Emílio Garrastazú Médici
Emílio GARRASTAZU MÉDICI estis militisto, diktatoro de Brazilo (1969-1974), naskiĝis en Bagé (Baĵeo) la 4-an de decembro 1905 kaj mortis en Rio-de-Ĵanejro, la 9-an de oktobro 1985.
Médici estis instruisto de militaj lernejoj. En 1964 li estis nomumita milita ataŝeo en Usono, kaj en 1967 li fariĝis estro de Brazila sekreta polico. En 1969 li fariĝis komandanto de la 3-a Terarmeo. Trudita kiel prezidento post la morto de Costa e Silva, li regis ekde la 30-a de oktobro 1969 ĝis la 15-a de marto 1974. Lia regperiodo nomiĝas "la nigraj jaroj de diktatoreco".
Generalo Emílio Garrastazu Medici tre uzis propagandon. En tiu periodo oni kreis la devizon "Brazilo, amu ĝin aŭ foriru el ĝi". Li ankaŭ trudis Filinto Müller kiel prezidanton de parlamento, kiu, en tiu periodo, fakte ne funkciis.
En tiu periodo okazis la "Brazila Miraklo", t. e., granda ekonomia kresko kaj gigantaj registaraj projektoj (ekz. vojo Transamazônica kaj Ponto Rio-Niterói).
En tiu periodo, centoj da homoj, ĉefe komunistoj estis arestitaj, torturitaj kaj mortigitaj.
Post kiam li eliris la prezidentecon, li partoprenis movadon por ke militista diktatoreco finu nur en jaro 2000 kaj li kontraŭis la amnestion farita de João Baptista Figueiredo al opoziciistoj. Nur post lia morto en 1987 oni povis certigi pri la eliro de militistoj de politika vivo.
| Antaŭe: | Prezidento de Brazilo | Poste: |  |
|---|---|---|---|
| Milita Junto de 1969 | 1969–1974 | Ernesto Geisel |
| ||||
