γνωμικό

Greek

Pronunciation

• IPA^(key): /ɣno.miˈko/
• Hyphenation: γνω‧μι‧κό

Etymology 1

Learned borrowing from Koine Greek γνωμικόν (gnōmikón).

Noun

γνωμικό • (gnomikó) n (plural γνωμικά)

1. saying, adage (short phrase expressing a basic truth)

   Synonyms: απόφθεγμα n (apófthegma), ρητό n (ritó), παροιμία f (paroimía)

Declension

Declension of γνωμικό

	singular	plural
nominative	γνωμικό •	γνωμικά •
genitive	γνωμικού •	γνωμικών •
accusative	γνωμικό •	γνωμικά •
vocative	γνωμικό •	γνωμικά •

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Adjective

γνωμικό • (gnomikó)

1. Nominative, accusative and vocative neuter singular form of γνωμικός (gnomikós).