ζέω

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *yes- (“to boil, foam”). Compare Sanskrit येषति (yeṣati, “to boil, bubble up”), यसति (yásati, “to froth up, foam”), English yeast.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /zdé.ɔː/ → /ˈze.o/ → /ˈze.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /zdé.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈze.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈze.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈze.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈze.o/

Verb

ζέω • (zéō)

1. to boil, seethe, effervesce

   Synonyms: βρᾰ́σσω (brássō), ἕψω (hépsō)

2. to heat
3. to bubble up, well up

   Synonym: βλύζω (blúzō)

   • early 2nd century CE, Anyte, chapter 208, in Greek Anthology, Book VII‎^[1]:

     αἷμα ταλαυρίνου διὰ χρωτὸς ἔζεσε

     haîma talaurínou dià khrōtòs ézese

     blood bubbled up from his stubborn hide

Inflection

   Present: ζέω (Contracted only in -ει-)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ζέω	ζεῖς	ζεῖ	ζεῖτον	ζεῖτον	ζέομεν	ζεῖτε	ζέουσῐ(ν)
	subjunctive	ζέω	ζέῃς	ζέῃ	ζέητον	ζέητον	ζέωμεν	ζέητε	ζέωσῐ(ν)
	optative	ζέοιμῐ	ζέοις	ζέοι	ζέοιτον	ζεοίτην	ζέοιμεν	ζέοιτε	ζέοιεν
	imperative		ζεῖ	ζείτω	ζεῖτον	ζείτων		ζεῖτε	ζεόντων
		active
infinitive		ζεῖν
participle	m	ζέων
	f	ζέουσᾰ
	n	ζέον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἔζεον (Contracted only in -ει-)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔζεον	ἔζεις	ἔζει	ἐζεῖτον	ἐζείτην	ἐζέομεν	ἐζεῖτε	ἔζεον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ζέσω

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ζέσω	ζέσεις	ζέσει	ζέσετον	ζέσετον	ζέσομεν	ζέσετε	ζέσουσῐ(ν)
	optative	ζέσοιμῐ	ζέσοις	ζέσοι	ζέσοιτον	ζεσοίτην	ζέσοιμεν	ζέσοιτε	ζέσοιεν
		active
infinitive		ζέσειν
participle	m	ζέσων
	f	ζέσουσᾰ
	n	ζέσον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἔζεσᾰ, ἐζέσθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔζεσᾰ	ἔζεσᾰς	ἔζεσε(ν)	ἐζέσᾰτον	ἐζεσᾰ́την	ἐζέσᾰμεν	ἐζέσᾰτε	ἔζεσᾰν
	subjunctive	ζέσω	ζέσῃς	ζέσῃ	ζέσητον	ζέσητον	ζέσωμεν	ζέσητε	ζέσωσῐ(ν)
	optative	ζέσαιμῐ	ζέσειᾰς, ζέσαις	ζέσειε(ν), ζέσαι	ζέσαιτον	ζεσαίτην	ζέσαιμεν	ζέσαιτε	ζέσειᾰν, ζέσαιεν
	imperative		ζέσον	ζεσᾰ́τω	ζέσᾰτον	ζεσᾰ́των		ζέσᾰτε	ζεσᾰ́ντων
passive	indicative	ἐζέσθην	ἐζέσθης	ἐζέσθη	ἐζέσθητον	ἐζεσθήτην	ἐζέσθημεν	ἐζέσθητε	ἐζέσθησᾰν
	subjunctive	ζεσθῶ	ζεσθῇς	ζεσθῇ	ζεσθῆτον	ζεσθῆτον	ζεσθῶμεν	ζεσθῆτε	ζεσθῶσῐ(ν)
	optative	ζεσθείην	ζεσθείης	ζεσθείη	ζεσθεῖτον, ζεσθείητον	ζεσθείτην, ζεσθειήτην	ζεσθεῖμεν, ζεσθείημεν	ζεσθεῖτε, ζεσθείητε	ζεσθεῖεν, ζεσθείησᾰν
	imperative		ζέσθητῐ	ζεσθήτω	ζέσθητον	ζεσθήτων		ζέσθητε	ζεσθέντων
		active					passive
infinitive		ζέσαι					ζεσθῆναι
participle	m	ζέσᾱς					ζεσθείς
	f	ζέσᾱσᾰ					ζεσθεῖσᾰ
	n	ζέσᾰν					ζεσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ζέσσᾰ, ζεσσᾰ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ζέσσᾰ	ζέσσᾰς	ζέσσε(ν)	ζέσσᾰτον	ζεσσᾰ́την	ζέσσᾰμεν	ζέσσᾰτε	ζέσσᾰν
	subjunctive	ζέσσω	ζέσσῃς	ζέσσῃ	ζέσσητον	ζέσσητον	ζέσσωμεν	ζέσσητε	ζέσσωσῐ(ν)
	optative	ζέσσαιμῐ	ζέσσειᾰς, ζέσσαις	ζέσσειε(ν), ζέσσαι	ζέσσαιτον	ζεσσαίτην	ζέσσαιμεν	ζέσσαιτε	ζέσσειᾰν, ζέσσαιεν
	imperative		ζέσσον	ζεσσᾰ́τω	ζέσσᾰτον	ζεσσᾰ́των		ζέσσᾰτε	ζεσσᾰ́ντων
middle	indicative	ζεσσᾰ́μην	ζέσσω	ζέσσᾰτο	ζέσσᾰσθον	ζεσσᾰ́σθην	ζεσσᾰ́μεθᾰ	ζέσσᾰσθε	ζέσσᾰντο
	subjunctive	ζέσσωμαι	ζέσσῃ	ζέσσηται	ζέσσησθον	ζέσσησθον	ζεσσώμεθᾰ	ζέσσησθε	ζέσσωνται
	optative	ζεσσαίμην	ζέσσαιο	ζέσσαιτο	ζέσσαισθον	ζεσσαίσθην	ζεσσαίμεθᾰ	ζέσσαισθε	ζέσσαιντο
	imperative		ζέσσαι	ζεσσᾰ́σθω	ζέσσᾰσθον	ζεσσᾰ́σθων		ζέσσᾰσθε	ζεσσᾰ́σθων
		active			middle
infinitive		ζέσσαι			ζέσσᾰσθαι
participle	m	ζέσσᾱς			ζεσσᾰ́μενος
	f	ζέσσᾱσᾰ			ζεσσᾰμένη
	n	ζέσσᾰν			ζεσσᾰ́μενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἔζεσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἔζεσμαι	ἔζεσαι	ἔζεσται	ἔζεσθον	ἔζεσθον	ἐζέσμεθᾰ	ἔζεσθε	ἐζέσᾰται
	subjunctive	ἐζεσμένος ὦ	ἐζεσμένος ᾖς	ἐζεσμένος ᾖ	ἐζεσμένω ἦτον	ἐζεσμένω ἦτον	ἐζεσμένοι ὦμεν	ἐζεσμένοι ἦτε	ἐζεσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἐζεσμένος εἴην	ἐζεσμένος εἴης	ἐζεσμένος εἴη	ἐζεσμένω εἴητον/εἶτον	ἐζεσμένω εἰήτην/εἴτην	ἐζεσμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἐζεσμένοι εἴητε/εἶτε	ἐζεσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἔζεσο	ἐζέσθω	ἔζεσθον	ἐζέσθων		ἔζεσθε	ἐζέσθων
						middle/passive
infinitive						ἐζέσθαι
participle	m					ἐζεσμένος
	f					ἐζεσμένη
	n					ἐζεσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐζέσμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἐζέσμην	ἔζεσο	ἔζεστο	ἔζεσθον	ἐζέσθην	ἐζέσμεθᾰ	ἔζεσθε	ἐζέσᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἀκρόζεστος (akrózestos)
• ἀμφιζέω (amphizéō)
• ἀνάζεσις (anázesis)
• ἀναζέω (anazéō)
• ἀποζέω (apozéō)
• διαζέω (diazéō)
• ἔκζεσις (ékzesis)
• ἔκζεστος (ékzestos)
• ἐκζέω (ekzéō)
• ἐναποζέννυμι (enapozénnumi)
• ἐνζέω (enzéō)
• ἐνσυγκαταζέω (ensunkatazéō)
• ἐξαναζέω (exanazéō)
• ἐπιζέω (epizéō)
• ζέμα (zéma)
• ζέσις (zésis)
• ζεστός (zestós)
• περιζέω (perizéō)
• προαναζέω (proanazéō)
• προαποζέω (proapozéō)
• προεκζέω (proekzéō)
• συζέω (suzéō)
• συναναζέω (sunanazéō)
• συνεκζέω (sunekzéō)
• ὑπερεκζέω (huperekzéō)
• ὑπερζέω (huperzéō)
• ὑποζέω (hupozéō)

 

Descendants

• → Greek: ζέω (zéo, “to boil”, verb) (learned)

Further reading

• “ζέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ζέω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• “ζέω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• ζέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ζέω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “ζέω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
• G2204 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Encyclopedia Papyrus-Larousse (1963)
• J.B Hofmann, Ετυμολογικόν Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής (Etymologisches Wörterbuch des Griechischen)