chwała

See also: Chwala, chwalą, Chwała, chwałą, and Chwałą

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *xvala.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈxfa.wa/

• Audio 1:

  (file)

• Audio 2:

  (file)

• Rhymes: -awa
• Syllabification: chwa‧ła
• Homophone: Chwała

Noun

chwała f

1. glory (honor, admiration, or distinction accorded by common consent to a person or thing; high reputation; renown)

Declension

Declension of chwała

	singular
nominative	chwała
genitive	chwały
dative	chwale
accusative	chwałę
instrumental	chwałą
locative	chwale
vocative	chwało

Related terms

adjectives

• bałwochwalczy
• bałwochwalny
• bałwochwalski

 

adverbs

• bałwochwalczo

 

nouns

• bałwochwalca
• bałwochwalczyni
• bałwochwalnia
• bałwochwalnica
• bałwochwalstwo

 

verbs

• bałwochwalić impf

 

Further reading

• chwała in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• chwała in Polish dictionaries at PWN
• Wanda Decyk-Zięba, editor (2018-2022), “chwała”, in Dydaktyczny Słownik Etymologiczno-historyczny Języka Polskiego [A Didactic, Historical, Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish), →ISBN

Anagrams

• chałwa

Upper Sorbian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *xvālà.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkʰwawa/
• Rhymes: -awa
• Hyphenation: chwa‧ła
• Syllabification: chwa‧ła

Noun

chwała f

1. praise, glory

Declension

Declension of chwała (feminine hard stem)

	singular	dual	plural
nominative	chwała	chwale	chwały
genitive	chwały	chwałow	chwałow
dative	chwale	chwałomaj	chwałam
accusative	chwału	chwale	chwały
instrumental	chwału	chwałomaj	chwałami
locative	chwale	chwałomaj	chwałach
vocative	chwała	chwale	chwały

Derived terms

adjectives

• chwalny

 

nouns

• chwalak m pers
• chwalba f
• samochwała f
• sebjechwała f

 

verbs

• chwalić impf

 

Further reading

• “chwała” in Soblex