Saltu al enhavo

Dunhŭango

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Dunhŭango
oazo
kantonnivela urbo Redakti la valoron en Wikidata vd
Administrado
Poŝtkodo 736200
En TTT Oficiala retejo [+]
Demografio
Loĝantaro 185 231  (2020) [+]
Loĝdenso 7 loĝ./km²
Geografio
Geografia situo 40° 8′ N, 94° 40′ O (mapo)40.14111111111194.663888888889Koordinatoj: 40° 8′ N, 94° 40′ O (mapo) [+]
Alto 1 142 m [+]
Areo 26718,15 km² (2 671 815 ha) [+]
Horzono UTC+08:00 [+]
Dunhŭango (Ĉinio)
Dunhŭango (Ĉinio)
DEC
Situo de Dunhŭango

Map

Alia projekto
Vikimedia Komunejo Dunhuang [+]
vdr

Dunhuang (ĉine: 敦煌; Pinjino: Dūnhuáng) estas oaza turisma urbo de Gansu-provinco (Ĉinio), oriente de la dezerto Taklamakano.

Dunhuang kaj Esperanto

[redakti | redakti fonton]

En la kvina kanto de la verko de Abel Montagut nome Poemo de Utnoa okazas asembleo de la Gobanoj (eksterteranoj). Tie oni akceptas, ke oni plikuraĝigu la malfortigitan Utnoan (nome la ĉefrolulo Noa) pere de la drogo anoŭdo. Inna malsupreniras kaj liveras ĝin al Noa. Je ties efiko aperas antaŭ li la poeto Valmikio kiu montras al li la enormajn atingojn de la estonta homaro, se li sukcesas savi ĝin, nome, en Azio, el Ĉina Murego al insulo Srilanko. Jen kiel oni montras Dunhŭangon:

Poste sin norden svingas al la Dunhŭanga grotaro,
ĉe l'neĝaj montoj Mogaŭ, laŭ la Irvojo de Silko,
kie kuniĝas artoj Ĉina, Bharata kaj ankaŭ
influoj Grekaj en pentroj, skulptoj hieratikaj
de l'tricent ŝtonaj grotoj por ermitvivo piula.[1]
  1. Abel Montagut, Poemo de Utnoa. Pro Esperanto. Vieno, 1993. ISBN 3-85182-007-X. 225 p., p. 114.
Ŝtonkavernaro de Mogao sudoriente de Dunhŭango