Julieto de la Spiritoj
Julieto de la Spiritoj | |
---|---|
filmo | |
Originala titolo | Giulietta degli spiriti |
Originala lingvo | itala lingvo • franca lingvo |
Kina aperdato | 1965, 4 nov. 1965, 22 okt. 1965 |
Ĝenro | fantasta filmo, komedia filmo, drama filmo |
Kameraado | Gianni Di Venanzo |
Reĝisoro(j) | Federico Fellini |
Produktisto(j) | Angelo Rizzoli |
Scenaro | Tullio Pinelli • Ennio Flaiano • Brunello Rondi • Federico Fellini |
Loko de rakonto | Italio |
Muziko de | Nino Rota |
Rolantoj | Giulietta Masina • Sandra Milo • Mario Pisu • Valentina Cortese • Valeska Gert • Caterina Boratto • Sylva Koscina • Inna Alexeievna • Luisa della Noce • Silvana Jachino • Fred Williams • Milena Vukotic • Dany París • Valeria Sabel • Maria Cumani Quasimodo • Assunta Stacconi • Claudie Lange • Marilù Tolo • Alicia Brandet • Rika Dialina • José Luis de Vilallonga • Friedrich von Ledebur • Bill Edwards • Carlo Pisacane • Jacques Herlin • Mino Doro • Anne Francine • George Ardisson • Mario Conocchia • Guido Alberti • Mary Arden • Dina De Santis • Alberto Plebani • Massimo Sarchielli • Lou Gilbert |
Produktinta firmao | Safa Palatino Studios Cinecittà |
IMDb | |
Julieto de la Spiritoj (itale Giulietta degli spiriti) estas itali-franca fantazia komedi-drama filmo de 1965 reĝisorita de Federico Fellini en kiu stelulis Giulietta Masina, Sandra Milo, Mario Pisu, Valentina Cortese, kaj Valeska Gert. La filmo temas pri vizioj, memoroj kaj mistikismo de mez-aĝa virino kiu serĉas forton por forlasi sian promiskueca edzo.[1] La filmo uzas "karikaturajn tipojn kaj sonĝaj situacioj por reprezenti psikan pejzaĝon."[2] Ĝi estis la unua longdaŭra tutkolora filmo de Fellini, sed sekvis sian uzadon de koloro en la epizodo Tento de Doktoro Antonio de la ombrela filmo Boccaccio '70 (1962). Giulietta degli spiriti ricevis la Premion Oran Globon pro la la plej bona fremdlingva filmo en 1966.
Intrigo
[redakti | redakti fonton]Giulietta esploras sian subkonscion kaj la strangan vivostilon de siaj seksalloga najbarino, Suzy, dum ŝi klopodas trakti kun ŝia mondama vivo kaj sia promiskueca subpremema edzo, nome Giorgio. Dum ŝi iom post iom aliras al siaj deziroj (kaj siaj demonoj) ŝi malrapide atingis pli grandan mem-konscion kondukan al sendependo kvankam, laŭ la edzino de Fellini, la real-vivo Giulietta, tiu fina rezulto povas esti interpretebla.[3]
Geaktoraro kaj rolularo
[redakti | redakti fonton]- Giulietta Masina kiel Giulietta Boldrini
- Sandra Milo kiel Suzy / Iris / Fanny
- Mario Pisu kiel Giorgio, Giulietta's husband
- Valentina Cortese kiel Valentina
- Valeska Gert kiel Pijma
- José de Villalonga kiel amiko de Giorgio
- Fredrich Ledebur kiel Lernejestro / Sanktulo
- Caterina Boratto kiel patrino de Giulietta
- Lou Gilbert kiel Avo
- Luisa Della Noce kiel Adele
- Silvana Jachino kiel Dolores
- Milena Vukotic kiel Elisabeta, servistino
- Fred Williams kiel agento de Linkokuloj
- Dany París kiel despera amiko
- Anne Francine kiel Psikodramaisto
- Sylva Koscina kiel Sylva
- Elena Fondra kiel Elena
- George Ardisson kiel modelo de Dolores
- Genius kiel amanto de Valentina
- Elisabetta Gray kiel Teresina, altulino
- Alberto Plebani kiel Linkokuloj
- Yvonne Casadei kiel servistino de Susy
- Mario Conocchia kiel Advokato
- Federico Valli kiel agento de Linkokuloj
- Sabrina di Sepio kiel Nepino
- Asoka Rubener kiel helpanto de Bhisma
- Alba Cancellieri kiel Giulietta infana
- Sujata Rubener kiel helpanto de Bhisma
- Cesarino Miceli Picardi kiel amiko de Giorgio[4]
Notoj
[redakti | redakti fonton]- ↑ Juliet of the Spirits. Alirita 29a de aprilo 2012.
- ↑ Constantini, 188
- ↑ Ebert, Roger. Reviews - Great Movie - Juliet of the Spirits (1965). RogerEbert.com (5a de aŭgusto 2001). Alirita 4a de julio 2014.
- ↑ "Full cast and crew for Juliet of the Spirits". Internet Movie Database. Alirita la 29an de aprilo 2012.
Bibliografio
[redakti | redakti fonton]- Fellini, Federico, kaj Costanzo Costantini, eld. Fellini on Fellini. London: Faber and Faber, 1995. ISBN 0-571-17543-0
- Kezich, Tullio (2006). Federico Fellini: His Life and Work. New York: Faber and Faber, 2006. ISBN 978-0-571-21168-5