Moon | Metalfan.nl Review». Metalfan.nl (στα Ολλανδικά). Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2022. 
  13. ↑ Sahara Dust - Cry For The Moon, https://www.discogs.com/release/10479527-Sahara-Dust-Cry-For-The-Moon, ανακτήθηκε στις 2022-08-01 
  14. ↑ «Epica - The Phantom Agony». www.metalreviews.com. Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2022. 
  15. ↑ Epica - The Phantom Agony Album Reviews, Songs & More | AllMusic, https://www.allmusic.com/album/the-phantom-agony-mw0000335387, ανακτήθηκε στις 2022-08-01 
  16. ↑ «Epica - The Phantom Agony - Encyclopaedia Metallum: The Metal Archives». www.metal-archives.com. Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2022. 
  17. ↑ «Epica The Phantom Agony Review and Interview at Musical Discoveries». www.musicaldiscoveries.com. Ανακτήθηκε στις 1 Αυγούστου 2022. 
  18. ↑ 18,0 18,1 «Dutch Charts - dutchcharts.nl». dutchcharts.nl. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2022. 
  19. ↑ Epica - The Phantom Agony, https://www.discogs.com/master/544808-Epica-The-Phantom-Agony, ανακτήθηκε στις 2022-08-02 
  20. ↑ «Epica - Consign to Oblivion - Encyclopaedia Metallum: The Metal Archives». www.metal-archives.com. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2022. 
  21. ↑ We will take you with us [+ bonus dvd - Epica - Muziekweb], https://www.muziekweb.nl/Link/JK126440/We-will-take-you-with-us-bonus-dvd, ανακτήθηκε στις 2022-08-02 
  22. ↑ 22,0 22,1 «BLABBERMOUTH.NET». web.archive.org. 31 Δεκεμβρίου 2005. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Δεκεμβρίου 2005. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2022. CS1 maint: Unfit url (link)
  23. ↑ «Epica - Consign To Oblivion». Rocking.gr. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2022. 
  24. ↑ BraveWords. «EPICA To Embark On First North American Tour With KAMELOT». bravewords.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2022. 
  25. ↑ Blabbermouth (5 Απριλίου 2006). «KAMELOT, EPICA: More North American Tour Dates Announced». BLABBERMOUTH.NET (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2022. 
  26. ↑ Blabbermouth (15 Οκτωβρίου 2006). «EPICA Parts Ways With Drummer, Seeks Replacement». BLABBERMOUTH.NET (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2022. 
  27. ↑ «Epica - Drummer Calls It Quits». Metal Storm (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Αυγούστου 2022. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Epica&oldid=10593850"