καταφεύγω

Ancient Greek

Etymology

From κατα- (kata-) +‎ φεύγω (pheúgō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.ta.pʰěu̯.ɡɔː/ → /ka.taˈɸeβ.ɣo/ → /ka.taˈfev.ɣo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.ta.pʰěu̯.ɡɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.taˈpʰew.ɡo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.taˈɸeβ.ɣo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.taˈfev.ɣo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.taˈfev.ɣo/

Verb

κᾰτᾰφεύγω • (katapheúgō)

1. to flee for refuge or protection
2. to have recourse to, fall back upon
3. to appeal to

Conjugation

   Present: κᾰτᾰφεύγω, κᾰτᾰφεύγομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτᾰφεύγω	κᾰτᾰφεύγεις	κᾰτᾰφεύγει	κᾰτᾰφεύγετον	κᾰτᾰφεύγετον	κᾰτᾰφεύγομεν	κᾰτᾰφεύγετε	κᾰτᾰφεύγουσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰτᾰφεύγω	κᾰτᾰφεύγῃς	κᾰτᾰφεύγῃ	κᾰτᾰφεύγητον	κᾰτᾰφεύγητον	κᾰτᾰφεύγωμεν	κᾰτᾰφεύγητε	κᾰτᾰφεύγωσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰφεύγοιμῐ	κᾰτᾰφεύγοις	κᾰτᾰφεύγοι	κᾰτᾰφεύγοιτον	κᾰτᾰφευγοίτην	κᾰτᾰφεύγοιμεν	κᾰτᾰφεύγοιτε	κᾰτᾰφεύγοιεν
	imperative		κᾰτᾰ́φευγε	κᾰτᾰφευγέτω	κᾰτᾰφεύγετον	κᾰτᾰφευγέτων		κᾰτᾰφεύγετε	κᾰτᾰφευγόντων
middle/ passive	indicative	κᾰτᾰφεύγομαι	κᾰτᾰφεύγῃ, κᾰτᾰφεύγει	κᾰτᾰφεύγεται	κᾰτᾰφεύγεσθον	κᾰτᾰφεύγεσθον	κᾰτᾰφευγόμεθᾰ	κᾰτᾰφεύγεσθε	κᾰτᾰφεύγονται
	subjunctive	κᾰτᾰφεύγωμαι	κᾰτᾰφεύγῃ	κᾰτᾰφεύγηται	κᾰτᾰφεύγησθον	κᾰτᾰφεύγησθον	κᾰτᾰφευγώμεθᾰ	κᾰτᾰφεύγησθε	κᾰτᾰφεύγωνται
	optative	κᾰτᾰφευγοίμην	κᾰτᾰφεύγοιο	κᾰτᾰφεύγοιτο	κᾰτᾰφεύγοισθον	κᾰτᾰφευγοίσθην	κᾰτᾰφευγοίμεθᾰ	κᾰτᾰφεύγοισθε	κᾰτᾰφεύγοιντο
	imperative		κᾰτᾰφεύγου	κᾰτᾰφευγέσθω	κᾰτᾰφεύγεσθον	κᾰτᾰφευγέσθων		κᾰτᾰφεύγεσθε	κᾰτᾰφευγέσθων
		active				middle/passive
infinitive		κᾰτᾰφεύγειν				κᾰτᾰφεύγεσθαι
participle	m	κᾰτᾰφεύγων				κᾰτᾰφευγόμενος
	f	κᾰτᾰφεύγουσᾰ				κᾰτᾰφευγομένη
	n	κᾰτᾰφεῦγον				κᾰτᾰφευγόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: κᾰτέφευγον, κᾰτεφευγόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτέφευγον	κᾰτέφευγες	κᾰτέφευγε(ν)	κᾰτεφεύγετον	κᾰτεφευγέτην	κᾰτεφεύγομεν	κᾰτεφεύγετε	κᾰτέφευγον
middle/ passive	indicative	κᾰτεφευγόμην	κᾰτεφεύγου	κᾰτεφεύγετο	κᾰτεφεύγεσθον	κᾰτεφευγέσθην	κᾰτεφευγόμεθᾰ	κᾰτεφεύγεσθε	κᾰτεφεύγοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: κᾰτᾰ́φευγον, κᾰτᾰφευγόμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτᾰ́φευγον	κᾰτᾰ́φευγες	κᾰτᾰ́φευγε(ν)	κᾰτᾰφεύγετον	κᾰτᾰφευγέτην	κᾰτᾰφεύγομεν	κᾰτᾰφεύγετε	κᾰτᾰ́φευγον
middle/ passive	indicative	κᾰτᾰφευγόμην	κᾰτᾰφεύγου	κᾰτᾰφεύγετο	κᾰτᾰφεύγεσθον	κᾰτᾰφευγέσθην	κᾰτᾰφευγόμε(σ)θᾰ	κᾰτᾰφεύγεσθε	κᾰτᾰφεύγοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: κᾰτᾰφεύγεσκον, κᾰτᾰφευγεσκόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτᾰφεύγεσκον	κᾰτᾰφεύγεσκες	κᾰτᾰφεύγεσκε(ν)	κᾰτᾰφευγέσκετον	κᾰτᾰφευγεσκέτην	κᾰτᾰφευγέσκομεν	κᾰτᾰφευγέσκετε	κᾰτᾰφεύγεσκον
middle/ passive	indicative	κᾰτᾰφευγεσκόμην	κᾰτᾰφευγέσκου	κᾰτᾰφευγέσκετο	κᾰτᾰφευγέσκεσθον	κᾰτᾰφευγεσκέσθην	κᾰτᾰφευγεσκόμεθᾰ	κᾰτᾰφευγέσκεσθε	κᾰτᾰφευγέσκοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: κᾰτᾰφεύξομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	κᾰτᾰφεύξομαι	κᾰτᾰφεύξῃ, κᾰτᾰφεύξει	κᾰτᾰφεύξεται	κᾰτᾰφεύξεσθον	κᾰτᾰφεύξεσθον	κᾰτᾰφευξόμεθᾰ	κᾰτᾰφεύξεσθε	κᾰτᾰφεύξονται
	optative	κᾰτᾰφευξοίμην	κᾰτᾰφεύξοιο	κᾰτᾰφεύξοιτο	κᾰτᾰφεύξοισθον	κᾰτᾰφευξοίσθην	κᾰτᾰφευξοίμεθᾰ	κᾰτᾰφεύξοισθε	κᾰτᾰφεύξοιντο
					middle
infinitive					κᾰτᾰφεύξεσθαι
participle	m				κᾰτᾰφευξόμενος
	f				κᾰτᾰφευξομένη
	n				κᾰτᾰφευξόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: κᾰτέφῠγον

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτέφῠγον	κᾰτέφῠγες	κᾰτέφῠγε(ν)	κᾰτεφῠ́γετον	κᾰτεφῠγέτην	κᾰτεφῠ́γομεν	κᾰτεφῠ́γετε	κᾰτέφῠγον
	subjunctive	κᾰτᾰφῠ́γω	κᾰτᾰφῠ́γῃς	κᾰτᾰφῠ́γῃ	κᾰτᾰφῠ́γητον	κᾰτᾰφῠ́γητον	κᾰτᾰφῠ́γωμεν	κᾰτᾰφῠ́γητε	κᾰτᾰφῠ́γωσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰφῠ́γοιμῐ	κᾰτᾰφῠ́γοις	κᾰτᾰφῠ́γοι	κᾰτᾰφῠ́γοιτον	κᾰτᾰφῠγοίτην	κᾰτᾰφῠ́γοιμεν	κᾰτᾰφῠ́γοιτε	κᾰτᾰφῠ́γοιεν
	imperative		κᾰτᾰ́φῠγε	κᾰτᾰφῠγέτω	κᾰτᾰφῠ́γετον	κᾰτᾰφῠγέτων		κᾰτᾰφῠ́γετε	κᾰτᾰφῠγόντων
		active
infinitive		κᾰτᾰφῠγεῖν
participle	m	κᾰτᾰφῠγών
	f	κᾰτᾰφῠγοῦσᾰ
	n	κᾰτᾰφῠγόν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: κᾰτᾰπέφευγᾰ, κᾰτᾰπέφῠγμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτᾰπέφευγᾰ	κᾰτᾰπέφευγᾰς	κᾰτᾰπέφευγε(ν)	κᾰτᾰπεφεύγᾰτον	κᾰτᾰπεφεύγᾰτον	κᾰτᾰπεφεύγᾰμεν	κᾰτᾰπεφεύγᾰτε	κᾰτᾰπεφεύγᾱσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰτᾰπεφεύγω	κᾰτᾰπεφεύγῃς	κᾰτᾰπεφεύγῃ	κᾰτᾰπεφεύγητον	κᾰτᾰπεφεύγητον	κᾰτᾰπεφεύγωμεν	κᾰτᾰπεφεύγητε	κᾰτᾰπεφεύγωσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰπεφεύγοιμῐ, κᾰτᾰπεφευγοίην	κᾰτᾰπεφεύγοις, κᾰτᾰπεφευγοίης	κᾰτᾰπεφεύγοι, κᾰτᾰπεφευγοίη	κᾰτᾰπεφεύγοιτον	κᾰτᾰπεφευγοίτην	κᾰτᾰπεφεύγοιμεν	κᾰτᾰπεφεύγοιτε	κᾰτᾰπεφεύγοιεν
	imperative		κᾰτᾰπέφευγε	κᾰτᾰπεφευγέτω	κᾰτᾰπεφεύγετον	κᾰτᾰπεφευγέτων		κᾰτᾰπεφεύγετε	κᾰτᾰπεφευγόντων
middle/ passive	indicative	κᾰτᾰπέφῠγμαι	κᾰτᾰπέφῠξαι	κᾰτᾰπέφῠκται	κᾰτᾰπέφῠχθον	κᾰτᾰπέφῠχθον	κᾰτᾰπεφῠ́γμεθᾰ	κᾰτᾰπέφῠχθε	κᾰτᾰπεφῠ́γᾰται
	subjunctive	κᾰτᾰπεφῠγμένος ὦ	κᾰτᾰπεφῠγμένος ᾖς	κᾰτᾰπεφῠγμένος ᾖ	κᾰτᾰπεφῠγμένω ἦτον	κᾰτᾰπεφῠγμένω ἦτον	κᾰτᾰπεφῠγμένοι ὦμεν	κᾰτᾰπεφῠγμένοι ἦτε	κᾰτᾰπεφῠγμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰπεφῠγμένος εἴην	κᾰτᾰπεφῠγμένος εἴης	κᾰτᾰπεφῠγμένος εἴη	κᾰτᾰπεφῠγμένω εἴητον/εἶτον	κᾰτᾰπεφῠγμένω εἰήτην/εἴτην	κᾰτᾰπεφῠγμένοι εἴημεν/εἶμεν	κᾰτᾰπεφῠγμένοι εἴητε/εἶτε	κᾰτᾰπεφῠγμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		κᾰτᾰπέφῠξο	κᾰτᾰπεφῠ́χθω	κᾰτᾰπέφῠχθον	κᾰτᾰπεφῠ́χθων		κᾰτᾰπέφῠχθε	κᾰτᾰπεφῠ́χθων
		active				middle/passive
infinitive		κᾰτᾰπεφευγέναι				κᾰτᾰπεφῠ́χθαι
participle	m	κᾰτᾰπεφευγώς				κᾰτᾰπεφῠγμένος
	f	κᾰτᾰπεφευγυῖᾰ				κᾰτᾰπεφῠγμένη
	n	κᾰτᾰπεφευγός				κᾰτᾰπεφῠγμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived

• καταφευκτέον (katapheuktéon)
• κατάφευξις (katápheuxis)
• καταφυγᾶς (kataphugâs)
• καταφυγγάνω (kataphungánō)
• καταφυγή (kataphugḗ)
• καταφύγιον (kataphúgion)

 

Further reading

• καταφεύγω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “καταφεύγω”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
• “καταφεύγω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• G2703 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • apply idem, page 36.
  • betake oneself idem, page 76.
  • fly idem, page 331.
  • protection idem, page 653.
  • recourse idem, page 681.
  • refuge idem, page 685.
  • resort idem, page 703.
  • shelter idem, page 764.

Greek

Etymology

Learnedly, from Ancient Greek καταφεύγω (katapheúgō, “flee, escape”). By surface analysis, κατα- (kata-) +‎ φεύγω (févgo, “leave, depart”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ka.taˈfev.ɣo/
• Hyphenation: κα‧τα‧φεύ‧γω

Verb

καταφεύγω • (katafévgo) (past κατέφυγα, passive —)

1. to resort to something, have recourse to something [with σε (se)]
2. to take refuge

   Synonym: απαγκιάζω (apagkiázo)

Conjugation

καταφεύγω   (active forms only)

	Active voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	καταφεύγω	καταφύγω
2 sg	καταφεύγεις	καταφύγεις
3 sg	καταφεύγει	καταφύγει
1 pl	καταφεύγουμε, [‑ομε]	καταφύγουμε, [‑ομε]
2 pl	καταφεύγετε	καταφύγετε
3 pl	καταφεύγουν(ε)	καταφύγουν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	κατέφευγα	κατέφυγα
2 sg	κατέφευγες	κατέφυγες
3 sg	κατέφευγε	κατέφυγε
1 pl	καταφεύγαμε	καταφύγαμε
2 pl	καταφεύγατε	καταφύγατε
3 pl	κατέφευγαν, καταφεύγαν(ε)	κατέφυγαν, καταφύγαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα καταφεύγω ➤	θα καταφύγω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα καταφεύγεις, …	θα καταφύγεις, …
	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … καταφύγει
Past perfect ➤	είχα, είχες, … καταφύγει
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … καταφύγει
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	κατάφευγε	[κατάφυγε]
2 pl	καταφεύγετε	καταφύγετε
Other forms
Active present participle ➤	καταφεύγοντας ➤
Active perfect participle ➤	έχοντας καταφύγει ➤
Passive perfect participle ➤	—
Nonfinite form ➤	καταφύγει
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• καταφυγή f (katafygí, “taking refuge”)
• καταφύγιο n (katafýgio, “refuge”)
• and see: φεύγω (févgo, “leave, depart”)

 

Further reading

• καταφεύγω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language