Saltu al enhavo

Kantarelacoj

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Kiel legi la taksonomionVikipedio:Kiel legi la taksonomion
Kiel legi la taksonomion
Kantarelacoj
Kantarelo (Cantharellus cibarius)
Kantarelo (Cantharellus cibarius)
Biologia klasado
Regno: Fungoj Fungi
Divizio: Bazidiomikotoj Basidiomycota
Klaso: Agarikomicetoj Agaricomycetes
Subklaso: Boletineae
Ordo: Kantarelalaloj Cantharellales
Familio: Kantarelacoj Cantharellaceae
Aliaj Vikimediaj projektoj
vdr

La Kantarelacoj (Cantharellaceae) estas familio de fungego el la ordo de la Kantarelaloj (Cantharellales).

Karakterizaĵoj

[redakti | redakti fonton]

La katarelacoj havas starantan, ofte funelforman fruktkorpon kun ĉapel kaj centran aŭ flankan stipon. La fruktkorpo estas mola ĝis iom ledra. La himenio estas glata ĝis falda. Karakteristike estas la ĉeesto de Karotinoidoj. Ĉiu ano de la familio vivas kun arboj en simbiozo mikorizo.

La kantarelacoj havas en Eŭropo du genroj. La iama tri genro Pseudocraterellus estas kunigita kun Craterellus.[1] Kelkaj specioj de la genro Kantareloj, kiel ekzemple la trumpetkantarelo, estis ordigitaj en la kratereloj. [2]

Pro la ĉeesto de karotinoidoj kelkaj aŭtoroj enordigas ankaŭ la genroj

al la kantarelacoj.

Al la kantarelacoj apartenas kelkaj ŝatataj manĝeblaj fungoj. Plej konata esta la vera kantarelo, krom tiu ankaŭ la aliaj specioj de kantareloj [3] kaj la mortotrumpeto (Craterellus cornucopioides) estas kolektatajpor manĝi. La falsa kantarelo (Hygrophoropsis aurantiaca) ne apartenas al la kantarelacoj.

Literaturo

[redakti | redakti fonton]

Referencoj

[redakti | redakti fonton]
  1. T.P. Feibelman, R.L. Doudrick, W.G. Cibula, J.W. Bennet (1997), Phylogenetic relationships within the Cantharellaceae inferred from sequence analysis of the nuclear large subunit rDNA, Mycological Research, Band 101, number 12, pages 1423–1430, DOI = 10.1017/S0953756297004115
  2. Mattias Dahlman, Eric Danell, Joseph W. Spatafora: 2000. Molecular systematics of Craterellus - cladistic analysis of nuclear LSU rDNA sequence data, en Mycological Research. Volumo 104. n-ro 4. pp 388–394. DOI = 10.1017/S0953756299001380
  3. Hans E. Laux: Der große Kosmos Pilzführer. Kosmos, Stuttgart 2010, ISBN 978-3-440-12408-6, S. 454 f. (719 Seiten).

Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]